Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy,

Ad. 1 Fundacja nie stanowi zagranicznej spółki kontrolowanej w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT.

Ad. 2 Wnioskodawca nie rozpozna przychodów z tytułu działalności prowadzonej przez zagraniczną spółkę kontrolowaną, ponieważ Fundacja nie wypełnia znamion pojęcia zagraniczna spółka kontrolowana, a w konsekwencji nie jest obowiązany do ustalenia dochodów na podstawie art. 30f Ustawy o PIT.

Ad. 3 Wnioskodawca nie jest obowiązany do prowadzenia rejestru na podstawie art. 30f ust. 15 Ustawy o PIT, ponieważ Fundacja nie jest zagraniczną spółką kontrolowaną.

Ad. 4 Wnioskodawca nie jest obowiązany do składania zeznań zgodnie z art. 45 ust. 1aa Ustawy o PTT ponieważ obowiązek składania przedmiotowego zeznania ciąży wyłącznie na podmiotach osiągających przychody z zagranicznych spółek kontrolowanych.

Uzasadnienie Ad. 1

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o PTT Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik w roku podatkowym uzyskuje przychody z wielu źródeł przedmiotem opodatkowania jest suma dochodów ze wszystkich źródeł. Dochodem ze źródła przychodów ... jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym ... (art. 9 ust. 2 Ustawy o PIT). Katalog źródeł przychodów został wskazany w art. 10 ust. 1 Ustawy o PIT. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8a Ustawy o PIT niezależne źródło przychodów stanowi działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną. Termin zagraniczna spółka kontrolowana stanowi na gruncie Ustawy o PIT definicję ustawową i należy go interpretować ściśle. Definicja zagranicznej spółki kontrolowanej na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych została uregulowana w art. 30f ust. 2 i 3 Ustawy o PIT w ten sposób, że w ustępie 2 wskazanego przepisu zostało zdefiniowane pojęcie spółki zagranicznej, zaś w ust. 3 zostało zdefiniowane pojęcie sprawowania kontroli. Zgodnie z art. 30f ust. 2 pkt 1 termin: zagraniczna spółka - oznacza: 1) osobę prawną, 2) spółkę kapitałową w organizacji, 3) jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej inną niż spółka niemająca osobowości prawnej, 4) spółkę niemającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - nieposiadającą siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w której podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, posiada udział w kapitale, prawo głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub prawo do uczestnictwa w zysku. Zgodnie ze wskazanym przepisem zagraniczną spółkę stanowi podmiot: 1) prowadzący działalność w ramach jednej ze wskazanych form organizacyjnych, 2) nieposiadający siedziby lub zarządu na terytorium RP, 3) w której polski rezydent podatkowy posiada: a) udział w kapitale lub, b) prawo głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub, c) prawo do uczestnictwa w zyskach. Wobec powyższego jedynie kumulatywne spełnienie przesłanek wskazanych w pkt 1, 2 i jednego z warunków wskazanych w pkt 3 pozwala na zakwalifikowanie zagranicznego podmiotu jako spółkę zagraniczną w rozumieniu art. 30f ust. 2 pkt 1 Ustawy o PIT. W konsekwencji zagraniczną spółką w rozumieniu wskazanego przepisu jest jedynie taki zagraniczny podmiot, spełniający warunek formy organizacyjnej, w którym polski rezydent podatkowy posiada udział w kapitale lub prawo do głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub prawo do uczestnictwa w zysku. Sam fakt, że podmiot zagraniczny jest spółką zagraniczną w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT nie powoduje jednak, że podatnik obowiązany jest do rozpoznania przychodów zaliczanych do źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8a Ustawy o PIT. Istotne jest bowiem ponadto aby spełniony został warunek sprawowania kontroli. Zgodnie z art. 30f ust. 3 Ustawy o PIT zagraniczną spółką kontrolowaną jest: 1) zagraniczna spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 25a ust. 6 albo 2) zagraniczna spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium państwa innego niż wskazane w pkt 1, z którym: a) Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo b) Unia Europejska nie zawarła umowy międzynarodowej - stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych, albo 3) zagraniczna spółka spełniająca łącznie następujące warunki: a) w spółce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, posiada nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż 30 dni, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej 25% udziałów w kapitale lub 25% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub 25% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach, b) co najmniej 50% przychodów tej spółki osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w ust. 7, pochodzi z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, przychodów ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, poręczeń i gwarancji, a także przychodów z praw autorskich, praw własności przemysłowej - w tym z tytułu zbycia tych praw, a także zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, c) co najmniej jeden rodzaj przychodów, o których mowa w lit. b, uzyskiwanych przez tę spółkę, podlega w państwie jej siedziby lub zarządu opodatkowaniu według stawki podatku dochodowego obowiązującej w tym państwie niższej o co najmniej 25% od stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lub zwolnieniu lub wyłączeniu z opodatkowania podatkiem dochodowym w tym państwie, chyba że przychody te podlegają zwolnieniu od opodatkowania w państwie siedziby lub zarządu spółki je otrzymującej na podstawie przepisów dyrektywy Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (Dz. Urz. UE L 345 z 29.12.2011, str. 8, z późn. zm.). Na podstawie wskazanego przepisu doszło do potrójnego zdefiniowania warunku kontroli bowiem za zagraniczną spółkę kontrolowaną uznaje się: 1) spółkę mającą siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, 2) spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium państwa, z którym ani Polska ani Unia Europejska nie zawarły stanowiącej podstawę do uzyskiwania informacji podatkowych umowy międzynarodowej, 3) Spółkę, w której: a) polski rezydent posiada nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 30 dni co najmniej 25% udziałów lub praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub 25% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach, b) co najmniej 50% przychodów zagranicznej spółki pochodzi z przychodów pasywnych, c) co najmniej jeden z przychodów uzyskiwanych przez spółkę zagraniczna opodatkowany jest w państwie jej siedziby stawką o 25% niższą od stawki 19% bądź podlega zwolnieniu w państwie siedziby spółki zagranicznej. Odnosząc powyższe rozważania na grunt przedstawionego stanu faktycznego w ocenie Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności dokonać oceny, czy Fundacja stanowi spółkę zagraniczną. Fundacja, które są zarejestrowane w Panamie, Lichtensteinie, bądź Austrii spełniają przesłankę formy organizacyjnej, ponieważ posiadają osobowość prawną w państwie inkorporacji. Zgodnie z obowiązującymi przepisami we wskazanych Państwach z chwilą wpisu do odpowiedniego rejestru Private Interest Foundation nabyła osobowość prawną i stanie się podmiotem praw i obowiązków. Spełniony będzie również drugi warunek wskazany w art. 30f ust. 2 pkt 1 Ustawy o PIT ponieważ tak jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego siedziba oraz Zarząd Fundacji znajdują się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ostatnią przesłanką, od której na gruncie art. 30f ust. 2 pkt 1 Ustawy o PIT uzależniono uznanie podmiotu zagranicznego za spółkę zagraniczną jest posiadanie przez podatnika udziału w kapitale, prawa głosu w organach kontrolnych czy stanowiących, bądź prawa do uczestnictwa w zysku. Wnioskodawca zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym nie posiada prawa głosu w organie kontrolnym oraz stanowiącym Fundacji, ponieważ jak zostało wskazane nie objął on żadnej z funkcji gwarantujących prawo głosu w Fundacji. Organami statutowymi Fundacji są Zarząd Fundacji oraz Protektor. Pierwszy ze wskazanych organów powołany został przez Fundatora celem sprawowania zarządu nad Majątkiem Fundacji, podejmowaniem bieżących decyzji dotyczących funkcjonowania osoby prawnej czy realizacji celów statutowych. Beneficjent nie posiadał jednak wpływu na wybór członków Zarządu oraz na podejmowane przez nich decyzje w trakcie sprawowania swoich obowiązków. Wnioskodawca nie sprawuje również kontroli nad Zarządem Fundacji. Statutowym organem Fundacji, odpowiedzialnym za kontrolę działań podejmowanych przez Zarząd Fundacji jest Protektor. Wnioskodawca nie sprawuje funkcji Prokurenta Fundacji. Warunek posiadania udziału w kapitale podmiotu w przypadku Fundacji również nie jest spełniony. Wnioskodawca nie posiada bowiem udziału w kapitale Fundacji. Z chwilą zawiązania Fundacji Fundator obowiązany był do wyposażenia osoby prawnej w majątek niezbędny do realizacji jej celów statutowych. Nie należy jednak majątku wniesionego z chwilą zawiązania fundacji utożsamiać z udziałem w kapitale, ponieważ z chwilą inkorporacji majątek ten staje się własnością Fundacji zaś Fundator nie ma żadnych uprawnień do dochodzenia zwrotu przekazanego majątku. Ponadto z chwilą zawiązania Fundacji nie dochodzi do konwersji wniesionego majątku w prawo majątkowe o charakterze korporacyjnym (udział, akcje etc.) odzwierciedlającego wielkość wniesionego przez Fundatora majątku w stosunku do całości posiadanych aktywów. Wyposażenie Fundacji w majątek stanowi zatem nieodpłatne przeniesienie prawa własności/wierzytelności na podmiot zawiązywany. Ponadto należy wskazać, że Beneficjent nie wniósł żadnego majątku do Fundacji na etapie jej zawiązania oraz także po jej inkorporacji. Odnosząc się zaś do ostatniej przesłanki wskazanej definicji spółki zagranicznej, tj. posiadanie prawa do udziału w zysku należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego stanu faktycznego Beneficjent nie posiada prawa do udziału w zysku. W ocenie Wnioskodawcy beneficjentom Fundacji nie przysługuje prawo do udziału w zysku, lecz prawo do otrzymania świadczenia pieniężnego z tytułu bycia beneficjentem Fundacji. Podstawę prawną do wypłaty wskazanego świadczenia pieniężnego stanowią postanowienia statutu Fundacji a nie jak ma to miejsce w przypadku redystrybucji zysku spółek handlowych posiadanie udziałów/akcji czy ogółu praw i obowiązków. Należy ponadto zaznaczyć, że wypłaty świadczenia pieniężnego na rzecz beneficjentów fundacji nie można utożsamiać z wypłatą zysku lecz jest to redystrybucja majątku Fundacji w związku z realizacją celów statutowych. Wobec powyższego względem Fundacji wskazana okoliczność również nie może zostać spełniona. W konsekwencji Fundacja nie stanowi spółki zagranicznej w rozumieniu art. 30f Ustawy o PTT ponieważ nie spełnia wszystkich przesłanek wskazanych w powołanym przepisie. Dzieję się tak, gdyż z chwilą inkorporacji, Fundacja stała się podmiotem niezależnym i samodzielnym od Fundatora oraz Beneficjenta, co w konsekwencji przeczy możliwości posiadania przez nich prawa do udziału w kapitale oraz roszczeniu o wypłatę udziału w zysku. Ponadto jeżeli Beneficjent nie wchodzi w skład organu zarządu oraz kontroli nie dojdzie do spełnienia również ostatniego z warunków wskazanego w definicji spółki zagranicznej. Wobec powyższego Beneficjent nie posiada również prawa głosu w organie stanowiącym oraz kontroli Fundacji. W konsekwencji Fundacja nie stanowi dla Beneficjenta zagranicznej spółki kontrolowanej.

Uzasadnienie Ad. 2)

Wnioskodawca nie jest obowiązany do rozpoznania przychodu z tytułu źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8a Ustawy o PIT ponieważ Fundacja nie stanowi zagranicznej spółki kontrolowanej.

Uzasadnienie Ad. 3)

Zgodnie z art. 30f ust. 15 Ustawy o PIT Podatnicy są obowiązani do prowadzenia rejestru zagranicznych spółek, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a, a po zakończeniu roku podatkowego, o którym mowa w ust. 7, nie później niż przed upływem terminu do złożenia zeznania o wysokości dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, są obowiązani do zaewidencjonowania zdarzeń zaistniałych w zagranicznej spółce kontrolowanej w ewidencji odrębnej od ewidencji rachunkowych wskazanych w art. 24a albo w art. 15 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy obliczenia podatku i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do określenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o. Zgodnie ze wskazanym przepisem polscy rezydenci podatkowi obowiązani są do prowadzenia rejestru zagranicznych spółek kontrolowanych, o których mowa w art. 30f ust. 3 pkt 1, 2 i 3 lit. a Ustawy o PIT. Wobec powyższego przedmiotowego rejestru nie sporządza się dla podmiotów zagranicznych niebędących zagraniczną spółką kontrolowaną. Odnosząc powyższe rozważania na grunt przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca nie jest obowiązany do sporządzenia przedmiotowego rejestru ponieważ Fundacja nie stanowi zagranicznej spółki kontrolowanej w rozumieniu art. 30f ust. 3 Ustawy o PIT.

Uzasadnienie Ad. 4)

Zgodnie z art. 45 ust. 1aa Ustawy o PIT Podatnicy osiągający dochody z działalności prowadzonej przez zagraniczne spółki kontrolowane, na zasadach określonych w art. 30f, są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu z zagranicznej spółki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, o którym mowa w art. 30f ust. 7, w terminie do końca dziewiątego miesiąca następnego roku podatkowego i w tym terminie wpłacić podatek należny. Jeżeli podatnik osiąga dochody z więcej niż jednej zagranicznej spółki kontrolowanej, składa odrębne zeznanie o dochodach z każdej z tych spółek. Zgodnie z powołanym przepisem obowiązek składania zeznań, wskazanych w art. 45 ust. 1aa Ustawy o PIT, ciąży na polskich rezydentach podatkowych osiągających dochody z tytułu prowadzenia działalności przez zagraniczną spółkę kontrolowaną. W konsekwencji podatnicy nie osiągający przychodów z tytułu prowadzenia działalności przez zagraniczna spółkę kontrolowaną nie są obowiązani do przygotowywania przedmiotowych zeznań. Przenosząc powyższe ustalenia na grunt przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca nie jest obowiązany do przygotowywania przedmiotowych zeznań ponieważ Fundacja nie jest zagraniczną spółką kontrolowaną w rozumieniu art. 30f Ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) wprowadzono na mocy art. 2 pkt 24 do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm. - dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych) regulacje m.in. w zakresie zagranicznych spółek kontrolowanych (art. 30f ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r., podatek od dochodów zagranicznej spółki kontrolowanej uzyskanych przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z omawianymi przepisami na polskich rezydentów nałożony został obowiązek opodatkowania tych dochodów wskazaną stawką podatku.

Powyższe zmiany miały na celu zwalczanie szkodliwej konkurencji ze strony części państw, przede wszystkim tzw. rajów podatkowych, oraz przeciwdziałanie odraczaniu lub unikaniu opodatkowania przy wykorzystywaniu mechanizmu przesuwania dochodów do spółek zależnych zlokalizowanych w krajach o preferencyjnych systemach podatkowych.

W celu ustalenia konieczności stosowania omawianej regulacji w pierwszej kolejności należy rozważyć, czy dany podmiot (jednostka organizacyjna) powiązany z polskim podatnikiem jest zagraniczną spółką.

Określenie to obejmuje wszystkie jednostki, którym - zgodnie z prawem państwa, w którym posiadają siedzibę lub zarząd - przyznana jest osobowość prawna (spółki kapitałowe, stowarzyszenia, fundacje, fundusze, przedsiębiorstwa itd.) oraz te jednostki niemające osobowości prawnej, których dochody podlegać mogą opodatkowaniu w państwie ich siedziby lub zarządu. Za zagraniczną spółkę w rozumieniu przepisów o CFC podlegają więc uznaniu również posiadające siedzibę lub zarząd poza terytorium Polski, jednostki niemające stricte statusu Spółki.

Dodatkowym warunkiem uznania danej jednostki organizacyjnej (spółki w szerokim, wyżej opisanym znaczeniu) za zagraniczną spółkę jest nieposiadanie przez nią na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby lub zarządu. Ponadto, w jednostce takiej podmiot podlegający w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polski rezydent) musi posiadać:

• udział w kapitale lub

• prawo głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub

• prawo do uczestnictwa w zyskach.

Przy czym kryteria te należy analizować rozłącznie z powodu użycia spójnika lub pomiędzy ww. sformułowaniami. W konsekwencji, wystarczające jest aby spełniona była jedna ze wskazanych powyżej okoliczności, aby uznać daną jednostkę organizacyjną za spółkę zagraniczną.

Nie każda zagraniczna spółka będzie stanowić zagraniczną spółkę kontrolowaną, a jedynie taka, która spełniać będzie warunki określone w art. 30f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30f ust. 2 pkt 1 ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.), określenie zagraniczna spółka - oznacza:

1. osobę prawną,
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej inną niż spółka niemająca osobowości prawnej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

-nieposiadającą siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w której podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 (mający nieograniczony obowiązek podatkowy), posiada udział w kapitale, prawo głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub prawo do uczestnictwa w zysku.

Z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku wynika, że prywatne Fundacje zgodnie z przepisami obowiązującymi w państwach, w których zostały inkorporowane, tj. Panamie, Lichtensteinie i Austrii, posiadają osobowość prawną i podlegają wpisowi do właściwego rejestru, nie posiadają siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ponadto Wnioskodawca jako beneficjent pierwszego rządu jest uprawniony do otrzymania środków pieniężnych pochodzących z zysków ww. Fundacji.

W świetle powyższego zostały spełnione wszystkie kryteria dotyczące uznania, że fundacje prywatne zarejestrowane w Panamie, Lichtensteinie oraz Austrii wypełniają warunek wskazany w ww. art. 30f ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla uznania tych jednostki za zagraniczne spółki.

Jednak należy mieć na uwadze, że nie każda zagraniczna spółka będzie stanowić zagraniczną spółkę kontrolowaną, a jedynie taka, która spełniać będzie warunki określone w art. 30f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunki uznania danego podmiotu za zagraniczną spółkę kontrolowaną wskazuje art. 30f ust. 3 ww. ustawy, zgodnie z brzmieniem obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r., zagraniczną spółką kontrolowaną jest:

1. zagraniczna spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 25a ust. 6 albo
2. zagraniczna spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium państwa innego niż wskazane w pkt 1, z którym:
   
   1. Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo
   2. Unia Europejska nie zawarła umowy międzynarodowej

- stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych, albo

1. zagraniczna spółka spełniająca łącznie następujące warunki:
   1. w spółce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, posiada nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż 30 dni, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej 25% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub 25% udziałów związanych z prawem uczestnictwa w zyskach,
   2. co najmniej 50% przychodów tej spółki osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w ust. 7, pochodzi z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, przychodów ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, poręczeń i gwarancji, a także przychodów z praw autorskich, praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, a także zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,
   3. co najmniej jeden rodzaj przychodów, o których mowa w lit. b, uzyskiwanych przez tę spółkę, podlega w państwie jej siedziby lub zarządu opodatkowaniu według stawki podatku dochodowego obowiązującej w tym państwie niższej o co najmniej 25% od stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lub zwolnieniu lub wyłączeniu z opodatkowania podatkiem dochodowym w tym państwie, chyba że przychody te podlegają zwolnieniu od opodatkowania w państwie siedziby lub zarządu spółki je otrzymującej na podstawie przepisów dyrektywy Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (Dz. Urz. UE L 345 z 29.122011, str. 8, z późn. zm.).

Przepis ust. 3 pkt 3 lit. a) stosuje się również w przypadku, gdy 25% udziałów w kapitale lub 25% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub 25% udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach zagranicznej spółki pozostaje w posiadaniu ustalonym łącznie z małżonkiem podatnika, a także jego krewnymi do drugiego stopnia (ust. 4 art. 30f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r.).

Jak z powyższego wynika zagraniczna spółka kontrolowana została zdefiniowana poprzez odwołanie się przez ustawodawcę do kryteriów dotyczących:

• kraju (terytorium) siedziby lub miejsca zarządu zagranicznej spółki,
• stopnia powiązania takiej spółki z polskim rezydentem, wynikającego z udziału w jej kapitale,
• w prawach głosu w jej organach kontrolnych lub stanowiących lub w prawie do udziału w zysku zagranicznej jednostki,
• stawki podatku dochodowego obowiązującej w państwie jej rezydencji podatkowej,
• rodzaju uzyskiwanych przez zagraniczną spółką przychodów.

Kryterium miejsca siedziby lub zarządu zagranicznej spółki jest, w niektórych przypadkach, samodzielnym kryterium decydującym o uznaniu takiej spółki za zagraniczną spółkę kontrolowaną. Dotyczy to sytuacji, gdy zagraniczna spółka posiada siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową. Również w sytuacji gdy zagraniczna spółka posiada siedzibę lub zarząd w państwie niewymienionym w ww. rozporządzeniach, z którym ani Polska, ani Unia Europejska nie zawarła umowy międzynarodowej stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych (umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, umowy o wymianie informacji w sprawach podatkowych, tj. zgodnie art. 30f ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Na podstawie ww. art. 25a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 23 kwietnia 2015 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 599), gdzie wśród krajów stosujących w systemach podatkowych szkodliwą konkurencję wymieniono w § 1 pkt 15 Księstwo Liechtensteinu oraz pkt 23 Republikę Panamy.

W świetle powyższego fundacje prywatne z siedzibą w Panamie i Lichtensteinie będą stanowić zagraniczne spółki kontrolowane.

Zgodnie z art. 30f ust. 9 ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.), w przypadku zagranicznej spółki kontrolowanej, o której mowa w ust. 3 pkt 1, dla ustalenia udziału związanego z prawem do uczestnictwa w zyskach zagranicznej spółki kontrolowanej przyjmuje się, że podatnikowi lub podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, przysługiwały, przez cały rok podatkowy, o którym mowa w ust. 7, wszystkie prawa do uczestnictwa w zyskach tej spółki. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1, związane z prawem do uczestnictwa w zyskach są równe.

Natomiast w przypadku zagranicznej spółki posiadającej siedzibę lub zarząd w państwie innym, niż wymienione w pkt 1 i 2 ww. art. 30f ust. 3 ww. ustawy (tj. co do zasady, w państwie z którym Polska lub Unia Europejska zawarła umowę międzynarodową stanowiącą podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych, w szczególności umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania lub umowę o wymianie informacji w sprawach podatkowych) za zagraniczną spółkę kontrolowaną zostanie uznana zagraniczna spółka spełniająca łącznie warunki wymienione w art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Fundacja prywatna z siedzibą w Austrii jest zatem jednostką powołaną w państwie, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, bowiem zawarła umowę z dnia 13 stycznia 2004 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U z 2005 r. Nr 224, poz. 1921 oraz z 2008 r. Nr 222, poz. 1450).

W dalszej kolejności należy zatem rozpatrzeć, czy fundacja z siedzibą w Austrii, której Wnioskodawca jest beneficjentem spełniać będzie łącznie przesłanki, o których mowa w wyżej zacytowanym art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące:

1. poziomu kontroli (art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. a) ww. ustawy),
2. struktury przychodów (art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. b) ww. ustawy),
3. poziomu opodatkowania (art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. c) ww. ustawy).

Ze względu na fakt, że wszystkie warunki muszą być spełnione łącznie, brak spełnienia któregokolwiek z nich skutkuje niemożnością zastosowania definicji zagranicznej spółki kontrolowanej z art. 30f ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pierwsza ze wskazanych wyżej przesłanek zostanie spełniona na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia, ponieważ Wnioskodawca jako beneficjent pierwszego rzędu fundacji z siedzibą w Austrii, której aktywa niezbędne do realizowania jej celów statutowych będą stanowić udziały oraz akcje w spółkach polskich oraz zagranicznych, obligacje, wierzytelności czy środki pieniężne (majątek fundacji) posiada prawo do otrzymania świadczenia pieniężnego od Fundacji w drodze swobodnego uznania o czym decyduje zarząd Fundacji (na które składać się będzie dywidenda, odsetki, wierzytelności, środki pieniężne, itp.) przez okres nie krótszy niż 30 dni w roku podatkowych.

W świetle powyższego, zgodnie z treścią art. 30f ust. 8 ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.), jeżeli nie jest możliwe ustalenie udziału podatnika związanego z prawem do uczestnictwa w zyskach zagranicznej spółki kontrolowanej albo nastąpiło wyłączenie lub ograniczenie tego prawa, dla ustalenia udziału związanego z prawem do uczestnictwa w zyskach zagranicznej spółki kontrolowanej przyjmuje się najwyższy, określony procentowo, udział podatnika w kapitale, prawie głosu w organach kontrolnych albo prawie głosu w organach stanowiących tej spółki.

Co do drugiej przesłanki (struktury przychodów - art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.) podkreślić należy, że na kwestię ustalenia struktury przychodów fundacji z siedzibą w Austrii wywiera wpływ okoliczność z jakich źródeł pochodzi przychód Fundacji. Jak wynika z opisu stanu faktycznego i jego uzupełnienia - Fundacja z siedzibą w Austrii, której beneficjentem jest Wnioskodawca, uzyskuje przychody w stopniu przekraczającym 50% z udziałów oraz akcji w spółkach polskich i zagranicznych, obligacji, wierzytelności oraz środków pieniężnych (np. dywidendy, odsetki).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że co najmniej 50% przychodów Fundacji w roku podatkowym stanowią przychody pasywne, a w konsekwencji do fundacji z siedzibą w Austrii będzie miał także zastosowanie art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co do trzeciego warunku (poziomu opodatkowania - art. 30f ust. ust. 3 pkt 3 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.) stwierdzić należy, że Fundacja z siedzibą w Austrii - z uwagi na to, że w strukturze przychodów fundacja będzie uwzględniać tylko przychody, o których mowa w art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. b) ww. ustawy - jest adresatem tego unormowania.

Jak wynika z uzupełnienia wniosku, zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi w Austrii co najmniej jeden z uzyskiwanych przez Fundację przychodów podlega opodatkowaniu stawką niższą o co najmniej 25% od stawki wskazanej w art. 19 ust. 1 Ustawy o CIT. Tym samym warunek, o którym mowa w ww. art. 30f ust. 3 pkt 3 lit. c) również został spełniony.

W świetle powyższego Fundacja prywatna z siedzibą w Austrii stanowi zagraniczną spółkę kontrolowaną.

Odnosząc się do pytania Nr 2 wniosku dotyczącego ustalenia, czy beneficjent obowiązany jest do rozpoznania przychodu z tytułu źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a w konsekwencji do ustalenia dochodu na podstawie art. 30f ust. 1 ww. ustawy w związku z powołaniem Fundacji z siedzibą w Panamie, Lichtensteinie oraz Austrii, organ podatkowy stwierdza co następuje:

Zgodnie z treścią art. 30f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.), podatek od dochodów zagranicznej spółki kontrolowanej uzyskanych przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.), podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód zagranicznej spółki kontrolowanej przypadający na okres, w którym został spełniony warunek wymieniony w ust. 3 pkt 3 lit. a, albo na okres, o którym mowa w ust. 9 albo 10, w takiej części, jaka odpowiada posiadanym udziałom związanym z prawem do uczestnictwa w zyskach tej spółki, po odliczeniu kwot:

1. dywidendy otrzymanej przez podatnika od zagranicznej spółki kontrolowanej;
2. z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w zagranicznej spółce kontrolowanej.

Stosownie do art. 30f ust. 7 ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.), dochód, o którym mowa w ust. 5, stanowi uzyskana w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, ustalonymi zgodnie z przepisami ustawy, bez względu na rodzaj źródeł przychodów, ustalona na ostatni dzień roku podatkowego zagranicznej spółki kontrolowanej. Jeżeli zagraniczna spółka kontrolowana nie ma ustalonego roku podatkowego albo rok ten przekracza okres kolejnych, następujących po sobie 12 miesięcy, przyjmuje się, że rokiem podatkowym zagranicznej spółki kontrolowanej jest rok podatkowy podatnika. Dochód zagranicznej spółki kontrolowanej nie podlega pomniejszeniu o straty poniesione w latach poprzednich.

Zgodnie z art. 30f ust. 13 ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z ust. 1 odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu przez zagraniczną spółkę kontrolowaną w proporcji, w jakiej pozostaje dochód ustalony zgodnie z ust. 5 do dochodu tej spółki ustalonego zgodnie z ust. 7; przepisów art. 27 ust. 8-9a nie stosuje się. Przepis art. 11a stosuje się odpowiednio.

Przepis ust. 13 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, lub innej umowy międzynarodowej, której stroną jest Unia Europejska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego państwa, w którym dochód został uzyskany (art. 30f ust. 14 ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.).

Zgodnie z przyjętym w ustawie rozwiązaniem nie wszystkie zagraniczne spółki kontrolowane podlegać będą w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W tym zakresie ustawodawca przewidział poniżej wymienione wyjątki.

Stosownie do ust. 18 art. 30f ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.) przepisów ust. 1, 15 i 16 nie stosuje się, jeżeli zagraniczna spółka kontrolowana, podlegająca opodatkowaniu od całości swoich dochodów w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzi w tym państwie rzeczywistą działalność gospodarczą.

Na podstawie art. 30f ust. 19 pkt 1 ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.), przepisu ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 15, nie stosuje się, jeżeli przychody zagranicznej spółki kontrolowanej nie przekraczają w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 250 000 euro, przeliczonej na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, o którym mowa w ust. 7.

W myśl ust. 20 art. 30f ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.), przy ocenie, czy zagraniczna spółka kontrolowana prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, bierze się pod uwagę w szczególności czy:

1. zarejestrowanie zagranicznej spółki kontrolowanej wiąże się z istnieniem przedsiębiorstwa, w ramach którego ta spółka wykonuje faktycznie czynności stanowiące działalność gospodarczą, w tym w szczególności czy spółka ta posiada lokal, wykwalifikowany personel oraz wyposażenie wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej;
2. zagraniczna spółka kontrolowana nie tworzy struktury funkcjonującej w oderwaniu od przyczyn ekonomicznych;
3. istnieje współmierność między zakresem działalności prowadzonej przez zagraniczną spółkę kontrolowaną a faktycznie posiadanym przez tę spółkę lokalem, personelem lub wyposażeniem;
4. zawierane porozumienia są zgodne z rzeczywistością gospodarczą, mają uzasadnienie gospodarcze i nie są w sposób oczywisty sprzeczne z ogólnymi interesami gospodarczymi tej spółki;
5. zagraniczna spółka kontrolowana samodzielnie wykonuje swoje podstawowe funkcje gospodarcze przy wykorzystaniu zasobów własnych, w tym obecnych na miejscu osób zarządzających.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne oraz fakt, że fundacje będące zagranicznymi spółkami kontrolowanymi z siedzibą w Panamie, Lichtensteinie, o których mowa w ust. 3 pkt 1 oraz Austrii o której mowa w ust. 3 pkt 2 nie spełniają przesłanki wymienionej ww. w art. 30f ust. 19 pkt 1 ww. ustawy, tj. ich przychody przekraczają w roku podatkowym kwotę odpowiadającą 250 000 euro, Wnioskodawca będzie zobowiązany do obliczania i odprowadzania podatku od dochodów zagranicznych spółek kontrolowanych.

Należy zauważyć, że przepis art. 30f ust. 18 ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.) w odniesieniu do ust. 1 art. 30f cytowanej ustawy, tj. obowiązku zapłaty 19% podatku od dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej również nie znajdzie zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w odniesieniu do fundacji z siedzibą w Austrii, bowiem z przesłanego uzupełnienia wniosku wynika że fundacja nie prowadzi w tym państwie rzeczywistej działalności gospodarczej. Natomiast w odniesieniu do fundacji z siedzibą w Panamie i Lichtensteinie przepis ten nie znajduje w ogóle zastosowania.

Ustosunkowując się w dalszej kolejności do stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania Nr 3 i 4 wniosku organ podatkowy stwierdza co następuje:

Obowiązki ewidencyjne jakie ciążą na polskim podatniku posiadającym udziały w zagranicznej spółce czy też zagranicznej spółce kontrolowanej, zostały wskazane w art. 30f ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.).

W myśl art. 30f ust. 15 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani do prowadzenia rejestru zagranicznych spółek, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a, a po zakończeniu roku podatkowego, o którym mowa w ust. 7, nie później niż przed upływem terminu do złożenia zeznania o wysokości dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, są obowiązani do zaewidencjonowania zdarzeń zaistniałych w zagranicznej spółce kontrolowanej w ewidencji odrębnej od ewidencji rachunkowych wskazanych w art. 24a albo w art. 15 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy obliczenia podatku i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do określenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Natomiast w art. 30f ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca określił konsekwencje nie przedstawienia wskazanych wyżej ewidencji i rejestru w ustawowo określonym terminie lub nieprawidłowego ich prowadzenia.

Stosownie do art. 30f ust. 16 ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.), na żądanie organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej podatnik jest obowiązany udostępnić, w terminie 7 dni od dnia otrzymania żądania, prowadzone zgodnie z ust. 15 ewidencje i rejestr. Jeżeli podatnik nie udostępni tych ewidencji lub rejestru albo ustalenie dochodu na podstawie prowadzonych ewidencji nie jest możliwe, dochód określa się w drodze oszacowania, przy uwzględnieniu przedmiotu działalności (transakcji), z której dochód został osiągnięty. Do określenia dochodu w drodze oszacowania stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Obowiązek zaewidencjonowania zdarzeń gospodarczych zaistniałych w zagranicznej spółce kontrolowanej, mających wpływ na określenie wysokości dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, aktualizuje się po zakończeniu roku podatkowego zagranicznej spółki kontrolowanej. Zdarzenia te powinny być wykazane w ewidencji nie później niż przed upływem terminu do złożenia zeznania o wysokości dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, o którym mowa w art. 30f ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zeznanie to podatnicy są zobowiązani złożyć do urzędu skarbowego do końca dziewiątego miesiąca od zakończenia tego roku podatkowego. W tym samym terminie podatnicy są zobowiązani wpłacić podatek należny od dochodów zagranicznej spółki kontrolowanej.

Z treści zacytowanego powyżej art. 30f ust. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.) należy wywieść, że ust. 15 i 16 nie stosuje się jeżeli zagraniczna spółka kontrolowana, podlegająca opodatkowaniu od całości swoich dochodów w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzi w tym państwie rzeczywistą działalność gospodarczą.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że Fundacja z siedzibą w Austrii nie prowadzi w tym państwie rzeczywistej działalności gospodarczej, zatem przepis art. 30f ust. 15 i 16 cytowanej ustawy znajdzie zastosowanie w odniesieniu do zagranicznych spółek kontrolowanych będących fundacjami z siedzibą w Austrii, Panamie oraz Lichtensteinie.

Tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia rejestru zagranicznych spółek kontrolowanych zgodnie z dyspozycją art. 30f ust. 15 ww. ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.), jak również zobowiązany będzie do sporządzenia i złożenia w urzędzie skarbowym stosownego zeznania, według ustalonego wzoru (PIT-CFC) w terminie do końca dziewiątego miesiąca następnego roku podatkowego i w tym terminie wpłacenia należnego podatku.

Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1aa cyt. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności prowadzonej przez zagraniczne spółki kontrolowane, na zasadach określonych w art. 30f, są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu z zagranicznej spółki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, o którym mowa w art. 30f ust. 7, w terminie do końca dziewiątego miesiąca następnego roku podatkowego i w tym terminie wpłacić podatek należny. Jeżeli podatnik osiąga dochody z więcej niż jednej zagranicznej spółki kontrolowanej, składa odrębne zeznanie o dochodach z każdej z tych spółek.

Reasumując:

• Powołana przez Fundatora Fundacja mająca siedzibę w Panamie, Lichtensteinie oraz Austrii stanowi dla Wnioskodawcy będącego jej Beneficjentem zagraniczną spółkę kontrolowaną, o której mowa w art. 30f ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
• Wnioskodawca, jako Beneficjent powołanych Fundacji mających siedzibę w Panamie, Lichtensteinie oraz Austrii stanowiących zagraniczne spółki kontrolowane obowiązany jest do rozpoznania przychodu z prowadzonej przez nie działalności, a w konsekwencji do ustalenia dochodu na podstawie art. 30f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
• Wnioskodawca, jako Beneficjent powołanych Fundacji mających siedzibę w Panamie, Lichtensteinie oraz Austrii stanowiących zagraniczne spółki kontrolowane obowiązany jest do prowadzenia rejestru zagranicznych spółek kontrolowanych oraz do sporządzenia deklaracji na potrzeby przychodów z tytułu zagranicznej spółki kontrolowanej (art. 30f ust. 15 ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4,00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej