POSTANOWIENIE - Interpretacja - PDOF/415-21/05

Shutterstock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 06.09.2005, sygn. PDOF/415-21/05, Pierwszy Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej stwierdza, że stanowisko płatnika Spółki z o.o. (...) - przedstawione we wniosku z dn. 25.08.2005 r., który wpłynął do tutejszego Urzędu dn. 26.08.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej nie uznania za przychód ze stosunku pracy pracownika nieodpłatnych świadczeń medycznych, jeżeli świadczenia te opłacane są przez pracodawcę w formie ryczałtu i nie ma możliwości wyceny, ponieważ nie wiadomo, czy pracownik będzie korzystał z tego świadczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.08.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w (...) wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny przedstawiony w piśmie wskazuje, że Spółka wykupiła świadczenia zdrowotne na rzecz pracowników, do których pracodawca nie jest zobowiązany przepisami kodeksu pracy lub innych ustaw. Świadczenia te opłacane są w formie ryczałtu i nie ma możliwości wyceny, ponieważ nie wiadomo, czy pracownik będzie korzystał z tego, czy nie. W ocenie wnioskodawcy ponieważ nieodpłatne świadczenia medyczne dla pracowników opłacane są w formie ryczałtu i nie ma możliwości wyceny, ponieważ nie wiadomo, czy pracownik będzie korzystał z tego świadczenia, czy nie zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość otrzymanych, nieodpłatnych świadczeń medycznych nie stanowi przychodu ze stosunku pracy pracownika.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy z dn. 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. nr 14 poz. 176 ze zm.) przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Jak wynika z postanowień art. 12 ust. 3 ww. ustawy, wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi nie wchodzące w zakres działalności pracodawcy) ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b. Stąd też w przypadku usług zakupionych przez pracodawcę wartość pieniężną tych świadczeń dla celów podatkowych ustala się według cen zakupu.Z powołanych przepisów wynika zatem jednoznacznie, iż pracodawca jest obowiązany do doliczenia do przychodu pracownika wartości faktycznie otrzymanych przez pracownika świadczeń, w tym usług medycznych, stosując w tym celu ceny zakupu usługi. Uwzględnienie kosztów usług medycznych w przychodach pracownika jednak nie zawsze jest możliwe, np. gdy pracodawca wykupuje usługi medyczne, jednakże opłatę za te usługi wnosi w sposób zryczałtowany (bez względu na rzeczywistą wartość wykonanych usług) albo w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny konkretnej usługi ponoszonej na rzecz konkretnego pracownika. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje bowiem doliczania do dochodu pracownika wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na rzecz pracowników w sytuacji, gdy nie można określić wartości świadczenia z jakiego podatnik faktycznie skorzystał. W tym stanie faktycznym oraz prawnym wydatki związane z finansowaniem przez pracodawcę usług medycznych na rzecz pracowników nie stanowią przychodów pracownika, w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Zatem stanowisko zawarte w piśmie z dn. 25.08.2005 r., które wpłynęło do tutejszego Urzędu dn. 26.08.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej nie uznania za przychód ze stosunku pracy pracownika nieodpłatnych świadczeń medycznych, jeżeli świadczenia te opłacane są przez pracodawcę w formie ryczałtu i nie ma możliwości wyceny, ponieważ nie wiadomo, czy pracownik będzie korzystał z tego świadczenia jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji : Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej - 43-300 Bielsko-Biała ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.

Pierwszy Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej