Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Zielonej Górze dokonuje zmiany informacji udzielonej przez Pierwszy Urząd Skarbowy w Zielonej Górze Nr II-1/411/17/2003/1 z dnia 15.04.2003r. w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za pracę wykonywaną w Szwecji.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym w 2002r.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub których czasowy pobyt w Rzeczpospolitej Polskiej trwa w danym roku podatkowym dłużej niż 183 dni, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jednakże w niniejszej sprawie ma zastosowanie umowa podpisana dnia 5 czerwca 1975r. między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Królestwem Szwecji w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977r. Nr 13, poz. 51). Zgodnie z art. 15 tej umowy:

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:
   a)odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas roku kalendarzowego;
   b)wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby;
   c)wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

W piśmie z dnia 17.01.2003r. podał Pan, że w Szwecji pracował od 12.11.2001r. do 09.11.2002r., zatem w Szwecji pracował Pan dłużej niż 183 dni. W związku z tym wynagrodzenie z pracy tam wykonywanej w 2002r. podlegało opodatkowaniu w Szwecji.

Natomiast art. 22 ww. umowy zwiera postanowienia dot. unikania podwójnego opodatkowania, zgodnie z którym:

1. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, wtedy pierwsze wymienione Państwo zezwala na:
a) potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w tym drugim Umawiającym się Państwie,
b) potrącenie od podatku od majątku tej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Jednakże w każdym z tych dwu wypadków potrącenie to nie może przekroczyć tej części podatku dochodowego lub podatku od majątku, jaka została obliczona przed dokonaniem potrącenia i która odpowiednio przypada na dochód lub majątek, który w zależności od konkretnego wypadku może być opodatkowany w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Zatem w niniejszej sprawie ma zastosowanie metoda proporcjonalnego odliczenia, która w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych uregulowana jest w art. 27 ust. 9 (w brzmieniu obowiązującym w 2002r.), tj. jeżeli osoby, o których mowa w art. 3, osiągają również dochody ze źródeł przychodów położonych poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a nie zachodzą okoliczności określone w art. 21 ust. 1 pkt 33 i umowa o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu zawarta z tym państwem nie stanowi inaczej, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Uwzględniając powyższe jeżeli zapłacił Pan w Szwecji podatek dochodowy od dochodów z pracy najemnej tam wykonywanej to podlegał on odliczeniu od podatku obliczonego od sumy wszystkich dochodów na zasadach ustalonych w ww. przepisie. Natomiast jeżeli nie zapłacił Pan takiego podatku to od sumy wszystkich dochodów podatek należało zapłacić w Polsce.