Temat interpretacji

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego podatku od wartości dodanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z poźn.zm.)) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2019 r. (data wpływu 10 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą od 2013 r., która w przeważającym zakresie związana jest z urządzeniami elektronicznymi oraz poszerzył zakres świadczenia usług o działalność związaną z transportem lotniczym pasażerskim (ujęte w PKD pod nr 51.10).

Wnioskodawca korzysta z opodatkowania na zasadach ogólnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm. - art. 9a ust. 1), jestem zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz prowadzi księgowość uproszczoną w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2014 r., poz. 1037, z późn. zm.).

W lutym 2019 roku Wnioskodawca rozpoczął kurs związany z uzyskaniem licencji pilota PPL(A), będący wstępem do zdobycia licencji zawodowej CPL(A) i ATPL(A), na którą składają się koszty nabycia poszczególnych licencji i wydatków z nimi związanych tj. koszty szkolenia teoretycznego, koszty szkolenia praktycznego, koszty badania lotniczo - lekarskiego wykonanego przez lekarza orzecznika, koszty przeprowadzenia egzaminu przez państwową komisję egzaminacyjną Urzędu Lotnictwa Cywilnego oraz zakupu specjalistycznego sprzętu związanego z działalnością zawodową pilota.

Część wydatków została już przez Wnioskodawcę poniesiona m in. opłata za badanie lotniczo - lekarskie, kurs szkolenia teoretycznego PPL(A), kurs szkolenia praktycznego PPL(A), koszty egzaminu przeprowadzonego przez ULC oraz zakup specjalistycznego sprzętu (tj. słuchawek lotniczych oraz podstawowego wyposażenia pilota, obejmującego niezbędne pomoce naukowe).

W związku z kontynuacją szkoleń we wrześniu 2019 r. i kolejnych miesiącach do uzyskania licencji zawodowego CPL(A) i pilota liniowego samolotowego ATPL(A) oraz niezbędnych do uzyskania licencji CPL(A)/ATPL(A) dodatkowych szkoleń w celu wydania uprawnień do wykonywania lotów według przyrządów (IR(A)), lotów nocnych (VFR), szkolenia na uprawnienia na samoloty jednosilnikowe, wielosilnikowe, tłokowe i lądowe (MEP(L) oraz budowanie wymaganego licencjami nalotu pojawią się kolejne koszty. Wyżej wspomniane wydatki są bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Podkreślić należy, iż udział w szkoleniu PPL(A) stanowi pierwszy etap na drodze do uzyskania licencji zawodowej i w tym wypadku jego celem nie jest wyłącznie uzyskanie licencji pilota turystycznego, lecz niezbędny, wymagany przepisami wstęp do uzyskania kolejnych licencji i szkoleń zawodowych. Wnioskodawca wskazuje, iż przystąpienie do szkolenia praktycznego do licencji CPL(A) warunkują dodatkowo minimalne wartości nalotu oraz inne szczegółowe wymagania. Osoba posiadająca licencję pilota turystycznego PPL(A), aby uzyskać licencję pilota zawodowego CPL(A), poza osiągnięciem określonej liczby godzin nalotu, musi zdobyć co najmniej jeszcze jedno uprawnienie, np. do lotów w nocy (VFR). Z kolei osoba posiadająca licencję pilota zawodowego, aby uzyskać licencję pilota liniowego ATPL(A), poza osiągnięciem określonej liczby godzin nalotu, musi dodatkowo posiadać uprawnienia do lotów według przyrządów IR (A) i do lotów na samolotach wielosilnikowych MEPL, co bez uzyskania tych uprawnień jest niemożliwe. Jak widać z powyższego szkolenie do poziomu CPL(A)/ATPL(A) jest procesem złożonym.

Działalność związana z transportem lotniczym pasażerskim, o którą Wnioskodawca rozszerzył działalność firmy, związana jest z dużymi potrzebami rynkowymi, które obejmują m. in. loty widokowe i wycieczkowe, przewozy pasażerów, loty czarterowe.

W przyszłości Wnioskodawca pragnie także rozszerzyć działalność o transport lotniczy towarów (PKD 51.21.Z). Obecnie, w celu odbycia i organizacji takich lotów działalność w tym zakresie opierałaby się na korzystaniu z usług osób trzecich, posiadających stosowne uprawnienia do pilotażu statku powietrznego, co generuje dodatkowe koszty i znacznie ogranicza konkurencyjność w zakresie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

Zdobycie licencji PPL(A), CPL(A) i ATPL(A) gwarantuje zdobycie przez Wnioskodawcę odpowiednich umiejętności i wiedzy, potrzebnych do prowadzonej działalności gospodarczej, pozwoli na bezpośrednie prowadzenie przez Niego działalności związanej z transportem lotniczym pasażerskim i towarowym, co wpłynie na zachowanie konkurencyjności oraz zoptymalizowanie kosztów prowadzenia działalności i w konsekwencji zwiększenie przychodów firmy.

Dodatkowo uzyskanie kolejnych licencji niezbędnych do zdobycia pilota liniowego samolotowego ATPL(A), a także odbycie dodatkowych szkoleń w celu wydania uprawnień do wykonywania lotów według przyrządów (IR(A)), lotów nocnych (VFR), szkolenia na uprawnienia na samoloty jednosilnikowe, wielosilnikowe, tłokowe i lądowe (MEP(L)), budowanie nalotu, ma na celu zdobycie kwalifikacji lotniczych w zakresie wiedzy, umiejętności i praktyki, bez których wykonywanie czynności lotniczych byłoby niemożliwe. Uzyskanie wyżej wymienionych uprawnień ma również bezpośredni związek ze zdobyciem kompetencji zawodowych i przekłada się na zwiększenie przychodów firmy, gdyż pozwoli na rozszerzenie działalności w zakresie bezpośredniego prowadzenia różnych typów statków powietrznych (np. wielosilnikowych), odbywania lotów w szczególnych warunkach i określonym środowisku (np. lotów nocnych lub w trudnych warunkach), a także lotniczego przewozu osób i towarów, przez co prowadzona przez Wnioskodawcę działalność zyska na konkurencyjności.

Przedstawione powyżej wydatki nie służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia Wnioskodawcy, lecz niewątpliwie związane są ze zdobywaniem przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, są z nią bezpośrednio powiązano oraz umożliwiają generowanie dodatkowych przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki, które zostały już poniesione przez Wnioskodawcę w celu uzyskania uprawnień PPL(A) oraz przyszłe wydatki, które zostaną poniesione w celu uzyskania uprawnień CPL(A) i ATPL (A) do pilotażu statków powietrznych w ramach rozszerzania prowadzonej działalności w zakresie transportu lotniczego pasażerskiego i towarowego, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskanie licencji CPL(A) i ATPL(A) umożliwi prowadzenie działalności zarobkowej związanej z transportem lotniczym pasażerskim i towarowym. Ponadto zdobycie przez Wnioskodawcę tych uprawnień daje możliwość zachowania konkurencyjności rynkowej i zwiększenia przychodów prowadzonego przeze mnie przedsiębiorstwa, umożliwia rozszerzanie rodzajów świadczonych usług w zależności od panujących warunków związanych z transportem lotniczym oraz optymalizację prowadzonej działalności Odbyty kurs PPL(A) jest w tym wypadku wstępem do uzyskania zawodowych licencji pilota CPL(A) i ATPL(A), a nie jedynie uzyskaniem licencji pilota turystycznego dla własnych, prywatnych potrzeb.

Wobec tego poniesione już wydatki, o których mowa powyżej, związane ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, w zakresie uzyskania licencji pilota PPL(A) (opłata za badanie lotniczo - lekarskie, kurs szkolenia teoretycznego PPL(A), kurs szkolenia praktycznego PPL(A), koszty egzaminu przeprowadzonego przez ULC oraz zakup specjalistycznego sprzętu) oraz przyszłe wydatki tj. szkolenia teoretyczne, szkolenia praktyczne, budowanie nalotu zgodnego z wymogami licencji CPL(A) i ATPL(A), koszty przeprowadzenia egzaminów przez państwową komisję egzaminacyjną ULC, zakupu specjalistycznego sprzętu oraz badania lekarskie, w zakresie uzyskania licencji pilota zawodowego CPL(A) i licencji pilota liniowego ATPL(A) oraz dodatkowych uprawnień (IR(A), VFR, MEP(L), służące transportowi lotniczemu pasażerskiemu, które są niezbędne do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i mającymi z nią związek powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust 1 ustawy o PIT w którym mowa, iż do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wszystkie koszty, które podatnik ponosi w celu osiągnięcia przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów".

Wyżej wspomniane przez Wnioskodawcę koszty nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych w celu uzyskania uprawnień PPL(A) i CPL(A) do pilotażu statków powietrznych dla określonego typu działalności w podobnej sprawie, zostało przedstawione jako prawidłowe przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 20 stycznia 2016 r. Nr IPTPB1/4511-621/15-4/KO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Powyższe oznacza, iż podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 23 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów).

Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Wyrażenie w celu osiągnięcia przychodu zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie w celu należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot celowości.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Dokonując oceny charakteru ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga, bowiem uwzględnienia unormowań art. 23 ust. 1 ww. ustawy, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet, jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Wobec powyższego, możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który racjonalnie oceniając mógłby przyczynić się do powstania przychodu, czy jego zwiększenia, nawet, jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Bliżej zasadę tę opisuje wyrok NSA z dnia 16.10.2012 r., sygn. akt II FSK 430/11, w którym stwierdzono: zwrot w celu oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku.

Z przywołanego przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych winna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

Wskazać również należy, iż sam fakt nie objęcia ustawowym wykazem wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym art. 23 ww. ustawy nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztu. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych, nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Pogląd przeciwny zgodnie, z którym do kosztów podatkowych zalicza się wszelkie koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (z wyłączeniem wymienionych w art. 23 u.p.d.o.f.) jest zbyt daleko idący i abstrahuje od wskazanego w art. 22 ust. 1 ustawy celu poniesienia kosztu, a w rezultacie nie znajduje oparcia w treści tego przepisu. Uprawnione jest bowiem przyjęcie założenia, iż gdyby zamiarem ustawodawcy było uznanie za koszty uzyskania przychodów wszelkich kosztów ponoszonych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej, nadałby temu przepisowi takie właśnie brzmienie.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być, zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży, bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Z przedstawionego opisu wynika, że Wnioskodawca rozszerzył zakres świadczonych usług o działalności związaną z transportem lotniczym pasażerskim. W przyszłości Wnioskodawca pragnie rozszerzyć działalność o transport lotniczy towarów. W lutym 2019 roku Wnioskodawca rozpoczął kurs związany z uzyskaniem licencji pilota PPL(A), będący wstępem do zdobycia licencji zawodowej CPL(A) i ATPL(A), na którą składają się koszty nabycia poszczególnych licencji i wydatków z nimi związanych tj. koszty szkolenia teoretycznego, koszty szkolenia praktycznego, koszty badania lotniczo - lekarskiego wykonanego przez lekarza orzecznika, koszty przeprowadzenia egzaminu przez państwową komisję egzaminacyjną Urzędu Lotnictwa Cywilnego oraz zakupu specjalistycznego sprzętu związanego z działalnością zawodową pilota. Udział Wnioskodawcy w szkoleniu PPL(A) stanowi pierwszy etap na drodze do uzyskania licencji zawodowej i w tym wypadku jego celem nie jest wyłącznie uzyskanie licencji pilota turystycznego, lecz niezbędny, wymagany przepisami wstęp do uzyskania kolejnych licencji i szkoleń zawodowych. Wskazano, że zdobycie licencji PPL(A), CPL(A) i ATPL(A) gwarantuje zdobycie przez Wnioskodawcę odpowiednich umiejętności i wiedzy, potrzebnych do prowadzonej działalności gospodarczej, pozwoli na bezpośrednie prowadzenie przez Niego działalności związanej z transportem lotniczym pasażerskim i towarowym, co wpłynie na zachowanie konkurencyjności oraz zoptymalizowanie kosztów prowadzenia działalności i w konsekwencji zwiększenie przychodów firmy.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w złożonym wniosku Wnioskodawca wykazał związek poniesienia wydatków w celu uzyskania licencji pilota a w przyszłości również uprawnień CPL(A) i ATPL(A) i uzyskiwaniem przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Celem Wnioskodawcy jest bowiem rozwijanie działalności przez poszerzanie spektrum świadczonych usług co ma zapewnić nie tylko ciągłość przychodów, ale także ich zwielokrotnienie. Jednak aby osiągnąć ten cel, Wnioskodawca musi uzyskać niezbędne licencje, a w konsekwencji ponieść związane z tym wydatki.

Zatem skoro Wnioskodawca musi odbyć odpowiednie kursy i szkolenia, bez których nie byłby w stanie uzyskać odpowiednich licencji i tym samym nie mógłby on świadczyć odpłatnie usług pilotowania samolotów to zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może uwzględnić wydatki poniesione na uzyskanie uprawnień PPL(A) oraz przyszłe wydatki poniesione w celu uzyskania uprawnień CPL(A) i ATPL(A) w kosztach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Reasumując wydatki, które Wnioskodawca poniósł i poniesie w celu uzyskania odpowiednich licencji uprawniających do świadczenia odpłatnych usług pilotowania samolotów, stanowią koszty poniesione w celu uzyskania i zabezpieczenia przychodu i mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu podstawy opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy również zaznaczyć, że zasadność zaliczenia tych wydatków (w szczególności związek między ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej