Temat interpretacji
Stan faktyczny:
Podatniczka posiadająca orzeczenie o częściowej niezdolności do pracy z uwagi na przewle-kłą chorobę płuc ponosi wydatki z tytułu dojazdu taksówkami do szpitala na zabiegi rehabilitacyjno - lecznicze.
Ocena prawna stanu faktycznego:
Stosownie do treści art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku z pewnymi zastrzeżeniami, stanowi dochód (...), po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesionych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., zaś zasady i warunki dokony-wania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.
W świetle art. 26 ust. 7a pkt 13 lit b ustawy z dnia 26 lipca 1991r. za wydatki rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od dochodu uważa się wydatki poniesione na odpłatny konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż ka-retką transportu sanitarnego.
Na podstawie art. 26 ust. 7f ustawy z dnia 26 lipca 1991r., ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b. znaczny stopień niepełnosprawności,
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a. całkowitą niezdolność do pracy albo
b. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Stosownie do treści art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162 poz. 1118 z późn. zm.) częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Zgodnie zaś z art. 5 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123 poz. 776 z późn. zm.) orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o częściowej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 3 z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , jest traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności, zaś art. 62 ust. 2 tej ustawy stanowi, iż orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności traktowane jest na równi z orzeczeniem o zaliczeniu do III grupy inwalidów.
Mając zatem na uwadze powyższy stan prawny i faktyczny, podatniczce nie przysługuje odliczenie od dochodu wydatków związanych z koniecznym przewozem środkami transportu na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne z uwagi, iż podatniczka posiadająca orzeczoną częściową niezdolność do pracy kwalifikuje się do III grupy inwalidztwa, a tym samym wymogi ustawowe uprawniające do skorzystania z przedmiotowej ulgi nie zostały spełnione.