Temat interpretacji
Skutki podatkowe związane ze sprzedażą nieruchomości.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku złożonym dnia 18 czerwca 2019 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 24 lipca 2019 r. (data wpływu 26 lipca 2019 r.) i pismem z dnia 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu 9 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 26 lipca 2019 r. oraz w dniu 9 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu złożonym przez:
- Zainteresowanego będącego
stroną postępowania:
A (); - Zainteresowanego niebędącego
stroną postępowania:
B (); - Zainteresowanego niebędącego
stroną postępowania:
C ();
przedstawiono następujący opis stanu faktycznego:
Dnia 28 sierpnia 2005 r. w Kancelarii Notarialnej D wraz z żoną C otrzymali od siostry C. J. P. darowiznę w postaci działki numer XXX o powierzchni 0,0721 ha położonej w miejscowości K., gmina G. Był to fragment ojcowizny. Darowiznę tą D wraz z C przyjęli na prawach wspólności ustawowej. Ponieważ marzeniem ich było, że po osiągnięciu wieku emerytalnego powrócą w swoje rodzinne strony postanowili na tej działce rozpocząć budowę domu. Budowa domu rozpoczęła się pod koniec 2006 r. Ze względu na skromne możliwości finansowe przewidziana była na kilka a nawet kilkanaście lat. Były to lata wyrzeczeń, skromnego życia tak by osiągnąć wymarzony cel. Niestety problemy zdrowotne D i C oraz jednej z córek B pokrzyżowały plany i sprawiły, że dom nie został ukończony. Częste pobyty w szpitalu oraz koszty leków i inne związane z próbą ratowania ich zdrowia i życia sprawiły, że od kilku lat chciano ową działkę wraz z powstałymi na niej murami sprzedać by mieć pieniądze na dalsze leczenie członków rodziny. Niestety dnia 12 sierpnia 2018 r. - D zmarł. Dnia 17 października 2018 r. w Sądzie Rejonowym w B. odbyła się rozprawa, gdzie Sąd postanowił, że spadek po zmarłym D na podstawie ustawy po 1/3 części każdy nabyli Zainteresowani:
- A córka,
- B córka,
- C żona zmarłego.
Dnia 25 marca 2019 r., po znacznym obniżeniu ceny, udało się sprzedać ową nieruchomość. Kwota jaką otrzymano to 88 000 zł łącznie. Tak niska cena wynikała z konieczności sprzedaży by mieć na dalsze leczenie dla C, która jest po amputacji obu kończyn dolnych i B, która jest chora na schizofrenię. W uzupełnieniu wskazano, że do działki, którą D i C otrzymali w drodze darowizny, przysługiwało im prawo własności. Działka ta nie była w użytkowaniu wieczystym. Sprzedaż tej nieruchomości nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej. D i C nigdy nie prowadzili żadnej tego typu działalności.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w zaistniałej sytuacji Zainteresowani są zwolnieni z zapłaty podatku od dochodów ze sprzedaży tej nieruchomości?
Zdaniem Zainteresowanych, z uwagi na upływ pięciu lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 6 ustawy o PIT nie są zobowiązani do zapłaty podatku od sprzedaży tej nieruchomości. D oraz C w związku z budową tej nieruchomości ponieśli znacznie wyższe koszty niż kwota, którą otrzymano ze sprzedaży. Otrzymano kwotę 88 000 zł do podziału adekwatnie do postanowienia Sądu oraz jak zostało to wskazane w akcie notarialnym. Budowa tego domu to były lata wyrzeczeń i skromnego życia podpieranego kredytami bankowymi. Tak by krok po kroku dążyć do wymarzonego przez Nich celu. Niestety nagłe pogorszenie stanu zdrowia D i C niemal równocześnie, nie pozwoliło na realizację planów dotyczących budowy. W 2017 r. rozpoczął się koszmar. Po wieloletniej walce z cukrzycą i miażdżycą konieczne były amputacje obu kończyn dolnych, w międzyczasie reamputacja. W tym samym czasie nasiliły się problemy oddechowo-krążeniowe D. Następnie doszła diagnoza raka płuc z przerzutami do mózgu, gdzie w konsekwencji oboje trzeba było wozić na wózku inwalidzkim C bez nóg z orzeczeniem o całkowitej niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz D osłabionego chemioterapią z tak dużymi guzami przerzutowymi na głowie, które uniemożliwiały mu chodzenie, gdyż powodowały ucisk na nerwy w nogach. Choroba pokonała D dnia 12 sierpnia 2018 r. Decyzja o sprzedaży domu stała się więc koniecznością ponieważ wiadomo było, że nikt tam nie pójdzie mieszkać. Dom nie był budowany w celu osiągnięcia jakiś korzyści materialnych, czy też w celach zarobkowych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Stosownie zaś do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 6 cytowanej ustawy w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Podkreślenia wymaga, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5, a także art. 10 ust. 6, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że dnia 28 sierpnia 2005 r. w Kancelarii Notarialnej D wraz z żoną C otrzymali od siostry C. J. P. darowiznę w postaci działki numer XXX o powierzchni 0,0721 ha położonej w miejscowości K., gmina G. Był to fragment ojcowizny. Darowiznę tą D wraz z C przyjęli na prawach wspólności ustawowej. Ponieważ marzeniem ich było, że po osiągnięciu wieku emerytalnego powrócą w swoje rodzinne strony postanowili na tej działce rozpocząć budowę domu. Budowa domu rozpoczęła się pod koniec 2006 r. Ze względu na skromne możliwości finansowe przewidziana była na kilka a nawet kilkanaście lat. Były to lata wyrzeczeń, skromnego życia tak by osiągnąć wymarzony cel. Niestety problemy zdrowotne D i C oraz jednej z córek B pokrzyżowały plany i sprawiły, że dom nie został ukończony. Częste pobyty w szpitalu oraz koszty leków i inne związane z próbą ratowania ich zdrowia i życia sprawiły, że od kilku lat chciano ową działkę wraz z powstałymi na niej murami sprzedać by mieć pieniądze na dalsze leczenie członków rodziny. Niestety dnia 12 sierpnia 2018 r. - D zmarł. Dnia 17 października 2018 r. w Sądzie Rejonowym w B. odbyła się rozprawa, gdzie Sąd postanowił, że spadek po zmarłym D na podstawie ustawy po 1/3 części każdy nabyli Zainteresowani:
A córka,
B córka,
C żona zmarłego.
Dnia 25 marca 2019 r., po znacznym obniżeniu ceny, udało się sprzedać ową nieruchomość. Kwota jaką otrzymano to 88 000 zł łącznie. Tak niska cena wynikała z konieczności sprzedaży by mieć na dalsze leczenie dla C, która jest po amputacji obu kończyn dolnych i B, która jest chora na schizofrenię. W uzupełnieniu wskazano, że do działki, którą D i C otrzymali w drodze darowizny, przysługiwało im prawo własności. Działka ta nie była w użytkowaniu wieczystym. Sprzedaż tej nieruchomości nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej. D i C nigdy nie prowadzili żadnej tego typu działalności.
Mając na uwadze wyżej przywołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny należy stwierdzić, że odpłatne zbycie w dniu 25 marca 2019 r. nieruchomości położonej w miejscowości K., gmina G., z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalonego zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 5 oraz art. 10 ust. 6 ww. ustawy, liczonego od końca 2005 r. nie stanowi dla Zainteresowanych źródła przychodu w rozumieniu ww. przepisu, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Zainteresowani nie są zobowiązani do zapłaty podatku od sprzedaży tej nieruchomości.
Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej