Temat interpretacji

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2017 roku Wnioskodawca nabył spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. Dnia 7 marca 2017 roku Wnioskodawca uiścił w kasie spółdzielni mieszkaniowej kwotę 420,00 zł tytułem członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej, co było wymogiem przystąpienia Wnioskodawcy do dalszego etapu nabycia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu od spółdzielni mieszkaniowej.

Następnie dnia 10 marca 2017 roku Wnioskodawca uiścił w kasie spółdzielni mieszkaniowej kwotę 191.500,00 zł tytułem wkładu mieszkaniowego na lokal (na co posiada dowód wpłaty). Środki na uiszczenie powyższej kwoty pochodziły z własnych oszczędności Wnioskodawcy oraz z darowizny od rodziców Wnioskodawcy (co zostało zgłoszone do urzędu skarbowego). Po spełnieniu tych wymogów, dnia 13 marca 2017 roku Wnioskodawca przystąpił w spółdzielni mieszkaniowej do podpisania umowy o spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego - umowa zawarta pomiędzy spółdzielnią mieszkaniową reprezentowaną przez zarząd, a Wnioskodawcą.

Po podpisaniu umowy o spółdzielcze prawo do lokalu, Wnioskodawca złożył w spółdzielni mieszkaniowej wniosek o przekształcenie posiadanego już spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność. Dnia 24 maja 2017 roku Wnioskodawca przystąpił do aktu notarialnego - umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz przeniesienia własności lokalu na członka spółdzielni.

W związku z tym, że nastąpiła nagła zmiana planów życiowych Wnioskodawcy, Zainteresowany musiał podjąć szybką decyzję odnośnie sprzedaży nieruchomości, nawet za kwotę niższą niż suma poniesionych kosztów. Dnia 13 czerwca 2017 roku Wnioskodawca podpisał umowę sprzedaży nieruchomości (stanowiącej już odrębną własność) za kwotę 180.000,00 zł. Wnioskodawca jest stanu wolnego i nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest zwolniony z zobowiązania zapłaty podatku dochodowego w sytuacji sprzedaży nieruchomości, którą nabył w 2017 roku jako spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, a następnie w tym samym roku przekształcił w odrębną własność i sprzedał (przed upływem 5 lat) za kwotę niższą, niż suma kosztów poniesionych na nabycie i przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu nie powinna być objęta podatkiem dochodowym. Wnioskodawca nabył spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu opłacając członkostwo w kasie spółdzielni mieszkaniowej w wysokości 420,00 zł oraz wpłacając wkład mieszkaniowy w kasie spółdzielni mieszkaniowej w wysokości 191.500,00 zł (oba te koszty stanowiły wymóg przystąpienia ze spółdzielnią mieszkaniową do umowy o spółdzielcze prawo do lokalu).

Dodatkowo Wnioskodawca poniósł koszty przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa w odrębną własność (umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz przeniesienia własności lokalu na członka spółdzielni z dnia 24 maja 2017 roku). Wnioskodawca poniósł również koszty pośrednictwa przy nabyciu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego.

Według Wnioskodawcy, uiszczenie opłaty członkowskiej w spółdzielni mieszkaniowej, uiszczenie wkładu mieszkaniowego, koszty aktu notarialnego - przekształcenia spółdzielczego prawa do lokalu oraz koszt usługi pośrednictwa przy nabyciu prawa do lokalu, można zaliczyć jako koszty poniesione na zakup nieruchomości. Takie samo stanowisko Wnioskodawca uzyskał w urzędzie skarbowym oraz na infolinii w Krajowej Informacji Podatkowej.

W związku z tym, że cena sprzedaży lokalu (stanowiącego już odrębną własność) z dnia 13 czerwca 2017 roku, była kwotą niższą, niż suma wszystkich kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę (związanych z nabyciem spółdzielczego prawa i przekształceniem), podatek dochodowy jest nienależny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

&− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, w przypadku zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment oraz sposób ich nabycia.

Z treści wniosku wynika, że w 2017 roku Wnioskodawca nabył spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. W kasie spółdzielni mieszkaniowej Zainteresowany uiścił: w dniu 7 marca 2017 roku kwotę 420,00 zł tytułem członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej (co było wymogiem przystąpienia Wnioskodawcy do dalszego etapu nabycia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu od spółdzielni mieszkaniowej) oraz w dniu 10 marca 2017 roku kwotę 191.500,00 zł tytułem wkładu mieszkaniowego na lokal. Po spełnieniu tych wymogów, w dniu 13 marca 2017 roku Wnioskodawca przystąpił w spółdzielni mieszkaniowej do podpisania umowy o spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Następnie, Zainteresowany złożył w spółdzielni mieszkaniowej wniosek o przekształcenie posiadanego już spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność. Dnia 24 maja 2017 roku Wnioskodawca przystąpił do aktu notarialnego umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz przeniesienia własności lokalu na członka spółdzielni. Ze względu na nagłą zmianę planów życiowych, w dniu 13 czerwca 2017 roku Wnioskodawca dokonał sprzedaży ww. nieruchomości (stanowiącej już odrębną własność) za kwotę 180.000,00 zł, tj. kwotę niższą niż wyniosła suma kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę na nabycie i przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność.

Jak wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.), przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać osobie, na rzecz której ustanowione jest prawo, lokal mieszkalny do używania, a osoba ta zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może być ustanowione na rzecz członka spółdzielni albo członka spółdzielni i jego małżonka.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, z osobą ubiegającą się o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zawiera umowę o budowę lokalu. Umowa ta, zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności, powinna zobowiązywać strony do zawarcia, po wybudowaniu lokalu, umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu, a ponadto powinna zawierać zobowiązanie osoby ubiegającej się o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu do pokrywania kosztów zadania inwestycyjnego w części przypadającej na jej lokal przez wniesienie wkładu mieszkaniowego określonego w umowie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 ww. ustawy, osoba, o której mowa w ust. 1, wnosi wkład mieszkaniowy według zasad określonych w statucie w wysokości odpowiadającej różnicy między kosztem budowy przypadającym na jej lokal a uzyskaną przez spółdzielnię pomocą ze środków publicznych lub z innych środków uzyskanych na sfinansowanie kosztów budowy lokalu. Jeżeli część wkładu mieszkaniowego została sfinansowana z zaciągniętego przez spółdzielnię kredytu na sfinansowanie kosztów budowy danego lokalu, osoba, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana uczestniczyć w spłacie tego kredytu wraz z odsetkami w części przypadającej na jej lokal.

Zatem, w wyniku przydziału lokalu spółdzielnia oddaje członkowi lokal mieszkalny jedynie do używania, a nie na własność. W konsekwencji, ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego nie jest nabyciem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

1. spłaty przypadającej na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami, a jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków - spłaty przypadającej na ten lokal części umorzenia kredytu w kwocie podlegającej odprowadzeniu przez spółdzielnię do budżetu państwa;
2. spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1.

Z przepisu tego wynika, że po spełnieniu określonych warunków, na rzecz osoby której przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu spółdzielnia ma obowiązek przenieść własność lokalu na rzecz członka spółdzielni. Nabycie prawa własności następuje zatem dopiero z chwilą zawarcia umowy przenoszącej własność.

Zatem, zawarcie w dniu 24 maja 2017 roku notarialnej umowy ustanowienia odrębnej własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego i przeniesienie jego własności na rzecz Wnioskodawcy stanowi nabycie prawa własności do tego lokalu.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że odpłatne zbycie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawcę 24 maja 2017 roku nastąpiło 13 czerwca 2017 roku, tj. przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

W myśl natomiast ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 co wynika z treści art. 19 ust. 1 tej ustawy jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 cytowanej ustawy). Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem, musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Pojęcie kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy zatem tych wydatków, które zbywca musiał ponieść, aby nabyć zbywaną przez siebie nieruchomość lub prawo. Tylko w taki sposób wolno pomniejszyć przychód z odpłatnego zbycia odejmując tym samym wydatki poniesione uprzednio na nabycie zbywanej nieruchomości lub prawa. Również w doktrynie podkreśla się, że wydatki na nabycie to wyłącznie wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie, a nie koszty pośrednio związane z tym nabyciem.

Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, a następnie przekształcenia go w prawo odrębnej własności, na podstawie notarialnej umowy ze spółdzielnią mieszkaniową ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia jego własności na członka spółdzielni, za koszty nabycia lokalu mieszkalnego, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać koszty poniesione w związku z przeniesieniem własności lokalu mieszkalnego, jak również wkład mieszkaniowy wniesiony w celu uzyskania spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego. Ponadto stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynagrodzenie notariusza za ogół czynności notarialnych dokonanych przy zawieraniu umowy, o której mowa w ust. 1, oraz koszty sądowe w postępowaniu wieczystoksięgowym obciążają członka spółdzielni, na rzecz którego spółdzielnia dokonuje przeniesienia własności lokalu. Zatem poniesione przez podatnika koszty opłat notarialnych, związanych z przekształceniem mieszkania z lokatorskiego na własnościowe, jako wydatki poniesione na nabycie tego mieszkania, również można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kosztem uzyskania przychodów w przypadku zbycia tego lokalu mogą być również nakłady poniesione w okresie, gdy podatnikowi przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, które następnie zostało przekształcone w odrębną własność a także stanowią wydatek poniesiony w związku z nabyciem tego lokalu należności, które podatnik został zobowiązany przez spółdzielnię uiścić przed zawarciem umowy, przeznaczone na pokrycie kosztów budowy przypadających na lokal mieszkalny, niezależnie od tego, czy wydatek poniesiony został w całości przed ustanowieniem spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, czy też jako uzupełnienie po ustanowieniu tego prawa lub jednorazowo przed zawarciem umowy przeniesienia własności lokalu.

Zatem, w analizowanej sprawie biorąc pod uwagę treść art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie lokatorskiego prawa do lokalu oraz warunkujące jego przekształcenie w prawo odrębnej własności w postaci m.in. opłaty członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej oraz uiszczenie do spółdzielni wkładu mieszkaniowego (co było wymogiem przystąpienia Wnioskodawcy do nabycia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu od spółdzielni mieszkaniowej), koszty aktu notarialnego (związane z przekształceniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności), czy też koszty pośrednictwa przy nabyciu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży prawa odrębnej własności tego lokalu.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy).

Zauważyć również należy, że w przypadku, gdy powstanie źródło przychodu w podatku dochodowym ze sprzedaży nieruchomości (czyli gdy sprzedaż nieruchomości nastąpi przed pięcioma laty od jej nabycia), nie oznacza automatycznie, że zapłacić trzeba także podatek. Zbywając nieruchomość należy pamiętać, że podatek jest płacony od dochodu uzyskanego z tej sprzedaży, czyli przychodu pomniejszonego o koszty jego uzyskania (opisane wyżej). Po stronie podatnika może wystąpić sytuacja, w której koszty uzyskania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości przekroczą uzyskany z tego tytułu przychód jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie wówczas osoba taka poniesie stratę. W takim przypadku o zapłacie podatku nie może być mowy (podatek jest nienależny), jednak rozliczenie roczne PIT-39 musi zostać złożone, bowiem PIT-39 to zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty). Tak więc składa się je nie tylko, gdy z transakcji odpłatnego zbycia dojdzie do uzyskania dochodu, ale również gdy przyniesie ona stratę podatkową. Warto w tym miejscu dodać, że w takim przypadku ustawodawca nie pozwala rozliczyć poniesionej straty z ewentualnymi dochodami uzyskanymi ze sprzedaży nieruchomości w latach następnych (stosowne wyłączenie znajduje się wprost w art. 9 ust. 3a ustawy).

Podsumowując, lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest prawem niezbywalnym, w związku z czym nie można mówić o jego nabyciu, ani też zbyciu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoby zamieszkujące w takich lokalach jedynie je użytkują, nie posiadają do nich tytułu własności. Tym samym pięcioletni termin określony w przywołanym przepisie może być liczony jedynie od daty nabycia prawa zbywalnego, tj. przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo własności.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że skoro ustanowienie odrębnej własności lokalu oraz przeniesienie własności lokalu mieszkalnego na rzecz Wnioskodawcy miało miejsce w maju 2017 r., to nabycie prawa własności tego lokalu przez Wnioskodawcę nastąpiło w maju 2017 r. Zatem odpłatne zbycie w czerwcu 2017 r., czyli przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia ww. prawa własności do lokalu mieszkalnego, stanowi dla Wnioskodawcy źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Skoro jednak, Wnioskodawca dokonał sprzedaży przedmiotowego prawa własności nieruchomości za kwotę niższą niż suma kosztów, poniesionych przez Zainteresowanego, związanych z nabyciem spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego i przekształceniem w prawo własności zobowiązanie podatkowe po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej