Temat interpretacji
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracownika, sfinansowanych w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszu związków zawodowych - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Rzeczowymi świadczeniami są między innymi: paczki świąteczne, bilety na imprezy sportowe i kulturalne. Zatem przedmiotowe zwolnienie obejmuje wyłącznie otrzymane przez pracowników, świadczenia rzeczowe, natomiast opłacenie przez pracodawcę kosztów imprezy okolicznościowej, stanowi formę świadczenia nierzeczowego ponoszonego za pracownika i w związku z tym wobec niewymienienia tego świadczenia w żadnym innym przepisie wyżej cytowanego artykułu, powinno ono zostać zaliczone do przychodów ze stosunku pracy i w konsekwencji opodatkowane. Jeżeli świadczenie imiennie adresowane jest do konkretnego pracownika, wartość ustala się na podstawie imiennej listy uczestników, a jeżeli nie ma imiennej listy ustalenie wartości świadczenia może odbyć się wg innej formy np. dzieląc koszty przez liczbę pracowników.
Ponadto, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie normuje obowiązku informowania pracownika o wartości przyznanych mu świadczeń (w tym świadczeń rzeczowych) z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, pozostaje to w indywidualnej gestii płatnika (zakładu pracy), bez względu na to czy świadczeń dokonuje więcej niż jeden płatnik, ponieważ zgodnie art. 8 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, która obowiązana jest na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania podatku dochodowego. Płatnik (zakład pracy) obowiązany jest do naliczania i poboru podatku od świadczeń na rzecz swoich pracowników jakich sam dokonał, bez względu na świadczenia tego samego typu, których dokonały na rzecz jego pracowników inne podmioty i wpłaceniu ich odpowiedniemu organowi podatkowemu.