Zwolnienie z opodatkowania sprzedaży w ramach rolniczego handlu detalicznego. - Interpretacja - 0112-KDIL3-1.4011.89.2019.2.AGR

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 21.05.2019, sygn. 0112-KDIL3-1.4011.89.2019.2.AGR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Zwolnienie z opodatkowania sprzedaży w ramach rolniczego handlu detalicznego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2019 r. (data wpływu 4 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym w dniach 13 i 17 maja 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia limitu zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia limitu zwolnienia przedmiotowego.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 30 kwietnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.89.2019.1.AGR, na podstawie art. 169 § 1 ww. ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 6 maja 2019 r., natomiast w dniu 13 maja 2019 r. wpłynęło uzupełnienie (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 10 maja 2019 r.).

Ponadto wniosek uzupełniono w dniu 17 maja 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi od 2016 r. działalność w ramach rolniczego handlu detalicznego, polegającą na produkcji oleju rzepakowego tłoczonego na zimno.

W dniu 7 stycznia 2019 r. w Urzędzie Skarbowym złożyła oświadczenie dotyczące rozpoczęcia nowej działalności w ramach rolniczego handlu detalicznego produkcja octu jabłkowego. Działalność spełnia warunki dotyczące rolniczego handlu detalicznego.

Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję sprzedaży, osobną dla oleju rzepakowego tłoczonego na zimno, osobną dla octu jabłkowego.

W uzupełnieniu wskazano, że ani olej rzepakowy, ani ocet jabłkowy nie powstają w sposób przemysłowy. Oba produkty, powstają w wyniku prac właścicielki. Do produkcji oleju jest wykorzystana mała prasa ślimakowa, natomiast przygotowanie octu to wyłącznie praca manualna.

Produkty nie są opodatkowane podatkiem akcyzowym.

Do przetwarzania produktów roślinnych w celu uzyskania octu lub oleju nie są zatrudnione żadne osoby. Sprzedaż oleju i octu nie odbywa się przy zatrudnieniu osób.

Do produkcji oleju rzepakowego wykorzystane są wyłącznie nasiona rzepaku (nie stosuje się dodatków lub innych produktów roślinnych) wytworzone w 100% w gospodarstwie rolnym Wnioskodawczyni.

Do produkcji octu jabłkowego wykorzystywane są jabłka, cukier, drożdże oraz woda, jednak na 100 l octu udział cukru i drożdży wynosi 3 kg cukier oraz 140 g drożdży, jest zatem mniejsza niż 50% produktu, do przygotowania 100 l octu używa się ok. 60 kg jabłek oraz 40 l wody. Jabłka pochodzą z jabłoni rosnących w gospodarstwie rolnym Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody osiągnięte ze sprzedaży octu jabłkowego i oleju rzepakowego tłoczonego na zimno w ramach rolniczego handlu detalicznego są traktowane w zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 71a) łącznie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychody osiągnięte ze sprzedaży z octu jabłkowego i oleju rzepakowego tłoczonego na zimno w ramach rolniczego handlu detalicznego są traktowane łącznie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważa się, że Wnioskodawczyni w treści pytania wskazała na art. 21 ust. 71a. Ustawa z dnia 26 lipca 1191 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) nie zawiera takiego przepisu, jednakże mając na uwadze treść zagadnienia poruszanego we wniosku tut. Organ uznał, że powyższe wskazanie jest oczywistą omyłką, zaś Wnioskodawczyni jest zainteresowana rozstrzygnięciem sprawy w zakresie stosowania art. 21 ust. 1 pkt 71a tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów, z których w treści art. 10 ust. 1 pkt 9 wskazane są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1c tej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli:

  1. (uchylony);
  2. przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze, z wyłączeniem uboju zwierząt rzeźnych i obróbki poubojowej tych zwierząt, w tym również rozbioru, podziału i klasyfikacji mięsa, przemiału zbóż, wytłoczenia oleju lub soku oraz sprzedaży podczas wystaw, festynów, targów i kiermaszy;
  3. (uchylony);
  4. jest prowadzona ewidencja sprzedaży, o której mowa w ust. 1e;
  5. ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu, z wyłączeniem wody.

W myśl art. 20 ust. 1d ww. ustawy, za produkt roślinny pochodzący z własnej uprawy uważa się również mąkę, kaszę, płatki, otręby, oleje i soki wytworzone z surowców pochodzących z własnej uprawy.

Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1e cyt. ustawy, podatnicy osiągający przychody, o których mowa w ust. 1c, są obowiązani prowadzić odrębnie za każdy rok podatkowy ewidencję sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych zawierającą co najmniej: numer kolejnego wpisu, datę uzyskania przychodu, kwotę przychodu, przychód narastająco od początku roku oraz ilość i rodzaj przetworzonych produktów. Dzienne przychody są ewidencjonowane w dniu sprzedaży.

Ewidencję sprzedaży, o której mowa w ust. 1e, należy posiadać w miejscu sprzedaży przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych (art. 20 ust. 1f ww. ustawy).

Jak zaś wskazuje art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1c, do kwoty 40 000 zł rocznie.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność w ramach rolniczego handlu detalicznego, polegającą na produkcji oleju rzepakowego tłoczonego na zimno oraz produkcji octu jabłkowego. Działalność spełnia warunki dotyczące rolniczego handlu detalicznego.

Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję sprzedaży, osobną dla oleju rzepakowego tłoczonego na zimno, osobną dla octu jabłkowego. Jak wskazano ww. produkty nie powstają w sposób przemysłowy, produkty nie są opodatkowane podatkiem akcyzowym. W procesie wytwarzania oraz sprzedaży nie uczestniczą inne osoby zatrudnione do tego celu przez Wnioskodawczynię.

Do produkcji oleju wykorzystane są surowce pochodzące z własnej produkcji, zaś przy produkcji octu winnego jak wynika z oceny opisu ilość produktów pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu (z wyłączeniem wody) stanowi co najmniej 50% produktu finalnego.

Powyższe oznacza, że w analizowanej sprawie przychody osiągnięte ze sprzedaży oleju rzepakowego oraz octu jabłkowego uzyskiwane są w warunkach i na zasadach pozwalających na zaliczenie ich do źródła inne źródła, stosownie do treści art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zastosowanie zatem znajdzie zwolnienie z opodatkowania opisane w art. 21 ust. 1 pkt 71a ww. ustawy.

Zwolnienie to będzie miało zastosowanie do wszystkich przychodów osiągniętych ze sprzedaży produktów uzyskanych w warunkach opisanych w art. 20 ust. 1c ww. ustawy, mieszczących się w wartości wskazanej w art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy, tj. 40.000 zł rocznie. Limit wskazany w art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy odnosi się do sumy przychodów osiągniętych ze sprzedaży wszystkich produktów w badanej sprawie oleju rzepakowego i octu jabłkowego.

Zatem, odpowiadając na pytanie Wnioskodawczyni, przychody osiągnięte ze sprzedaży octu jabłkowego i oleju rzepakowego tłoczonego na zimno w ramach rolniczego handlu detalicznego, dla celów zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy traktować łącznie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej