Temat interpretacji

Sposób opodatkowania uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej dochodów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2019 r. (data wpływu 20 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej dochodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem z 8 października 2019 r. (data wpływu 9 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej dochodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Potencjalny kontrahent reprezentowanego podatnika (dalej: X) () prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEiDG, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki 19% na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.f.) oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Osobą współpracującą w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 300 z późn. zm.) przy prowadzeniu działalności gospodarczej przez X jest Wnioskodawca (dalej: Y) mąż X. X i Y przed zawarciem związku małżeńskiego zawarli umowę majątkową małżeńską, w wyniku czego małżonkowie nie posiadają wspólnego majątku, a jedynie majątki osobiste.

Aktualnie Y w toku działalności prowadzonej przez X zajmuje się zasadniczo:

• kreowaniem i wdrażaniem kierunków rozwoju przedsiębiorstwa,
• administrowaniem personelem, infrastrukturą techniczną i szeroko pojętą logistyką,
• kierowaniem produkcją i sprzedażą,
• prowadzeniem właściwej polityki finansowo-majątkowej,
• inicjowaniem działalności inwestycyjnej,
• tworzeniem planów finansowych, sprzedażowych produkcyjnych i ich realizacją,
• rozbudową sieci dystrybucyjnej.

Wobec faktu, że Y w istotnym zakresie przez podejmowane przez siebie działania ma wpływ na zyski przedsiębiorstwa prowadzonego przez X, zważywszy także, że pomiędzy małżonkami panuje ustrój małżeńskiej rozdzielności majątkowej, zdecydowali oni, że właściwym działaniem przez pryzmat budowania przez każdego z małżonków własnego dorobku majątkowego będzie takie ukształtowanie wzajemnych relacji finansowo-majątkowych, w wyniku którego dochód osiągany przez przedsiębiorstwo prowadzone na nazwisko X dzielony będzie docelowo w ten sposób, że ok. 50-60% dochodu przypisane winno być X, a ok. 40-50% dochodu Y. Ponadto Y ma w planach podjęcie innych aktywności o charakterze zarobkowym, nie związanych z przedsiębiorstwem X, które najpewniej wymagały będą pozyskania zewnętrznych źródeł finansowania. Ponieważ jednak aktualnie do osoby Y nie są przypisywane żadne dochody pozyskanie takiego finansowania nie jest możliwe z uwagi na brak zdolności kredytowej. Okoliczność tę Y chciałby zmienić.

Ponadto małżonkowie chcieliby ograniczyć swoją ewentualną odpowiedzialność wobec jednostek, z którymi jest podejmowana współpraca jedynie do części wypracowanego zysku, który pozostałby przy X (poza oczywiście innymi składnikami majątkowymi, stanowiącymi własność X). Zainteresowani nie chcą natomiast w takim celu tworzyć żadnych mniej lub bardziej skomplikowanych konstrukcji, jak przykładowo spółka komandytowa z udziałem spółki z o.o. w charakterze komplementariusza.

Małżonkowie w pierwszej kolejności rozważali zawiązanie w wyżej opisanym celu spółki jawnej (z wyłącznym udziałem małżonków), do której X miałaby wnieść w formie wkładu niepieniężnego prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo. Zaakcentować należy, że przedsiębiorstwo X od momentu jego powstania (wpisu do CEiDG) było sukcesywnie i konsekwentnie budowane wspólnie przez każdego z małżonków, gdzie rola żadnego z nich w procesie tej budowy nie miała pomniejszego charakteru. Udziały w zyskach spółki jawnej miałyby zostać ukształtowane w równych częściach, tj. po 50% bądź X miałaby mieć udział wynoszący do 60%, a Y udział wynoszący nie mniej, aniżeli 40%.

W procesie oceny przedsięwzięcia polegającego na przeniesieniu prowadzonej działalności gospodarczej do spółki jawnej zidentyfikowano szereg kwestii, które wymagałyby odpowiedniego ich dostosowania do nowej formy organizacyjno-prawnej. Zaznaczyć też należy, że w zasadzie dalsze prowadzenie działalności w formie spółki jawnej nie jest podyktowane żadnymi innymi uzasadnionymi potrzebami. Tymi rozlicznymi kwestiami wymagającymi odpowiedniego dostosowania do nowej formy organizacyjno-prawnej są:

• konieczność założenia przez spółkę jawną nowych rachunków bankowych w Polsce, Czechach i Niemczech, w miejsce takich rachunków prowadzonych aktualnie na rzecz przedsiębiorstwa X,
• konieczność dokonania przez spółkę jawną rejestracji dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec w związku z korzystaniem z opcji określonej w art. 23 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, z której to opcji korzysta aktualnie X,
• konieczność utworzenia filii przedsiębiorstwa spółki jawnej na terytorium Niemiec, która to filia jest aktualnie wykorzystywana w toku prowadzonej przez X działalności gospodarczej,
• konieczność przeniesienia wszystkich aktualnie wiążących X stosunków pracy ( umów) na nową jednostkę,
• konieczność odpowiedniego dostosowania szeregu umów z odbiorcami i dostawcami, przy czym w wielu przypadkach konieczne okazać się może ponowne negocjowanie warunków obowiązujących już umów,
• konieczność dokonania cesji umów leasingowych ( szt.) dot. maszyn, urządzeń i środków transportu, która wiązać by się miała z koniecznością poniesienia dodatkowych kosztów,
• konieczność utworzenia nowych kont na portalach aukcyjnych, co zasadniczo wiązało się będzie z niemożnością zachowania historii transakcji, co ma niebagatelny wpływ na ocenę wiarygodności przedsiębiorcy przez potencjalnych nabywców jej produktów,
• konieczność nabycia nowych licencji na oprogramowanie. z którego aktualnie korzysta przedsiębiorstwo X.

Ponadto szczególnie palącym problemem jest kwestia finansowania zewnętrznego jednostki, którego bank udzielił X. X przewiduje problemy z pierwszym po zmianie formy prowadzonej działalności odnowieniem umowy na finansowanie, co będzie miało swoje źródło w tym, że dokonane przekształcenie będzie przekształceniem w sensie organizacyjnym, nie będzie już jednak przekształceniem w sensie prawnym. Zachodzi w związku z tym uzasadniona obawa, że w toku ubiegania się o coroczne przedłużenie finansowania nowa jednostka nie będzie mogła posłużyć się danymi finansowymi osoby fizycznej, a dostępne do oceny historii kredytowej dane finansowe spółki jawnej będą z okresu krótszego, aniżeli 12 pełnych miesięcy. To z kolei może mieć wpływ na odmowę dalszego finansowania albo przynajmniej na istotne zmniejszenie poziomu zaangażowania banku w finansowanie bieżącej działalności. Okoliczność ta, wiążąca się z koniecznością niemal natychmiastowej spłaty udzielonego X finansowania, stanowiłaby istotną przeszkodę nie tylko dla dalszego rozwoju przedsiębiorstwa spółki jawnej, ale także dla jej bieżącej działalności operacyjnej.

W tej sytuacji małżonkowie biorą pod uwagę inne rozwiązanie prowadzące do ich równego lub zbliżonego do równego ukształtowania prawa do udziału w zysku przedsiębiorstwa osoby fizycznej. Rozwiązanie to sprowadzać by się miało do podjęcia przez Y działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEiDG. W związku z podjętą działalnością gospodarczą część pracowników zatrudnionych aktualnie w przedsiębiorstwie X miałaby stać się pracownikami przedsiębiorstwa Y. Chodzi o grupę ok. 8-10 osób zatrudnionych aktualnie na stanowiskach nieprodukcyjnych, a związanych z administrowaniem produkcją, sprzedażą i logistyką. Taki podział pracowników ma swoje uzasadnienie w fakcie, iż przenoszeni pomiędzy jednostkami pracownicy zaangażowani są operacyjnie bezpośrednio w procesy, których wykonanie leży z kolei bezpośrednio w gestii Y.

Y w ramach prowadzonej działalności miałby świadczyć usługi wyłącznie na rzecz X. Przynajmniej na początku działalności małżonkom takie założenie przyświeca, aczkolwiek nie można w bliższej lub dalszej przyszłości wykluczyć rozszerzenia kręgu odbiorców na usługi świadczone przez przedsiębiorstwo Y.

Ponadto w piśmie z 9 października 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że nie jest i nigdy nie był zatrudniony w firmie małżonki na podstawie umowy o pracę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskiwane przez Y dochody Wnioskodawca będzie mógł opodatkować liniowym podatkiem dochodowym w wysokości 19% podstawy opodatkowania, uznając, że są to dochody ze źródła określonego w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy uzyskiwane przez Y dochody będzie On mógł opodatkować liniowym podatkiem dochodowym w wysokości 19% podstawy opodatkowania, uznając, że są to dochody ze źródła określonego w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy nie może budzić wątpliwości, że dochody osiągane przez Y będą takimi dochodami, które wobec opisu zdarzenia przyszłego podlegają jednoznacznej kwalifikacji do źródła przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, skutkiem czego możliwe będzie opodatkowanie tak uzyskanych dochodów podatkiem liniowym w wysokości 19% podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy: źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG (art. 9a ust. 1 ww. ustawy).

Warunki opodatkowania podatkiem liniowym, na zasadach określonych w art. 30c, wskazane zostały w art. 9a ust. 2-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 9a ust. 2 ww. ustawy: podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c, podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG (art. 9a ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Zgodnie z powyższym, możliwość opodatkowania podatkiem liniowym jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychód z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Stosownie natomiast do art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza podjąć działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca będzie świadczyć usługi na rzecz przedsiębiorstwa prowadzonego przez żonę Wnioskodawcy. Dotychczas Wnioskodawca był osobą współpracującą w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przy prowadzeniu działalności gospodarczej przez żonę Wnioskodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był zatrudniony w firmie małżonki na podstawie umowy o pracę.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie był zatrudniony w firmie małżonki w ramach stosunku pracy, to w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody mogą być opodatkowane podatkiem liniowym w wysokości 19% podstawy opodatkowania.

Reasumując przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z planowanej działalności gospodarczej będą przychodami ze źródła określonego w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany z tego tytułu dochód Wnioskodawca może opodatkować podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej