Temat interpretacji

Dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 24 lipca 2019 r. na mocy aktu notarialnego została sprzedana nieruchomość składająca się z:

• działki budowlanej o pow. 0,3071 ha,
• budynku mieszkalnego o pow. użytkowej 82,20 m² przeznaczonego na cele mieszkalne,
• budynku gospodarczego o pow. użytkowej 32,00 m²,

za cenę łączną 169.000 zł (słownie: sto sześćdziesiąt dziewięć tysięcy złotych 00/100).

Sprzedającymi były 4 osoby (dwóch braci, siostra i siostrzeniec), którzy nabyli ww. nieruchomość w drodze dwóch spadków.

Spadek w udziale po 1/5 odziedziczyło pierwotnie pięć osób:

• brat H. O.,
• brat R. O.,
• Wnioskodawczyni,
• brat Z. O. (data śmierci 2018 r.),
• siostrzeniec M. O.

Następnie po zmarłym w dniu 2018 r. Z. O. cztery osoby odziedziczyły spadek w udziale po 1/4:

• brat H. O.,
• brat R. O.,
• Wnioskodawczyni,
• siostrzeniec M. O.

Zmarły w dniu 2016 r. Z. O. stał się właścicielem powyższej nieruchomości w drodze umowy przekazania gospodarstwa rolnego w dniu 9 października 1990 r. na mocy aktu notarialnego. W związku z czym od sprzedaży nieruchomości w dniu 24 lipca 2019 r. minęło 5 lat licząc od dnia nabycia nieruchomości przez spadkodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym Wnioskodawczyni jest zobowiązana zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych tylko i wyłącznie od 1/4 kwoty sprzedanego spadku po zmarłym w dniu 2 września 2018 r. bracie Z. O.1, który odziedziczył po śmierci brata Z. O.2 w dniu 10 lutego 2016 r. udział w ww. nieruchomości w 1/5, w związku z tym, iż od nabycia nieruchomości przez niego w drodze spadku nie minęło 5 lat?

Zdaniem Wnioskodawczyni, od 1 stycznia 2019 r., zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, wprowadzono odrębne zasady dla spadkobierców dotyczące sprzedaży nieruchomości. W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, pięcioletni okres liczy się od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości przez spadkodawcę.

W związku z tym, Wnioskodawczyni nie ma obowiązku zapłaty podatku od udziału 1/5 nabytego w drodze spadku po zmarłym w dniu 10 lutego 2016 r. bracie Z. O. ponieważ od dnia sprzedaży nieruchomości w dniu 24 lipca 2019 r. minęło 5 lat licząc od dnia nabycia w dniu 9 października 1990 r. na mocy aktu notarialnego umowy przekazania gospodarstwa rolnego przez spadkodawcę.

Natomiast Wnioskodawczyni ma obowiązek zapłaty podatku od udziału wynoszącego 1/4 w 1/5 udziału odziedziczonego po śmierci brata Z. O. przez zmarłego w dniu 2 września 2018 r. Z. O., który 1/5 udziału w spadku nabył przed upływem 5 lat licząc od dnia sprzedaży nieruchomości.

Zatem jeśli nieruchomość została sprzedana za kwotę zł to udział 1/4 z 1/5 czyli ( × ..) : .. = wynosi jest to wartość, od której Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek dochodowy w terminie do dnia 30 kwietnia 2020 r. i sporządzić zeznanie PIT-39 za rok 2019 (nie licząc kosztów uzyskania przychodu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym i nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Przepis ten dodany został ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) i ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 24 lipca 2019 r. na mocy aktu notarialnego została sprzedana nieruchomość składająca się z:

• działki budowlanej o pow. 0,3071 ha,
• budynku mieszkalnego o pow. użytkowej 82,20 m² przeznaczonego na cele mieszkalne,
• budynku gospodarczego o pow. użytkowej 32,00 m²,

za cenę łączną 169.000 zł (słownie: sto sześćdziesiąt dziewięć tysięcy złotych 00/100).

Sprzedającymi były 4 osoby (dwóch braci, siostra i siostrzeniec), którzy nabyli ww. nieruchomość w drodze dwóch spadków.

Spadek w udziale po 1/5 odziedziczyło pierwotnie pięć osób:

• brat H. O.,
• brat R. O.,
• Wnioskodawczyni,
• brat Z. O. (data śmierci 2018 r.),
• siostrzeniec M. O.

Następnie po zmarłym w dniu 2018 r. Z. O. cztery osoby odziedziczyły spadek w udziale po 1/4:

• brat H. O.,
• brat R. O.,
• Wnioskodawczyni,
• siostrzeniec M. O.

Zmarły w dniu 2016 r. Z. O. stał się właścicielem powyższej nieruchomości w drodze umowy przekazania gospodarstwa rolnego w dniu 9 października 1990 r. na mocy aktu notarialnego. W związku z czym od sprzedaży nieruchomości w dniu 24 lipca 2019 r. minęło 5 lat licząc od dnia nabycia nieruchomości przez spadkodawcę.

Powołując się na przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) należy wskazać, że zgodnie z art. 922 § 1, spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

Stosownie do art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Mając na uwadze brzmienie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy w niniejszej sprawie liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawców, a zatem:

• w odniesieniu do udziału nabytego w spadku po bracie Z. O. zmarłym w dniu 10 lutego 2016 r. od końca 1990 r.
• w odniesieniu do udziału nabytego w spadku po bracie Z. O. zmarłym w dniu 2 września 2018 r. od końca 2016 r.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w 2019 r. udziału w nieruchomości, nabytego w spadku po bracie Z. O. zmarłym w dniu 10 lutego 2016 r. nie stanowi źródła przychodu, z uwagi na upływ z końcem 1995 r. pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast, opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest sprzedaż w 2019 r. udziału w nieruchomości, nabytego w spadku po bracie Z. O. zmarłym w dniu 2 września 2018 r., odziedziczonego przez niego po bracie Z. O. w 2016 r., ponieważ nie upłynął pięcioletni termin, o którym mowa powyżej.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznanie złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Natomiast stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 3 cyt. ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e. W myśl art. 45 ust. 4 pkt 4 tej ustawy, przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 3.

Podsumowując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega tylko sprzedaż przez Wnioskodawczynię w 2019 r. udziału w nieruchomości, nabytego w spadku po bracie Z. O., zmarłym w dniu 2 września 2018 r., odziedziczonego przez niego po bracie Z. O. w 2016 r., ponieważ nie upłynął pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, dochód z odpłatnego zbycia ww. części udziału podlega zgodnie z art. 30e ustawy opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, a Wnioskodawczyni będzie obowiązana do złożenia zeznania podatkowego PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu w myśl art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do dnia 30 kwietnia 2020 r.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej