Temat interpretacji

określenia momentu korzystania ze zwolnienia z opodatkowania dotyczącego wsparcia na realizację nowej inwestycji

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2019 r. (data wpływu 8 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu korzystania ze zwolnienia z opodatkowania dotyczącego wsparcia na realizację nowej inwestycji jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 27 marca 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.57.2019.1.MM, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem poczty w dniu 27 marca 2019 r. (data doręczenia 1 kwietnia 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 4 kwietnia 2019 r. (data wpływu 8 kwietnia 2019 r.), nadanym za pośrednictwem poczty w dniu 5 kwietnia 2019 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącym działalność gospodarczą od dnia 19 lipca 2000 r. Przeważającym przedmiotem prowadzonej działalności jest produkcja opakowań drewnianych - PKD 16.24.Z. Zgodnie z art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ewidencję prowadzi w formie ksiąg rachunkowych. Na 2018 r. wybrał formę wpłacania podatku dochodowego na podstawie art. 30c ww. ustawy. Zaliczki na podatek dochodowy za 2018 r. wpłacał w formie uproszczonej, o której mowa w art. 44 ust. 6b-6i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 19 grudnia 2018 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o wsparciu, wydaną na podstawie art. 13, art. 14 ust. 1 i 2 i art. 15 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1162). Decyzja o wsparciu została udzielona na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie, na którym przez cały 2018 r. Wnioskodawca prowadził działalność oraz w zakresie określonym w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług tożsamym z zakresem prowadzonej w 2018 r. działalności.

W decyzji określono warunki prowadzenia działalności polegające między innymi na:

• poniesieniu w określonej wysokości kosztów kwalifikowanych w terminie do dnia 31 grudnia 2019 r.,

• zakończeniu inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2019 r.

W decyzji o wsparciu podano również, że decyzja wydana jest na czas określony - 15 lat od dnia wydania decyzji.

Wnioskodawca w dniu 20 grudnia 2018 r. nabył maszyny do produkcji drzewnej wymienione w decyzji o wsparciu. Maszyny te zostaną zainstalowane u Wnioskodawcy w pierwszym kwartale 2019 r. Wydatki te są zaliczane do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w decyzji. W związku z tym Wnioskodawca chce skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez odliczenie od dochodu uzyskanego w całym 2018 r. z działalności gospodarczej związanej z produkcją drzewną, dochodu zwolnionego.

W piśmie z dnia 4 kwietnia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że decyzja o wsparciu Nr została wydana w dniu 19 grudnia 2018 r. Decyzję Wnioskodawca otrzymał w dniu wydania.

W związku z nową inwestycją została zakupiona (na podstawie faktury z dnia 20 grudnia 2018 r.) linia tartaczna , w skład której wchodzi trak tarczowy, wielopiła i obrzynarka. Faktura została opłacona w dwóch ratach, tj. 21 grudnia 2018 r. w wysokości 75 000 oraz 27 grudnia 2018 r. w wysokości 75 000 .

Zakupione maszyny na dzień złożenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwagi na to, że wymagało to ich przewiezienia do miejsca prowadzenia działalności oraz montażu. Maszyny zostały przetransportowane w styczniu 2019 r., a obecnie trwa ich montaż. Wnioskodawca przewiduje, że montaż zostanie zakończony na przełomie kwietnia i maja 2019 r. i wówczas zostaną one oddane do użytkowania i wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spełnia niektóre z warunków wskazane w ww. decyzji.

W pkt I decyzji nr (dalej: Decyzja o wsparciu) wymieniono następujące warunki działalności gospodarczej:

1. poniesienie na terenie, na którym jest realizowana nowa inwestycja, kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji, w rozumieniu § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publiczne udzielnej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1713), dalej zwanego Rozporządzeniem, w wysokości nie niższej niż 994 000,00 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2019 r.;
2. zwiększenie średniorocznego zatrudnienia, kształtującego się, zgodnie z ww. wnioskiem na poziomie 13,46 pracowników, poprzez zatrudnienie do dnia 31 grudnia 2019 r. jednego nowego pracownika i utrzymanie zatrudnienia na poziomie 14 pracowników w okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.;
3. zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2019 r.;
4. maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji:
   1. w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji, maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 7 Rozporządzenia wyniesie 1 192 800,00 zł;
   2. w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia przyjmuje się koszty pracy 1 nowo zatrudnionego pracownika;
5. spełnienie kryterium ilościowego, o którym mowa w § 4 ust. 4 pkt 3 w związku z § 4 ust. 2 pkt 6 Rozporządzenia poprzez poniesienie kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji w wysokości co najmniej 750 000,00 zł;
6. spełnienie łącznie następujących kryteriów jakościowych, o których mowa w tabeli nr 2 załącznika nr 1 do Rozporządzenia:
   1. w zakresie kryterium zrównoważonego rozwoju gospodarczego:
      1. posiadanie statusu małego przedsiębiorcy;
      2. przynależność w okresie utrzymania inwestycji, tj. od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. do Krajowego Klastra Kluczowego Klastra Logistyczno-Transportowego Północ-Południe;
   2. w zakresie kryterium zrównoważonego rozwoju społecznego:
      1. zlokalizowanie inwestycji na obszarze powiatu przeworskiego, tj. na obszarze powiatu, w którym stopa bezrobocia wynosi co najmniej 160% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju;
      2. poniesienie w okresie utrzymania inwestycji, tj. od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. kosztów świadczeń w zakresie opieki nad pracownikiem w wysokości co najmniej 800 zł brutto na pracownika na rok dla wszystkich pracowników zatrudnionych w nowej inwestycji.
7. prowadzenie działalności gospodarczej w województwie p., w powiecie p., w miejscowości C., gmina C., w obrębie , C., na następujących działkach:
   • nr 1,
   • nr 2,
   • nr 3.

Na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca spełnia warunki wymienione w pkt 6) (i) 1), pkt 6) (ii) 1) oraz 7). Pozostałe warunki zostaną przez Wnioskodawcę spełnione w wymienionych w decyzji warunkach czasowych i kwotowych.

Decyzja o wsparciu dotyczy prowadzenia działalności gospodarczej w województwie p., w powiecie p., w miejscowości C., gmina C., w obrębie , C. na następujących działkach:

• nr 1,

• nr 2,

• nr 3.

Na powyższych działkach Wnioskodawca prowadził działalność również w 2018 r. w zakresie wymienionym niżej. Działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadzi wyłącznie na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Decyzja o wsparciu wydana została na prowadzenie działalności określonej w następujących pozycjach w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) Głównego Urzędu Statystycznego, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.):

1. Drewno przetarte i strugane - sekcja C, klasa 16.10,
2. Drewno kształtowane w sposób ciągły wzdłuż dowolnej krawędzi lub powierzchni, włączając niepołączone drewniane materiały podłogowe oraz wałki i listwy przypodłogowe, z pozostałych drzew - sekcja C, klasa 16.10, podkategoria 16.10.23,
3. Drewno w postaci wiórów lub kawałków - sekcja C, klasa 16.10, podkategoria 16.10.25,
4. Pozostałe wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa - sekcja C, klasa 16.23,
5. Opakowania drewniane - sekcja C, klasa 16.24,
6. Pozostałe wyroby z drewna - sekcja C, klasa 16.29, kategoria 16.29.1,
7. Odpady, inne niż niebezpieczne, nadające się do recyklingu - sekcja E, klasa 38.11, kategoria 38.11.5.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz usług sklasyfikowanych pod następującymi symbolami PKWiU:

1. 16.10 - Drewno przetarte i strugane,
2. 16.24 - Opakowania drewniane,
3. 49.41 - Transport drogowy towarów.

Wraz z rozwojem działalności i wdrożeniem nowej inwestycji, zakres prowadzonej działalności zostanie rozszerzony o wyroby wymienione w decyzji o wsparciu.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że:

• udzielona decyzja o wsparciu nie została uchylona,

• z chwilą uzyskania decyzji o wsparciu działalność prowadzoną na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydzielono organizacyjnie,

• nie zostały ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, w wyniku czego nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały,

• osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu nie następuje w związku z zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, dokonanych przede wszystkim w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego,

• osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu ma rzeczywisty charakter,

• nie dokonuje czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tymi zwolnieniami, których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie się od opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):
Czy w związku z uzyskaniem prawa do zwolnienia przedmiotowego dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej, określonego w decyzji o wsparciu z dnia 19 grudnia 2018 r., Wnioskodawca z prawa tego może skorzystać poprzez odliczenie od dochodu uzyskanego w okresie od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. z działalności określonej w decyzji o wsparciu?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, przysługuje Mu prawo do zastosowania ulgi w podatku dochodowym poprzez odliczenie od dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie i w zakresie określonym w PKWiU wymienionym w decyzji, osiągniętego za cały 2018 r., kwoty dochodu zwolnionego, wyliczonego na podstawie poniesionych wydatków kwalifikowanych w 2018 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162), przy czym, wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z kolei z art. 21 ust. 5a ustawy o wspieraniu nowych inwestycji wynika, że zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

W myśl art. 21 ust. 5b ww. ustawy, w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a, lub uchylenia decyzji o wsparciu, o której mowa w ust. 1 pkt 63b, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku na zasadach określonych w ust. 5c.

Zgodnie z art. 21 ust. 5c ww. ustawy, w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5b, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku należnego od dochodu wynikającego z cofniętego zezwolenia albo z uchylonej decyzji o wsparciu, w terminie właściwym do rozliczenia zaliczki za pierwszy okres przypadający do wpłaty zaliczki, o którym mowa w art. 44, następujący po miesiącu, w którym wystąpią te okoliczności, a gdy utrata prawa nastąpi w grudniu - w zeznaniu rocznym. Kwotę podatku należnego do zapłaty stanowi:

1. podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w cofniętym zezwoleniu albo w uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a albo 63b, wyłącznie w ramach jednego zezwolenia albo wyłącznie w ramach jednej decyzji, lub
2. kwota w wysokości stanowiącej maksymalną dopuszczalną pomoc publiczną określoną w zezwoleniu lub w tej uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a albo 63b, w ramach więcej niż jednego zezwolenia lub w ramach więcej niż jednej decyzji o wsparciu albo w ramach zezwolenia lub zezwoleń i decyzji o wsparciu.

W myśl art. 21 ust. 5ca ww. ustawy, w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 21 ust. 5cb tej ustawy, przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na podstawie zezwolenia lub na podstawie decyzji o wsparciu za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 5ca, przepisy art. 25 stosuje się odpowiednio do transakcji między tą jednostką organizacyjną, a pozostałą częścią przedsiębiorstwa podatnika.

Z kolei zgodnie z art. 21 ust. 5cc ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 63a i 63b nie stosuje się, jeżeli:

1. osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu następuje w związku z zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, dokonanych przede wszystkim w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub
2. czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru, lub
3. podatnik korzystający ze zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, dokonuje czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tymi zwolnieniami, których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie się od opodatkowania.

W myśl art. 21 ust. 5cd ww. ustawy, podatnik traci prawo do zwolnienia podatkowego z dniem dokonania pierwszej z czynności, o których mowa w ust. 5cc. W takim przypadku ust. 5b i 5c stosuje się odpowiednio, ze skutkiem od tego dnia.

Skoro więc, jak wymieniono w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca:

• decyzję o wsparciu otrzymał w 2018 r.,

• poniósł w 2018 r wydatki kwalifikowane,

• prowadził w 2018 r. działalność gospodarczą na terenie wymienionym w decyzji o wsparciu,

• decyzja o wsparciu udzielona Wnioskodawcy nie została uchylona,

• wyodrębniono organizacyjnie działalność prowadzoną na terenie określonym w decyzji o wsparciu,

• nie zostały spełnione inne przesłanki negatywne wymienione w art. 21 ust. 5a-5cd ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozbawiające podatnika prawa do uzyskania zwolnienia dochodu z opodatkowania,

to może skorzystać z prawa do zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego w okresie od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie produkcji oraz usług sklasyfikowanych pod następującymi symbolami PKWiU: 16.10 - Drewno przetarte i strugane, 16.24 - Opakowania drewniane, na terenie objętym decyzją o wsparciu i z działalności określonej w decyzji o wsparciu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tej regulacji wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5b ust. 2 powołanej ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 63b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Ponadto w myśl art. 21 ust. 5cc ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 63a i 63b nie stosuje się, jeżeli:

1. osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu następuje w związku z zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, dokonanych przede wszystkim w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub
2. czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru, lub
3. podatnik korzystający ze zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, dokonuje czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tymi zwolnieniami, których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie się od opodatkowania.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został dodany ustawą z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1162) i obowiązuje od dnia 30 czerwca 2018 r.

Na mocy ustawy o wspieraniu nowych inwestycji wprowadzono nowy mechanizm udzielania przedsiębiorcom wsparcia w podejmowaniu nowych inwestycji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozwiązanie zawarte w powołanej ustawie przewiduje wsparcie nowych inwestycji w formie zwolnienia od podatku dochodowego na zasadach określonych m.in. w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wsparcie, którego dotyczy ww. ustawa, zastąpiło wsparcie dotychczas funkcjonujące w ramach ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1010, z późn. zm.). Należy jednak zauważyć, że ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych nie została uchylona. Obowiązywanie dwóch ustaw powoduje czytelny podział na inwestycje, które będą korzystać z dotychczasowego wsparcia do 2026 r. w ramach zezwoleń wydanych na podstawie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, oraz inwestycje nowe, które mogą korzystać ze wsparcia na podstawie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji od momentu jej wejścia w życie. Wskazany w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji system wsparcia w postaci prawa do uzyskania przez przedsiębiorcę zwolnienia od podatku dochodowego stanowi ważne i skuteczne narzędzie zachęcające przedsiębiorców do inwestowania na terenie całego kraju. Ten instrument pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego jest dostępny dla przedsiębiorców planujących dokonanie na terenie kraju nowych inwestycji, które zgodnie z ustawodawstwem polskim oraz prawem Unii Europejskiej obejmują utworzenie nowego zakładu produkcyjnego oraz reinwestycję. W przeciwieństwie do rozwiązań przewidzianych w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych ograniczonych do inwestycji realizowanych w konkretnych lokalizacjach, o wsparcie przewidziane w ustawie mogą ubiegać się przedsiębiorcy z całego kraju, niezależnie od miejsca prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 3 ustawy o wpieraniu nowych inwestycji, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej wsparciem, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wsparcie nie może być udzielone w sytuacji lokalizacji inwestycji na obszarach występowania niezagospodarowanych złóż kopalin, z wyjątkiem inwestycji dotyczących tych złóż.

Użyte w ustawie określenie nowa inwestycja oznacza inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego przedsiębiorstwa, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w przedsiębiorstwie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa, z wyłączeniem przedsiębiorstwa, wobec którego wszczęte zostało postępowanie upadłościowe lub został złożony wniosek do sądu o ogłoszenie upadłości (art. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 4 ustawy o wpieraniu nowych inwestycji, zwolnienie, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

Wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej decyzją o wsparciu (art. 13 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o wpieraniu nowych inwestycji: decyzję o wsparciu wydaje się na realizację nowej inwestycji:

1. która spełnia kryteria:
   1. ilościowe,
   2. jakościowe;
   3. w ramach działalności gospodarczej niewyłączonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1.

Jak stanowi art. 15 ww. ustawy, decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, dotyczące:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę w związku z nową inwestycją, przez określony czas, określonej liczby pracowników;
2. poniesienia przez przedsiębiorcę w określonym terminie kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji;
3. terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego koszty inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, jakie mogą być uwzględnione przy określeniu maksymalnej wysokości pomocy publicznej;
5. kryteriów ilościowych i kryteriów jakościowych, do których spełnienia zobowiązał się przedsiębiorca;
6. terenu, na którym nowa inwestycja zostanie zrealizowana, z uwzględnieniem danych ewidencyjnych nieruchomości.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o wpieraniu nowych inwestycji, Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki udzielania pomocy publicznej.

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1713), wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 19 lipca 2000 r. Przeważającym przedmiotem prowadzonej działalności jest produkcja opakowań drewnianych - PKD 16.24.Z, opodatkowana w 2018 r. na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 19 grudnia 2018 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o wsparciu, wydaną na podstawie art. 13, art. 14 ust. 1 i 2 i art. 15 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1162). Decyzja o wsparciu została udzielona na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie, na którym przez cały 2018 r. Wnioskodawca prowadził działalność oraz w zakresie określonym w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług tożsamym z zakresem prowadzonej w 2018 r. działalności. W decyzji określono warunki prowadzenia działalności polegające między innymi na:

• poniesieniu w określonej wysokości kosztów kwalifikowanych w terminie do dnia 31 grudnia 2019 r.,

• zakończeniu inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2019 r.

W decyzji o wsparciu podano również, że decyzja wydana jest na czas określony - 15 lat od dnia wydania decyzji. Wnioskodawca w dniu 20 grudnia 2018 r. nabył maszyny do produkcji drzewnej wymienione w decyzji o wsparciu. Maszyny te zostaną zainstalowane u Wnioskodawcy w pierwszym kwartale 2019 r. Zakupione maszyny na dzień złożenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwagi na to, że wymagało to ich przewiezienia do miejsca prowadzenia działalności oraz montażu. Wydatki na nabycie maszyn są zaliczane do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w decyzji. W związku z tym, Wnioskodawca chce skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez odliczenie od dochodu uzyskanego w całym 2018 r. dochodu zwolnionego.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa należy zauważyć, że w przypadku wsparcia z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje począwszy od miesiąca, w którym poniesiono koszty kwalifikowane inwestycji po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do jej wygaśnięcia lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej, co wynika z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji.

W przypadku wsparcia z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje począwszy od miesiąca, w którym poniesiono koszty kwalifikowane inwestycji po dniu wydania decyzji o wsparciu, tj. w sytuacji Wnioskodawcy poniesione dopiero po dniu 19 grudnia 2018 r. i tylko dochody uzyskane po tej dacie (od 20 grudnia 2018 r.) mogą podlegać zwolnieniu na podstawie ww. przepisu.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe, gdyż nie będzie Mu przysługiwało prawo do zastosowania zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez odliczenie od dochodu z działalności gospodarczej osiągniętego za cały 2018 r., kwoty dochodu zwolnionego, wyliczonego na podstawie poniesionych wydatków kwalifikowanych w 2018 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Końcowo, w niniejszej sprawie zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej