Przedmiotowa interpretacja indywidualna wydana została w zakresie pytań Nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania Nr 2 i 3 odnoszących się do ustawy Ordynacja podatkowa wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu wypłacanych na rzecz Graczy wygranych w zakładach wzajemnych organizowanych przez Wnioskodawcę na terytorium Polski przez sieć Internet Wnioskodawca będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wygranych, które przekraczają kwotę wolną od podatku.

Zgodnie z art. 3 ustawy o grach hazardowych Urządzanie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier w karty i gier na automatach oraz prowadzenie działalności w tym zakresie jest dozwolone na podstawie właściwej koncesji, zezwolenia lub dokonanego zgłoszenia. I dalej, w myśl art. 6 ust. 3 ustawy o grach hazardowych Działalność w zakresie zakładów wzajemnych może być prowadzona - stosownie do udzielonego zezwolenia - wyłącznie w punktach przyjmowania zakładów wzajemnych albo przez sieć Internet po uzyskaniu zezwolenia na urządzanie zakładów wzajemnych. Przy czym, Prowadzenie działalności polegającej na urządzaniu gier hazardowych w zakresie określonym w ust. 1-3 jest możliwe wyłącznie w formie spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 7a ust. 1 (art. 6 ust. 5 ustawy o grach hazardowych). I odpowiednio zgodnie z ww. art. 7a ust. 1 ustawy o grach hazardowych Spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółki działające na zasadach właściwych dla tych spółek, mające siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, prowadzące działalność w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1-3 lub w art. 7 ust. 2, mogą prowadzić tę działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie, udzielonej koncesji lub udzielonym zezwoleniu, a także wynikających z przepisów ustawy, pod warunkiem ustanowienia przedstawiciela albo w formie oddziału. Odpowiednio ze wskazaną regulacją Wnioskodawca ma ustanowionego przedstawiciela na terytorium Polski w tym zakresie. I dalej, zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy o grach hazardowych Podatnikiem podatku od gier jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która urządza gry hazardowe na podstawie udzielonej koncesji lub udzielonego zezwolenia, z wyłączeniem loterii promocyjnych, podmiot urządzający gry objęte monopolem państwa oraz uczestnik turnieju gry w pokera organizowanego przez podmiot posiadający koncesję na prowadzenie kasyna gry.

W świetle powyższych regulacji, w sytuacji gdy Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie zakładów wzajemnych przez sieć Internet oraz uzyskał w tym celu stosowne Zezwolenie - to tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, staje się podatnikiem podatku od gier hazardowych. Jednocześnie, z tytułu wygranych w zakładach wzajemnych przez sieć Internet przez Graczy na terytorium Polski, Wnioskodawca będzie zobowiązany do wypłaty wygranej na ich rzecz. Przy czym, pomimo ustanowienia Przedstawiciela na terytorium Polski, zgodnie z wymogami ustawy o grach hazardowych, to Wnioskodawca będzie podmiotem bezpośrednio wypłacającym wygrane - a nie Przedstawiciel. Rola Przedstawiciela będzie tu ograniczona jedynie do wymogów ustawowych, tj. zgodnie z art. 7a ust. 2 ustawy o grach hazardowych - Przedstawiciel: 1) występuje w imieniu i na rzecz spółki, o której mowa w ust. 1, przed organami właściwymi w sprawach z zakresu gier hazardowych; 1a) posiada pełnomocnictwo do zawierania umów cywilnoprawnych w imieniu i na rzecz spółki, o której mowa w ust. 1; 2) reprezentuje spółkę, o której mowa w ust. 1, przed organami właściwymi w sprawach z zakresu podatku od gier; 3) przechowuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokumentację w języku polskim, w tym ewidencję dotyczącą działalności w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1-3 lub w art. 7 ust. 2.

W szczególności przepisy ustawy o grach hazardowych nie wymagają, aby Przedstawiciel pełnił rolę płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w imieniu Wnioskodawcy. Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT Od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego - w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Nie budzi zatem wątpliwości, iż wygrana m.in. z tytułu zakładów wzajemnych podlega zryczałtowanemu opodatkowaniu w wysokości 10% (z uwzględnieniem regulacji dotyczących zastosowania zwolnienia wygranych do kwoty 2.280 zł, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 6a ustawy PIT). Wątpliwości budzi natomiast, czy Wnioskodawca wystąpi tu w charakterze płatnika tego podatku, czy też podatnik (Gracz) we własnym zakresie będzie zobowiązany do zapłaty tego podatku. Kwestię tę reguluje przepis art. 41 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy PIT, zgodnie z którymi: Ust. 1: Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. ust. 4: Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Jednocześnie, żaden przepis ustawy PIT nie uzależnia bycia płatnikiem z ww. tytułu od posiadania siedziby na terytorium Polski. W szczególności można wskazać tu przepis art. 44 ust. 1a ustawy PIT, w którym przewidziane zostało, iż Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników: 1) ze stosunku pracy z zagranicy, 2) z emerytur i rent z zagranicy, 3) z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a. W ww. zakresie nie mieszczą się dochody (przychody) z tytułu wygranych w zakładach wzajemnych. Wnioskodawcy jest również znana interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego z dnia 17 marca 2015 r. sygn. IPPB2/4511-165 /15-2/MK, w której w uzasadnieniu organ pośrednio poruszał przedmiotową kwestię (pytanie dotyczyło możliwości stosowania zwolnienia, jednak w uzasadnieniu nie wskazywano jakoby organizator gry miał działać w charakterze płatnika). W interpretacji tej jednak wygrana z zakładów wzajemnych (również przez sieć Internet) miała miejsce poza granicami Polski, gdzie organizator był uprawniony do prowadzenia własnej działalności na podstawie przepisów wewnętrznych państwa, na terytorium którego odbywa się gra (nie Polski). W ocenie Wnioskodawcy sytuacja jest inna, gdy zakłady wzajemne odbywają przez sieć Internet wg polskich regulacji prawnych, a podmiot organizujący działa na podstawie Zezwolenia wydanego przez polskie organy oraz z tego tytułu jest podatnikiem podatku od gier w Polsce. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy, działając według polskich regulacji, na podstawie uzyskanego Zezwolenia - powinien on również pełnić funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wygranych na terytorium Polski w zakładach wzajemnych prowadzonych przez Wnioskodawcę przez sieć Internet, a które to przekraczają kwotę wolną od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

- podatku, zaliczki lub raty.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu ustawy obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

W myśl art. 30 ust. 3 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Jak stanowi ust. 9 art. 30 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a i 7a stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowaniu lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania przez podatnika jego miejsca zamieszkania dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji.

Artykuł 41 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Natomiast zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 6a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są wygrane w:

1. w grach liczbowych, loteriach pieniężnych, grze telebingo, zakładach wzajemnych, loteriach promocyjnych, loteriach audiotekstowych i loteriach fantowych, jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych nie przekracza 2.280 zł,
2. grach na automatach, grach w karty, grach w kości, grach cylindrycznych, grach bingo pieniężne i grach bingo fantowe

- urządzanych i prowadzonych przez uprawniony podmiot na podstawie przepisów o grach hazardowych obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Z powołanego przepisu wynika, że wygrana uzyskana w zakładach wzajemnych urządzanych i prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów o grach hazardowych, o ile jej jednorazowa wartość nie przekroczy kwoty 2.280 zł, będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ustawowa definicja zakładów wzajemnych zawarta została w art. 2 ust. 2 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 165, z późn. zm.), który stanowi, że zakładami wzajemnymi są zakłady o wygrane pieniężne lub rzeczowe, polegające na odgadywaniu:

1. wyników sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranej zależy od łącznej kwoty wpłaconych stawek totalizatory;
2. zaistnienia różnych zdarzeń, w tym zdarzeń wirtualnych, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranych zależy od umówionego, między przyjmującym zakład a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej - bukmacherstwo.
   
   

Przez zdarzenia wirtualne rozumie się generowane komputerowo zdarzenia dotyczące sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt (art. 2 ust. 2a ww. ustawy).

W przypadku urządzania gier hazardowych przez sieć Internet, urządzenia przetwarzające i archiwizujące dane dotyczące tych gier hazardowych, a także ich uczestników, powinny być zainstalowane i przechowywane na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (art. 15d ust. 1 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 15e cytowanej ustawy, podmiot urządzający gry hazardowe przez sieć Internet, który posiada koncesję lub zezwolenie, lub dokonał zgłoszenia organizacji tych gier jest obowiązany przeprowadzać transakcje płatnicze w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2003), wynikające z tych gier wyłącznie za pośrednictwem dostawców usług płatniczych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1-4, 6 i 9 tej ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia ciążących na Spółce obowiązków płatnika związanych wypłacanymi na rzecz Graczy wygranymi w zakładach wzajemnych organizowanych na terytorium Polski przez sieć Internet.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca jest spółką utworzoną według przepisów prawa maltańskiego i działającą na warunkach odpowiadających polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca planuje rozpocząć i prowadzić działalność obejmującą oferowanie zakładów wzajemnych przez sieć Internet na terytorium Polski, tj. zamierza rozpocząć działalność obejmującą urządzanie zakładów wzajemnych przez sieć Internet, zgodnie z ustawą o grach hazardowych. Żadne zakłady nie będą dokonywane w punktach przyjmowania zakładów wzajemnych. Wnioskodawca będzie oferował dwa rodzaje zakładów: 1) Zakłady polegające na odgadywaniu wyniku sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranej zależy od łącznej kwoty wpłaconych stawek (totalizatory), 2) Zakłady polegające na odgadywaniu zaistnienia różnych zdarzeń, w tym zdarzeń wirtualnych, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranych zależy od umówionego między Wnioskodawcą a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej (bukmacherstwo). Wnioskodawca będzie urządzał zakłady wzajemne na stronie internetowej oraz umożliwi również uczestnikom (dalej: Gracze) dostęp do strony internetowej i obstawianie zakładów wzajemnych za pośrednictwem mobilnej aplikacji. W dniu 26 września 2018 r. Wnioskodawca uzyskał zezwolenie wydane przez Ministra Finansów na urządzanie działalności w zakresie zakładów wzajemnych - totalizatorów oraz zakładów bukmacherskich przez sieć Internet, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o grach hazardowych, na okres sześciu lat od dnia doręczenia decyzji. Ponadto, w związku z wymogiem przewidzianym w art. 7a ust. 1-5 ustawy o grach hazardowych, Wnioskodawca podpisał umowę z Przedstawicielem, tj. spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce oraz wykonującą swoją działalność na terytorium Polski (Przedstawiciel). Rola Przedstawiciela będzie ograniczona do wymogów ustawowych ustawy o grach hazardowych. W tym zakres czynności Przedstawiciela nie będzie obejmował wypłat wygranych oraz pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi działalność w innych krajach członkowskich Unii Europejskiej, posiadając licencję na urządzanie gier hazardowych przez sieć Internet. Wnioskodawca należy do międzynarodowej Grupy powiązanych Spółek, stanowiącej jedną z największych sieci podmiotów prowadzących działalność o opisanym charakterze. W związku z tym główna działalność Wnioskodawcy polega na prowadzeniu w pełni regulowanej strony internetowej, za pośrednictwem której Wnioskodawca świadczy usługi drogą elektroniczną w zakresie gier hazardowych na rzecz graczy zamieszkałych w Portugalii oraz Belgii, zgodnie z odpowiednimi licencjami. Wnioskodawca nie posiada oraz nie będzie posiadał na terytorium Polski siedziby. Ponadto jakiekolwiek decyzje, czynności zarządcze, administracyjne itp. nie będą wykonywane na terytorium Polski (czy to pośrednio czy bezpośrednio). Zasadniczo żadne umowy nie będą również zawierane na terytorium Polski (oprócz umowy o ustanowieniu przedstawiciela, czy też np. usług prawniczych oraz umów ze związkami sportowymi w przedmiocie publikacji na stronie internetowej podatnika wyników sportowego współzawodnictwa, przy czym umowy takie zawierane są przez podatnika z organizatorami rozgrywek na całym świecie, jako warunek legalnego wykorzystywania wyników sportowego współzawodnictwa). Wszystkie serwery Wnioskodawcy służące do urządzania gier hazardowych oraz archiwizacji danych znajdują się w Paryżu i na Malcie - nie są one położone na terytorium Polski. Wnioskodawca nie będzie dzierżawił/wynajmował czy w jakikolwiek sposób korzystał z serwerów, czy innych urządzeń znajdujących się na terytorium Polski. Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo ustanowienia Przedstawiciela, nie dojdzie do powstania w Polsce zakładu Wnioskodawcy jako przedsiębiorstwa zagranicznego, a na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych od dochodów z tytułu prowadzonej działalności, obejmującą urządzanie zakładów wzajemnych przez sieć Internet zgodnie z ustawą o grach hazardowych. Z tytułu wygranych przez Graczy, Wnioskodawca będzie wypłacał wygraną z rachunku bankowego Wnioskodawcy prowadzonym poza terytorium Polski (w innym kraju członkowskim UE). Wygrana nie będzie wypłacana przez Przedstawiciela tylko bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Zgodnie z wnioskiem o wydanie Zezwolenia jak i ustawą o grach hazardowych wszelkie transakcje będą prowadzone za pośrednictwem dostawców usług płatniczych zgodnie z ustawą o usługach płatniczych.

W stosunku do Wnioskodawcy, jako spółki prawa maltańskiego, znajdą zastosowanie postanowienia umowy między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w dniu 7 stycznia 1994 roku (Dz. U. z 1995 r., Nr 49, poz. 256, z późn. zm.).

Umowa polsko-maltańska w swej treści nie zawiera wprost przepisu, który regulowałby sposób opodatkowania dochodów osób fizycznych z tytułu nagród uzyskanych w zakładach wzajemnych, zatem zastosowanie znajdzie art. 21 cytowanej umowy, dotyczący opodatkowania innych dochodów.

W myśl art. 22 ww. umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Jak wynika z wniosku, zakłady wzajemne będą organizowane i prowadzone przez podmiot do tego uprawniony na podstawie przepisów o grach hazardowych obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej. Jednorazowa wartość wygranej z pojedynczego zakładu przekroczy kwotę 2.280 zł.

Zatem w sytuacji, gdy jednorazowa wartość wygranej przekroczy kwotę 2.280 zł, to opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlega cała wartość wygranej.

Z powołanego powyżej art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że płatnik zobowiązany jest do poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wygranej w zakładach wzajemnych uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Wykładni powyższych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy dokonywać z uwzględnieniem ogólnych reguł wykładni prawa dotyczących zakresu obowiązywania danej normy w określonym miejscu, czasie oraz w stosunku do określonych podmiotów. Zasadą jest, że akty normatywne wydane przez kompetentne organy państwa obowiązują na terytorium tego państwa lub w stosunku do jego obywateli, chyba że same stanowią inaczej. Normy prawne danego państwa nie mogą zasadniczo dotyczyć podmiotów, które nie mają żadnych związków z tym państwem. W przypadku realizacji obowiązków płatnika, o których mowa w art. 41 i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca przesądził, że związek ten wyraża się w okoliczności posiadania miejsca zamieszkania, siedziby na terytorium Polski albo prowadzenia na terytorium Polski działalności. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym. Ponadto zakres znaczeniowy użytych w nim pojęć jest jasny i nie budzący wątpliwości, i jako taki, nie wymaga interpretacji, czy sięgania do reguł wykładni zmierzających do usunięcia domniemanej luki prawnej.

Ustawa nie nakłada obowiązków płatnika na Wnioskodawcę, który posiada siedzibę na Malcie i który nie ma żadnych powiązań z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przykładowo nie prowadzi na terytorium Polski działalności.

Jednakże w niniejszej sprawie Wnioskodawca będzie prowadził działalność na rynku polskim, poprzez sieć Internet, zgodnie z uzyskanym stosownym Zezwoleniem, a ponadto, zgodnie z rozstrzygnięciem zawartym w interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2019 r. znak 0111-KDIB1-2.4010.44.2019.1.AW wydanej przez organ podatkowy na wniosek Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w związku z ustanowieniem Przedstawiciela, dojdzie do powstania w Polsce zakładu Wnioskodawcy jako przedsiębiorstwa zagranicznego, a na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek podatkowy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu prowadzonej działalności obejmującej urządzanie zakładów wzajemnych przez sieć Internet - Wnioskodawca będzie posiadał w Polsce zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 5 ust. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu zawartej pomiędzy Polską a Rządem Malty.

Należy zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że z tytułu wypłacanych na rzecz Graczy wygranych w zakładach wzajemnych organizowanych przez Wnioskodawcę na terytorium Polski przez sieć Internet, Wnioskodawca będzie płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wygranych, których jednorazowa wartość przekroczy kwotę wolną od podatku, tj. 2.280 zł.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Ponadto, odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego - wskazać należy, że orzeczenie to dotyczy konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej