Temat interpretacji
skutki podatkowe uczestnictwa w spółce cichej
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2017 r. (data wpływu 6 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2017 r. (data wpływu 29 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce cichej jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 listopada 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 13 grudnia 2017 r., nr 0113-KDIPT3.4011.328.2017.1.JR, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 14 grudnia 2017 r. (data doręczenia 18 grudnia 2017 r.). W dniu 29 grudnia 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 20 grudnia 2017 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku:
Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, tj. kancelarię radcy prawnego (PKD: 69.10.Z, 70.22.Z, 74.90.Z, 82.11.Z). Wnioskodawca - poza swoją działalnością gospodarczą - zawarł z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie odkupowania wierzytelności odszkodowawczych (Przedsiębiorca) (PKD: 64.99.Z, 69.10.Z), umowę spółki cichej (dalej: Umowa), zgodnie z którą:
- Wnioskodawca/wspólnik cichy wniósł do przedsiębiorstwa należącego do Przedsiębiorcy środki pieniężne;
- Wnioskodawca/wspólnik cichy ma prawo uczestniczyć w zysku Przedsiębiorcy z tytułu wszystkich umów przelewu wierzytelności, zawartych przez Przedsiębiorcę od dnia zawarcia umowy spółki cichej, w których to umowach przelewu wierzytelności Przedsiębiorca będzie występował jako Cesjonariusz, w wysokości 50 % tego zysku (dalej: Wynagrodzenie);
- Wynagrodzenie będzie określane na koniec każdego roku kalendarzowego;
- Wynagrodzenie wypłacane będzie w terminie do ostatniego dnia, pierwszego miesiąca po upływie danego roku kalendarzowego, za który przysługuje Wynagrodzenie;
- Wnioskodawcy/wspólnikowi cichemu - na jego wniosek i za zgodą Przedsiębiorcy - przysługuje prawo wypłaty zaliczki na poczet należnego mu Wynagrodzenia, nie częściej niż raz w miesiącu, w wysokości proporcjonalnej do zysku osiągniętego do czasu wypłaty tej zaliczki (dalej: Zaliczki);
- Wnioskodawca/wspólnik cichy ma prawo przeglądać księgi i dokumenty Przedsiębiorcy, prowadzone na potrzeby prowadzenia przez niego działalności gospodarczej;
- Wnioskodawca/wspólnik cichy nie ma prawa zarządzania przedsiębiorstwem Przedsiębiorcy oraz nie ma prawa wydawania wiążących poleceń Przedsiębiorcy w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;
- Umowa spółki cichej została zawarta na czas nieokreślony;
- Wnioskodawca/wspólnik cichy nie stanie się współwłaścicielem przedsiębiorstwa;
- Wnioskodawca/wspólnik cichy nie ponosi odpowiedzialności wobec wierzycieli przedsiębiorstwa;
- Wnioskodawca/wspólnik nie będzie otrzymywał wynagrodzenia z tytułu udziału w zyskach, gdyby inwestycja wygenerowała stratę w całym okresie istnienia spółki cichej, kwota łącznej straty pomniejszy wkład inwestora podlegający zwrotowi na koniec umowy;
- Wnioskodawca/wspólnik cichy otrzyma zwrot wkładu w przypadku rozwiązania spółki cichej, jednak z zastrzeżeniem/uwzględnieniem sytuacji, o której mowa w paragrafie powyżej (tj. sytuacji wygenerowania straty w całym okresie istnienia spółki cichej).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania
, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:
- Czy przychody wspólnika cichego należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: PDoFizU)?
- Czy do wspólnego przedsięwzięcia w rozumieniu art. 8 PDoFizU należy zaliczyć przedsięwzięcie realizowane na podstawie przedmiotowej umowy spółki cichej? A jeśli tak, to czy wspólnik cichy zobowiązany jest do samoobliczenia podatku dochodowego bez pośrednictwa Przedsiębiorcy/płatnika w zeznaniu rocznym?
- Czy ewentualna wypłata Zaliczki (o której mowa w stanie faktycznym) będzie skutkować powstaniem obowiązku Wnioskodawcy/wspólnika cichego do odprowadzenia zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych? Czy ewentualna wypłata Zaliczki (o której mowa w stanie faktycznym) będzie skutkować powstaniem obowiązku Przedsiębiorcy/płatnika do odprowadzenia zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych? Czy do opodatkowania dochodów Wnioskodawcy/wspólnika spółki cichej winien mieć również odpowiednie zastosowanie art. 8 ust. 1 PDoFizU, zgodnie z którym przychody ze wspólnego przedsięwzięcia, u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a PDoFizU, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 PDoFizU?
Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, przychody wspólnika cichego, należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 PDoFizU), ponieważ:
- postanowienia umowy spółki cichej, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie odpowiadają essentialia negotii umowy pożyczki, zatem środki pieniężne wniesione do spółki cichej nie mogą zostać potraktowane jako pożyczka.
- Wnioskodawca wskazał wyrok
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 kwietnia
2015 r., sygn. akt I SA/Wr 213/15, zgodnie z którym, cyt. W ocenie Sądu
postanowienia umowy spółki cichej, przedstawione we wniosku Spółki o
wydanie interpretacji indywidualnej nie odpowiadają essentialia negotii
umowy pożyczki, tak więc organ interpretacyjny błędnie potraktował
wniesienie wkładu przez wspólnika cichego jako udzielenie pożyczki, a
udział w zysku jako dochód z odsetek od pożyczki, naruszając w ten
sposób art. 10 ust. 1 pkt 7 oraz art. 17 ust. 1 pkt 1 PDoFizU.
- spółka cicha nie posiada osobowości prawnej, zatem udział w zysku osiągnięty przez wspólnika cichego nie może być zakwalifikowany jako przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 4 PDoFizU).
- Na potwierdzenie tego przywołany został
wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22
kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 213/15, w którym wskazano, że cyt.
Udział w zysku osiągnięty przez wspólnika cichego nie może być
zakwalifikowany jako przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych
(art. 17 ust. 1 pkt 4 PDoFizU), skoro spółka cicha nie posiada
osobowości prawnej.
- Wnioskodawca/wspólnik cichy nie prowadzi działalności gospodarczej we własnym imieniu - robi to Przedsiębiorca - zatem Udział w zysku osiągnięty przez wspólnika cichego nie może być zakwalifikowany również jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.
- Wnioskodawca
wskazał wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia
22 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 213/15, w którym stwierdzono, że
cyt. Zgodnie bowiem z art. 5a pkt 6 pozarolnicza działalność
gospodarcza oznacza działalność zarobkową (...) prowadzoną we własnym
imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z
której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze
źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Natomiast wspólnik
cichy nie prowadzi działalności gospodarczej we własnym imieniu.
Przychody wspólnika cichego należy zakwalifikować jako przychody z
innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 PDoFizU).
W zakresie pytania nr 2 Wnioskodawca wskazał, że przedsięwzięcie realizowane na podstawie umowy spółki cichej opisane we wniosku należy zaliczyć do wspólnego przedsięwzięcia w rozumieniu art. 8 PDoFizU, a co za tym idzie Wnioskodawca/Wspólnik cichy zobowiązany jest do samoobliczenia podatku dochodowego bez pośrednictwa Przedsiębiorcy/płatnika, w zeznaniu rocznym.
Według Wnioskodawcy, powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo: Do opodatkowania dochodów wspólników spółki cichej winien mieć również odpowiednie zastosowanie art. 8 ust. 1 PDoFizU, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Jak słusznie wskazała strona, do wspólnego przedsięwzięcia w rozumieniu art. 8 PDoFizU należy zaliczyć przedsięwzięcie realizowane na podstawie umowy spółki cichej, ponieważ jest ukierunkowane na działalność zarobkową, przyznaje uprawnienie do partycypowania w zyskach i stratach inwestorowi, jest zorganizowane w stopniu pozwalającym na realizację inwestycji w celu osiągania przychodów. W konsekwencji wspólnik cichy zobowiązany jest do samoobliczenia podatku dochodowego bez pośrednictwa płatnika (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 213/15).
W zakresie pytania nr 3 Wnioskodawca ostatecznie wskazał w uzupełnieniu wniosku, że wypłata Zaliczki (o której mowa w stanie faktycznym) nie będzie skutkować obowiązkiem odprowadzenia zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych przez Wnioskodawcę/wspólnika cichego ani przez Przedsiębiorcę, ponieważ przychody Wnioskodawcy/wspólnika cichego, należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 PDoFizU), od których Wnioskodawca/wspólnik cichy, ani Przedsiębiorca/płatnik nie ma obowiązku wpłaty/poboru zaliczki na podatek. Do opodatkowania dochodów Wnioskodawcy/wspólnika spółki cichej winien mieć również odpowiednie zastosowanie art. 8 ust. 1 PDoFizU, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a ww. ustawy, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 PDoFizU, ponieważ przedsięwzięcie realizowane na podstawie umowy spółki cichej opisane we wniosku należy zaliczyć do wspólnego przedsięwzięcia w rozumieniu art. 8 PDoFizU.
Na potwierdzenie powyższego wniosku, zdaniem Wnioskodawcy, należy odwołać się do wywodu przedstawionego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej o nr IPTPB1/415-365/11-2/KSU z dnia 16 lutego 2012 r.: Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu opracowywania Świadectw Charakterystyki Energetycznej Budynków dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji na zleceniodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika, w rozumieniu przepisów ustawy. Obowiązek wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego również w takim przypadku nie obciąża zleceniobiorcy. Dopiero w zeznaniu podatkowym zleceniobiorca będzie zobligowany wykazać dochód z tego tytułu wraz z innymi dochodami i od łącznej sumy obliczyć należny za dany rok podatek. Bowiem w myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Dochody te będą opodatkowane według skali wynikającej z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Winny być wykazywane w zeznaniu rocznym PIT-36. Natomiast w sytuacji gdy świadczone usługi będą wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły, uzyskane dochody należy opodatkować stosownie do zasad przewidzianych dla pozarolniczej działalności gospodarczej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zasadę swobody umów przewiduje art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). W myśl ww. przepisu: strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Z zasady tej wynika możliwość zawierania tzw. umów nienazwanych, tj. nieuregulowanych w ww. Kodeksie. Należy przy tym pamiętać, że treść dozwolonej umowy przez prawo wyznaczają postanowienia art. 56 i 58 Kodeksu cywilnego.
Zgodnie z art. 56 ww. Kodeksu: czynność prawna wywołuje nie tylko skutki w niej wyrażone, lecz również te, które wynikają z ustawy, z zasad współżycia społecznego i z ustalonych zwyczajów.
Czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, że na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, że bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana (art. 58 § 1-3 Kodeksu cywilnego).
Z uwagi na brak ustawowych uregulowań umowy spółki cichej należy stwierdzić, że umowa ta jest jedną z tzw. umów nienazwanych. Należy przy tym zauważyć, że o rodzaju zawartej umowy nie decyduje nadana jej przez strony nazwa, lecz treść złożonych przy jej zawieraniu oświadczeń woli. Funkcjonowanie spółki cichej opiera się na wniesieniu przez wspólnika cichego, dysponującego majątkiem rzeczowym lub finansowym, wkładu (niekiedy w postaci wkładu własnej pracy) na rzecz drugiego wspólnika, prowadzącego przedsiębiorstwo lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu. Wspólnik cichy w zamian za swój wkład uczestniczy w zyskach tej działalności, nie ujawniając się jednak na zewnątrz, nie mając też praw do majątku tej spółki. Udział wspólnika cichego nie prowadzi do utworzenia jakiegokolwiek rodzaju wspólnoty ze wspólnikiem &− ani rzeczowej, ani majątkowej, ani osobowej. Wspólnik cichy nie odpowiada też za zobowiązania spółki wobec wierzycieli. Spółka taka jest po prostu odmianą umowy cywilnoprawnej dwóch stron.
Do istotnych elementów stosunku spółki cichej należą:
- uczestniczenie w cudzym przedsiębiorstwie (strony dążą do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego),
- wniesienie wkładu (wkład wspólnika cichego, który może być w formie zarówno pieniężnej, jak i niepieniężnej, staje się częścią majątku przedsiębiorcy),
- wniesienie wkładu daje prawo do udziału w zysku (nie można wyłączyć wspólnika cichego od uczestnictwa w zyskach &− inaczej jest w odniesieniu do strat),
- wyłączenie osobistej odpowiedzialności (wobec wierzycieli przedsiębiorcy).
Istota spółki cichej wyczerpuje się w stosunku zobowiązaniowym łączącym wspólników (spółka wewnętrzna). Wspólnik cichy nie staje się współwłaścicielem majątku, do którego wniósł wkład, ani nie występuje w stosunkach zewnętrznych. Tytułem prawnym uzyskania korzyści majątkowej przez wspólnika cichego nie jest posiadany udział w kapitale przedsiębiorcy, lecz umowa cywilnoprawna.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (kancelarię radcy prawnego). Wnioskodawca - poza swoją działalnością gospodarczą - zawarł z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie odkupowania wierzytelności odszkodowawczych, umowę spółki cichej, zgodnie z którą:
- wniósł do przedsiębiorstwa należącego do Przedsiębiorcy środki pieniężne;
- ma prawo uczestniczyć w zysku Przedsiębiorcy, z tytułu wszystkich umów przelewu wierzytelności, zawartych przez Przedsiębiorcę od dnia zawarcia umowy spółki cichej, w których to umowach przelewu wierzytelności Przedsiębiorca będzie występował jako Cesjonariusz, w wysokości 50 % tego zysku;
- wynagrodzenie będzie określane na koniec każdego roku kalendarzowego;
- wynagrodzenie wypłacane będzie w terminie do ostatniego dnia, pierwszego miesiąca po upływie danego roku kalendarzowego, za który przysługuje wynagrodzenie;
- na jego wniosek i za zgodą Przedsiębiorcy - przysługuje prawo wypłaty zaliczki na poczet należnego mu Wynagrodzenia, nie częściej niż raz w miesiącu, w wysokości proporcjonalnej do zysku osiągniętego do czasu wypłaty tej zaliczki;
- Wnioskodawca/wspólnik cichy ma prawo przeglądać księgi i dokumenty Przedsiębiorcy, prowadzone na potrzeby prowadzenia przez niego działalności gospodarczej;
- Wnioskodawca/wspólnik cichy nie ma prawa zarządzania przedsiębiorstwem Przedsiębiorcy, oraz nie ma prawa wydawania wiążących poleceń Przedsiębiorcy, w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;
- Umowa spółki cichej została zawarta na czas nieokreślony;
- Wnioskodawca/wspólnik cichy nie stanie się współwłaścicielem przedsiębiorstwa;
- Wnioskodawca/wspólnik cichy nie ponosi odpowiedzialności wobec wierzycieli przedsiębiorstwa;
- Wnioskodawca/wspólnik nie będzie otrzymywał wynagrodzenia z tytułu udziału w zyskach, gdyby inwestycja wygenerowała stratę w całym okresie istnienia spółki cichej, kwota łącznej straty pomniejszy wkład inwestora podlegający zwrotowi na koniec umowy;
- Wnioskodawca/wspólnik cichy otrzyma zwrot wkładu w przypadku rozwiązania spółki cichej, jednak z zastrzeżeniem/uwzględnieniem sytuacji, o której mowa w paragrafie powyżej (tj. sytuacji wygenerowania straty w całym okresie istnienia spółki cichej).
Przechodząc na płaszczyznę przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016, poz. 2032, z późn. zm.) wskazać należy, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).
Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera legalnej definicji pojęcia wspólnego przedsięwzięcia. Pojęciu temu należy nadać szeroki zakres, przy czym cel takiego wspólnego przedsięwzięcia powinien być zarobkowy. Działalność wykonywana w ramach przedsięwzięcia może mieć każdy charakter, np. może to być działalność handlowa. Wspólne przedsięwzięcie powinno być ujęte w pewne normy organizacyjne. Nie muszą to być jednakże ramy sztywne i zinstytucjonalizowane. Wystarczy, by pozwalały na sprawne przeprowadzenie przedsięwzięcia, osiąganie przychodów oraz rozliczenie zysków, przypadających każdemu z podmiotów w nim uczestniczących. Do wspólnego przedsięwzięcia należy zatem zaliczyć wskazaną w opisie stanu faktycznego Umowę spółki cichej.
Powyższa regulacja art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest realizacją zasady, że uzyskane we wspólnym przedsięwzięciu przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zyskach tego przedsięwzięcia. Oznacza to, że przychody i koszty uzyskania przychodów uzyskiwane w ramach Umowy spółki cichej stanowiącej wspólne przedsięwzięcie Wnioskodawcy/wspólnika cichego oraz Przedsiębiorcy winny zostać opodatkowane zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponieważ dopuszczalne jest stosowanie do umów nienazwanych przepisów o umowach nazwanych, wprost lub przez analogię, w zależności od celu umowy nienazwanej i podobieństwa tego celu do umowy nazwanej, właściwym jest potraktowanie wniesienia wkładu przez Wnioskodawcę jako udzielenie pożyczki jeżeli przedmiotem wkładu są pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku - na co wskazuje treść art. 720 Kodeksu cywilnego. Przekazanie przedmiotu wkładu i późniejszy jego zwrot nie stanowi dochodu Wnioskodawcy. Za dochód taki należy uważać jedynie udział w zysku przedsiębiorcy.
Jeżeli więc wspólnikiem spółki cichej jest osoba fizyczna, która wniosła do tej spółki wkład pieniężny, który nie jest związany z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, wówczas przychód z tytułu uczestnictwa w spółce cichej należy zakwalifikować jako przychód z tytułu odsetek od pożyczek.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy precyzuje, że: za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wspólnikiem cichym wnoszącym wkład pieniężny jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej bądź osoba fizyczna, której wkład do spółki cichej nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (tj. zawarła umowę spółki cichej poza prowadzoną działalnością gospodarczą), przychód z tytułu udziału w zyskach spółki zakwalifikować należy jako przychód z kapitałów pieniężnych.
W myśl art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej.
Przy czym zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e (art. 30a ust. 6 ww. ustawy).
W niniejszej sprawie należy wskazać, że przychodów z uzyskanych odsetek od pożyczek nie łączy się z przychodami z innych źródeł.
Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jak stanowi art. 9 ust. 2 ww. ustawy: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Ponadto w myśl art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych &− o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że przychód Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w spółce cichej należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, tj. odsetek od pożyczek, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą opodatkowania w tym przypadku jest przychód, który nie podlega pomniejszeniu o koszty jego uzyskania. Przy czym przychód ten podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku samodzielnie. Zryczałtowany podatek dochodowy, od otrzymanych przez Wnioskodawcę Wynagrodzeń (w tym Zaliczek) odprowadzany będzie za pośrednictwem płatnika, którego obowiązki w tym zakresie reguluje przepis art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla Przedsiębiorcy.
Końcowo tutejszy Organ zauważa, że przeanalizował powołany we wniosku wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu oraz interpretację indywidualną.
Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku wskazać należy, że dotyczy on konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika podjętej w określonym stanie faktycznym i jest wiążący tylko w tej sprawie. Dlatego, stosownie do art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie może być wiążący dla Organu wydającego interpretację indywidualną. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.
Z kolei, w odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie na tle innego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, dotyczącego opodatkowania przychodów z tytułu opracowywania Świadectw Charakterystyki Energetycznej Budynków dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Dodać również należy, że na gruncie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje co do zasady wiążą w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Z uwagi na powyższe powołana we wniosku interpretacja indywidualna nie może stanowić podstawy prawnej przy wydawaniu niniejszej interpretacji indywidualnej.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
nieprawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej