Temat interpretacji

Obowiązek uiszczania przez zarządcę tymczasowego przedsiębiorstwa spadkodawcy podatku dochodowego od dochodów z masy spadkowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2019 r. (data wpływu 15 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2019 r. (data wpływu 9 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku uiszczania przez zarządcę tymczasowego przedsiębiorstwa spadkodawcy podatku dochodowego od dochodów z masy spadkowej (pyt. Nr 1) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), w związku z czym pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.126.2019.1.BO, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 24 kwietnia 2019 r. (data doręczenia 2 maja 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 4 maja 2019 r. (data wpływu 9 maja 2019 r.), nadanym w dniu 8 maja 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną m.in. z zarządzaniem nieruchomościami i wynajmowaniem nieruchomości. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca na podstawie art. 636 Kodeksu postępowania cywilnego został przez Sąd ustanowiony zarządcą tymczasowym przedsiębiorstwa spadkodawcy, którego właściciel - spadkodawca zmarł we wrześniu 2018 r. (była to jednoosobowa działalność gospodarcza). Wraz ze śmiercią właściciela przedsiębiorstwa, jego działalność została wykreślona z ewidencji działalności gospodarczej. Do majątku przedsiębiorstwa zmarłego zaliczała się duża komercyjna nieruchomość, która jest wynajęta kilku firmom na działalność gospodarczą. Umowy najmu nie uległy rozwiązaniu z chwilą śmierci właściciela firmy, ale jego przedsiębiorstwo zostało wykreślone z CEIDG. Wnioskodawca został ustanowiony zarządcą przez Sąd, w celu zabezpieczenia spadku - m.in. uzyskania zaległych czynszów od wynajmujących lokale użytkowe firm oraz pokrycia wysokich kosztów utrzymania nieruchomości - nieruchomość generuje wysokie rachunki za prąd, gaz i wymaga pewnych prac konserwacyjnych i remontowych. Wnioskodawca sprawuje kuratelę nad majątkiem firmy zmarłego i obecnie jest stroną wszelkich czynności i umów. Wnioskodawca sprawuje zarząd z uwzględnieniem przepisów art. 931-941 Kodeksu postępowania cywilnego - pozywa i może być pozywany, pobiera wszelkie dochody, ma prawo zaciągnąć zobowiązania. Firmy wynajmujące lokale użytkowe, należące do zmarłego przedsiębiorcy, wpłacają czynsz na rachunek bankowy utworzony na nazwisko Wnioskodawcy. Wnioskodawca opłaca z tego rachunku koszty, jakie generuje nieruchomość np. faktury za media. Kontrahenci wystawiają faktury, rachunki i umowy na nazwisko Wnioskodawcy, a ponadto, wszelkie sprawy związane z majątkiem przedsiębiorstwa zmarłego kierują do Wnioskodawcy. W chwili obecnej nie wiadomo kto i kiedy oraz w jakiej części zostanie spadkobiercą majątku tego przedsiębiorstwa. Wśród potencjalnych spadkobierców jest także dwoje małych dzieci. Nie wiadomo, jak zostanie podzielony majątek tego przedsiębiorstwa i komu przypadnie jaki udział w poszczególnych składnikach majątku spadkodawcy. W chwili obecnej to Wnioskodawca dysponuje dochodami, jakie generuje masa spadkowa. Potencjalni spadkobiercy nie zarządzają obecnie tym majątkiem. Wnioskodawca działa samodzielnie i we własnym imieniu. Nikt inny w chwili obecnej nie jest w stanie wylegitymować się tytułem do majątku przedsiębiorstwa zmarłego i sprawowania zarządu tym majątkiem, ani nie jest w stanie zawrzeć lub wypowiedzieć związanych z przedsiębiorstwem zmarłego umów. Wnioskodawca nie jest pełnomocnikiem ewentualnych spadkobierców, tylko działa na podstawie postanowienia Sądu, w celu zabezpieczenia praw majątkowych spadkodawcy.

W piśmie z dnia 4 maja 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od dnia 11 lutego 2005 r. Płaci podatek liniowy - 19% (taką samą ewidencję prowadził spadkodawca). Dnia 31 stycznia 2019 r. Wnioskodawca został ustanowiony przez Sąd zarządcą tymczasowym przedsiębiorstwa spadkodawcy. W postanowieniu Sądu nie został określony termin, na jaki został On ustanowiony zarządcą tymczasowym. Sąd powierzył Mu sprawowanie zarządu nad całym majątkiem przedsiębiorstwa spadkodawcy. Jest to:

• duża nieruchomość komercyjna przeznaczona do wynajmu przedsiębiorcom,

• luksusowy apartament wraz z wyposażeniem, dla którego obecnie Wnioskodawca również szuka najemcy, oraz

• meble i pojazdy samochodowe (istnieje możliwość dokonania sprzedaży przez Wnioskodawcę niektórych pojazdów).

Sąd w postanowieniu, w którym Wnioskodawca został ustanowiony zarządcą, nie wyznaczył Mu żadnych konkretnych zadań, jednak przychylił się w całości do wniosku potencjalnych spadkobierców, w którym głównym celem powołania Go na tę funkcje było pobranie zaległych opłat od najemców nieruchomości komercyjnej oraz uregulowanie opłat m.in. za media, prace remontowo - konserwacyjne i inne koszty, jakie generuje masa spadkowa. Potencjalni spadkobiercy nie byli w stanie dojść do porozumienia, ani zarządzać majątkiem przedsiębiorstwa, a przedłużający się taki stan mógł doprowadzić do tego, że w sytuacji, gdyby w budynku, np. odcięto prąd, czy gaz, firmy wynajmujące nieruchomość mogłyby po pierwsze zrezygnować z dalszego najmu, a po drugie mogłyby, np. wystąpić przeciwko spadkobiercom o odszkodowanie za poniesione straty w sytuacji, np. jeśli ktoś do produkcji wyrobów potrzebuje prądu, a prąd zostałby odcięty. Wnioskodawcę powołano w celu zapobieżenia takiej sytuacji. Do końca czerwca 2019 r. Wnioskodawca musi złożyć sprawozdanie do Sądu z podjętych działań i zapewne wtedy zostaną wyznaczone do wykonania jakieś zadania. Wnioskodawca dotąd nie odprowadził żadnych zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów/dochodów z masy spadkowej. Dotąd wszystkie usługi na rzecz nieruchomości komercyjnej spadkodawcy wykonują firmy zewnętrzne, jednak Wnioskodawca zamierza w przyszłości zatrudnić na umowę o pracę lub umowę cywilnoprawną, w razie potrzeby, osobę do m.in. sprzątania, odśnieżania, odczytywania liczników. W postanowieniu Sądu nie ma szczegółowych informacji na temat tego, czy Wnioskodawca może zatrudniać lub zlecać wykonanie prac w ramach wykonywania czynności związanych z zarządem tymczasowym majątkiem, jednak postanowienie Sądu zawiera odesłanie do przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, z których wynika, że ma On taką możliwość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do opłacania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od dochodów, jakie przynosi masa spadkowa - zwłaszcza wynajem nieruchomości zmarłego, jeśli Wnioskodawca jest stroną wszelkich czynności i pobiera czynsze na rachunek bankowy założony na swoje nazwisko?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do pytania Nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do pytania Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, do czasu zakończenia formalności spadkowych nikt nie jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, ponieważ nie wiadomo jeszcze kto, kiedy i w jakiej części będzie ostatecznym spadkobiercą majątku pozostawionego przez spadkodawcę, a Wnioskodawca jest zobowiązany na podstawie art. 941 Kodeksu postępowania cywilnego nadwyżkę dochodów przekazać na rachunek depozytowy Sądu, więc ostatecznie nie będą to dochody Wnioskodawcy. Ewentualny podatek dochodowy powinna rozliczyć osoba/osoby, którym przypadną ostatecznie w spadku te dochody, po zakończeniu formalności spadkowych. Do czasu zakończenia postępowania spadkowego obowiązek zapłaty podatku dochodowego nie występuje. Podobne stanowisko, jak Wnioskodawcy, przedstawiono w interpretacjach podatkowych, dotyczących podobnych spraw:

• z dnia 12 grudnia 2011 r., Nr ITPB1/415-962/11/MR,

• z dnia 30 sierpnia 2016 r., Nr IPPB1/4511-952/16-2/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. W związku z tym, spadkobiercy od momentu śmierci spadkodawcy z mocy prawa stają się właścicielami masy spadkowej.

Stosownie do art. 634 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 1360, z późn. zm.), spadek zabezpiecza się, gdy zostanie uprawdopodobnione, że z jakiejkolwiek przyczyny grozi naruszenie rzeczy lub praw majątkowych, które w chwili otwarcia spadku były we władaniu lub należały do spadkodawcy, zwłaszcza przez usunięcie, uszkodzenie, zniszczenie lub nieusprawiedliwione rozporządzenie.

W myśl art. 636 § 1 powołanej ustawy, sąd stosuje taki środek zabezpieczenia, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni. Jeżeli nie jest możliwe określenie środka zabezpieczenia w postanowieniu o zabezpieczeniu spadku, wybór środka zabezpieczenia należy do komornika. Z kolei, w art. 636 § 2 i § 3 powołanego Kodeksu ustawodawca postanowił, że środkami zabezpieczenia są w szczególności spisanie majątku ruchomego i oddanie go pod dozór, złożenie do depozytu sądowego, ustanowienie zarządu tymczasowego, ustanowienie dozoru nad nieruchomością. Zastosowanie jednego środka zabezpieczenia nie wyłącza zastosowania innych, równocześnie lub kolejno. Ustanowienie zarządu tymczasowego może nastąpić tylko wtedy, gdy zabezpieczeniu podlega przedsiębiorstwo, gospodarstwo rolne albo prawo majątkowe wymagające zabezpieczenia przez ustanowienie zarządu tymczasowego.

Do zarządcy tymczasowego i dozorcy ustanowionych w toku postępowania o zabezpieczenie spadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 855 862, art. 931 i art. 933 941 (art. 636 § 4 tej ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy z jakiejkolwiek przyczyny grozi naruszenie rzeczy lub praw majątkowych, które w chwili otwarcia spadku były we władaniu lub należały do spadkodawcy, spadek ten zostaje zabezpieczony. W celu ustanowienia osoby do administrowania masą spadkową, sąd może do czasu objęcia spadku przez spadkobierców ustanowić zarząd tymczasowy. Zarządca tymczasowy ustanawiany jest w sytuacji, gdy zabezpieczeniu podlega przedsiębiorstwo, i pod nadzorem sądu sprawuje funkcję administratora.

Jak stanowi art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), co do zasady, dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Zgodnie bowiem z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów powołanej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z informacji przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od dnia 11 lutego 2005 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną m.in. z zarządzaniem nieruchomościami i wynajmowaniem nieruchomości. Jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowanym podatkiem liniowym - 19% - i prowadzącym podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dnia 31 stycznia 2019 r. Wnioskodawca na podstawie art. 636 Kodeksu postępowania cywilnego został ustanowiony przez Sąd zarządcą tymczasowym przedsiębiorstwa spadkodawcy, którego właściciel - spadkodawca zmarł we wrześniu 2018 r. W postanowieniu Sądu nie został określony termin, na jaki Wnioskodawca został ustanowiony zarządcą tymczasowym. Sąd powierzył Mu sprawowanie zarządu nad całym majątkiem przedsiębiorstwa spadkodawcy. W skład majątku przedsiębiorstwa zmarłego wchodzi m.in. duża komercyjna nieruchomość, która jest wynajęta kilku firmom na działalność gospodarczą. Umowy najmu nie uległy rozwiązaniu z chwilą śmierci właściciela firmy. Wnioskodawca został ustanowiony zarządcą przez Sąd, w celu zabezpieczenia spadku - m.in. uzyskania zaległych czynszów od wynajmujących lokale użytkowe firm oraz pokrycia wysokich kosztów utrzymania nieruchomości. Wnioskodawca sprawuje kuratelę nad majątkiem firmy zmarłego i obecnie jest stroną wszelkich czynności i umów. Wnioskodawca sprawuje zarząd z uwzględnieniem przepisów art. 931-941 Kodeksu postępowania cywilnego - pozywa i może być pozywany, pobiera wszelkie dochody, ma prawo zaciągnąć zobowiązania. Firmy wynajmujące lokale użytkowe, należące do zmarłego przedsiębiorcy, wpłacają czynsz na rachunek bankowy utworzony na nazwisko Wnioskodawcy. Wnioskodawca opłaca z tego rachunku koszty, jakie generuje nieruchomość np. faktury za media. Kontrahenci wystawiają faktury, rachunki i umowy na nazwisko Wnioskodawcy oraz wszelkie sprawy związane z majątkiem przedsiębiorstwa zmarłego kierują do Wnioskodawcy. W chwili obecnej to Wnioskodawca dysponuje dochodami, jakie generuje masa spadkowa. Działa samodzielnie i we własnym imieniu. Wnioskodawca dotąd nie odprowadził żadnych zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów/dochodów z masy spadkowej.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że zarządca tymczasowy spadku, pomimo wynajmowania nieruchomości będących własnością nieustalonych jeszcze w postępowaniu sądowym spadkobierców, nie przejmuje funkcji podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Zarządca tymczasowy nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu najmu i dzierżawy nieruchomości wchodzących w skład spadku. Zatem, mimo że interesy spadkobierców reprezentowane są przez zarządcę i istnieje przedmiot najmu (dzierżawy) nie wystąpi opodatkowanie, ponieważ nie ma podmiotu podatkowego, a więc nie ma podatnika. Opodatkowanie nie wystąpi do czasu zakończenia postępowania spadkowego, ustalenia spadkobierców i uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca (zarządca tymczasowy masy spadkowej) nie jest zobowiązany do opłacania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów, jakie przynosi masa spadkowa (zwłaszcza wynajem przedmiotowej nieruchomości) pomimo tego, że Wnioskodawca jest stroną wszelkich czynności i pobiera czynsze na rachunek bankowy założony na swoje nazwisko.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku opis będzie różnił się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej