Temat interpretacji

Pismem z dnia 14 lutego 2005 r. płatnik - zwrócił się do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w następującej sprawie:

Płatnik zatrudnia inspektorów nadzoru, którzy zamieszkują poza miejscowością w której znajduje się miejsce pracy wskazane w umowie o pracę. Inspektorzy nadzoru wykonują pracę w większości terenową. Wyjazdy na budowę realizują z miejsca zamieszkania, a nie z miejsca pracy. Płatnik stoi na stanowisku, że inspektorom nadzoru zatrudnionym na ww. warunkach przysługuje odliczenie przez płatnika od przychodów ze stosunku pracy podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sokołowie Podlaskim przedstawia ocenę prawną powyższego stanowiska jak niżej:

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2005 r., jeżeli podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy, koszty uzyskania przychodu z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej wynoszą 102,25 zł. miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1227 zł.. Zastosowanie przez płatnika podwyższonych kosztów uzyskania przychodu wynoszących w 2005 roku 1.533,84 zł. wymaga spełnienia warunku wynikającego z art. 22 ust. 2 pkt 3 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunkiem tym jest miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika, położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę. Wówczas koszty uzyskania przysługują w kwocie nie większej niż 1.533,84 zł.. Zatem, w sytuacji gdy pracownik świadczy pracę w zakładzie, który znajduje się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania pracownika, wtedy pracownikowi przysługują podwyższone koszty uzyskania przychodu do wysokości 127,82 zł. miesięcznie, a za cały rok podatkowy nie więcej niż 1533,84 zł..

Natomiast, jeżeli pracownik świadczy pracę w zakładzie, który znajduje się w miejscu zamieszkania pracownika, nie przysługują podwyższone koszty uzyskania przychodu.

Podwyższonych kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 3 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stosuje się również w przypadku, gdy pracownik (mający miejsce zamieszkania w tej samej miejscowości w której znajduje się zakład pracy) wykonuje pracę w terenie, gdyż jak wynika z brzmienia cytowanego przepisu, kluczowe znaczenie ma tutaj miejsce położenia zakładu pracy.

Jednocześnie, tutejszy organ podatkowy informuje, że:

1. niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez płatnika w ww. wniosku i została udzielona według stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania,
2. interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sokołowie Podlaskim, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa).