Temat interpretacji

w zakresie obowiązków płatnika związanych z umorzeniem udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością wspólnikowi będącemu osoba fizyczną

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 12 kwietnia 2019 r., uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2019 r. (data wpływu 28 maja 2019 r.) oraz pismem z dnia 17 czerwca 2019 r. (data wpływu 17 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z umorzeniem udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością wspólnikowi będącemu osobą fizyczną jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), w związku z powyższym pismem z dnia 17 maja 2019 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.178.2019.2.AM 0113-KDIPT2-3.4011.245.2019.1.ID, Organ podatkowy na podstawie art. 13 § 2a, art. 155 § 1 i art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 17 maja 2019 r. (skutecznie doręczono w dniu 17 maja 2019 r.), zaś w dniu 28 maja 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 23 maja 2019 r.).

W związku z tym, że ww. uzupełnienie wniosku nie spełniało wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 11 czerwca 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.245.2019.4.ID, Organ podatkowy ponownie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Ww. wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 11 czerwca 2019 r. (data doręczenia 11 czerwca 2019 r.). Wnioskodawca przesłał uzupełnienie ww. wniosku (data wpływu 17 czerwca 2019 r.), nadane w dniu 17 czerwca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest osobą prawną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski.

Udziałowiec Wnioskodawcy (dalej: Wspólnik) jest osobą fizyczną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski.

W dniu 8 października 2018 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę w sprawie umorzenia dobrowolnego 220 udziałów w kapitale zakładowym Spółki należących do Wspólnika za wynagrodzeniem. Wspólnik złożył oświadczenie i wyraził zgodę na umorzenie udziałów. Zgodnie z postanowieniami uchwały o umorzeniu oraz postanowieniami zawartej umowy, wynagrodzenie za umorzone udziały wypłacane jest w sześciu ratach w okresie od lipca 2018 r. do kwietnia 2021 r.

Zgodnie z postanowieniami umowy Wspólnik, działając na podstawie art. 200 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2019, poz. 505, z późn. zm., dalej: KSH) zbył, a Wnioskodawca nabył udziały w kapitale zakładowym Spółki w stanie wolnym od obciążeń, wad prawnych, praw i roszczeń osób trzecich, zaś Wnioskodawca powyższe udziały własne nabył w celu ich umorzenia.

W związku z przeprowadzoną transakcją Wnioskodawca złożył w terminie deklarację PIT-8C do właściwego urzędu skarbowego.

W piśmie z dnia 17 czerwca 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że zawarcie umowy nabycia udziałów własnych przez Wnioskodawcę od Udziałowca nastąpiło w dniu 8 października 2018 r. i w tym dniu doszło do przeniesienia udziałów. Ponadto wnioskodawca złożył w terminie deklarację PIT-8C za 2018 r. do właściwego urzędu skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w związku z zawartą umową zbycia udziałów celem umorzenia Wnioskodawca obowiązany jest jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych do pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek do właściwego Urzędu Skarbowego zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w związku z zawartą umową zbycia udziałów celem umorzenia Wnioskodawca zobowiązany jest do złożenia deklaracji PIT8-C do właściwego urzędu skarbowego?
3. Czy w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę udziałów własnych od Wspólnika celem ich umorzenia, powstanie w Spółce przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na gruncie ustawy o podatku od osób prawnych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania oznaczonego nr 3 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1

Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest obowiązany do pobrania podatku i jego zapłaty do właściwego Urzędu Skarbowego w związku z zawartą umową zbycia udziałów celem umorzenia.

Powyższe stanowisko wynika z faktu, że to dla Wspólnika (osoby fizycznej lub prawnej), którego udziały w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością są umarzane, w przypadku umorzenia udziałów za wynagrodzeniem, powstanie przychód, a tym samym obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Odnosząc się do powyższego, należy w pierwszej kolejności ustalić do jakiego źródła przychodu zakwalifikować ww. rozliczenie, tj. czy przychód z odpłatnego zbycia udziałów na rzecz Spółki celem ich umorzenia (umorzenie dobrowolne za wynagrodzeniem) jest traktowany jako przychód z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach posiadających osobowość prawną i papierów wartościowych (17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), czy też jest przychodem z umorzenia udziałów lub zmniejszenia ich wartości (24 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jak wskazuje obecna linia interpretacyjna, przychód uzyskany z tytułu umorzenia dobrowolnego należy traktować jako przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziałów, tj. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast art. 24 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także przychody z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości.

Jednakże art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie obejmuje swą dyspozycją zbycia udziałów (akcji) w celu umorzenia, czyli umorzenia dobrowolnego. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tych udziałów przez wspólnika i już na tym etapie powstaje kwestia przychodu uzyskanego przez wspólnika. Umorzenie nastąpi dopiero w przyszłości i jego data nie ma znaczenia dla oceny zobowiązań podatkowych podatnika tego podatku.

Wobec powyższego, z dobrowolnym umorzeniem udziałów mamy do czynienia wówczas, gdy wspólnik spółki kapitałowej wyrazi zgodę na umorzenie jego udziałów, a Spółka nabędzie od wspólnika jego udziały. Dochodzi do zbycia udziałów, a przychód osiągnięty z tego tytułu należy zakwalifikować zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kapitałów pieniężnych. W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy. Rozliczenia przychodu (dochodu) winien samodzielnie dokonać Wspólnik składając, w terminie do dnia 30 kwietnia kolejnego roku, deklarację PIT-38 i odprowadzając samodzielnie podatek od uzyskanego dochodu.

Należy zwrócić uwagę, że w razie umorzenia dobrowolnego za datę powstania przychodu (z tytułu odpłatnego zbycia udziałów) uznaje się dzień przeniesienia na nabywcę (Spółkę) własności udziałów, na podstawie zawartej umowy ich sprzedaży (art. 17 ust. 1ab pkt 1 w zw. z ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; art. 12 ust. 3 i 3a oraz art. 14 ust. 1 w zw. z art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Przykładowe stanowiska wynikające z interpretacji indywidualnych:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 września 2018 r., nr 0113-KDIPT2 -3.4011.423.2018.1.SJ;

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 czerwca 2017 r., nr IBPBII/2/415 -1510/12-1/BF;

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 października 2016 r., nr 2461-IBPB-2 -2.4511.793.2016.1.APS;

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 czerwca 2016 r., nr ILPB2/4511-1-340/16-2/MKI.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2.

Wnioskodawca obowiązany był w terminie do 31 stycznia 2019 r. przesłać Wspólnikowi, będącemu osobą fizyczną oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informację na druku PIT-8C, służącą do wypełnienia zeznania PIT-38 przez Wspólnika.

Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru, tj. PIT-8C. Ponadto wskazać należy, że art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy dochodów uzyskanych między innymi z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że informację PIT-8C zobowiązany jest złożyć nabywca udziałów/akcji w spółce posiadającej osobowość prawną, jeśli zbywcą jest osoba fizyczna.

W przypadku umorzenia dobrowolnego, obowiązek rozliczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży udziałów na rzecz spółki (obliczenie i wpłata do urzędu skarbowego we właściwym terminie podatku oraz złożenie rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu lub poniesionej straty na formularzu PIT-38/CIT-8) ciąży na wspólnikach. Spółka natomiast jest odpowiedzialna za przesłanie wspólnikowi, będącemu osobą fizyczną oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informację na druku PIT-8C, służącą temu wspólnikowi do wypełnienia zeznania PIT-38. W konsekwencji Wnioskodawca jako płatnik nie jest zobowiązany do pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z ww. tytułu.

Przykładowe interpretacje indywidualne wskazujące poprawność ww. stanowiska:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 września 2018 r., nr 0113-KDIPT2 -3.4011.423.2018.1.SJ;

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 grudnia 2016 r., nr 2461-IBPB-2 -2.4511.869.2016.1.HS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Regulację dotyczącą problematyki umorzenia udziałów zawiera ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.). Umorzenie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi unicestwienie praw udziałowych przysługujących wspólnikowi, związanych z posiadaniem przez niego udziałów. Umorzenie jest więc sposobem zakończenia bytu prawnego udziału i skutkuje definitywnym unicestwieniem praw i obowiązków majątkowych oraz korporacyjnych przysługujących wspólnikowi z tytułu uczestnictwa w spółce. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział.

Przepisy Kodeksu spółek handlowych przewidują trzy podstawowe sposoby umarzania udziałów:

1. umorzenie dobrowolne w którym wspólnik musi wyrazić zgodę na umorzenie posiadanych przez niego udziałów; dochodzi do niego w drodze wykupu przez spółkę udziałów i ich umorzenia;
2. umorzenie przymusowe dokonywane niezależnie od ewentualnej zgody wspólnika; przesłankami umorzenia jest zaistnienie określonych w umowie spółki zdarzeń, które umożliwiają podjęcie stosownej uchwały o umorzeniu;
3. umorzenie warunkowe (automatyczne) w swojej konstrukcji podobne do umorzenia przymusowego; z tym rodzajem umorzenia mamy również do czynienia wówczas, gdy dojdzie do skutku zdarzenie przewidziane w umowie spółki, z tym że nie jest wymagana uchwała o umorzeniu.

Z przywołanego przepisu wynika, że umorzenie udziałów, co do zasady, odbywa się za wynagrodzeniem. Tryb umorzenia ma istotne znaczenie dla podatku dochodowego od osób fizycznych. Na gruncie tego podatku umorzenie dobrowolne i przymusowe (w tym automatyczne) traktowane są zgoła odmiennie. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tych udziałów przez udziałowca w takim przypadku następuje nabycie udziałów przez spółkę a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Umorzenie nastąpi w przyszłości. Zatem, w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego. Należy podkreślić, że z dobrowolnym umorzeniem udziałów mamy do czynienia wówczas, gdy wspólnik spółki wyrazi zgodę na umorzenie jego udziałów, a ponadto spółka ta nabędzie od wspólnika jego udziały.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału.

Jak natomiast stanowi art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa przychody z:

1. odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.
2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

Zgodnie z art. 17 ust. 1ab ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 6:

1. z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych;
2. z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych powstaje w momencie realizacji tych praw.

Art. 24 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także przychody z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości. Jednakże przytoczony przepis art. 24 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy nie obejmuje swą dyspozycją zbycia udziałów (akcji) w celu umorzenia, czyli umorzenia dobrowolnego. Zatem, w przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów w spółkach kapitałowych dochodzi do zbycia tych udziałów a osiągnięty przychód z tego tytułu należy zakwalifikować zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kapitałów pieniężnych.

Jak wyjaśniono powyżej, w przypadku umorzenia dobrowolnego osiągnięty przychód ze zbycia udziałów w celu umorzenia należy zakwalifikować do kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak należy podkreślić, że dyspozycją tego przepisu objęte jest wyłącznie zbycie o charakterze odpłatnym. W sytuacji, kiedy umorzenie udziałów przeprowadzane jest bez wynagrodzenia, nie powstaje przychód należny. Innymi słowy udziałowcowi, którego udziały umarzane są bez wynagrodzenia nie przysługuje tytuł prawny do żądania wypłaty wynagrodzenia.

Stosownie do treści art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

W myśl art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c (art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy).

W art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziano obowiązki płatnicze. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 4 powołanej ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku dochodów z kapitałów pieniężnych określonych w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca przewidział opodatkowanie w trybie art. 30b tej ustawy. W związku z tym należy zauważyć, że umorzenie udziałów przez ich zbycie w celu umorzenia w istotny sposób różni się od sposobu opodatkowania przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. W pierwszym przypadku podatnicy są zobowiązani do opodatkowania tych dochodów samodzielnie, tj. bez udziału płatnika. Natomiast w odniesieniu do przychodów z udziału w zyskach osób prawnych zasadą (sformułowaną wprost w art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest udział płatnika w pobraniu zryczałtowanego podatku dochodowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę w sprawie umorzenia dobrowolnego 220 udziałów w kapitale zakładowym Spółki należących do Wspólnika za wynagrodzeniem. Wspólnik złożył oświadczenie i wyraził zgodę na umorzenie udziałów. Zgodnie z postanowieniami uchwały o umorzeniu oraz postanowieniami zawartej umowy, wynagrodzenie za umorzone udziały wypłacane jest w sześciu ratach w okresie od lipca 2018 r. do kwietnia 2021 r. Zgodnie z postanowieniami umowy Wspólnik, działając na podstawie art. 200 § 1 Kodeksu spółek handlowych zbył, a Wnioskodawca nabył udziały w kapitale zakładowym Spółki w stanie wolnym od obciążeń, wad prawnych, praw i roszczeń osób trzecich, zaś Wnioskodawca powyższe udziały własne nabył w celu ich umorzenia. W związku z przeprowadzoną transakcją Wnioskodawca złożył w terminie deklarację PIT-8C do właściwego urzędu skarbowego. Zawarcie umowy nabycia udziałów własnych przez Wnioskodawcę od Udziałowca nastąpiło w dniu 8 października 2018 r. i w tym dniu doszło do przeniesienia udziałów. Ponadto wnioskodawca złożył w terminie deklarację PIT-8C za 2018 r. do właściwego urzędu skarbowego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że dochód z odpłatnego zbycia udziałów celem umorzenia podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie jest rozliczany przez płatnika, lecz samodzielnie wykazywany i opodatkowywany przez podatnika w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-38.

Wnioskodawca nie będzie zatem zobowiązany, jako płatnik do poboru podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów należących do Wspólnika będącego osoba fizyczną, ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nakładają na Wnioskodawcę takiego obowiązku.

Ponadto postępowanie Wnioskodawcy polegające na wykazaniu w informacji o osiągniętych dochodach dochodów uzyskanych przez Wspólnika Wnioskodawcy z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia w 2018 r., tj. w roku dokonania tego zbycia, pomimo że zgodnie z umową należność dla zbywcy realizowana (wypłacana) jest w ratach było prawidłowe. Do postepowania takiego zobowiązywał Wnioskodawcę art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Natomiast zbywający udziały, zgodnie z art. 30b ust. 6 ww. ustawy, powinien po zakończeniu roku podatkowego, w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej