Temat interpretacji

W dniu ... 2005r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Żorach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Według stanu faktycznego przedstawionego w piśmie, podatniczka poniosła wydatki na remont dachu w budynku mieszkalnym wpisanym do rejestru zabytków, częściowo przeznaczonym pod wynajem. Wynajmowana powierzchnia w części pokryta jest dachem, który został wyremontowany. Pozostała część dachu nie była remontowana.

Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia " remont , zatem w tym zakresie należy posiłkować się przepisami Prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 07 lipca 1994r.- Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2003r. Nr 207 poz. 2016 ze zm.), remont polega na wykonywaniu w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych, niż użyto w stanie pierwotnym. Nakłady na remont nie tworzą nowej wartości, a służą zachowaniu dotychczasowej substancji remontowanego budynku. Pozwalają na utrzymanie go we właściwym stanie technicznym, umożliwiającym dalszą eksploatację, mają więc charakter czysto zachowawczy, odtworzeniowy, przywracając jedynie pierwotną wartość użytkową budynku, nie zmieniając jego charakteru.

W myśl art. 22 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jedn. tekst: Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1. Zatem, przez koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów należy rozumieć takie wydatki, które prowadzą do osiągnięcia przychodów, jeżeli dotyczą przychodów otrzymanych lub postawionych do dyspozycji podatnika w danym roku.

Natomiast na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c cytowanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków poniesionych na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość tego środka stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcje, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wykonano remont dachu polegający na wymianie pokrycia dachowego wraz z więźbą bez wprowadzania ulepszeń. Przywrócono zatem jedynie pierwotną wartość użytkową budynku, nie zmieniając jego charakteru.

Wobec powyższego na zasadzie art. 22 ust. 1 poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu z najmu proporcjonalnie w części przypadającej na wynajmowaną powierzchnię, nad którą dokonano wymiany dachu, pod warunkiem, że w danym roku podatkowym zaistnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesieniem wydatków na remont wynajmowanej części budynku, a uzyskaniem przychodu i wydatki te nie zostały wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.