Temat interpretacji

Skoro alimenty do kwoty 700 zł korzystają ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to składki zdrowotne od alimentów - naliczone zgodnie z art. 81 ust. 8 pkt 11 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w związku z art. 16a ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych, od podstawy wymiaru składek, która nie przekracza kwoty objętej ww. zwolnieniem przedmiotowym, gdyż stanowi ją kwota odpowiadająca kwocie faktycznie otrzymanych alimentów, nie wyższa jednak od wysokości specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych (który obecnie wynosi 620 zł) - opłacane bezpośrednio przez Wnioskodawczynię nie podlegają odliczeniu od podatku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2019 r. (data wpływu 15 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku dochodowego składek na ubezpieczenie zdrowotne opłacanych bezpośrednio przez podatnika jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku dochodowego składek na ubezpieczenie zdrowotne opłacanych bezpośrednio przez podatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jedynym dochodem Wnioskodawczyni są otrzymane zgodnie z wyrokiem sądowym alimenty od jej męża. Ponieważ przekraczają miesięcznie 700 zł Wnioskodawczyni do 30 kwietnia następnego roku składa zeznanie PIT-36 i płaci podatek dochodowy obliczony (od nadwyżki ponad 700 zł) według skali podatkowej.

W celu objęcia bezpłatną opieką medyczną Wnioskodawczyni opłaca do ZUS (dobrowolne) składki na ubezpieczenie zdrowotne (9% od podstawy wymiaru składki) zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zapłacone w danym roku składki na ubezpieczenie zdrowotne Wnioskodawczyni może odliczyć w wysokości 7,75% podstawy wymiaru składki od podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, może w zeznaniu rocznym odliczyć od podatku zapłacone do ZUS dobrowolne składki na ubezpieczenie zdrowotne. Art. 27b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, że podatek dochodowy ulega obniżeniu o kwotę składki zapłaconej w danym roku na ubezpieczenie zdrowotne. Przepis nie określa, że odliczeniu podlegają zapłacone tylko obowiązkowe składki na ubezpieczenie zdrowotne, więc według Wnioskodawczyni można również odliczyć od podatku zapłacone dobrowolnie składki na ubezpieczenie zdrowotne. Oczywiście odliczeniu nie podlega cała kwota zapłaconych składek, a kwota stanowiąca 7,75% podstawy wymiaru składki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są alimenty:

1. na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25 roku życia, oraz dzieci bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
2. na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a, otrzymane na podstawie wyroku sądu lub ugody sądowej, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł.

Wobec powyższego alimenty wypłacane osobom wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają opodatkowaniu w części przekraczającej kwotę 700 zł miesięcznie.

Natomiast w myśl art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1938, z późn. zm.) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 tej ustawy).

Z art. 27b ust. 3 ww. ustawy wynika, że wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

W art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca nie uzależnia możliwości odliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne od tego czy są to składki opłacane obowiązkowo czy też dobrowolnie. Pozbawia natomiast możliwości odliczenia od podatku tych składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem, jeżeli objęcie osoby fizycznej ubezpieczeniem zdrowotnym, jak również określenie wysokości składki, nastąpiło zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i podstawą naliczenia tych składek nie był dochód zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru, to odliczeniu od podatku podlegają składki faktycznie zapłacone w danym roku podatkowym do wysokości określonej w art. 27b ust. 2 tej ustawy, tj. w kwocie nieprzekraczającej 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego jedynym dochodem Wnioskodawczyni są otrzymane zgodnie z wyrokiem sądowym alimenty od jej męża. Ponieważ przekraczają miesięcznie 700 zł Wnioskodawczyni do 30 kwietnia następnego roku składa zeznanie PIT-36 i płaci podatek dochodowy obliczony (od nadwyżki ponad 700 zł) według skali podatkowej.

W celu objęcia bezpłatną opieką medyczną Wnioskodawczyni opłaca do ZUS (dobrowolne) - zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 33 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - składki na ubezpieczenie zdrowotne (9% od podstawy wymiaru składki).

W myśl wskazanego przez Wnioskodawczynię art. 66 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018, poz. 1510 ze zm.) obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby uprawnione do świadczeń alimentacyjnych na podstawie ugody sądowej lub prawomocnego orzeczenia sądu niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu.

Stosownie natomiast do art. 81 ust. 8 pkt 11 ww. ustawy podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 33, jest kwota odpowiadająca kwocie faktycznie otrzymanych alimentów, nie wyższa jednak od wysokości specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Jednocześnie stosownie do art. 16a ust. 6 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm.) specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje w wysokości 620 zł miesięcznie.

Z powyższego wynika, że obecnie podstawę naliczenia składek zdrowotnych od alimentów stanowi maksymalnie kwota 620 zł.

Zgodnie zaś z art. 68 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym, poseł do Parlamentu Europejskiego wybrany w Rzeczypospolitej Polskiej lub osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, do której ma zastosowanie art. 11 ust. 3 lit. e rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, może ubezpieczyć się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego w Funduszu, jeżeli ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem osoby enumeratywnie wymienione w art. 66 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, zaś osoby wskazane w art. 68 ust. 1 tej ustawy, w tym osoby, które nie zostały wymienione w art. 66 ust. 1 tej ustawy mogą ubezpieczyć się dobrowolnie

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika, że obniżenie podatku o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne nie dotyczy tych składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy. Skoro alimenty do kwoty 700 zł korzystają ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to składki zdrowotne od alimentów - naliczone zgodnie z art. 81 ust. 8 pkt 11 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w związku z art. 16a ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych, od podstawy wymiaru składek, która nie przekracza kwoty objętej ww. zwolnieniem przedmiotowym, gdyż stanowi ją kwota odpowiadająca kwocie faktycznie otrzymanych alimentów, nie wyższa jednak od wysokości specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych (który obecnie wynosi 620 zł) - opłacane bezpośrednio przez Wnioskodawczynię nie podlegają odliczeniu od podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie natomiast do treści art. 14na § 2 ww. ustawy, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej