STAN FAKTYCZNY Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w 2002 roku zawarła Pani umowę n... - Interpretacja - IIUSpbIA/1/415-45/236a/56/05/BB

Shutterstock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 31.08.2005, sygn. IIUSpbIA/1/415-45/236a/56/05/BB, Drugi Urząd Skarbowy w Białymstoku

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

STAN FAKTYCZNY
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w 2002 roku zawarła Pani umowę najmu lokalu użytkowego ze Spółdzielnią Mieszkaniową. Warunkiem bezprzetargowego zawarcia umowy było to, że bierze Pani na siebie gwarancje spłaty zadłużenia, jakie ewentualnie pozostawi po sobie dotychczasowy najemca lokalu, którym była Spółka z o.o. Z w/w Spółką dogadała się Pani, iż lokal użytkowy, atrakcyjnie położony bierze Pani na siebie, a Spółce podnajmie część tego lokalu, /ponieważ Spółka miała trudności płatnicze i Spółdzielnia Mieszkaniowa wypowiedziała jej zawartą umowę, a Pani chciała mieć koniecznie lokal w tym miejscu/. W tym lokalu działalność prowadziła Pani, a na części podnajętej, działalność gospodarczą prowadziła Spółka z o.o. Po pewnym czasie Spółka zaczęła mieć trudności z płynnością finansową - wystąpiła do swoich wierzycieli o zawarcie układu. W roku 2004 swoją działalność spółka przeniosła w inne miejsce. Trwało postępowanie układowe, które zakończyło się fiaskiem. Spółka z o.o. musiała ogłosić upadłość i w roku 2005 została zlikwidowana oraz wykreślona z rejestru KRS. Wtedy się okazało, że pozostawiła po sobie niespłacony czynsz z roku 2002 w kwocie ok. 9 tysięcy zł. Pani natomiast była pewna, że Spółka zo.o. wywiązała się ze swoich zobowiązań wobec Spółdzielni Mieszkaniowej.W 2005 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa sięgnęła do swojej dokumentacji i zwróciła się do Pani o wypełnienie przyjętych przez Panią zobowiązań związanych z tym lokalem. Spółdzielnia Mieszkaniowa zagroziła, że jeżeli nie ureguluje Pani tego zobowiązania w wyznaczonym terminie to zostanie rozwiązana z Panią umowa najmu lokalu. Nie miała Pani innego wyjścia jak poprosić o rozłożenie spłaty zadłużenia na raty i zaczęła Pani spłacać to zadłużenie. Nie może Pani wystąpić do Spółki z o.o. o zwrot tej kwoty, gdyż tej spółki już nie ma, została zlikwidowana. Ponieważ Pani działalność w tym lokalu przynosi zyski, jest Pani źródłem utrzymania, w związku z tym nie miała Pani innego wyjścia.
W tak przedstawionym stanie faktycznym pytanie Pani brzmi: czy mogę zaliczyć raty spłaty zadłużenia, które przekazuję bankowym dowodem wpłaty na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej w koszt swojej działalności, czy ten wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodu?

STANOWISKO PODATNIKA
Pani zdaniem istnieje taka możliwość.

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jednolity: Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn.zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust.1 ustawy.
W związku z powyższym pamiętać należy, że nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, kosztów wprawdzie nie wymienionych w art. 23 ust. 1, ale nie związanych z uzyskaniem przychodów.
Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, bo to na nim w ostateczności spoczywa ciężar udowodnienia tego faktu. Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.
Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Są nimi koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Podatnik ma zatem możliwośc zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkośc osięgniętego przychodu.
Orzecznictwo sądowe wskazuje, że przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek, poza wyraźnie wymienionymi w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodem i racjonalności działania dla osiągnięcia tego przychodu.
Mając powyższe na uwadze, zdaniem tut. organu podatkowego, przedmiotowy wydatek, czyli spłata zadłużenia spółki z o. o. z 2002 roku wobec spółdzielni mieszkaniowej nie ma wpływu na wielkość uzyskanego przychodu i dlatego nie stanowi kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego. Swoboda kształtowania umów w obrocie gospodarczym umożliwia dowolność ( w granicach prawa) w konkretyzowaniu ich treści według potrzeb stron. Związane z realizacją umów wydatki będą stanowiły koszty działalności, jednak wobec braku ich związku z przychodem nie będą kosztami podatkowymi.
W związku z powyższym należy stwierdzić, iż stanowisko przedstawione w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.

Drugi Urząd Skarbowy w Białymstoku