Temat interpretacji
Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 9, art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1, art. 11, art. 21 ust. 1 pkt 40, art. 42a oraz 45 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), art. 16 ust. 7, art. 17 ust. 2, 3a, art. 71b ustawy z dnia 7.09.1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu po rozpatrzeniu wniosku wnioskodawcy ? Gminnego Zespołu Ekonomiczno-Administracyjnego Szkół w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego postanawia uznać stanowisko przedstawione we wniosku za prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania zwrotu kosztów przejazdu dzieci niepełnosprawnych do ośrodków specjalnych do wysokości kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej.
Pismem z dnia 24.08.2005 r. (data wpływu do tut. organu 29.08.2005r.) wnioskodawca ? Gminny Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół zwrócił się z prośbą o interpretację przepisów podatkowych dotyczących opodatkowania refundacji kosztów dowozu, opieki nad dzieckiem i przewozu dziecka niepełnosprawnego do i ze szkoły. W swoim wniosku podatnik przedstawił następujący stan faktyczny:
Gminny Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół pokrywa koszty dowozu dzieci niepełnosprawnych do szkół ponoszone przez opiekunów w taki sposób, że rodzice otrzymują ryczałt na pokrycie kosztów dowozu własnym środkiem transportu, bądź zwraca im koszty na podstawie przedkładanych biletów. Wnioskodawca stoi na stanowisku iż przedmiotowe świadczenia nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu uznaje stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę za prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania zwrotu kosztów przejazdu dzieci niepełnosprawnych do ośrodków specjalnych do wysokości kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej.
Artykuł 17 cyt. wyżej ustawy o systemie oświaty stanowi:
- w ustępie 2, iż droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać:
- 3 km ? w przypadku uczniów klas I - IV szkół podstawowych,
- 4 km ? w przypadku uczniów klas V i VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjów, - w ustępie 3, jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka, przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu lub zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej,
- w ustępie 3a - obowiązkiem gminy jest zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, gimnazjum lub ośrodka umożliwiającego realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami oraz zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.
Tak więc spełnieniem obowiązku gminy wynikającego w wyżej cytowanych przepisów będzie zapewnienie jednego z dwóch rodzajów pomocy, tj. bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu albo zwrot kosztów przejazdu ucznia, a w przypadku uczniów niepełnosprawnych również i opiekuna, środkami komunikacji publicznej.
W związku z obowiązkiem wynikającym z art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty Wójt Gminy, jako organ prowadzący, wyraził zgodę na dowóz dzieci niepełnosprawnych do szkoły przez rodziców własnym transportem, wydając stosowną decyzję oraz zgodę na refundację kosztów dowozu dzieci niepełnosprawnych przez rodziców, dotyczącą zwrotu kosztów za bilety z uwzględnieniem przysługujących im zniżek. Co miesiąc, na podstawie przedłożonych biletów, dokonywany jest zwrot kosztów zakupu biletów dla dziecka i opiekuna.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, oraz ze środków własnych szkół i uczelni ? przyznane na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty, o szkolnictwie wyższym, o wyższych szkołach zawodowych oraz o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki. Z cytowanego powyżej przepisu wynika jednoznacznie, że wolne od podatku dochodowego są te świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, które pochodzą z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni i tylko te świadczenia, które zostały przyznane na podstawie odrębnych przepisów o systemie oświaty.
Uwzględniając powyższe uregulowania faktyczne i prawne pomoc niepełnosprawnym uczniom stanowiąca zwrot kosztów zakupu biletów na przejazd środkami komunikacji publicznej, dla ucznia i opiekuna jest zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnieniu powyższemu podlega również wypłacana rodzicom dowożącym do szkoły własnym środkiem transportu ustalona stawka miesięczna, o ile kwota ta stanowi równowartość kwoty biletu jaki musiałby zakupić uczeń i opiekun w celu dojazdu do szkoły środkami komunikacji publicznej.
W związku z powyższym wypłacany rodzicom zwrot kosztów dowozu dzieci do szkół własnym środkiem transportu przewyższający cenę biletu okresowego na przejazd ucznia i opiekuna środkami komunikacji publicznej podlega opodatkowaniu. Uzyskany z powyższego tytułu przychód, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi przychód z innych źródeł. Wskazany przez ustawodawcę katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego. Przychody z tego źródła podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych zgodnie z art. 9 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy tejże ustawy nie zobowiązują płatnika do poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłaty kwot przewyższających cenę biletów, natomiast nakładają na niego obowiązek sporządzenia w trzech egzemplarzach, odrębnie dla każdego podatnika, informacji według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazania jednego egzemplarza podatnikowi, a drugiego urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika. Podatnicy zobowiązani są do ich uwzględniania w rocznym zeznaniu podatkowym łącznie z innymi dochodami uzyskanymi w tymże roku, zgodnie z art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.