Temat interpretacji
Opodatkowanie podatkiem od niezrealizowanych zysków (exit tax) sprzedaży akcji.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2019 r. (data wpływu 30 września 2019 r.), uzupełnionym w dniach 12 października i 15 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem od niezrealizowanych zysków (exit tax) sprzedaży akcji jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem od niezrealizowanych zysków (exit tax) sprzedaży akcji.
Wnioskodawca uzupełnił wniosek w dniach 12 października i 15 listopada 2019 r.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W maju 2019 r. Wnioskodawca zmienił adres zamieszkania i miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na Republikę Czeską. Działalność gospodarczą którą prowadził w Polsce zawiesił w dniu 1 czerwca 2019 r. Wnioskodawca nie osiąga żadnych dochodów w Polsce. Ubezpieczenie zdrowotne i emerytalno-rentowe opłaca w Czechach. Z uwagi na fakt, że wspólnie z Wnioskodawcą zamieszkuje żona, córka, a w mieszkaniu obok także matka, można uznać że centrum życiowe Wnioskodawcy jest w Czechach.
Wnioskodawca aktywnie działa jako zarządca we wspólnocie mieszkańców. Potwierdza, że miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez łącznie co najmniej pięć lat w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej.
Na rachunku maklerskim Wnioskodawca ma akcje notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych o wartości rynkowej poniżej () mln zł. Z żoną ma rozdzielność majątkową ustanowioną dnia 23 września 2019 r.
W grudniu 2019 r. Wnioskodawca zamierza wystąpić w czeskim urzędzie podatkowym o określenie czeskiej rezydencji podatkowej, po przyznaniu której podatek dochodowy za rok 2019 będzie płacił wyłącznie w Czechach. Wnioskodawca zakłada, że otrzyma czeską rezydencję oraz zakłada, że datą zmiany rezydencji podatkowej będzie 1 czerwca 2019 r. W tej dacie Wnioskodawca posiadał we wspólności majątkowej z żoną akcje o wartości rynkowej ponad () mln zł.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy sprzedaż akcji jaką Wnioskodawca planuje wykonać w grudniu będzie objęta podatkiem exit tax?
Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie konieczności rozliczenia exit tax.
Uzupełniając własne stanowisko Wnioskodawca podał, że co do zasady w związku ze zmianą rezydencji podatkowej będą go obowiązywały przepisy dotyczące exit tax. Na dzień zbycia akcji stan ich posiadania przez Wnioskodawcę będzie mniejszy niż limit określony w ustawie, która mówi że dla osób fizycznych obowiązuje podatek od niezrealizowanych zysków od kwoty powyżej 4 mln zł.
Z uzupełnienia wniosku wynika także, że po zawarciu przez Wnioskodawcę ze swoją żoną umowy o podział majątku dorobkowego wartość rynkowa akcji, które posiadać będzie każde z nich, będzie mniejsza niż 4 mln zł. Wnioskodawca uważa, że ustawodawca powinien był określić podwójny limit wartości powyżej której małżonkowie objęci wspólnotą majątkową płacą exit tax, (czyli 8 mln zł). Obecna treść ustawy dyskryminuje takie małżeństwa w stosunku do innych osób.
Zdaniem Wnioskodawcy, istotna w rozpatrywanej sprawie jest wartość akcji która zostanie zbyta. Nawet wówczas gdyby podatnik exit tax miał w swoim portfelu akcje o wartości przekraczającej 4 mln zł, ale przedmiotem zbycia byłaby wartość poniżej tego limitu, nie byłoby konieczności rozliczenia podatku od niezrealizowanych zysków.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
- posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
- przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Jednym ze źródeł przychodów w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da.
Stosownie do treści art. 30da ust. 2 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega:
- przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiotu;
- zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w wyniku której Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego miejsca zamieszkania do innego państwa.
Zgodnie natomiast z art. 30da ust. 1 ww. ustawy podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków (tzw. exit tax) wynosi 19% podstawy opodatkowania, w przypadku gdy ustalana jest wartość podatkowa składnika majątku lub 3% podstawy opodatkowania, gdy nie ustala się wartości podatkowej składnika majątku.
Literalne brzmienie cytowanych wyżej przepisów wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem od niezrealizowanych zysków (tzw. exit tax) podlega zmiana rezydencji podatkowej bądź przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika. Stąd zatem opodatkowaniu podatkiem określonym w art. 30da ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. exit tax) nie podlega późniejsza sprzedaż tego składnika majątku.
W związku z tym należy wskazać, że sama transakcja sprzedaży akcji nie będzie, w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę, skutkować obowiązkiem zapłaty podatku od niezrealizowanych zysków, niezależnie od wartości akcji.
W związku z powyższym, pomimo, że Wnioskodawca prawidłowo uznaje, że w wyniku sprzedaży akcji, jaką planuje wykonać w grudniu, nie będzie konieczności rozliczenia exit tax, to Organ nie zgadza się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, że istotna w rozpatrywanej sprawie jest wartość akcji, która zostanie zbyta. Należy bowiem wskazać, że jak wyjaśniono w niniejszej interpretacji opodatkowaniu podatkiem od niezrealizowanych zysków podlega zmiana rezydencji podatkowej bądź przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku będącego własnością tego podatnika. Bez znaczenia pozostaje zatem wartość zbywanych akcji.
W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna Wnioskodawcy, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania podatkiem od niezrealizowanych zysków (exit tax) sprzedaży akcji należało uznać za nieprawidłowe.
Jednocześnie należy podkreślić, że w niniejszej interpretacji Organ dokonał jedynie oceny własnego stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do opodatkowania podatkiem exit tax sprzedaży akcji, gdyż takie zagadnienie było przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
nieprawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej