Temat interpretacji
Postanowienie
Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za nieprawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 20.01.2005 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego (uzupełniony pismem z dn. 02.02.2005r.), w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:
płatnik naliczył ekwiwalent za nie wykorzystany urlop pracownikowi, z którym wygasł stosunek pracy i nie zastosował kosztów uzyskania przychodów
i zajęto następujące stanowisko:
przy naliczaniu ekwiwalentu za nie wykorzystany urlop nie stosuje się kosztów uzyskania przychodów, ponieważ wynagrodzenie to nie wynika ze świadczenia pracy, a jest to tylko wynagrodzenie które pracownik może otrzymać dopiero po rozwiązaniu stosunku pracy i wtedy nie można stosować kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz 176 z późn. zm.) źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Zgodnie z definicją zawartą w art. 12 ust. 1 w/w ustawy za przychody ze służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.
O tym czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych w/w stosunków) decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy też inna osoba nie związana (aktualnie lub w przeszłości) z pracodawcą.
W związku z tym, że ekwiwalent za nie wykorzystany urlop może otrzymać wyłącznie pracownik, a zatem stanowi on przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu jak wynagrodzenie.
W/w świadczenie wypłacone byłemu pracownikowi po jego odejściu z pracy zaliczane jest do przychodów ze stosunku pracy, mimo iż wypłacone zostało po ustaniu tego stosunku.
W związku z tym, płatnik zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o pdof jest zobowiązany zastosować koszty uzyskania przychodu.
Pouczenie
Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Zgodnie z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.