Temat interpretacji

w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2017 r. (data wpływu 24 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pan . (dalej jako: Wnioskodawca) będący udziałowcem Spółki . Sp. z o.o. (dalej jako: Spółka) dokonał zbycia posiadanych przez siebie udziałów w Spółce na rzecz nabywcy (dalej jako: Kupujący). Warunkowa umowa kupna sprzedaży udziałów (dalej jako: umowa warunkowa) została podpisana w dniu 21 września 2016 r.

Z kolei umowa kupna sprzedaży udziałów (dalej jako: umowa przyrzeczona) została podpisana w dniu 23 grudnia 2016 r., przy czym skutek rozporządzający umowy przyrzeczonej w postaci przeniesienia własności sprzedawanych udziałów nastąpił w dniu 10 stycznia 2017 r., po łącznym spełnieniu dwóch warunków określonych w umowie przyrzeczonej, tj.:

• otrzymaniu przez Wnioskodawcę od Kupującego zapłaty ceny na rachunek bankowy,

• otrzymaniu przez wszystkich pozostałych wspólników Spółki, którzy zawarli umowy przyrzeczone zapłaty ceny na ich rachunki bankowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Kiedy powstanie obowiązek podatkowy dla Wnioskodawcy z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w zakresie podatku dochodowego na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) definiuje zbycie praw majątkowych jako oddzielne źródło przychodów (kapitały pieniężne), podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych. Stosownie do art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze zbycia udziałów w Spółce jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i pkt 38c ww. ustawy osiągnięta w roku podatkowym.

Z kolei, zgodnie z art. 17 ust. 1ab) pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z odpłatnego zbycia udziałów w spółce kapitałowej powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności tych udziałów. Taka konstrukcja przepisu oznacza, że w sprawie określenia momentu powstania przychodu z tytułu sprzedaży udziałów w spółce kapitałowej, należy odnieść się do przepisów prawa handlowego oraz cywilnego, które określają kiedy następuje moment przeniesienia własności udziałów w zakresie transakcji sprzedaży udziałów.

Doktryna prawa cywilnego w ramach zasady swobody umów, formułuje zasadę, że strony umów cywilnoprawnych mogą dowolnie określać swoje wzajemne prawa i obowiązki.

W analizowanym stanie faktycznym, w dniu 21 września 2016 r. strony zawarły umowę warunkową, w której określiły, że przeniesienie własności udziałów nastąpi ostatecznie na mocy umowy przyrzeczonej, pod warunkiem łącznego spełnienia się wyżej wskazanych warunków zawieszających, sprecyzowanych w umowie przyrzeczonej.

W ramach umowy przyrzeczonej, skutek rozporządzający, a więc i przeniesienie własności udziałów zostało uzależnione od otrzymania przez Wnioskodawcę zapłaty ceny na rachunek bankowy oraz otrzymania ceny przez wszystkich pozostałych wspólników Spółki sprzedających swoje udziały. W obu przypadkach płatność ceny nastąpiła w dniu 10 stycznia 2017 r.

Ponieważ umowa sprzedaży udziałów o charakterze warunkowym (ww. umowa przyrzeczona) jest umową przenoszącą własność zbywanej rzeczy pod warunkiem ziszczenia się okoliczności w niej przewidzianej, Wnioskodawca stwierdza, że w chwili zawarcia umowy warunkowej nie doszło do zbycia udziałów w Spółce. W konsekwencji nie można mówić o przeniesieniu własności udziałów w Spółce w momencie podpisania umowy przyrzeczonej.

Cena za sprzedawane udziały w Spółce wynikająca z umowy przyrzeczonej stała się dla Wnioskodawcy przychodem w dniu, w którym ziściły się wszystkie warunki zawieszające, określone w umowie przyrzeczonej i nastąpiło przeniesienie posiadania udziałów w Spółce na Kupującego, co zgodnie ze stanem faktycznym nastąpiło w dniu 10 stycznia 2017 r.

Z powyższego, zdaniem Wnioskodawcy wynika, że obowiązek podatkowy wynikający z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstaje w momencie przeniesienia własności udziałów na Kupującego.

W przedstawionym stanie faktycznym przychód z tytułu zbycia przez Wnioskodawcę udziałów powstał z chwilą przeniesienia własności nabytych udziałów na Kupującego, tj. w dniu następującym po 10 stycznia 2017 r.

Oznacza to, że zgodnie z art. 30b ust. 6 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego 2017, Wnioskodawca będzie zobowiązany w zeznaniu podatkowym za rok 2017, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia udziałów, obliczyć należny podatek dochodowy i zapłacić podatek do dnia 30 kwietnia 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi