Przedmiotowa interpretacja indywidualna wydana została w zakresie pytania Nr 1 w odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do pytania Nr 2 w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, u nabywców towarów sprzedaży premiowej zakupujących towary w cenie 1 PLN brutto za sztukę, w ramach uczestnictwa w programie lojalnościowym nie powstanie przychód podatkowy, w tym z tytułu częściowo nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych, w związku z czym na Wnioskodawcy nie będą spoczywać obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Nabycie towarów w cenie promocyjnej, nawet za symboliczną kwotę nie oznacza automatycznie, że osoba dokonująca zakupu uzyskuje z tego tytuł przychód podatkowy. Okoliczności towarzyszące temu zakupowi wskazują, że nabycie towarów za symboliczną kwotę w opisanym zdarzeniu przyszłym należy traktować jako zakup z rabatem finansowym. Warunkiem zakupienia towarów eksponowanych w katalogu jest zrealizowanie określonej wartości zakupów w sklepie prowadzonym przez uczestnika sieci franczyzowej, który uzyskuje określone korzyści ekonomiczne. W tym przypadku nie ma znaczenia, że jeden podmiot (sklep - uczestnik sieci) realizuje sprzedaż towarów premiowanych za pomocą znaczków, a inny (Wnioskodawca) dokonuje sprzedaży wybranych promocyjnych towarów po cenie określonej w katalogu, gdyż korzyści ekonomiczne wynikające ze sprzedaży realizowanej w sklepie są przenoszone w znacznej mierze na Wnioskodawcę poprzez sprzedaż znaczków uprawniających klientów do zakupu po symbolicznej cenie. Kluczowe w tym przypadku jest określenie wartości sprzedaży znaczków uczestników sieci (stanowiących przychód Wnioskodawcy) i ilości znaczków uprawniających do nabycia towaru po promocyjnej cenie (zakup towarów stanowi koszt Wnioskodawcy w momencie ich wydania), w takiej relacji aby sprzedaż premiowa przynosiła bezpośredni zysk Wnioskodawcy. W myśl art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% nagrody. Pomijając kwestię zwolnienia od podatku określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 updof, zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym nie mamy do czynienia z nagrodą, gdyż osoby uprawnione zobowiązane są zapłacić za określony towar a uprawnienia swe nabywają w wyniku zrealizowania zakupu przynoszącego pośrednio Wnioskodawcy korzyści przewyższające wartość rynkową sprzedanych po symbolicznej cenie towarów.

Zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W praktyce nieodpłatne lub częściowo nieodpłatne świadczenia na gruncie ustaw podatkowych mogą mieć miejsce w szczególności w przypadku transakcji zawieranych na warunkach odbiegających od warunków rynkowych.

Kluczowym zatem jest określenie, czy dana transakcja odbiega od warunków rynkowych. Należy zwrócić uwagę, że rabaty są powszechną praktyką rynkową mającą na celu zwiększenie obrotu podmiotu gospodarczego i maksymalizację zysku. Przyznanie tych rabatów nie powoduje rozpoznania przychodu u osoby korzystającej z rabatu, jeżeli jest uzasadnione ekonomicznie. Podobne stanowisko prezentuje Dyrektor KIS w interpretacjach indywidualnych z 7 grudnia 2017 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.295.2017.2, a także z 18 kwietnia 2017 r., nr 1061-IPTPB3.4511.108.2017.l.PW. W opisanej sytuacji przyszłej osoba fizyczna nabywająca towar promocyjny za kwotę 1 zł brutto ponosi ciężar ekonomiczny daleko przekraczający zapłaconą przez nią symboliczną kwotę, ponieważ składa się na nią również wartość znaczków przeniesiona następnie poprzez ich sprzedaż na rzecz sklepu (uczestnika sieci franczyzowej). Należy zwrócić uwagę, że wartość znaczków mierzona ceną sprzedaży tych znaczków przez Wnioskodawcę, które należy zgromadzić aby nabyć promocyjny towar jest większa niż wartość rynkowa tego towaru nabywanego przez uczestnika programu. Dodatkowo uczestnicy programu muszą dokonać w sklepach uczestników sieci franczyzowej zakupów wielokrotnie przekraczających wartość otrzymanych znaczków, aby te znaczki otrzymać. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, u nabywców towarów sprzedaży premiowej zakupujących towary w cenie 1 PLN brutto za sztukę, w ramach uczestnictwa w programie lojalnościowym nie powstanie przychód podatkowy, w tym z tytułu częściowo nieodpłatnego świadczenia lub zryczałtowanego podatku od nagród w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych. W związku z tym na Wnioskodawcy nie będą spoczywać obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

- podatku, zaliczki lub raty.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu ustawy obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei w myśl art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu ustawy obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Wątpliwości Spółki budzi kwestia ciążących na Spółce obowiązków płatnika związanych z udzielaniem rabatów w ramach programu lojalnościowego organizowanego przez Wnioskodawcę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem organizującym sieć franczyzową zrzeszającą niewielkie sklepy detaliczne, stanowiące odrębny podmiot posiadający własny numer identyfikacji podatkowej. Są to drobni przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą jako osoby fizyczne na terenie Polski. Wnioskodawca świadczy różne usługi dla producentów i dystrybutorów towarów dostarczanych dla uczestników sieci. Wzrost wartości obrotów handlowych uczestników sieci bezpośrednio wpływa na wzrost zysków Wnioskodawcy. W ramach umowy franczyzowej zawartej pomiędzy Wnioskodawcą z każdym z uczestników sieci, zobowiązuje się on wobec tych uczestników do organizowania wspólnych działań promocyjnych, reklamowych i marketingowych. Wnioskodawca planuje zorganizowanie programu lojalnościowego, który w założeniu ma zwiększyć obrót realizowany przez uczestników sieci. Udział w programie jest dobrowolny. Wnioskodawca będzie emitował znaczki, które będzie sprzedawał uczestnikom sieci. Znaczki nie posiadają żadnego nominału i nie są traktowane jako ekwiwalent pieniądza w obrocie realizowanym pomiędzy uczestnikami programu lojalnościowego i nie mogą być wymieniane przez klientów biorących udział w programie na ekwiwalent pieniężny. Uczestnicy sieci (sklepy) wręczą znaczki klientom dokonującym zakupów w ich sklepach (w przypadku zrealizowania zakupów o określonej wartości), premiując w ten sposób sprzedaż. Klienci, którymi są pełnoletnie osoby fizyczne dokonujące zakupu na osobiste potrzeby, gromadzą znaczki, dzięki którym będą mogli nabyć za symboliczną cenę (1 zł brutto) towary umieszczone w katalogu programu lojalnościowego. Zasady uczestnictwa w programie lojalnościowym zostaną ściśle określone w regulaminie programu oraz katalogu promocyjnym. W szczególności będą określały do kogo będzie skierowany program lojalnościowy, w jakim okresie będzie realizowany program, nazwę towarów oraz jego zdjęcie, ilość znaczków uprawniających do nabycia towarów po promocyjnej cenie, cenę towarów po jakiej klienci będą mogli je nabyć (po zgromadzeniu określonej ilości znaczków). Wnioskodawca będzie ponosił koszty wydania katalogu i zakupu umieszczonych w nim towarów. Jednostkowa wartość rynkowa towarów oferowanych w katalogu waha się około kilku złotych netto do kilku tysięcy netto. Wnioskodawca na podstawie informacji z rynku, na podstawie porównań z innymi funkcjonującymi programami lojalnościowymi spodziewa się, że większość sprzedawanych towarów będzie miała wartość od kilku do kilkudziesięciu złotych. Nabywcami towarów będą osoby niepowiązane z Wnioskodawcą - klienci sklepów detalicznych. Wartość sprzedaży znaczków w stosunku do wartości zakupu nagród sprzedawanych w ramach programu oraz innych ponoszonych kosztów będzie skalkulowana tak aby przynosiła bezpośredni zysk. Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji umożliwiającej identyfikację osób zakupujących towary po symbolicznej cenie w ramach programu lojalnościowego. Z zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a uczestnikami umowy będzie wynikać, że to Wnioskodawca jest organizatorem programu lojalnościowego, w ramach którego klienci będący osobami fizycznymi będą dokonywać zakupu towarów na potrzeby osobiste, w sklepach detalicznych należących do sieci, a tym samym Wnioskodawca działa w swoim imieniu i na swoją rzecz. Przekazanie przez sklep znaczków klientom dokonującym zakupu towarów w sklepach należących do sieci będzie nieodpłatne, chociaż uwarunkowane dokonaniem zakupu w danym sklepie (który jest uczestnikiem sieci) o określonej wartości. Ilość znaczków przekazywanych za określoną wartość zakupu określa sam sklep - uczestnik sieci. Wnioskodawca spodziewa się, że będzie to jeden znaczek za około 40-50 zł wartości zakupu i nie będzie się istotnie różnić. Jednak w zależności od sytuacji konkurencji lokalnej (np. bliskość sklepów konkurencyjnych dużych sieci handlowych czy określonego okresu handlu (na przykład szczyt sprzedaży w czasie promocji przedświątecznych) relacje te mogą się zmieniać. Formalnie więc mogą się różnić dla każdego uczestnika sieci oraz w różnych okresach sprzedaży. Pozostałe zasady i warunki dotyczące przekazywania znaczków, dokumentowania ich gromadzenia, przekazywania znaczków Wnioskodawcy jako organizatorowi a w szczególności ilości zgromadzonych znaczków, która uprawnia do zakupu za symboliczną cenę określonego towaru - będą identyczne dla wszystkich uczestników sieci oraz klientów dokonujących zakupów, określone w Regulaminie oraz Katalogu. Elastyczność w postaci zróżnicowania ilości znaczków przekazywanych za określoną wartość sprzedaży stanowi o dodatkowej atrakcyjności programu dla uczestników Sieci i jest uzasadniona ekonomicznie. Sieć sklepów skupia głównie niewielki rodzinne sklepy polskich podatników zlokalizowane w centralnej, północno-wschodniej i wschodniej części Polski zarówno w dużych miastach, niewielkich ośrodkach miejskich, jak i na terenach wiejskich. Mają one różną sytuację ekonomiczną i położenie konkurencyjne. Elastyczne kształtowanie wartości zakupu w danym sklepie uprawniające do otrzymania jednego znaczka umożliwia im dostosowanie się do lokalnych warunków cenowych i umożliwia (w pewnym zakresie) podjęcie konkurencji z silnymi kapitałowo sieciami handlowymi. Warunki zakupu towarów umieszczonych w katalogu za symboliczna cenę 1 zł będą takie same dla wszystkich uczestników programu, określone w opublikowanym Regulaminie oraz Katalogu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rabatu. Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego (internetowe wydanie) definiuje pojęcie - bonifikata, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie bonifikaty polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów.

Ceną - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 178) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym (art. 3 ust. 2 ww. ustawy). Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów, w tym także tych wydanych jako rabat, a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu.

Należy zauważyć, że opisane we wniosku zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do skorzystania z rabatu. Do uzyskania rabatu, tj. zakupu towarów umieszczonych w katalogu za symboliczną cenę 1 zł będą uprawnieni, na takich samych zasadach, wszyscy uczestnicy Programu, którzy dokonają zakupu towaru w sklepach należących do sieci o określonej wartości, gromadząc w zamian znaczki, które następnie uprawniają do zakupu po promocyjnej cenie.

Co do zasady, wartość udzielonych rabatów będzie stanowić nieodpłatne świadczenie po stronie Klientów. Jednakże, należy zauważyć, że opisane we wniosku zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do rabatu. Zatem krąg uprawnionych do rabatów będzie potencjalnie nieograniczony.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że w omawianej sprawie po stronie Klientów, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu uzyskania rabatu. Korzystanie z rabatu przez Klientów będzie neutralne podatkowo dla wszystkich nabywców towarów uczestniczących w Programie kupujących towary za symboliczną złotówkę.

Reasumując, u nabywców towarów sprzedaży premiowej zakupujących towary w cenie 1 zł brutto za sztukę, w ramach uczestnictwa w programie lojalnościowym nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym z tytułu częściowo nieodpłatnego świadczenia, w związku z czym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika związane z zakupem przez Klientów towarów z rabatem.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1 uznano za prawidłowe.

Ponadto, odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej