Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 2141/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 27 listopada 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 23 stycznia 2017 r. Nr 1462 IPPB4.4511.1331. 2016.1.PP (data nadania 23 stycznia 2016 r., data doręczenia 30 stycznia 2017 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 1 lutego 2017 r. (data nadania 1 lutego 2017 r., data wpływu 6 lutego 2017 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 22 lutego 2017 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację Nr 1462-IPPB4.4511. 1331.2016.2.PP, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w części dotyczącej udziału nabytego ponad 10 lat temu do majątku wspólnego małżonków oraz za nieprawidłowe w pozostałym zakresie. W interpretacji wskazano, że nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w przedmiotowej sprawie 5-letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę do majątku wspólnego wraz z małżonką. W rozpatrywanej sprawie opodatkowaniu nie będzie podlegała sprzedaż udziału w nieruchomości, który Wnioskodawca nabył wraz z żoną ponad 10 lat temu, z uwagi na upływ 5-letniego terminu. Natomiast sprzedaż udziału, który Wnioskodawca nabył w drodze spadkobrania po zmarłej żonie oraz, który nabędzie w wyniku działu spadku, podlegać będzie opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30e ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Interpretacja została doręczona Wnioskodawczyni w dniu 6 marca 2017 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, Wnioskodawca, wniósł pismem z dnia 20 marca 2017 r. (data wpływu 23 marca 2017 r.) oraz pismem z dnia 20 marca 2017 r. (data wpływu 27 marca 2017 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pismem z dnia 13 kwietnia 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4511.1331.2016.3.PP (skutecznie doręczonym w dniu 18 kwietnia 2017 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca, na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 22 lutego 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4511.1331.2016.2.PP, złożył skargę z dnia 16 maja 2017 r. (data wpływu 23 maja 2017 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 2141/17 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 22 lutego 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4511.1331.2016.2.PP. Od powyższego wyroku nie została złożona skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W związku z powyższym, wyrok z dnia 17 maja 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2141/17 stał się prawomocny z dniem 31 lipca 2018 r. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wraz z aktami wpłynął do tut. Organu w dniu 27 listopada 2018 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku uzupełnionym pismem z dnia 1 lutego 2017 r. (data nadania 1 lutego 2017 r., data wpływu 6 lutego 2017 r.) przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W październiku 2016 r. zmarła żona Wnioskodawcy. Między Wnioskodawcą, a jego żoną istniała wspólność majątkowa małżeńska. Po żonie dziedziczyć będzie Wnioskodawca oraz dwie córki. Wnioskodawcy w drodze podziału majątku spadkowego przypadnie nieruchomość, jaką zakupił do majątku wspólnego wraz z żoną ponad 10 lat temu. Wnioskodawca planuje po dokonaniu podziału majątku spadkowego sprzedaż nieruchomości. Nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem spadku nie jest wyłącznie przedmiotowa nieruchomość, ale również inne składniki majątku. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w wyniku działu spadku otrzyma udział o wartości przekraczającej jego udział w majątku spadkowym. Działowi spadku nie będą towarzyszyły spłaty i dopłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę wraz z żoną do majątku wspólnego ponad 10 lat, która przypadnie Wnioskodawcy w całości w wyniku podziału majątku spadkowego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem PIT na podstawie przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, źródło przychodów stanowi odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z przepisem art. 30e ust. 1 ustawy o PIT, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Przepis art. 30e ust. 2 ustawy o PIT stanowi z kolei, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle natomiast przepisu art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej jako: KRO) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Wspólność ta ma charakter wspólności łącznej i bezudziałowej. Zgodnie z przepisem art. 35 KRO, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Wspólność ustawowa małżeńska z chwilą śmierci jednego z małżonków przekształca się we wspólność w częściach ułamkowych. W świetle przepisu art. 43 § 1 KRO, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości, która została przez niego nabyta wspólnie z żoną do ich majątku wspólnego ponad 10 lat temu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem PIT, z uwagi na upływ 5 letniego okresu od momentu nabycia Nieruchomości.

W przypadku bowiem sprzedaży Nieruchomości 5-letni termin, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, należy liczyć od dnia nabycia Nieruchomości przez Wnioskodawcę i jego małżonkę do majątku wspólnego.

Należy wskazać, że wspólność ustawowa małżeńska ma charakter łączny i bezudziałowy. Wnioskodawcy zatem przysługiwało już w momencie nabycia Nieruchomości do majątku wspólnego pełne prawo do całej masy majątkowej. Mając na względzie, że Wnioskodawca nabył nieruchomość łącznie z małżonką już ponad 10 lat temu zbycie Nieruchomości po śmierci żony, która nastąpiła w 2016 roku nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku PIT.

Prawidłowość powyższego stanowiska, zdaniem Wnioskodawcy, potwierdza m.in indywidualna interpretacja przepisów wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 października 2016 o sygn. akt IPPB4/415-924/12/16-7/S/JM jak również wyrok NSA z dnia 20 maja 2016 roku o sygn. akt II FSK 1249/14.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 2141/17.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 z poźn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle przywołanego powyżej przepisu, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika zatem, że w przypadku sprzedaży nieruchomości bądź jej części decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z treści wniosku wynika, że w październiku 2016 r. zmarła żona Wnioskodawcy. Między Wnioskodawcą, a jego żoną istniała wspólność majątkowa małżeńska. Po żonie dziedziczyć będzie Wnioskodawca oraz dwie córki. Wnioskodawcy w drodze podziału majątku spadkowego przypadnie nieruchomość, jaką zakupił do majątku wspólnego wraz z żoną ponad 10 lat temu. Wnioskodawca planuje po dokonaniu podziału majątku spadkowego sprzedaż nieruchomości. Nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiotem spadku nie jest wyłącznie przedmiotowa nieruchomość, ale również inne składniki majątku.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy natomiast do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Jeżeli więc spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 1035 cyt. ustawy). Dział spadku może nastąpić na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Odwołując się do zatem do powyższych uregulowań przepisów prawa cywilnego należy wskazać, że z chwilą śmierci spadkodawcy otwiera się spadek i z tym momentem powstaje wspólność majątku spadkowego, trwająca do działu spadku (art. 924, art. 925, art. 1035 K.c.). Zatem, wspólność majątku spadkowego powstała z chwilą otwarcia spadku, nie oznacza jednocześnie powstania współwłasności w poszczególnych składnikach majątkowych wchodzących w skład masy spadkowej. Spadkobiercy do działu spadku zachowują wyłącznie udział w majątku spadkowym, na który składają się prawa i obowiązki majątkowe spadkodawcy. Natomiast dział spadku, to przede wszystkim pojęcie prawne, oznaczające określenie wartości majątku wchodzącego w skład spadku oraz jego podział między poszczególnych spadkobierców. Wynikający z dziedziczenia określony udział ułamkowy spadkobiercy w masie spadkowej nie jest tożsamy z nabyciem w identycznych proporcjach udziału w poszczególnych składnikach majątkowych, w tym w nieruchomościach w skład tej masy wchodzących. Zatem udział w spadku, to nie to samo co udział w składnikach majątkowych objętych masą spadkową, przy czym wspólność majątku spadkowego dotyczy majątku, który należy traktować jako całość. Z tych też względów, wynikający z dziedziczenia udział spadkobiercy w masie spadkowej nie może być wprost przekładany na jego udział w poszczególnych ruchomościach czy nieruchomościach wchodzących w skład masy spadkowej. Z momentem dokonania działu spadku następuje jedynie podział między spadkobiercami składników majątkowych, jakie w drodze dziedziczenia zostały przez nich nabyte. Nie niweczy to faktu, że do nabycia całości spadku doszło wcześniej z chwilą śmierci spadkodawcy. Dokonany dział spadku niczego w sensie podatkowym nie zmienia jest jedynie faktycznym i cywilnoprawnym potwierdzeniem nabycia przedmiotowej nieruchomości, która w znaczeniu podatkowym (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy) nabyta została w dniu nabycia nieruchomości do majątku wspólnego.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez NSA uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r. sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

Zatem w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku o interpretację należy przyjąć, że nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy całej nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło ponad 10 lat temu. Skoro bowiem dział spadku dokonany między Wnioskodawcą i jego córkami, tj. między spadkobiercami jest jedynie faktycznym i cywilnoprawnym potwierdzeniem nabycia ww. nieruchomości, nie zmieniającym niczego w sensie podatkowym, to należy przyjąć, że nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawcę w dniu nabycia nieruchomości do majątku wspólnego.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz uwzględniając stanowisko wyrażone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2141/17, należy uznać, że sprzedaż nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę wraz z żoną do majątku wspólnego ponad 10 lat temu, nie będzie stanowiła źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2141/17.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej