Temat interpretacji
Możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania o wydatki poniesione w związku ze zbyciem udziałów
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2017 r. (złożonym osobiście dnia 24 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o wydatki poniesione w związku ze zbyciem udziałów jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 24 stycznia 2017 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o wydatki poniesione w związku ze zbyciem udziałów.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawczyni (dalej jako: Sprzedający) będąca udziałowcem Spółki Sp. z o.o. (dalej jako: Spółka) dokonała zbycia posiadanych przez siebie udziałów w Spółce na rzecz nabywcy (dalej jako: Kupujący). Warunkowa umowa kupna sprzedaży udziałów (dalej jako: Umowa Warunkowa) została podpisana dnia 21 września 2016 r.
Z kolei Umowa kupna-sprzedaży udziałów (dalej jako: Umowa Przyrzeczona) została podpisana dnia 23 grudnia 2016 r., przy czym skutek rozporządzający Umowy Przyrzeczonej w postaci przeniesienia własności sprzedawanych udziałów nastąpił w styczniu 2017 r. po spełnieniu się wszystkich warunków zawieszających, określonych w Umowie Przyrzeczonej (zapłata ceny na rachunek bankowy Sprzedającego oraz zapłata ceny za sprzedawane udziały w Spółce na rzecz wszystkich, pozostałych wspólników, którzy zawarli umowy przyrzeczone z Kupującym). W celu realizacji transakcji sprzedaży udziałów na rzecz Kupującego, Sprzedający poniósł szereg wydatków związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji.
Wydatki poniesione przez Sprzedającego objęły w szczególności koszty doradztwa i pośrednictwa w celu pozyskania/znalezienia podmiotu, który kupił udziały w Spółce w następującym zakresie (dalej łącznie jako: Usługi):
- doradztwa finansowego i gospodarczego,
- sporządzenia koncepcji transakcji,
- przygotowania niezbędnych dokumentów transakcyjnych,
- koordynacji podpisania ostatecznej umowy,
- współpracy przy domknięciu transakcji,
- świadczenia niezbędnych konsultacji finansowych i biznesowych we wszelkich sprawach
- związanych z procesem zbycia udziałów.
Od strony technicznej, podmiot świadczący Usługi wystawił Spółce fakturę, która to z kolei refakturowała koszty Usług na wszystkich udziałowców, w tym na Sprzedającego w proporcji do procentowego udziału w kapitale Spółki.
Poza wymienionymi wyżej wydatkami z tytułu nabycia Usług, Sprzedający poniósł także wydatek w postaci kosztów opłat notarialnych (dalej jako: Koszty Notarialne) za zawarcie Umowy Warunkowej oraz Umowy Przyrzeczonej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy poniesione przez Sprzedającego wydatki na nabycie Usług oraz wydatki związane z poniesieniem Kosztów Notarialnych mogą pomniejszać podstawę opodatkowania przy rozliczeniu transakcji zbycia udziałów przez Sprzedającego?
Zdaniem Wnioskodawczyni, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: Ustawa o PIT) definiuje zbycie praw majątkowych jako oddzielne źródło przychodów (kapitały pieniężne) podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) Ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.
Stosownie do art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.
W myśl art. 30b ust. 2 pkt 4 Ustawy o PIT, dochodem ze zbycia udziałów w Spółce jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c Ustawy o PIT &− osiągnięta w roku podatkowym.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT, nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych.
Użyte przez ustawodawcę określenie wydatków na nabycie oznacza wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie m.in. udziałów (akcji), tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów (akcji) nie byłoby możliwe. Takie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, lecz dopiero z chwilą odpłatnego zbycia udziałów (akcji).
Jednocześnie Ustawa o PIT wprowadza możliwość rozliczenia wydatków nie tylko związanych z nabyciem, ale również zbyciem udziałów. W świetle art. 17 ust. 2 Ustawy o PIT, przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 Ustawy o PIT, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 Ustawy o PIT.
Na podstawie art. 19 Ustawy o PIT, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.
Powyższe oznacza, że Sprzedający ma prawo pomniejszenia przychodu o koszty związane ze zbyciem, tj. o koszty Usług oraz Koszty Notarialne.
W odniesieniu do zaprezentowanego stanu faktycznego, należy uznać, że poniesienie przedmiotowych wydatków na Usługi oraz Koszty Notarialne było konieczne w celu m.in. przygotowania, przeprowadzenia oraz zabezpieczenia interesów stron transakcji sprzedaży udziałów. Bez poniesienia kosztów Usług, transakcja sprzedaży udziałów nie doszłaby do skutku.
Powyższa teza jest zgodna z obowiązującą doktryną akceptującą uznanie wydatków poniesionych na zakup usług pośrednictwa i doradztwa transakcyjnego oraz kosztów notarialnych za pomniejszające podstawę opodatkowania.
Wnioskodawczyni wskazuje, że Jej stanowisko potwierdzają następujące interpretacje przepisów prawa podatkowego:
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 lutego 2016 r. (IPPB4/4511-1403/15-2/JK2), w której Organ stwierdził, że pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku. Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę sądową. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Przychodem ze sprzedaży, jak wskazano powyżej, jest cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia;
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 lutego 2015 r. (IBPBII/2/415-1009/14/JG), w której Organ stwierdził, że pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych &− uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie, związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Jeżeli Wnioskodawca poniósł takiego rodzaju wydatki, to wówczas przychód podlegający opodatkowaniu może zostać obniżony o koszty odpłatnego zbycia;
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 marca 2014 r. (IBPBII/2/415-1216/13/NG), w której Organ orzekł, że pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np. prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości czy koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia zmniejszają przychód;
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 stycznia 2014 r. (IBPBII/2/415-1030/13/MZa), w której Organ podkreślił, że pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy;
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2011 r. (IPPB2/415-474/11-2/MG), w której Organ stwierdził, że: występuje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy uzyskanym przychodem, a usługą zarządzania, w efekcie czego ponoszone przez Wnioskodawcę koszty zarządzania portfelem papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych stanowią koszt uzyskania przychodów, jako odpowiadające kryteriom wynikającego z art. 22 ust. 1 PDOFizU;
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 grudnia 2008 r. (IPPB2/415-1248/08-6/JS), w której Organ stwierdził, że: kwota uzyskana ze sprzedaży tych akcji może być pomniejszona o koszty obsługi prawnej udzielonej przez kancelarię, polegającej na prowadzeniu negocjacji z potencjalnym nabywcą, a także z osobą, która zgłasza roszczenia do akcji oraz na sporządzaniu projektu bilingwalnej umowy sprzedaży akcji, w tym dokonaniu statusu prawnego akcji.
Zdaniem Wnioskodawczyni, odnosząc powyższe do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności do art. 17 ust. 2 Ustawy o PIT, stwierdzić należy, że wydatki wymienione we wniosku będą mogły zostać zaliczone przez Sprzedającego do kosztów uzyskania przychodów przy rozliczeniu zbycia udziałów w Spółce.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawczyni.
Jednocześnie zauważyć należy, że interpretacja została oparta na przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z póź. zm.).
Końcowo należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanem faktycznym, jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawczyni. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie się różnił od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi