Temat interpretacji

Czy w związku ze zbyciem opisanego lokalu mieszkalnego w rozliczeniu transakcji na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca był uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2018 r. (data wpływu 8 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2018 r. (data wpływu 10 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 6 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 30 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca wraz z żoną dokonali zakupu lokalu mieszkalnego w B, akt notarialny z dnia 30 kwietnia 2015 r. Rep. ().

W akcie wskazano miedzy innymi, że do aktu okazano wypis z aktu notarialnego - akt zgody i pełnomocnictwo z dnia 24 kwietnia 2015 r. Rep. (), w którym Wnioskodawca wyraził zgodę na dokonanie przez żonę, (), czynności prawnej polegającej na nabyciu w jego imieniu i ze skutkiem na jego rzecz w formie umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego w B - za cenę 190 000 zł, ponosząc również koszty sporządzenia aktu notarialnego oraz podatku PCC w kwocie 4 959 zł - ze środków finansowych pochodzących z majątku osobistego jego żony, w tym do bliższego określenia warunków umowy, objęcia w posiadanie przedmiotu umowy i zapłaty ceny sprzedaży.

Dnia 13 lipca 2016 r. Wnioskodawca wraz z żoną dokonali sprzedaży przedmiotowego lokalu za kwotę 195 000 zł, tj. przed upływem 5 lat od daty nabycia.

Dnia 6 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca (jego małżonka również) złożył zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu PIT - 39 w którym wykazał: przychód 95 000 zł, koszty uzyskania przychodu 95 000 zł, dochód 0 zł.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

• w małżeństwie Wnioskodawcy obowiązuje wspólność majątkowa małżeńska,
• w małżeństwie Wnioskodawcy nie obowiązywała rozdzielność majątkowa,
• Wnioskodawca zawierał z żoną umowę rozszerzenia wspólności majątkowej dokonując dnia 30 kwietnia 2015 r. zakupu wraz z małżonką lokalu - dokonano nabycia ze środków pochodzących z majątku wspólnego, do którego małżonka () wniosła środki pozyskane osobiście, o które to środki została rozszerzona wspólność majątkowa małżonków, bowiem nabycia dokonali małżonkowie wspólnie. Dnia 30 kwietnia 2015 r. jako małżonkowie dokonali zakupu lokalu mieszkalnego w B, akt notarialny z dnia 30 kwietnia 2015 r. Rep. ().

W akcie wskazano miedzy innymi, że do aktu okazano wypis z aktu notarialnego - akt zgody i pełnomocnictwo z dnia 24 kwietnia 2015 r., w którym Wnioskodawca wyraził zgodę na dokonanie przez Jego żonę, czynności prawnej polegającej na nabyciu w jego imieniu i ze skutkiem na jego rzecz w formie umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego w B - za cenę 190 000 zł, ponosząc również koszty sporządzenia aktu notarialnego oraz podatku PCC w kwocie 4 959 zł - ze środków finansowych pochodzących z majątku osobistego jego żony, w tym do bliższego określenia warunków umowy, objęcia w posiadanie przedmiotu umowy i zapłaty ceny sprzedaży.

Stosownie do treści aktu notarialnego () działając w imieniu własnym oraz w imieniu i za zgodą swojego męża () przedmiotowy lokal, wraz z prawami z nim związanymi za podaną wyżej cenę kupuje, oświadczając, że lokal ten nabywają ze środków pochodzących z jej majątku osobistego, do ich majątku wspólnego.

Dokonując zakupu wraz z małżonką przedmiotowego lokalu, Wnioskodawca dokonał nabycia ze środków pochodzących z majątku wspólnego do którego małżonka () wniosła środki pozyskane osobiście w całości finansujące zakup lokalu, o które to środki została rozszerzona wspólność majątkowa małżonków, bowiem nabycia dokonali małżonkowie wspólnie.

Przedmiotowy lokal mieszkalny został nabyty do małżeńskiej wspólności majątkowej.

Przedmiotem nabycia był lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość.

Zbycie lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej, stanowiło zbycie majątku osobistego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zbyciem opisanego lokalu mieszkalnego w rozliczeniu transakcji na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych byłem uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

Moim zdaniem dokonując zakupu lokalu mieszkalnego wraz z małżonką dokonałem nabycia ze środków pochodzących z majątku wspólnego, do którego małżonka () wniosła środki pozyskane osobiście, o które to środki została rozszerzona wspólność majątkowa małżonków, co oznacza, że nabycia dokonaliśmy wspólnie.

W tym stanie rzeczy w mojej ocenie nabycie do majątku wspólnego należy potraktować jako nabycie zawsze ze wspólnych środków, choć w tym przypadku powstałych na skutek domniemanego rozszerzenia wspólności na owe środki, a zatem zawsze będzie stanowić wspólny koszt przy zbyciu nabytego uprzednio lokalu. W żadnym razie nie można twierdzić, że koszt nabycia lokalu można przypisać wyłącznie żonie, która miała majątek osobisty, gdyż co do tych środków nastąpiło rozszerzenie.

Wobec powyższego uważam, że byłem uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości połowy ceny zakupu sprzedanego lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 przywołanej ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w ww. przepisie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dnia 30 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca wraz z żoną dokonali zakupu lokalu mieszkalnego za cenę 190 00 zł, z tym że żona Wnioskodawcy działając w imieniu własnym oraz w imieniu i za zgodą swojego męża przedmiotowy lokal, wraz z prawami z nim związanymi za podaną cenę kupiła, oświadczając, że lokal ten nabywa ze środków pochodzących z jej majątku osobistego, do majątku wspólnego.

Dnia 13 lipca 2016 r. Wnioskodawca wraz z żoną dokonali sprzedaży przedmiotowego lokalu za kwotę 195 000 zł, tj. przed upływem 5 lat od daty nabycia.

W małżeństwie Wnioskodawcy obowiązuje wspólność majątkowa małżeńska.

Przedmiotowy lokal mieszkalny został nabyty do małżeńskiej wspólności majątkowej.

Przedmiotem nabycia był lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość.

Zbycie lokalu mieszkalnego nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej, stanowiło zbycie majątku osobistego.

W konsekwencji, sprzedaż ww. mieszkania miała miejsce przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, to sprzedaż ta stanowiła źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy: podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przepis art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej ().

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku. Należy jednak podkreślić, że koszty odpłatnego zbycia muszą być ściśle związane i poniesione w związku ze sprzedawanym mieszkaniem.

Dopiero od tak obliczonego przychodu należy odjąć koszty uzyskania przychodu, w myśl art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na to, że Wnioskodawca nabył wraz z żoną mieszkanie w drodze kupna, a więc w sposób odpłatny, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Powyższe uregulowanie w sposób jednoznaczny stanowi co może być uznane za koszt uzyskania przychodu. Przepis ten posługuje się pojęciem koszty nabycia czyli cena nabycia oraz udokumentowane nakłady. Ustawa nie definiuje pojęcia nakładu, jednak zwraca się uwagę na walor zwiększenia wartości nieruchomości. Do kosztów uzyskania przychodów zalicza się bowiem takie nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw. Ustawodawca dopuścił również możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu poniesionych przez podatnika i odpowiednio udokumentowanych opłat administracyjnych.

Nadto należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W odniesieniu natomiast do rozliczenia podatku z tytułu sprzedaży mieszkania, należy stwierdzić, co następuje.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Każdy z małżonków jest zatem samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, dla którego odrębnie określa się przychód, koszty uzyskania przychodów, dochód oraz podatek dochodowy.

Zasada ta ma zastosowanie także w odniesieniu do dochodów uzyskanych przez małżonków z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wchodzących w skład ich majątku wspólnego, co do których każdy z małżonków jest współwłaścicielem na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Takie uregulowanie opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oznacza, że obowiązek podatkowy z tego tytułu obciąża każdego z małżonków z osobna niezależnie od tego, że dochody te stanowią składnik majątku wspólnego małżonków, na podstawie art. 31 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Z kolei w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziano możliwość łącznego opodatkowania dochodów małżonków, jednak taka modyfikacja odnosi się do dochodów małżonków opodatkowanych na ogólnych zasadach według skali podatkowej i nie ma zastosowania do dochodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowanych 19% podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, wchodzących w skład majątku wspólnego małżonków i stanowiących przedmiot współwłasności łącznej, dochód opodatkowuje się osobno u każdego z małżonków, przyjmując, że ich udziały w dochodzie są równe.

W konsekwencji Wnioskodawcy należy przypisać 50% uzyskanych przychodów z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wchodzących w skład majątku wspólnego. Wnioskodawca ma także prawo do odliczenia 50% kosztów uzyskania przychodów, ustalonych zgodnie ze wskazanymi powyżej przepisami prawa.

Zastrzec przy tym należy, że tutejszy organ interpretacyjny dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie objętym zadanym pytaniem. W odniesieniu do wskazanych przez Wnioskodawcę kwot i wyliczeń organ informuje, że ich potwierdzenie, nie należy do kompetencji tutejszego organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopie dokumentów źródłowych. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny (weryfikacji) dołączanych dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym we wniosku przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Tutejszy Organ wskazuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych odpłatnego zbycia ww. lokalu mieszkalnego w stosunku do Wnioskodawcy, nie odnosi się natomiast do kwestii opodatkowania ewentualnego dochodu uzyskanego z tego tytułu przez żonę Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej