Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach
postanawia

stanowisko Pani dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów świadczonych usług oraz zakupionych towarów w przypadku, gdy podmiotem świadczącym usługi oraz sprzedającym towary będzie firma prowadzona przez Pani małżonka

uznać za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 8 listopada 2005 r. zwróciła się Pani do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), przedstawiając następujący stan faktyczny:

Prowadzi Pani jako osoba fizyczna pozarolniczą działalność gospodarczą - Przedsiębiorstwo XXX, w zakresie usług ciepłowniczych. W wykonywanej działalności korzysta Pani z szerokiego wachlarza usług świadczonych na rzecz swojej firmy przez firmy współpracujące. Wśród zamawianych usług i zakupywanych towarów mogą się również znaleźć usługi świadczone przez firmę Pani męża, który zamierza rozpocząć i prowadzić odrębną pozarolniczą działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Działalność Pani męża, a w związku z tym, świadczone usługi polegać mają na zarządzaniu kadrami, wyszukiwaniu oraz kojarzeniu partnerów gospodarczych, prowadzeniu szkoleń branżowych personelu, jak również świadczeniu specjalistycznych usług projektowania i nadzoru nad inwestycjami oraz rozwoju i modernizacji systemu ciepłowniczego. Powyższe usługi zamierza Pani rozliczać w miesięcznych okresach w wysokościach zależnych od stopnia ich złożoności i zakresu. W złożonym wniosku o udzielenie interpretacji nadmienia Pani również, iż nie posiada Pani rozdzielności majątkowej z mężem i pozostajecie Państwo we wspólnym gospodarstwie domowym.

W tym stanie faktycznym zwraca się Pani z zapytaniem: czy dokumentowanie i rozliczenie wykonanych na rzecz Pani firmy usług i sprzedaży towarów fakturą wystawioną przez firmę męża będzie prawidłowe i wystarczające, aby koszt tych usług stanowił koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej?

Sformułowała Pani także własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż usługi wykonane przez firmę męża na rzecz przedsiębiorstwa prowadzonego przez Panią stanowić będą koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, a sposób rozliczenia i dokumentowania tych rozliczeń na zasadach ogólnych tj. rachunkiem lub fakturą jest wystarczający dla możliwości zakwalifikowania poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodu w związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Suwałkach mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.
Użyty w tym przepisie zwrot "w celu" oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie źródła przychodu. Należy przy tym podkreślić, iż oceny pod kątem ich celowości musi dokonywać sam podatnik decydując się na poniesienie określonych kosztów, bowiem to na nim spoczywa ciężar dowodu w przypadku, gdy poniesione koszty zaliczy do kosztów uzyskania przychodów. Aby zatem poniesiony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów muszą być spełnione dwa warunki: celem powinno być osiągnięcie przychodów i wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Łączne spełnienie tych dwóch warunków (pozytywnego i negatywnego) pozwala dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

W art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca postanowił, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Gramatyczna wykładnia tego przepisu budzi istotne wątpliwości, co do zakresu przedmiotowego hipotezy normy z niego wynikającej. Należy zauważyć, iż w przepisie tym mówi się o wartości pracy. Pojęcie to nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość pracy (w przeciwieństwie do ceny pracy, tj. wynagrodzenia, honorarium itp.) jest pojęciem abstrakcyjnym, z zakresu ekonomii. Jest ona inna dla świadczącego pracę, inna dla pracodawcy, a inna jeszcze mierzona obiektywnymi wskaźnikami ekonomicznymi. W znaczeniu słownikowym wyraz "wartość" oznacza "to, ile jest warte pod względem materialnym" (s. 1110 Nowy słownik języka polskiego, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2002). Nie wiadomo więc, o jaką wartość w tym przypadku chodzi. Stąd też za piśmiennictwem (glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 listopada 1999r. I SA/Gd 1855/98 - Przegląd Orzecznictwa Podatkowego 2000, nr 3, s. 297-299) należy przyjąć, mając na względzie orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, że pojęcie wartości pracy małżonka podatnika nie obejmuje pracy małżonka wykonanej w formie zorganizowanej (przedsiębiorstwo małżonka podatnika, wolny zawód).
Wobec tego należy uznać, iż w przypadku małżonków, którzy są odrębnymi podmiotami gospodarczymi nie ma przeszkód , aby świadczyli sobie wzajemnie usługi, a wartość faktycznie wykonanej usługi dla firmy jednego z małżonków przez firmę drugiego małżonka będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej.

W świetle § 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) zapisy w księdze dotyczące wydatków (kosztów) są dokonywane na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16.
Dowodami tymi są przede wszystkim faktury VAT i rachunki (§ 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia). Stąd należy podzielić Pani stanowisko, iż wystarczającym dowodem na udokumentowanie zakupu od męża towaru lub usługi jest faktura VAT, pod tym jednak warunkiem, że odzwierciedlać ona będzie rzeczywisty przebieg operacji gospodarczych.

Końcowo za konieczne w opisanym w zapytaniu stanie faktycznym, pomimo że zagadnienie to nie jest objęte zapytaniem, należy uznać zwrócenie uwagi Pani na regulacje prawne zawarte w art. 13 ust. 1 pkt 9 i art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy takim rozumieniu powołanych przepisów stanowisko Pani należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy. Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Wnioskodawcy - art. 14b § 2 w/w ustawy.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany prawa, które było przedmiotem interpretacji.

Na niniejsze postanowienie służy Podatnikowi prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 i art. 236 Ordynacji podatkowej).