Temat interpretacji

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty 19% podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia odziedziczonej nieruchomości?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2019 r. (data wpływu 29 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 15 października 2019 r., 5 listopada 2019 r. oraz w dniu 26 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 15 października 2019 r., 5 listopada 2019 r. oraz 26 listopada 2019 r., o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku tym, po uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w z dnia 30 czerwca 1994 r. (sygn. akt ) J.K. (ojciec Wnioskodawczyni) nabył spadek po swojej matce E.K., która zmarła w dniu 23 lipca 1986 r.

W dniu 11 kwietnia 2018 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Spadek po nim nabyła Wnioskodawczyni (jako córka) oraz matka Wnioskodawczyni (jako żona), każda po &½ części.

W dnu 9 stycznia 2019 r. Wnioskodawczyni i Jej matka zbyły odpłatnie jedną z odziedziczonych działek budowlanych.

W złożonym dnia 15 października 2019 r. uzupełnieniu wniosku wskazano, że na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w z dnia 30 czerwca 1994 r. ojciec Wnioskodawczyni odziedziczył &¼ spadku po swojej matce E.K. Była to 1/4 części domu z ogrodem i gruntu rolnego. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w z dnia 12 lipca 2016 r. dokonano zniesienia współwłasności wyżej wskazanej nieruchomości, skutkiem czego przyznano ojcu Wnioskodawczyni 3 działki.

Przedmiotem spadku po ojcu Wnioskodawczyni była:

• &½ części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w którym rodzice Wnioskodawczyni zamieszkiwali wspólnie (Wnioskodawczyni odziedziczyła &¼ części lokalu),
• 3 działki, które ojciec Wnioskodawczyni otrzymał w spadku Wnioskodawczyni odziedziczyła je wspólnie z matką &˗ każda po &½ części.

Wnioskodawczyni w bieżącym roku nie planuje sprzedaży kolejnych działek. Istnieje możliwość sprzedaży kolejnej działki w 2020 roku, ale decyzja w tym względzie należy również do matki Wnioskodawczyni, która jest jej współwłaścicielką.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Środki ze zbycia działki przeznaczy na własne cele (np. spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania, zakup sprzętu AGD, zakup samochodu, itp.). Z pozostałych środków Wnioskodawczyni planuje założyć lokatę bankową.

Wnioskodawczyni w 2001 r. (wspólnie z mężem) zakupiła lokal mieszkalny M&˗3, w którym zamieszkuje do dnia dzisiejszego.& 

W przypadku spadku po ojcu Wnioskodawczyni nie dokonywano działu spadku, ani zniesienia współwłasności &˗ działkę Wnioskodawczyni sprzedała z matką &˗ jako współwłaścicielki. W 2016 r. nastąpił dział spadku i zniesienie współwłasności, ale dotyczyło to spadku, który otrzymał ojciec Wnioskodawczyni po swojej matce.

W uzupełnieniu złożonym dnia 5 listopada 2019 r. podano, że dział spadku (po matce ojca Wnioskodawczyni) był ekwiwalentny w naturze &˗ spadkobiercy, w tym ojciec Wnioskodawczyni otrzymali grunt/działki, a nie pieniądze.

W wyniku działu spadku ojciec Wnioskodawczyni otrzymał 3 działki bez obowiązku spłaty na rzecz uczestnika (Z.K.) oraz dopłaty na rzecz wnioskującej o dział spadku (B.K.) &˗ wskazanie zawarte w Postanowieniu Sądu z dnia 12 lipca 2016 r.

We wskazanym postanowieniu zasądzono od ojca Wnioskodawczyni na rzecz uczestniczki M.J. kwotę zł tytułem dopłaty, płatną w terminie 5 lat. Kwotę tę zasądzono ponieważ wycena 3 działek przyznanych ojcu Wnioskodawczyni była nieco wyższa niż wycena 3 działek przyznanych spadkobierczyni Jego siostry. Dopłata została już przekazana wskazanej osobie. Działki przyznane ojcu Wnioskodawczyni miały łącznie trochę większy metraż niż te, które odziedziczyła spadkobierczyni Jego siostry. Z uwagi na fakt, że niemożliwe było wykrojenie kawałka działki w celu jego przekazania zasądzono, aby tę różnicę ojciec Wnioskodawczyni dopłacił siostrzenicy.

Stosownie do Postanowienia Sądu ojciec Wnioskodawczyni otrzymał 3 działki wycenione łącznie na kwotę zł. Spadkobierczyni Jego siostry otrzymała 3 działki wycenione na łączną kwotę zł. Różnica ich wartości to zł. Z powyższego wynika, że zgodnie z tym, co zasądził Sąd &˗ po dopłaceniu przez ojca Wnioskodawczyni zasądzonej kwoty (&½ kwoty zł wynosi zł) &˗ obie części spadkobierców są równe, czyli ojciec Wnioskodawczyni nie otrzymał spadku w wysokości przekraczającej należną &˗ ułamkową &˗ część.

Wartość spadku otrzymanego przez ojca Wnioskodawczyni, czyli 3 działek wraz z dokonaną dopłatą/spłatą na rzecz spadkobierczyni Jego siostry mieściła się w przysługującym udziale, czyli 1/4 spadku (według Postanowienia Sądu z 12 lipca 2016 r.).

W złożonym dnia 26 listopada 2019 r. uzupełnieniu wskazano natomiast, że Pani E.K. była jedyną właścicielką opisanej nieruchomości. Masę spadkową powstałą po Jej śmierci stanowiła cała wskazana nieruchomość. Przedmiotowe 3 działki &˗ otrzymane przez ojca Wnioskodawczyni w wyniku spadkobrania &˗ powstały na skutek podziału przywołanej wyżej nieruchomości.

Podana we wniosku wysokość spadku (udział wynoszący 1/4 spadku) odpowiada otrzymanym przez ojca Wnioskodawczyni &˗ w wyniku przeprowadzonego działu spadku &˗ 3 działkom. Wartość działek otrzymanych przez ojca Wnioskodawczyni w wyniku działu spadku mieściła się w wysokości przysługującego mu udziału w spadku.

Na podstawie Postanowienia Sądu z dnia 30 czerwca 1994 r. spadek po Pani E.K, nabyli: mąż spadkodawczyni J.K.2 (zmarł w 2001 roku) oraz dzieci B.K., J.K. (ojciec Wnioskodawczyni) i K.K (zmarła) &˗ czyli 4 osoby. Każda z wyżej wskazanych osób nabyła po 1/4 spadku.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty 19% podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia odziedziczonej nieruchomości?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że nie ma obowiązku zapłaty podatku od sprzedawanej działki budowlanej w oparciu o nowelizację ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która obowiązuje od 1 stycznia 2019 r. i przewiduje korzystne zmiany dla osób dziedziczących.

W ocenie Wnioskodawczyni &˗ obecnie &˗ pięcioletni okres, po upływie którego wolno sprzedać nieruchomość jest liczony od daty nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, a nie jak było do końca 2018 r. od chwili jego śmierci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)&−c) wyżej wskazanej ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

&− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)&−c) przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie wskazanego okresu (pięciu lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia), wówczas nie jest źródłem przychodu w rozumieniu wskazanego wyżej artykułu (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a co za tym idzie, kwota uzyskana z takiego zbycia nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób jej nabycia.

Użyte w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie nabycia nie zostało zdefiniowane w ustawie. Ustawodawca określił natomiast jak należy liczyć przedmiotowy okres, w przypadku składników majątkowych nabytych w drodze spadku.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)&˗c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Przepis ten rozstrzyga zatem, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku, pięcioletni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Zawarte we wniosku zapytanie dotyczy działki budowalnej, którą ojciec Wnioskodawczyni otrzymał w wyniku działu spadku przeprowadzonego po śmierci Jego matki.

Z tego też względu należy wskazać, że w myśl art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi nabycia lub odpłatnego zbycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)&˗c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)&˗c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W treści wniosku podano, że ojciec Wnioskodawczyni nie otrzymał spadku w wysokości przekraczającej należną &˗ ułamkową &˗ część. Wartość spadku otrzymanego przez ojca Wnioskodawczyni w wyniku działu spadku, czyli 3 działek, mieściła się w przysługującym mu udziale, tj. 1/4 części spadku.

Wobec powyższego, datą nabycia przez ojca Wnioskodawczyni przedmiotowej działki jest rok 1986, tj. rok śmierci Jego matki.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, że dokonane przez Wnioskodawczynię dnia 9 stycznia 2019 r. odpłatne zbycie działki budowlanej nabytej w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu &˗ z zastrzeżeniem, że nie nastąpiło ono w wykonaniu działalności gospodarczej &˗ nie skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez spadkodawcę (ojca Wnioskodawczyni).

Innymi słowy, rzeczona transakcja (o ile nie została wykonana w ramach działalności gospodarczej) jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem

faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym

wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k&14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k&14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko&˗Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej