Temat interpretacji

Czy transakcja zbycia nieruchomości nabytej w drodze darowizny w 2007 r. jest wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust 1 pkt 8?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2019 r. (data wpływu 26 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2019 r. do tutejszego Organu został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 i § 4 i art. 14f § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 12 kwietnia 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.161.2019.1.MG, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 15 kwietnia 2019 r. (data doręczenia 18 kwietnia 2019 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 26 kwietnia 2019 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 25 kwietnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od 1992 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzi gospodarstwo rolne. Od 27 lat zajmuje się ogrodnictwem i uprawą zbóż. Cały areał ziemi rolnej do 2018 r. był uprawiany. Mąż Wnioskodawczyni, w związku ze złym stanem zdrowia w 2013 r. dostał rentę. Od tego czasu gospodarstwo rolne jest prowadzone na imię i nazwisko Wnioskodawczyni. W związku z licznymi chorobami i niewielkimi dochodami z gospodarstwa rolnego i męża renty w wysokości 900 zł nie pozwalającymi w pełni godnie żyć, Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać część ziemi wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. W związku z tym, wystąpiła do Gminy najpierw o podział działek, a następnie o warunki zabudowy dla wydzielonych działek. Decyzją z dnia 19 grudnia 2017 r., nr , Wójt Gminy wydał warunki zabudowy dla piętnastu działek. Mimo wydzielenia działek do sprzedaży Wnioskodawczyni nadal prowadzi gospodarstwo rolne, zgodnie z ustawą o podatku rolnym. Innymi słowy Jej status się nie zmienił. Od momentu zakupu do dnia dzisiejszego, poza podziałem działek i uzyskaniem warunków zabudowy nie poniosła żadnych nakładów na ww. nieruchomości, tzn. nie doprowadziła mediów, nie wykonała dróg, jak również nigdy wcześniej nie próbowała sprzedać powyższych działek. Do 2018 r. działki wydzielone do sprzedaży przez cały czas były uprawiane. Na dowód powyższego Wnioskodawczyni załączyła decyzje w podatku rolnym za 2017 r. z dnia 5 października 2018 r. (decyzja po zmianach i częściowej sprzedaży) oraz za 2019 r.

W okresie od lipca 2018 r. do lutego 2019 r. Wnioskodawczyni sprzedała działki. Powodem tego był bardzo zły stan zdrowia męża oraz bardzo małe dochody z renty i gospodarstwa rolnego oraz brak środków finansowych na leczenie. Po chorobie męża od 2007 r. Wnioskodawczyni z mężem zamieniła bardzo intratne uprawy truskawek na uprawę zboża. Nie była w stanie tak ciężko pracować jak dotychczas.

Sprzedaży Wnioskodawczyni dokonała jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Poza sprzedażą powyższych działek Wnioskodawczyni nie planuje podejmować żadnych innych czynności czy też działań w zakresie obrotu nieruchomościami.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 kwietnia 2019 r. Wnioskodawczyni podała, że numery działek będących przedmiotem zbycia w 2018 r. to działki oznaczone numerami: 115, 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 126, 127, 128, 129. W 2019 r. została zbyta jedna działka o numerze 124. Działki będące przedmiotem odpłatnego zbycia zostały nabyte w następujący sposób: działka oznaczona numerami 35/5 przed podziałem została nabyta do wspólności majątkowej małżeńskiej w wyniku darowizny od syna w 2007 r. Pierwotnie powyższa działka została przez Wnioskodawczynię i męża nabyta w 1992 r. i darowizną przekazana synowi, który miał na niej prowadzić własne gospodarstwo rolne. W związku z tym, że syn ukończył szkołę samochodową postanowił zamiast zostać rolnikiem, podjąć pracę w zawodzie. Działka oznaczona numerem 33/10 została przez Wnioskodawczynię nabyta do wspólności majątkowej małżeńskiej w drodze darowizny od córki w 2007 r. Działka oznaczona numerem 34/4 przed podziałem została nabyta w drodze kupna w 2017 r. od syna, który tą działkę dostał od Wnioskodawczyni i męża darowizną w 2000 r. Powyższa działka sama w sobie nie przedstawiała żadnej wartości, gdyż do powyższej działki nie było dojazdu. Powyższe działki przez cały czas były wykorzystywane na cele rolnicze. Działki będące przedmiotem sprzedaży w 2018 r. i 2019 r. zostały nabyte do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:
Czy transakcja zbycia nieruchomości nabytej w drodze darowizny w 2007 r. jest wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust 1 pkt 8?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, dalej: u.p.d.o.f.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f., przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Użyty w cytowanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. termin nabycie oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Przez pojęcie nabycie należy zatem rozumieć nie tylko zakup, ale również każdą inną czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności.

Jak wskazano powyżej działki wydzielone w 2017 r. wchodzące w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem w 2007 r. Od tego czasu do dnia sprzedaży grunt wchodzący w skład działek wydzielonych przez cały czas był uprawiany i był częścią składową gospodarstwa rolnego. Od momentu nabycia do roku sprzedaży na powyższy grunt były brane dopłaty w ramach wsparcia bezpośredniego z Agencji Restrukturyzacji Rolnictwa. Co do zasady, przez podział nieruchomości należy rozumieć proces mający na celu uzyskanie korzystniejszej konfiguracji poszczególnych nieruchomości przez ich właścicieli. W sytuacji, gdy właściciel działek dokonuje ich podziału nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o działki, których ta osoba jest już właścicielem. W konsekwencji uznać należy, że w przypadku podziału należących do Wnioskodawczyni działek nie będzie miało miejsca żadnego rodzaju nabycie nieruchomości. W interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2018 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.394.2017.2.SR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że przychód z planowanej sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w części powierzchni działki która przed zamianą nie należała do Wnioskodawczyni, ze względu na to, że nie upłynął 5-letni okres, o którym mowa w przywołanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast przychód ze sprzedaży udziału nieruchomości w części powierzchni działki nabytej przez Wnioskodawczynię w 1996 r. i niepodlegającej zamianie w związku ze scaleniem i ponownym podziałem nieruchomości, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ okresu pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, do momentu planowanego zbycia tej części nieruchomości, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z powyższego również należy wysunąć wniosek, że skoro przy podziale działek nie dojdzie do nabycia przez Wnioskodawczynię żadnej innej nieruchomości, to przeprowadzona sprzedaż podzielonej już nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ okresu pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, a mianowicie od 2007 r.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że czynność podziału należących do Wnioskodawczyni działek, które nabyła w 2007 r., nie będzie mogła być uznana za nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. W konsekwencji, zbycie tej nieruchomości w 2018 r. i 2019 r., tj. po 11 i 12 latach od jej nabycia, nie będzie rodziło skutków w postaci obowiązku opodatkowania tej transakcji podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym należy uznać, że zbycie w 2018 r. i 2019 r. działek nabytych w 2007 r. wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, które było prowadzone w całym okresie ich posiadania i prowadzone jest nadal, nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych działek.

Zdaniem Wnioskodawczyni, transakcja zbycia nieruchomości nabytych w 2007 r. w drodze darowizny nie podlega opodatkowaniu, w związku z tym, że odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane po upływie 5 lat od ich nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Przy czym należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nabycia, a tym bardziej nie określa szczególnych sposobów nabycia. Należy, mając przy tym na uwadze jego znaczenie językowe, odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 888 § 1 tej ustawy, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna zgodnie z przepisami ustawy Kodeks cywilny, jest umową, a nie jednostronną czynnością prawną. Istotą jej jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swego majątku na rzecz innej osoby. Immanentną cechą tak rozumianej darowizny jest więc brak gospodarczego ekwiwalentu. Umowa darowizny prowadzi do przesunięcia określonego dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku osoby obdarowanej. Samo zaś przesunięcie następuje zawsze pod tytułem darmym i podyktowane jest chęcią wzbogacenia obdarowanego.

Wskazać należy, że co do zasady, sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, nie stanowią działalności gospodarczej. Zatem, sprzedaż przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości (działki) działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że od 1992 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzi gospodarstwo rolne. Cały areał ziemi rolnej do 2018 r. był uprawiany. Mąż Wnioskodawczyni w związku ze złym stanem zdrowia w 2013 r. dostał rentę. Od tego czasu gospodarstwo rolne jest prowadzone na imię i nazwisko Wnioskodawczyni. W związku z licznymi chorobami i niewielkimi dochodami z gospodarstwa rolnego, Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać część ziemi wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. W związku z tym, wystąpiła do Gminy najpierw o podział działek, a następnie o warunki zabudowy dla wydzielonych działek. Mimo wydzielenia działek do sprzedaży Wnioskodawczyni nadal prowadzi gospodarstwo rolne, zgodnie z ustawą o podatku rolnym. Od momentu zakupu do dnia dzisiejszego, poza podziałem działek i uzyskaniem warunków zabudowy nie poniosła żadnych nakładów na ww. nieruchomości tzn. nie doprowadziła mediów, nie wykonała dróg, jak również nigdy wcześniej nie próbowała sprzedać powyższych działek. Do 2018 r. działki wydzielone do sprzedaży przez cały czas były uprawiane. W okresie od lipca 2018 r. do lutego 2019 r. Wnioskodawczyni sprzedała działki. Sprzedaży Wnioskodawczyni dokonała jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Poza sprzedażą powyższych działek Wnioskodawczyni nie planuje podejmować żadnych innych czynności czy też działań w zakresie obrotu nieruchomościami. Numery działek będących przedmiotem zbycia w 2018 r. to działki oznaczone numerami: 115, 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 126, 127, 128, 129. W 2019 r. została zbyta jedna działka o numerze 124. Działki będące przedmiotem odpłatnego zbycia zostały nabyte w następujący sposób: działka oznaczona numerami 35/5 przed podziałem została nabyta do wspólności majątkowej małżeńskiej w wyniku darowizny od syna w 2007 r. Działka oznaczona numerem 33/10 została przez Wnioskodawczynię nabyta do wspólności majątkowej małżeńskiej w drodze darowizny od córki w 2007 r. Działka oznaczona numerem 34/4 przed podziałem została nabyta w drodze kupna w 2017 roku od syna, który tą działkę dostał od Wnioskodawczyni i męża darowizną w 2000 r. Działki będące przedmiotem sprzedaży w 2018 r. i 2019 r. zostały nabyte do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Biorąc powyższe pod uwagę, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawczynię, skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości (działek) należy rozpatrywać w kontekście powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Jak już wspomniano wyżej, powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości (działek) uzależnione jest między innymi od daty ich nabycia, które należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym. Należy przy tym zauważyć, że wydzielenie działek z nieruchomości gruntowych nie spowoduje zmiany ich właściciela. Na skutek dokonania tej czynności nie nastąpi przeniesienie prawa własności działek, a więc nie dojdzie do ich nabycia.

Zatem pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości. Na powyższe nie ma wpływu podział działek, w wyniku którego nastąpiła zmiana ich powierzchni oraz numerów ewidencyjnych. W powołanym przepisie mowa jest bowiem o dacie nabycia nieruchomości, a nie dacie podziału.

W przedmiotowej sprawie nabycie nieruchomości nastąpiło w 2007 r. w drodze darowizny od córki i syna, a zatem pięcioletni termin, o którym mowa w powołanym przepisie upłynął z dniem 31 grudnia 2012 r.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że sprzedaż w 2018 r. i 2019 r nieruchomości (działek) nabytych w drodze darowizny w 2007 r. nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie to zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca 2007 r., w którym nastąpiło nabycie tego udziału, tj. po dniu 31 grudnia 2012 r. W konsekwencji, przychód uzyskany z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ podatkowy zaznacza, że w niniejszej interpretacji nie odniósł się do kwestii skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej przez Wnioskodawczynię w drodze kupna od syna w 2017 r., ponieważ zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni.

Ponadto, podkreślić należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.). W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla męża Wnioskodawczyni.

Nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej