Temat interpretacji

Zakwalifikowanie przychodów z tytułu odsetek od udzielonych przez portal internetowy pożyczek do odpowiedniego źródła przychodów

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2018 r. (data wpływu 28 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 9 października 2018 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania przychodów z tytułu odsetek od udzielonych przez portal internetowy pożyczek do odpowiedniego źródła przychodów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, uzupełniony pismem z dnia 9 października 2018 r., które wpłynęło do tutejszego Organu w dniu 9 października 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług drogowego transportu towarów, zarejestrowaną pod kodem 49.41.Z Polskiej Klasyfikacji Działalności. Dla wskazanej wyżej działalności wybrał, jako formę opodatkowania, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Dodatkowo, poza swoją pozarolniczą działalnością gospodarczą, Wnioskodawca udzielił osobom fizycznym pożyczek za pośrednictwem internetowego, społecznościowego portalu kredytów inwestycyjnych z siedzibą w . Środki pieniężne, pożyczane za pośrednictwem wyżej wymienionego serwisu, nie stanowiły środków obrotowych związanych z działalnością gospodarczą. Stanowiły one oszczędności Wnioskodawcy.

Aby udzielać pożyczek w serwisie za pośrednictwem portalu internetowego należy dokonać elektronicznej rejestracji w serwisie, zaakceptować regulamin oraz zweryfikować konto za pośrednictwem weryfikacji tożsamości. Następnie można dodać środki pieniężne przy pomocy przelewu bankowego do swojego konta na portalu, prowadzonego w walucie polskiej lub euro. Użytkownik systemu, będący pożyczkobiorcą, musi zostać w podobny sposób zweryfikowany przez portal pożyczkowy, a następnie złożyć wniosek o pożyczkę. Po weryfikacji przez portal danego wniosku podmiot pośredniczący umieszcza ubiegającego się o pożyczkę na tak zwanym wykazie kredytów. Ostateczna decyzja o udzieleniu pożyczki podejmowana jest przez pożyczkodawcę będącego odpowiedzialnym za weryfikację pożyczkobiorcy i ocenę ryzyka spłaty pożyczki. Na tym etapie pożyczkodawca może podjąć decyzję o udzieleniu pożyczki w całości lub jedynie w części.

Pożyczkobiorca, po udzieleniu pożyczki, dokonuje comiesięcznych spłat według warunków umowy pożyczki i harmonogramu płatności. Raty są dzielone proporcjonalnie pomiędzy wszystkich pożyczkodawców, adekwatnie do kwot udzielonych pożyczek. W momencie spłaty każdej miesięcznej raty przez pożyczkobiorcę następuje jej zwrot na rachunek bankowy pożyczkodawcy wraz z należnymi odsetkami.

Rolą portalu jest pośrednictwo pomiędzy pożyczkobiorcami a pożyczkodawcami za pomocą wyświetlania oferty udzielenia pożyczki i jej otrzymania na stronach internetowych. Dodatkowo podmiot pośredniczący generuje wzór umowy pożyczki zawieranej pomiędzy pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą, a także pobiera opłaty związane z obsługą każdej pożyczki.

Wnioskodawca decydując się na udzielenie pożyczek konkretnym osobom swoją decyzję podejmuje w oparciu o dane, które dostarczył Mu portal. Ewidencję udzielonych pożyczek prowadzi serwis . I wszystkie informacje związane z udzielanymi pożyczkami są archiwizowane na tym portalu. Wnioskodawca nie prowadził takiej ewidencji z uwagi na fakt, że portal umożliwia wgląd do pełnej informacji dotyczącej udzielonych pożyczek.

Wnioskodawca udzielił w sumie 257 takich pożyczek w 2016 r. i 366 w 2017 r., z których uzyskał przychód z odsetek w kwocie 1 940 zł w 2016 r. i 11 865,25 zł w 2017 r. Pożyczki te udzielane były na kwoty kilkuset złotych i sporadycznie na kwoty do 2 000 zł. Serwis nie pełnił funkcji płatnika i nie pobierał zaliczek na podatek dochodowy z tytułu odsetek. Serwis pobierał jedynie kwoty prowizji wynikające z cennika zamieszczonego na stronie od operacji finansowych dokonywanych za pomocą serwisu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przychody Wnioskodawcy, z tytułu odsetek od udzielonych przez portal internetowy pożyczek, należy zakwalifikować do prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej? Jeżeli tak, to czy możliwe jest opodatkowanie przychodów z tytułu odsetek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i przy zastosowaniu jakiej stawki?

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania 1, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza, która w art. 5a pkt 6 ww. ustawy zdefiniowana jest jako działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy uzyskane przez Niego przychody z odsetek za pośrednictwem spółki nie stanowią przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej ze względu fakt, że nie jest to działalność prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły. Udzielanie pożyczek miało charakter sporadyczny, a uzyskiwane przychody nie były znaczne. Ilość udzielonych pożyczek nie wynikała bezpośrednio z czasu poświęconego na ich realizację z uwagi na elektroniczną formę platformy pożyczkowej, na której udzielenie pożyczki zajmuje kilka sekund. Ponadto Wnioskodawca przy udzielaniu pożyczek nie korzystał ze środków obrotowych działalności gospodarczej, a z osobistych oszczędności.

Wnioskodawca nie był zatem zobligowany do rozliczenia uzyskiwanych przychodów jako dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że gdyby z jakiś względów należało przyporządkować przychody z tytułu odsetek do prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, to Jego zdaniem, udzielanie pożyczek winno zostać sklasyfikowane jako 64.19.30.0 PKWiU, a ta stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych powinna pozbawić Wnioskodawcę prawa do korzystania z ryczałtu i powinien On dokonywać rozliczenia według zasad ogólnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania 2, odsetki od udzielanych pożyczek mogą stanowić zarówno przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, jak i kapitały pieniężne. Jednakże nie istnieje w tym względzie dowolność wyboru źródła przychodów, z którego dochody podlegać będą opodatkowaniu. W sytuacji bowiem, gdy określone działania spełniają warunki uznania za podjęte w ramach działalności gospodarczej, to winny one zostać zaliczone do tego źródła przychodów, a nie przychodów z kapitałów pieniężnych. W niniejszym stanie faktycznym taka sytuacja nie miała jednak miejsca.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są kapitały pieniężne. Zgodnie natomiast z art. 30a ww. ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej. Udzielanie pożyczek innym podmiotom, za pośrednictwem serwisu , zdaniem Wnioskodawcy jest realizacją powołanych wyżej przepisów prawa. Pożyczki i uzyskane z nich odsetki, nie mają na celu uzyskania dodatkowego dochodu, ponieważ Wnioskodawca na co dzień prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, z której regularnie uzyskuje przychody opodatkowane w formie ryczałtu przewidzianego dla przychodów ewidencjonowanych. Środki stanowiące oszczędności Wnioskodawcy inwestowane są w wyżej wymienionym serwisie, jako forma lokaty zgromadzonego kapitału.

W związku z powyższym przychody z tytułu odsetek, uzyskanych przy wykorzystaniu portalu internetowego, winny zostać zakwalifikowane do źródła przychodów jakim są kapitały pieniężne. Co do zasady jednak przy wypłacie odsetek przez instytucję finansową winna ona pełnić funkcję płatnika, tj. wyliczyć, pobrać podatek i wpłacić go na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego. W przedstawionym stanie faktycznym Spółka nie posiadała takiego obowiązku lub go zaniechała i Wnioskodawca został zobowiązany do rozliczenia samodzielnie podatku z ww. tytułu. Zdaniem Wnioskodawcy powinien On obliczyć zryczałtowany podatek zgodnie z art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wskazać jego wartość w zeznaniu rocznym PIT-38 w części E, w pozycji 34, jako zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29, 30 i 30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyszczególniono źródło przychodów w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Literalna wykładnia tego przepisu wskazuje, że jest to działalność zarobkowa, czyli służąca osiąganiu zysków, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, co oznacza, że jest to działalność przygotowana i uporządkowana oraz ma charakter powtarzalny.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej celem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby z jej tytułu było możliwe faktyczne osiąganie zysków. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia zorganizowany przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny (Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000), organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza ono jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej. Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej należało ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z udzielaniem pożyczek, o których mowa we wniosku.

W art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyszczególniono źródło przychodów jakimi są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e (art. 30a ust. 6 ww. ustawy).

Ww. przychodu nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27, o czym stanowi art. 30a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek jego poboru spoczywa bowiem na płatnikach (art. 42 ustawy), którymi są w myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. W sytuacji jednakże braku płatnika, kwotę zryczałtowanego podatku dochodowego z tego tytułu należy wykazać w zeznania PIT-36.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług drogowego transportu towarów, zarejestrowaną pod kodem 49.41.Z Polskiej Klasyfikacji Działalności. Dla wskazanej wyżej działalności wybrał, jako formę opodatkowania, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Dodatkowo, poza swoją pozarolniczą działalnością gospodarczą, Wnioskodawca udzielił osobom fizycznym pożyczek za pośrednictwem internetowego, społecznościowego portalu kredytów inwestycyjnych. Powyższe usługi, związane z udzielaniem pożyczek, sklasyfikował pod symbolem 64.19.30.0 PKWiU. Środki pieniężne, pożyczane za pośrednictwem wyżej wymienionego serwisu, nie stanowiły środków obrotowych związanych z działalnością gospodarczą. Stanowiły one oszczędności Wnioskodawcy. Wnioskodawca udzielił w sumie 257 takich pożyczek w 2016 r. i 366 w 2017 r., z których uzyskał przychód z odsetek w kwocie 1 940 zł w 2016 r. i 11 865,25 zł w 2017 r.

Biorąc powyższe pod uwagę uznać należy, że czynności związane z udzielaniem pożyczek przez Internet za pośrednictwem internetowego, społecznościowego portalu kredytów inwestycyjnych, noszą znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej w świetle przytoczonej powyżej definicji. Mianowicie, opisane czynności podejmowane są w celu zarobkowym, we własnym imieniu i na własny rachunek. Pożyczki te udzielane są też w sposób zorganizowany. Wnioskodawca, aby móc udzielać pożyczek musiał się bowiem podporządkować regułom wyznaczonym przez serwis, w ramach których udzielał pożyczek, musiał posiadać sprzęt komputerowy, dostęp do Internetu etc. Jest to więc przygotowane i zorganizowane przedsięwzięcie. Natomiast o ciągłym wykonywaniu działalności świadczy fakt, że jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca udzielił w 2016 r. 257 pożyczek (średnio 0,7 pożyczki dziennie), z których uzyskał przychód z odsetek w łącznej kwocie 1 940 zł, zaś w 2017 r. udzielił 366 pożyczek (średnio 1 pożyczka dziennie), z których uzyskał przychód z odsetek w łącznej kwocie 11 865,25 zł, co w sposób jednoznaczny wskazuje na to, że nie ma w tym przypadku mowy o sporadycznym, czy jednorazowym zdarzeniu.

Tak więc, udzielając pożyczek przez Internet, Wnioskodawca wykonywał działania, które (podjęte w sposób zorganizowany i ciągły, na własny rachunek) miały na celu osiągnięcie zysku z udzielania pożyczek, co jest charakterystyczne dla przedsięwzięć realizowanych w ramach działalności gospodarczej. W konsekwencji dochód uzyskany przez Wnioskodawcę, którego źródłem jest działanie polegające na stałym, wielokrotnym udzielaniu pożyczek przez Internet, należy traktować, jako dochód, którego źródłem jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Odnosząc się do formy opodatkowania ww. przychodów z tytułu odsetek uzyskiwanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy wskazać, że usługi sklasyfikowane pod symbolem 64.19.30.0 PKWiU (pozostałe pośrednictwo pieniężne, gdzie indziej niesklasyfikowanenie) są ujęte w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.) jako usługi, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. W związku z powyższym przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę zarówno z działalności gospodarczej zarejestrowanej pod kodem 49.41.Z PKD, jak i z tytułu odsetek od udzielanych pożyczek powinny być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych za zasadach ogólnych.

Z uwagi na powyższe, nie można dochodów z opisanych we wniosku czynności opodatkować zryczałtowaną 19% stawką podatku, o której mowa w art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wykazywać w zeznaniach podatkowych, jako dochody z kapitałów pieniężnych, a więc źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Wskazać ponadto należy, że interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatków, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami, Organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku; nie ma uprawnień, ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów, czy stwierdzeń, podawanych przez Wnioskodawcę. Formułując odpowiedź Organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co napisano we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności Wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, kontrolnego, czy kontroli celno-skarbowej. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k - 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej