Temat interpretacji

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej do majątku wspólnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 15 grudnia 2016 r. o sygn. akt I SA/Ol 747/16 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 25 lipca 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 23 czerwca 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawczyni indywidualną interpretację znak: ITPB4/4511-333/16/AW, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości wskazując przy tym, że przychód ze sprzedaży nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi w wysokości 1/2 jego części nabytemu w trakcie trwania małżeństwa nie podlega w ogóle opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału przez Wnioskodawczynię upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym sprzedaż tego udziału nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast przychód ze sprzedaży udziału nabytego w wyniku spadkobrania będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż planowana sprzedaż nastąpi przed upływem okresu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Wnioskodawczyni na ww. interpretację przepisów prawa podatkowego wniosła pismem z dnia 8 lipca 2016 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 5 sierpnia 2016 r. znak: ITPB4/4511-1-98/16/AW stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawczyni na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 czerwca 2016 r. znak: ITPB4/4511-333/16/AW złożyła skargę z dnia 9 września 2016 r. (data wpływu 13 września 2016 r.). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 15 grudnia 2016 r. sygn. akt I SA/Ol 747/16 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, złożył skargę kasacyjną 9 lutego 2017 r., znak 0461-ITRP.46.36.2017.1.DO do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Natomiast pismem z dnia 27 marca 2018 r., znak 0110-KWR4.4021.32.2018.RB tutejszy organ cofnął złożoną skargę kasacyjną.

Postanowieniem z dnia 30 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 842/17 Naczelny Sąd Administracyjny umorzył postępowanie kasacyjne.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 4 sierpnia 2003 r. (rep. nr xx/xx) wraz z mężem Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość położoną w . przy ul. , dla której Sąd Rejonowy w ...., wydział ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr xzxxxxxx. Na nieruchomości Wnioskodawczyni wraz z mężem postanowiła wybudować dom jednorodzinny. Na poczet tej inwestycji Wnioskodawczyni zaciągnęła wspólnie z mężem i synem kredyt hipoteczny we frankach szwajcarskich. Budowa domu zakończona została w 2010 r. W dniu 17 marca 2010 r. zawiadomiono o zakończeniu budowy we właściwym Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w . Wnioskodawczyni w domu zamieszkuje do chwili obecnej. W dniu 24 sierpnia 2011 r. w kancelarii notarialnej w . Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła umowę o ustanowienie rozdzielności majątkowej (rep. xxxxxx). Umowa ta nie określała w swej treści podziału posiadanego przez Wnioskodawczynię i jej męża majątku i nie odnosiła się do stosunków majątkowych pomiędzy nimi wstecz - nie została poczyniona wzmianka o umowie w księdze wieczystej w posiadanej wspólnie nieruchomości. Rozdzielność majątkowa obowiązywała od dnia podpisania owej umowy i skutkowała na wszelkie prawa i czynności przyszłe. W dniu 22 lipca 2012 r. mąż Wnioskodawczyni zmarł nie pozostawiając po sobie testamentu. Spadkobiercami ustawowymi byli: Wnioskodawczyni (jako małżonka), jej córka (zstępna) i syn (zstępny) oraz syn (zstępny) męża Wnioskodawczyni z pierwszego małżeństwa - tzw. I grupa.

W dniu 19 grudnia 2012 r. Sąd Rejonowy w ., I wydział cywilny, sygn. akt: xxxxx, wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po mężu Wnioskodawczyni. W dniu 9 września 2013 r. Sąd Rejonowy w ., I wydział cywilny, sygn. akt: xxxx, wydał postanowienie, w którym przyznał Wnioskodawczyni na własność (bez obowiązku spłat na rzecz pozostałych współuczestników postępowania spadkowego - zstępnych) 1/2 udziału w nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym położonej w . przy ul. , dla której Sąd Rejonowy w . VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą xxxxxxx oraz (bez znaczenia dla tej interpretacji) 1/2 udziału w ruchomościach znajdujących się we wskazanej nieruchomości.

Po tej dacie mąż Wnioskodawczyni został wykreślony z ww. księgi wieczystej. Jedynym właścicielem przedmiotowej nieruchomości zabudowanej od tego czasu jest Wnioskodawczyni. Na wybudowanie ww. nieruchomości Wnioskodawczyni zaciągnęła wraz z mężem i synem kredyt hipoteczny, który spłaca wraz z synem po dziś dzień.

Wnioskodawczyni chcąc zamknąć istniejące zobowiązanie kredytowe, które znacznie przekracza jej możliwości finansowe, podjęła decyzję o sprzedaży domu. Wnioskodawczyni zamierza w niedługim czasie (II kwartał roku 2016) sfinalizować transakcję sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając wskazaną nieruchomość w II kwartale roku 2016, po wstąpieniu w dniu 9 września 2013 r. na podstawie art. 922 Kodeksu cywilnego w prawa i obowiązki majątkowe zmarłego męża, sprzedaż całej nieruchomości będzie podlegała wyłączeniu opisanemu w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. czy odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowi źródła przychodu i nie będzie opodatkowane podatkiem dochodowym 19% albowiem sprzedająca posiada ją przez okres dłuższy aniżeli 5 lat od dnia nabycia, które to nastąpiło w dniu 4 sierpnia 2003 r.?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazuje, że w dniu 4 sierpnia 2003 r. wraz z mężem wspólnie nabyła wskazaną w opisie stanu faktycznego nieruchomość. Sposób zakupu, jak zostało to opisane w księdze wieczystej zakupionej nieruchomości (Dział II-Własność. Rubryka 2.2-Właściciel, Podrubryka 2.2.1-Udział) zdefiniował rodzaj wspólności jako Wspólność ustawową majątkową małżeńską. To wskazanie zostało wykreślone dopiero w roku 2013 po zakończeniu postępowania spadkowego po mężu Wnioskodawczyni.

Zawarta z mężem umowa o ustanowienie rozdzielności majątkowej z roku 2011 nie zawierała w swej treści uregulowania co do dotychczas zgromadzonego majątku, lecz regulowała jedynie przyszłe stosunki majątkowe Wnioskodawczyni i męża. Aby rozdzielić wspólny majątek powstały przed rokiem 2012, w skład którego wchodziła poza ruchomościami również i nieruchomość, Wnioskodawczyni i jej mąż musieliby dokonać podziału dotychczasowego majątku wspólnego na drodze sądowej lub w drodze umowy. Dopiero w ramach takiego podziału mogliby postanowić, że dom i np. samochód będą wchodziły w skład majątku osobistego jednego z małżonków. Zdaniem Wnioskodawczyni oczywistym również jest, że aby taki podział nieruchomości nastąpił, podział majątku w drodze umownej musiałby być ustanowiony w formie aktu notarialnego i dopiero wtedy zgłoszony do właściwego sądu rejonowego - wydziału ksiąg wieczystych. Takich działań nie podejmowała Wnioskodawczyni wraz z mężem, gdyż intencją było podzielenie wszelkich dóbr majątkowych nabytych w przyszłości.

Mając powyższe na uwadze, w opinii Wnioskodawczyni przyjąć należy, że w roku 2003 nabyła wspólnie z mężem całą nieruchomość bez określania wielkości udziałów, a tym samym odziedziczenie części nieruchomości po zmarłym mężu ma tylko to znaczenie, że aktualnie Wnioskodawczyni może samodzielnie, bez zgody współwłaściciela, rozporządzać nieruchomością. Jak trafnie przyjął NSA w jednym ze swoich orzeczeń, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością. Dopiero w wyniku ustania małżeństwa - między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa. Współwłasność łączna przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych. Umowa majątkowa małżeńska stanowi umowę organizacyjną określającą na przyszłość ustrój majątkowy, jaki będzie obowiązywał w danym małżeństwie (m.in. SA w Łodzi sygn. I Aca 185/15 z dnia 7 sierpnia 2015 r.). Takie jej postrzeganie uzasadnia treść art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w którym wymienia się umowne ustroje majątkowe małżeńskie oraz wskazuje na możliwość dokonania wyboru jednego ze wskazanych ustrojów w celu zastąpienia nim wspólności ustawowej. Dodatkowo treścią umowy majątkowej małżeńskiej może zostać objęte ustalenie wielkości udziałów małżonków w majątku wspólnym (art. 501 krio) zmiana umowy oraz jej rozwiązanie (art. 47 § 2 krio). Rozporządzenie konkretnym przedmiotem majątkowym pozostaje poza granicami umowy majątkowej małżeńskiej.

Podsumowując, Wnioskodawczyni wskazuje, że przedmiotem umowy majątkowej małżeńskiej jest uregulowanie na przyszłość ustroju majątkowego obowiązującego małżonków, umowa majątkowa małżeńska nie może regulować innych kwestii. Niedopuszczalne jest postanowienie wprowadzające wsteczny skutek działania umowy majątkowej małżeńskiej. Zawierając umowę majątkową małżeńską w czasie trwania małżeństwa, małżonkowie mogą zawrzeć w niej postanowienia dotyczące podziału majątku objętego wcześniej wspólnością małżeńską, zarówno ustawową, jak i umowną. Możliwe jest również dokonanie rozliczenia nakładów, wydatków i spłaconych długów. Małżeńska umowa majątkowa w zasadzie reguluje stosunki majątkowe między małżonkami na przyszłość, tj. umowa zawarta przed zawarciem małżeństwa - na czas od chwili zawarcia małżeństwa, a umowa zawarta w trakcie trwania małżeństwa - na czas od jej zawarcia. Strony jednak mogą określić inny, przyszły termin, z którego nadejściem umowa wejdzie wżycie (art. 116 § 1 Kodeksu cywilnego). Takich zapisów z mężem w umowie o rozdzielności majątkowej Wnioskodawczyni nie poczyniła. Niezależnie od powyższego w skład spadku po jednym z małżonków pozostającym w ustroju rozdzielności majątkowej lub rozdzielności majątkowej z wyrównaniem dorobków wchodzi cały jego majątek i podlega on dziedziczeniu na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym - czyli normalne zasady bez zmian.

Kolejną kwestią, która musi zostać podniesiona to brzmienie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie literalne brzmienie przepisu jest na tyle jasne, iż zdaniem Wnioskodawczyni nie ma potrzeby, aby je interpretować w żaden inny sposób. W przepisie wskazane jest wprost, że odpłatne zbycie nieruchomości następuje, gdy zostało dokonane w przypadku zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

Przepisy prawa polskiego w sposób klarowny definiują co jest nabyciem. Nabycie to synonim zakupu (a więc skutku zawarcia umowy sprzedaży), a sprzedaż podobnie jak i dziedziczenie uregulowana jest precyzyjnie w Kodeksie cywilnym. Sprzedaży i dziedziczeniu poświęcone są dwa odrębne działy Kodeksu cywilnego, które uniemożliwiają utożsamianie dziedziczenia z nabyciem (zakupem). Co więcej, art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozwija katalog, od kiedy należy liczyć okres 5 lat i jest to poza nabyciem, także wybudowanie (gdyby ustawodawca miał na celu uwzględnienie dziedziczenia to na pewno taki zapis znalazłby się w tym przepisie). W opinii Wnioskodawczyni nabycie nastąpiło w roku 2003 (w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej), natomiast wybudowanie w roku 2010 (jednakże w niniejszym stanie faktycznym data wybudowania jest bez znaczenia, albowiem nieruchomość wybudowana została na gruncie którego właścicielem jest Wnioskodawczyni, a więc okres 5 lat liczony jest od dnia jej zakupu, tj. 2003 r.). Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni przytacza orzecznictwo Sądów Administracyjnych:

• WSA w Poznaniu w prawomocnym wyroku sygn. I SA/Po 1146/15 z dnia 10 listopada 2015 r. (Nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. nabycie w drodze spadku po współmałżonku, zakupionej w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej do majątku wspólnego nieruchomości. Konsekwentnie, w takim przypadku nie można przyjąć, że pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze otwarcia spadku.);
• WSA w Bydgoszczy w prawomocnym wyroku sygn. I SA/Bd 228/15 z dnia 6 maja 2015 r. (Nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. nabycie w drodze spadku po współmałżonku, zakupionej w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej do majątku wspólnego nieruchomości. Konsekwentnie, w takim przypadku nie można przyjąć, że pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze otwarcia spadku. Skutkiem tego brak jest możliwości opodatkowania przychodu z tytułu zbycia tej nieruchomości na podstawie tego przepisu. Nabywając określone prawo do majątku wspólnego, każdy z małżonków nabywa je w całości, dlatego po śmierci małżonka nie może nabyć go powtórnie.);
• WSA w Bydgoszczy w prawomocnym wyroku sygn. I SA/Bd 625/15 z dnia 22 września 2015 r. (Nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. nabycie w drodze spadku po współmałżonku, zakupionej w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej do majątku wspólnego nieruchomości. Konsekwentnie, w takim przypadku nie można przyjąć, że pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze otwarcia spadku.).

Wnioskodawczyni wskazuje, iż z dniem nabycia spadku, zgodnie z brzmieniem art. 922 Kodeksu cywilnego, wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki zmarłego spadkodawcy (art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego). Dotyczy to również sytuacji faktycznych z udziałem spadkodawcy, z którymi właściwe przepisy wiążą określone konsekwencje prawne, w tym posiadania. W konsekwencji spadkobiercy wchodzą wskutek dziedziczenia także w sytuację prawną spadkodawcy związaną z posiadaniem rzeczy, a zaliczenie posiadania rzeczy przez poprzednika prawnego następuje w granicach nabytego spadku. Do zastosowania tych skutków nie jest przy tym konieczne dokonanie przez spadkobierców posiadacza szczególnych czynności (zostało to wprost opisane także przez SN w postanowieniu z dnia 26 kwietnia 2013 r. sygn. II CSK 445/12).

Mając zatem na względzie stan faktyczny oraz powyższe rozważania dot. zarówno przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 10), brzmienia umowy o rozdzielności majątkowej między Wnioskodawczynią a jej mężem - m.in. w świetle art. 65 Kodeksu cywilnego, braku działu nieruchomości (brak wpisu w księdze wieczystej), którą Wnioskodawczyni zakupiła wraz z mężem w 2003 r. oraz w świetle utrwalonej linii orzeczniczej zarówno WSA, jak i NSA w przedmiocie definicji nabycia i odniesienia definicji nabycia do dziedziczenia (są to dwie całkowicie odmienne instytucje prawne), w świetle brzmienia art. 922 Kodeksu cywilnego oraz przytoczonego postanowienia Sądu Najwyższego, w ocenie Wnioskodawczyni sprzedaż nabytej wraz z mężem nieruchomości w roku 2003 (częściowo odziedziczonej w roku 2013) nie będzie źródłem przychodu, a tym samym wypełni przesłanki art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie zwolniona z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tejże ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w ww. przepisie.

Zatem dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych istotne jest ustalenie daty ich nabycia.

W związku z powyższym wskazać należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 ww. ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 analizowanej ustawy). Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku czy też akt poświadczenia dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Do sytuacji prawnej małżonków, których ustrój majątkowy objęty został wspólnością ustawową, zastosowanie znajduje art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy, zgodnie z którym z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości lub prawa oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez NSA uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe, za datę nabycia przez Wnioskodawczynię zarówno udziału w nieruchomości, który został nabyty w trakcie trwania związku małżeńskiego na zasadach wspólności małżeńskiej, jak i udziału nabytego w drodze dziedziczenia po zmarłym małżonku, od której należy liczyć bieg okresu pięcioletniego wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, należy uznać rok 2003, kiedy to nieruchomość nabyto do majątku wspólnego małżonków.

W konsekwencji, planowana w II kwartale 2016 r. sprzedaż nieruchomości nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania interpretacji, bowiem stanowi ona ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. akt I SA/Ol 747/16.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Wojewódzkich Sądów Administracyjnych wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą konkretnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nim zawarte są wiążące.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 11-041 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej