Temat interpretacji

Ulga dla młodych - zwolnienia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2019 r. (data wpływu 14 sierpnia 2019 r.) uzupełnionym w dniu 10 i 12 września 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 3 września 2019 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.202.2019.1.GM wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 3 września 2019 r., a w dniu 10 września 2019 r. uzupełniono wniosek za pomocą platformy ePUAP, natomiast 12 września 2019 r. wpłynęło uzupełnienie (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 10 września 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 04.07.2019 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019, poz. 1394) istnieje wątpliwość co do interpretacji przepisu art. 21, ust. 1, pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kwestii:

1. Czy w przypadku, gdy pracownik ukończy 26. rok życia w trakcie miesiąca, należy w tym miesiącu stosować zwolnienie z podatku?
2. Czy zwolnienie dotyczy również takich przychodów jak: zasiłek chorobowy, zasiłek macierzyński, zasiłek opiekuńczy oraz świadczenie rehabilitacyjne, wypłacanych przez płatnika na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 645)?

Wnioskodawca zgodnie z normą art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 900), posiada obowiązki podatkowe w odniesieniu do obowiązku płatnika w związku z dokonywaniem wypłat wynagrodzeń dla swoich pracowników. Obecnie Urząd zatrudnia kilkadziesiąt osób uprawnionych do korzystania z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PDOF i wszystkie te osoby ukończą 26. rok życia na przełomie miesiąca. W związku z tym istnieje wątpliwość czy zwolnienie z podatku należy stosować do całości przychodu uzyskanego przez pracownika X w miesiącu, w którym ukończy on 26. rok życia. Ponadto, zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2019 r., poz. 645), Urząd jako płatnik, wypłaca swoim pracownikom świadczenia przysługujące na podstawie tejże ustawy.

Wśród pracowników X uprawnionych do korzystania ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PDOF są osoby pobierające zasiłek macierzyński oraz zasiłek opiekuńczy. Dodatkowo nie można wykluczyć wypadków oraz chorób przewlekłych u pracowników, w wyniku których pobierane będą zasiłki chorobowe oraz świadczenia rehabilitacyjne. Stąd też należy ustalić czy zwolnienie z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PDOF należy stosować wobec zasiłków i świadczeń rehabilitacyjnych.

Opis stanu faktycznego wynika z wniosku i jego uzupełnienia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w przypadku, gdy pracownik ukończy 26. rok życia w trakcie miesiąca, należy w tym miesiącu stosować zwolnienie z podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ww. nowelizacji ustawy PDOF: W przypadku otrzymania oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, płatnik nie pobiera zaliczek na podatek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, do końca miesiąca, w którym przychody z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1 uzyskane od tego płatnika od dnia 1 sierpnia 2019 r. podlegały zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1. Przepis ten wskazuje płatnikowi niepobieranie zaliczek na podatek dochodowy od przychodów, które podlegały zwolnieniu w danym miesiącu, do końca tego miesiąca. Zatem, zdaniem Urzędu Marszałkowskiego Województwa (), analogicznie odnosząc ten przepis do podatnika, który w danym miesiącu kończy 26. rok życia podatku nie należy naliczać ani pobierać zaliczki od przychodu z całego miesiąca. Zdaniem X w sytuacji, gdy pracownik X korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, tj. nie ma pobieranych zaliczek na podatek dochodowy i np. w 11. dniu danego miesiąca kończy 26. rok życia, należy nie pobierać zaliczki na podatek od przychodów za cały ten miesiąc. Zaliczkę na podatek dochodowy należy pobrać poczynając od miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik ukończył 26. rok życia.

Ad 2)

Świadczenia wypłacane przez płatnika na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 645), tj. zasiłek chorobowy, zasiłek macierzyński, zasiłek opiekuńczy bądź świadczenie rehabilitacyjne, przysługują osobom, które podlegają ubezpieczeniu chorobowemu, a więc pozostają w stosunku pracy. Istnieje więc podstawa do uznania tych przychodów jako związanych ze stosunkiem pracy. Ponadto art. 12 ust. 1 ustawy PDOF za przychody ze stosunku pracy uznaje: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń (), co nie dyskwalifikuje świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych w razie choroby lub macierzyństwa. Zatem, zdaniem X, jako takie, podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PDOF.

Zdaniem X, należy rozumieć, iż wobec pracowników X, którzy nie ukończyli 26-go roku życia i pobierają zasiłek macierzyński lub zasiłek opiekuńczy, należy stosować art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PDOF. Analogicznie należy postąpić w przypadku, gdy pracownik X będzie pobierał zasiłek chorobowy, bądź świadczenie rehabilitacyjne, tzn. nie pobierać zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PDOF.

Własne stanowisko Wnioskodawcy wynika z wniosku i jego uzupełnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ww. ustawy.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in.:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);
• przychody z innych źródeł (pkt 9).

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodami ze stosunku pracy są zatem otrzymane lub postawione do dyspozycji pracownika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych świadczeń w naturze (bądź ich ekwiwalenty) oraz innych nieodpłatnych świadczeń bez względu na źródło ich finansowania.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

W myśl art. 20 ust. 2 ww. ustawy, za zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, o których mowa w ust. 1, uważa się kwoty wypłacanych przez zakład pracy lub organ rentowy zasiłków chorobowych, wyrównawczych, macierzyńskich, opiekuńczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 148 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85.528 zł.

Przy czym, zgodnie z treścią art. 5 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 1394):

• do przychodów uzyskanych w 2019 r. limit zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1, wynosi 35.636,67 zł (ust. 1),
• przy obliczaniu zaliczek na podatek od dochodów uzyskanych w 2019 r. nie stosuje się zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1, chyba że podatnik złoży płatnikowi pisemne oświadczenie, że uzyskane w okresie od dnia 1 sierpnia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. przychody z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1 będą w całości zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1 (ust. 2),
• w przypadku otrzymania oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, płatnik nie pobiera zaliczek na podatek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, do końca miesiąca, w którym przychody z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1 uzyskane od tego płatnika od dnia 1 sierpnia 2019 r. podlegały zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1 (ust. 3).

Zwolnienie to zatem znajdzie zastosowanie do przychodów, ściśle w tym przepisie określonych, wśród których nie wymieniono przychodów zaliczanych do innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zatrudnia pracowników którzy ukończą 26. rok życia w trakcie miesiąca, w związku z powyższym ma wątpliwość, czy należy w tym miesiącu stosować zwolnienie z podatku, oraz czy zwolnienie dotyczy również takich przychodów jak: zasiłek chorobowy, zasiłek macierzyński, zasiłek opiekuńczy oraz świadczenie rehabilitacyjne, wypłacanych przez płatnika.

Literalne brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że wolne od opodatkowania (po spełnieniu pozostałych warunków), są przychody otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia. Stąd zatem, jeżeli podatnik kończy 26 rok życia w trakcie miesiąca, zwolnieniu z opodatkowania na mocy ww. przepisu podlegać będą przychody wypłacone do tego dnia, zaś przychody otrzymane po tym dniu podlegać będą opodatkowaniu.

W konsekwencji, do przychodów otrzymanych w miesiącu utraty prawa do zwolnienia (ukończenia 26. roku życia), obowiązek poboru zaliczki przez płatnika wynikał będzie z momentu wypłaty wynagrodzenia. Jeżeli wynagrodzenie zostanie wypłacone do ukończenia 26. roku życia, to świadczeniodawca zaliczki od tego wynagrodzenia nie pobierze, natomiast w przypadku wynagrodzeń wypłacanych po tym dniu, na wypłacającym świadczenia w stosunku do przychodów niekorzystających ze zwolnienia ciążyć będą obowiązki płatnika: naliczania, poboru i odprowadzenia należnej zaliczki na podatek dochodowy.

Dlatego nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że jeśli w danym miesiącu pracownik kończy 26. rok życia, to podatku nie należy naliczać i nie pobierać zaliczki od przychodu za cały miesiąc.

Odnosząc się natomiast do kwestii zwolnienia od podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych świadczeń z tytułu zasiłku chorobowego, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku opiekuńczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego, wypłacanych przez płatnika na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 645), wskazuje się, że świadczenia te, zgodnie z treścią art. 20 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią przychody z innych źródeł.

Stąd zatem, mając na względzie literalne brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie w nim opisane do przychodów z tych tytułów nie znajdzie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej