Temat interpretacji

Czy sprzedaż w 2018 roku działek rolnych nabytych w 2001 roku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2018 r. (data wpływu 31 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 sierpnia 2018 r.), pismem z dnia 17 września 2018 r. (data wpływu 18 września 2018 r.) oraz pismem z dnia 28 września 2018 r. (data wpływu 3 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 sierpnia 2018 r.), pismem z dnia 17 września 2018 r. (data wpływu 18 września 2018 r.) oraz pismem z dnia 28 września 2018 r. (data wpływu 3 października 2018 r.).

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącym stroną postępowania:
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 2001 roku Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem nieruchomość rolną, stanowiącą niezabudowaną działkę nr 247/13 o obszarze 4,0056 ha. Powyższą działkę Zainteresowani nabyli z zamiarem wybudowania domu dla siebie oraz w celu zapewnienia miejsca na budowę domu dla własnych dzieci. Działkę Zainteresowani nabyli z mężem do majątku prywatnego, nie prowadzili i nie zamierzali rozpoczynać działalności gospodarczej i nie zamierzali odsprzedawać zakupionej działki. Zainteresowani nie byli także zarejestrowani do celów rozliczania podatku od towarów i usług.

Następnie w 2015 roku Zainteresowani dokonali podziału działki nr 247/13 na 9 działek: nr 247/31 o powierzchni 0,5257 ha, nr 247/32 o powierzchni 0,3023 ha, nr 247/33 o powierzchni 0,3026 ha, nr 247/34 o powierzchni 0,4016 ha, nr 247/36 o powierzchni 0,4024 ha, nr 247/37 o powierzchni 0,4330 ha, nr 247/38 o powierzchni 0,4010 ha, nr 247/39 o powierzchni 0,4174 ha, nr 247/40 o powierzchni 0,4171 ha.

W 2016 roku Wnioskodawczyni wraz z mężem darowała swoim dzieciom prawo własności działek

• synowi działkę nr 247/37, udział wynoszący 1/2 część w prawie własności działki nr 247/36 oraz udział wynoszący 1/22 część w prawie własności działki nr 247/31;
• córce działkę nr 247/40, udział wynoszący 1/2 część w prawie własności działki nr 247/36 oraz udział wynoszący 1/22 część w prawie własności działki nr 247/31.

W 2016 roku pozostałe działki zostały podzielone w ten sposób, że z 5 działek zostało wydzielonych 18 działek rolnych niezabudowanych o powierzchni od 0,1002 ha do 0,1044 ha. Podzielone działki nie są uzbrojone. Do chwili obecnej Wnioskodawczyni nie podejmowała czynności zmierzających do sprzedaży działek, nie zamieszczała ogłoszeń o zamiarze sprzedaży działek i nie podjęła współpracy z pośrednikiem obrotu nieruchomościami.

W 2018 lub 2019 roku Wnioskodawczyni planuje wraz z mężem sprzedać wyżej wymienione działki rolne jednemu nabywcy lub kilku nabywcom. Wnioskodawczyni chciałaby umieścić bezpośrednio na działkach tablice informacyjne o zamiarze sprzedaży oraz umieścić ogłoszenie o zamiarze sprzedaży w lokalnej prasie. Wnioskodawczyni bierze także pod uwagę skorzystanie z usług biura obrotu nieruchomościami.

Zainteresowani nie występowali o objęcie nieruchomości opisanej we wniosku miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W ramach dwóch dokonanych podziałów nieruchomości Zainteresowani nie występowali o wydzielenie dróg dojazdowych, natomiast w momencie drugiego podziału działek zostały wytyczone drogi wewnętrzne. Zainteresowani nie występowali z wnioskiem o przyłączenie dróg wewnętrznych do drogi głównej. Nieruchomość nie była wykorzystywana od chwili jej nabycia. Nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej czynności o podobnym charakterze.

Przed sprzedażą działek gruntu Zainteresowani nie zamierzają dokonać czynności mających na celu przygotowanie gruntów do sprzedaży, nie będą uzbrajać terenu ani występować o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy.

W chwili obecnej Wnioskodawczyni zamierza zbyć nieruchomość z majątku osobistego - dom jednorodzinny, który jest już wystawiony na sprzedaż za pośrednictwem biura nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 14 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 sierpnia 2018 r.) Wnioskodawczyni wskazuje, że drugi podział działek został dokonany ze względu na duże powierzchnie działek oraz w związku z planami przekazania w darowiźnie przedmiotowych działek na rzecz wnuków. Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Urząd Gminy i Miasta dla działek o numerach 247/41, 247/42, 247/43, 247/44, 247/45, 247/46, 247/47, 247/48, 247/49, 247/50, 247/51, 247/52, 247/53, 247/54, 247/55, 247/56, 247/57, 247/58 nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z uproszczonym wypisem z rejestru gruntów sporządzonym dnia 14 sierpnia 2018 roku, wyżej wymienione działki są oznaczone jako grunty orne. Dla 5 działek, przed drugim podziałem na 18 działek, została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Dla podzielonych 18 działek Wnioskodawczyni nie występowała z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i dla działek tych nie ma warunków zabudowy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 września 2018 r. (data wpływu 18 września 2018 r.) Wnioskodawczyni wskazuje, że decyzja o warunkach zabudowy, wydana dla 5 działek przed drugim podziałem nie obowiązuje dla 18 działek powstałych po drugim podziale. Na podstawie tej decyzji nie można realizować budowy, drugi podział spowodował utratę ważności ww. decyzji o warunkach zabudowy. Grunt, który nabyła Wnioskodawczyni z mężem w 2001 roku, nie był wykorzystywany na cele działalności rolniczej, w związku z czym nie dokonywano sprzedaży płodów rolnych. Grunt zakupiony w 2001 roku nie był wykorzystywany w żaden sposób.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 września 2018 r. ( data wpływu 3 października 2018 r.) Wnioskodawczyni wskazuje, że od roku 2001, w którym Wnioskodawczyni nabyła z mężem nieruchomość rolną minęło 17 lat, plany uległy weryfikacji ponieważ dzieci dorosły, założyły własne rodziny i nie podzielały planów co do zagospodarowania tej nieruchomości. W związku z powyższym Zainteresowani stwierdzili, że sprzedadzą ww. nieruchomość w najbliższej przyszłości, jak znajdą kupca.

Wnuki nie otrzymały działek ponieważ są małoletnie co wiąże się z tym, że czynność ta musi odbyć się przed sądem rodzinnym, na którym muszą stawić się ich rodzice. Rodzice wnuków nie zawsze są dyspozycyjni z racji wykonywanej pracy i to utrudnia przekazanie wnukom działek. W związku z powyższym Zainteresowani musieliby poczekać do osiągnięcia przez wnuki wieku pełnoletniego, a to długi okres ponieważ najstarszy wnuk ma dopiero 8 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż w 2018 roku działek rolnych nabytych w 2001 roku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy sprzedaż 18 działek rolnych, wydzielonych z jednej działki nabytej w 2001 roku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1. Wniosek w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż 18 działek, wydzielonych z jednej działki, zakupionej w 2001 roku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ponieważ od nabycia przedmiotowej działki upłynęło 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 pozarolnicza działalność gospodarcza,
• pkt 8 odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  
  
  
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,
     
     
     - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2. zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle powyższego dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy istotne znaczenie ma zatem data ich nabycia.

Jak wskazano, odrębnym źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Ze względu na różnorodność form aktywności podatników, jakie występują w obrocie gospodarczym, proste zestawienie unormowań art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy z regulacją zawartą w art. 5a pkt 6 nie pozwala na stworzenie uniwersalnego wzorca zachowań umożliwiającego jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3), od odpłatnego zbycia osobistego mienia (pkt 8). W każdym przypadku o właściwej kwalifikacji przychodu zadecydować musi całokształt okoliczności faktycznych, w tym dotyczących zjawisk poprzedzających i towarzyszących zbyciu składników majątkowych (nieruchomości). Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości.

Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać trzeba, że zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może więc stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z nabyciem oraz ze sprzedażą działek, o których mowa we wniosku.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w 2001 roku Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem nieruchomość rolną, tj. niezabudowaną działkę o obszarze ponad 4 ha. Powyższą działkę Zainteresowani nabyli z zamiarem wybudowania domu dla siebie oraz w celu zapewnienia miejsca na budowę domu dla własnych dzieci. Działkę Zainteresowani nabyli z mężem do majątku prywatnego, nie prowadzili i nie zamierzali rozpoczynać działalności gospodarczej i nie zamierzali odsprzedawać zakupionej działki. Zainteresowani nie byli także zarejestrowani do celów rozliczania podatku od towarów i usług.

Następnie w 2015 roku Zainteresowani dokonali podziału tej działki na 9 mniejszych działek. W 2016 roku Wnioskodawczyni wraz z mężem darowała swoim dzieciom prawo własności działek, tj. po jednej działce darowano zarówno córce i synowi, darowano również po udziale wynoszącym &½ w jednej z wydzielonych działek oraz 1/22 w jednej z wydzielonych działek.

W 2016 roku z pozostałych 5 działek zostało wydzielonych 18 mniejszych działek rolnych niezabudowanych. Podział tych działek został dokonany ze względu na duże powierzchnie działek oraz w związku z planami przekazania w darowiźnie przedmiotowych działek na rzecz wnuków.

Podzielone działki nie są uzbrojone. Do chwili obecnej Wnioskodawczyni nie podejmowała czynności zmierzających do sprzedaży działek, nie zamieszczała ogłoszeń o zamiarze sprzedaży działek i nie podjęła współpracy z pośrednikiem obrotu nieruchomościami.

Zainteresowani nie występowali o objęcie nieruchomości opisanej we wniosku miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W ramach dwóch dokonanych podziałów nieruchomości Zainteresowani nie występowali o wydzielenie dróg dojazdowych, natomiast w momencie drugiego podziału działek zostały wytyczone drogi wewnętrzne. Zainteresowani nie występowali z wnioskiem o przyłączenie dróg wewnętrznych do drogi głównej.

W stosunku do 18 wydzielonych działek nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z uproszczonym wypisem z rejestru wyżej wymienione działki są oznaczone jako grunty orne. Dla 5 działek (przed drugim podziałem na 18 działek) została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Dla podzielonych 18 działek Wnioskodawczyni nie występowała z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i dla działek tych nie ma warunków zabudowy.

Nieruchomość nie była wykorzystywana od chwili jej nabycia. Nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej czynności o podobnym charakterze.

Wnioskodawczyni wskazuje również, że od roku 2001, w którym Wnioskodawczyni nabyła z mężem nieruchomość rolną minęło 17 lat, a plany uległy weryfikacji ponieważ dzieci dorosły, założyły własne rodziny i nie podzielały planów co do zagospodarowania tej nieruchomości. W związku z powyższym Zainteresowani stwierdzili, że sprzedadzą ww. nieruchomość w najbliższej przyszłości, jak znajdą kupca.

Wnuki ostatecznie nie otrzymały działek ponieważ są małoletnie, a ich rodzice nie zawsze są dyspozycyjni z racji wykonywanej pracy i to utrudnia przekazanie wnukom działek. W związku z powyższym Zainteresowani musieliby poczekać do osiągnięcia przez wnuki wieku pełnoletniego, a to długi okres ponieważ najstarszy wnuk ma dopiero 8 lat.

Jak wynika z opisu sprawy, w 2018 lub 2019 roku Wnioskodawczyni planuje wraz z mężem sprzedać wyżej wymienione działki rolne jednemu nabywcy lub kilku nabywcom. Wnioskodawczyni chciałaby umieścić bezpośrednio na działkach tablice informacyjne o zamiarze sprzedaży oraz umieścić ogłoszenie o zamiarze sprzedaży w lokalnej prasie. Wnioskodawczyni bierze także pod uwagę skorzystanie z usług biura obrotu nieruchomościami.

Przed sprzedażą działek gruntu Zainteresowani nie zamierzają dokonać czynności mających na celu przygotowanie gruntów do sprzedaży, nie będą uzbrajać terenu ani występować o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy.

Mając na względzie przedstawione okoliczności uznać należy, że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie mieć profesjonalnego charakteru, a z treści wniosku nie wynika, że sprzedaż działek nastąpi w ramach działalności handlowej, wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły.

Zainteresowani nabyli przedmiotowe działki już w 2001 roku z zamiarem wybudowania domu dla siebie oraz w celu zapewnienia miejsca na budowę domu dla własnych dzieci, a następnie dokonali drugiego podziału, zakładając przekazanie w darowiźnie przedmiotowych działek na rzecz wnuków. Ostatecznie dzieci nie podzielały jednak planów co do zagospodarowania tej nieruchomości i w związku z powyższym otrzymały jedynie części tej nieruchomości. Wnuki ostatecznie nie otrzymały działek ponieważ są małoletnie, a ich rodzice z racji wykonywanej pracy nie zawsze są dyspozycyjni, co utrudnia przekazanie wnukom działek.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy sam fakt, że podatnik dokonał podziału działek na mniejsze, dążąc do uzyskania jak najlepszych dla siebie efektów ekonomicznych z przeprowadzonych transakcji jest rzeczą oczywistą i nie może przesądzać, że ich sprzedaż prowadzona będzie w ramach działalności gospodarczej.

Na tle przedmiotowej sprawy uznać należy, że działania Zainteresowanych mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, związanym ze zwykłym gospodarowaniem tym majątkiem. Nie sposób również uznać, że aktywność Wnioskodawczyni w zakresie opisanej przyszłej transakcji sprzedaży działek ma charakter powtarzalny i ciągły. Z treści wniosku nie wynika również, aby sprzedawane działki zostały uprzednio odpowiednio przygotowane. Z wniosku nie wynika też aby Zainteresowani planowali nabywanie innych działek, a przedmiotową nieruchomość nabyli wiele lat temu dla zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych rodziny.

Zatem uznać należy, że sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już uprzednio wskazano, z treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca powiązał powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości z momentem jej nabycia, który należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym. Natomiast powyżej opisany podział nieruchomości nie powoduje zmiany właściciela wydzielanych działek. Na skutek dokonania podziału nie dochodzi do przeniesienia własności wydzielanych działek na nowego właściciela, a więc nie dochodzi do ich nabycia.

W konsekwencji, z uwagi na upływ 5 letniego okresu od daty nabycia nieruchomości (2001 rok), przychody uzyskane z tytułu sprzedaży wydzielonych działek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej