Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo rozliczając dochody z tytułu świadczonych usług na podstawie umowy opisanej we wniosku, jako przedsiębiorca w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2019 r. (data wpływu 29 lipca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2019 r. (data wpływu 16 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodów do właściwego źródła jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodów do właściwego źródła.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności zawiera umowę ze Spółką prowadzącą działalność w zakresie kompleksowych usług budowlanych.

Na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca zobowiązuje się do świadczenia usług w zakresie:

• analizy oraz wyceny kosztorysowej zadań inwestycyjnych,
• usług doradczych w zakresie przygotowania, realizacji i nadzoru nad zadaniami budowlanymi związanymi z gospodarką wodno-ściekową realizowanymi przez Zleceniodawcę,
• wykonywania funkcji wynikających z obowiązujących przepisów Prawa Budowlanego: kierownika budowy, kierownika robót, przedstawiciela wykonawcy,
• realizacji innych zadań powierzonych odrębnie przez Zleceniodawcę, niezbędnych dla prawidłowego wykonywania postanowień umowy.

Ponadto Wnioskodawca jako wykonawca umowy:

• w związku z pełnieniem funkcji do wykonywania których niezbędne jest posiadanie stosownych uprawnień budowlanych, samodzielnie decyduje o sposobie i czasie wykonania usługi,
• przy wykonywaniu usługi nie pozostaje pod kierownictwem Zleceniodawcy,
• uprawniony jest do powierzenia wykonania zlecenia, bądź jego części, innej osobie, posiadającej te same lub wyższe kwalifikacje, uprawnienia oraz doświadczenie zawodowe bez zgody Zleceniodawcy,
• uprawniony jest do uzyskiwania od Zleceniobiorcy wyjaśnień oraz informacji dotyczących sposobu i jakości wykonanych przez Zleceniobiorcę usług, a także ich zgodności z warunkami umowy,
• wykonanie zlecenia w siedzibie Zleceniodawcy dopuszczalne jest tylko w sytuacji, o ile jest to celowe do prawidłowego wykonania usługi,
• zobowiązany jest świadczyć usługi w dniach wedle swojego wyboru, w tym również w soboty, niedziele oraz święta,
• przy świadczeniu usług zobowiązany jest do zachowania należytej staranności i dbałości o interesy Zleceniodawcy.

Zasady odpowiedzialności i ponoszenia ryzyka określone w umowie:

Ryzyko działalności wynikające z zawartej umowy, jak też odpowiedzialność wobec osób trzecich obciążają Wnioskodawcę.

Wnioskodawca zobowiązany jest do:

• pokrycia ewentualnych kar umownych nałożonych na Zleceniodawcę, wynikających wyłącznie z nienależytego wykonania umowy przez Zleceniobiorcę,
• pokrycia kosztów poniesionej ewentualnej straty finansowej, powstałej na zleconym przez Zleceniodawcę zadaniu inwestycyjnym, wynikających wyłącznie z nienależytego wykonania umowy przez Zleceniobiorcę,
• pokrycia kosztów usunięcia wad i usterek w okresie gwarancyjnym, wynikających wyłącznie z nienależytego wykonania zadania przez Zleceniobiorcę.

Wnioskodawca oprócz usług, które ma świadczyć na podstawie opisanej umowy świadczy również usługi dla podmiotów trzecich.

Wnioskodawca z tytułu prowadzonej działalności jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca pozostawał ze Spółką w stosunku pracy do czerwca 2018 r.

W złożonym do wniosku uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że zakresem działalności, zgodnie z wpisem do CEiDG jest Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (70.22.Z).

Zgodnie z umową opisaną we wniosku zakres świadczonych usług obejmuje:

• analizę oraz wycenę kosztorysową zadań inwestycyjnych,
• usługi doradcze w zakresie przygotowania, realizacji i nadzoru nad zadaniami budowlanymi związanymi z gospodarką wodno-ściekową realizowanymi przez Zleceniodawcę,
• wykonywanie funkcji wynikających z obowiązujących przepisów Prawa Budowlanego: kierownika budowy, kierownika robót, przedstawiciela wykonawcy
• realizację innych zadań powierzonych odrębnie przez Zleceniodawcę, niezbędnych dla prawidłowego wykonywania postanowień umowy.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza opodatkowana jest na zasadach określonych w art. 9a ust. 2 i art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Umowa zawarta ze zleceniodawcą nie stanowi umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menadżerskiego, ani umowy o podobnym charakterze. Do umowy nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2017 r., poz. 2190 ze zm.) - przedsiębiorstwo zleceniodawcy jest spółką prywatną.

Wnioskodawca nie jest członkiem zarządu Spółki, na rzecz której świadczy usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo rozliczając dochody z tytułu świadczonych usług na podstawie umowy opisanej we wniosku, jako przedsiębiorca w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej?

Wnioskodawca uważa, że w opisanym zdarzeniu przyszłym usługi wykonywane na podstawie opisanej umowy stanowią pozarolniczą działalność gospodarczą, w związku z czym Wnioskodawca prawidłowo zalicza przychody z tytułu świadczenia tych usług do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy wyszczególniono m.in. jako odrębne źródła przychodów:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową lub usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły. Zatem, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
• wykonywana jest w sposób ciągły; jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;
• prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym; warunek, aby działalność gospodarcza prowadzona była w sposób zorganizowany nie może być rozumiany jako instytucjonalne wyodrębnienie i jednoczesne wyposażenie takiej działalności w stosowne instrumenty o charakterze materialnym, jak np. biuro i jego wyposażenie; prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną nie wymaga w zasadzie żadnej organizacji w znaczeniu instytucjonalnym.

Ponadto, stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z treści wyżej cytowanego przepisu art. 5b ust. 1 ww. ustawy wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione. Nieziszczenie się któregokolwiek z tych warunków powoduje, że nie jest możliwe uznanie określonych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Ponadto ustalając, czy dany przychód można zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należy w pierwszym rzędzie podjąć próbę przypisania go do jednego z pozostałych wymienionych w ustawie źródeł. Jeżeli okaże się to niemożliwe, a przychód powstał w wyniku działalności zarobkowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły, która prowadzona jest we własnym imieniu, wówczas przychód będzie stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeśli podmiot osiągać będzie w sposób stały i zorganizowany przychody, które można będzie zaklasyfikować do innego źródła przychodów, niż gdyby były osiągane w sposób incydentalny, to wówczas ta stałość i zorganizowanie mogą mieć rozstrzygające znaczenie dla uznania, że dany przychód pochodzi z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak już uprzednio wskazano, odrębnym źródłem przychodów, wymienionym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznym jest działalność wykonywana osobiście. Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określony został w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 13 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się między innymi przychody:

• otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ustawy PIT),
• uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT (art. 13 pkt 9 ustawy PIT).

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Tym samym, przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką, czy instytucją. Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został, np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych między przedsiębiorcą zlecającym zarząd a samodzielnym podmiotem zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

W świetle powyższego, z uwagi na bezspornie osobisty charakter usług zarządzania lub umów o podobnym charakterze, ustawodawca zawarł w treści art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulację szczególną, stanowiącą, że przychody z tego tytułu są przychodami z osobiście wykonywanej działalności, nawet gdy umowy te zawierane są przez autonomiczne podmioty gospodarcze, tj. osobę fizyczną prowadzącą działalność, spółkę cywilną, czy spółkę komandytową.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zawiera umowę ze Spółką prowadzącą działalność w zakresie kompleksowych usług budowlanych. Na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca zobowiązuje się do świadczenia usług w zakresie:

• analizy oraz wyceny kosztorysowej zadań inwestycyjnych,
• usług doradczych w zakresie przygotowania, realizacji i nadzoru nad zadaniami budowlanymi związanymi z gospodarką wodno-ściekową realizowanymi przez Zleceniodawcę,
• wykonywania funkcji wynikających z obowiązujących przepisów Prawa Budowlanego: kierownika budowy, kierownika robót, przedstawiciela wykonawcy,
• realizacji innych zadań powierzonych odrębnie przez Zleceniodawcę, niezbędnych dla prawidłowego wykonywania postanowień umowy.

Ponadto Wnioskodawca jako wykonawca umowy:

• w związku z pełnieniem funkcji do wykonywania których niezbędne jest posiadanie stosownych uprawnień budowlanych, samodzielnie decyduje o sposobie i czasie wykonania usługi,
• przy wykonywaniu usługi nie pozostaje pod kierownictwem Zleceniodawcy,
• uprawniony jest do powierzenia wykonania zlecenia, bądź jego części, innej osobie, posiadającej te same lub wyższe kwalifikacje, uprawnienia oraz doświadczenie zawodowe bez zgody Zleceniodawcy,
• uprawniony jest do uzyskiwania od Zleceniobiorcy wyjaśnień oraz informacji dotyczących sposobu i jakości wykonanych przez Zleceniobiorcę usług, a także ich zgodności z warunkami umowy,
• wykonanie zlecenia w siedzibie Zleceniodawcy dopuszczalne jest tylko w sytuacji, o ile jest to celowe do prawidłowego wykonania usługi,
• zobowiązany jest świadczyć usługi w dniach wedle swojego wyboru, w tym również w soboty, niedziele oraz święta,
• przy świadczeniu usług zobowiązany jest do zachowania należytej staranności i dbałości o interesy Zleceniodawcy.

Zasady odpowiedzialności i ponoszenia ryzyka określone w umowie:

Ryzyko działalności wynikające z zawartej umowy, jak też odpowiedzialność wobec osób trzecich obciążają Wnioskodawcę.

Wnioskodawca zobowiązany jest do:

• pokrycia ewentualnych kar umownych nałożonych na Zleceniodawcę, wynikających wyłącznie z nienależytego wykonania umowy przez Zleceniobiorcę,
• pokrycia kosztów poniesionej ewentualnej straty finansowej, powstałej na zleconym przez Zleceniodawcę zadaniu inwestycyjnym, wynikających wyłącznie z nienależytego wykonania umowy przez Zleceniobiorcę,
• pokrycia kosztów usunięcia wad i usterek w okresie gwarancyjnym, wynikających wyłącznie z nienależytego wykonania zadania przez Zleceniobiorcę.

Wnioskodawca oprócz usług, które ma świadczyć na podstawie opisanej umowy świadczy również usługi dla podmiotów trzecich. Z tytułu prowadzonej działalności Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Do czerwca 2018 r. Wnioskodawca pozostawał ze Spółką w stosunku pracy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie jest członkiem zarządu Spółki, na rzecz której świadczy usługi a umowa zawarta ze zleceniodawcą nie stanowi umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menadżerskiego, ani umowy o podobnym charakterze.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą wykonywane w celach zarobkowych w sposób zorganizowany i ciągły, tj. w warunkach wskazanych w treści cytowanego uprzednio art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zaś Wnioskodawca, jako wykonawca usług:

• ponosić będzie odpowiedzialność wobec osób trzecich w zakresie szerszym niż tylko odpowiedzialność deliktowa (czyny niedozwolone);
• przy wykonywaniu usług nie będzie pozostawał pod kierownictwem zleceniodawcy, a miejsce świadczenia usług będzie w oczywisty sposób zdeterminowane lokalizacją realizowanej inwestycji, ze względu na zakres przedmiotowy i charakter świadczonych usług;
• będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z wykonywanymi usługami;

to uznać należy, że nie zostały spełnione przesłanki opisane w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, ze względu na to, że Wnioskodawca nie jest członkiem zarządu Spółki, na rzecz której świadczy usługi, a umowa zawarta ze zleceniodawcą nie stanowi umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menadżerskiego, ani umowy o podobnym charakterze, nie zachodzi wyłączenie, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu świadczenia usług na podstawie opisanej we wniosku umowy zakwalifikować należy do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy, tj. do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej