Temat interpretacji

Czy przychody uzyskane ze sprzedaży zupy grochowej i bigosu, w ramach rolniczego handlu detalicznego, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2019 r. (data wpływu 29 stycznia 2019 r.) uzupełnionym pismami z dnia 5 marca 2019 r. (data wpływu 6 marca 2019 r.) oraz z dnia 19 marca 2019 r. (data wpływu 20 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodów uzyskiwanych z rolniczego handlu detalicznego jest prawidłowe.*b>

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodów uzyskiwanych z rolniczego handlu detalicznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, w którym wytwarza surowiec pochodzenia niezwierzęcego. W 2017 r. pojawiła się możliwość związana z produkcją i zbywaniem żywności przez rolników w ramach rolniczego handlu detalicznego, wprowadzonego do polskiego porządku prawnego ustawą o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia sprzedaży żywności przez rolników oraz rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie maksymalnej ilości żywności w ramach rolniczego handlu detalicznego oraz zakresu i sposobu jej dokumentowania. Tym samym od dnia 1 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca, jako rolnik prowadzący gospodarstwo w ramach takiego handlu po uprzedniej rejestracji u Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, rozpoczął przetwórstwo i zbywanie wytworzonej żywności w postaci zupy grochowej końcowemu konsumentowi. Sprzedawana zupa grochowa pochodzi w całości z własnej uprawy, a sprzedaż odbywa się z zachowaniem limitów wskazanych w ww. rozporządzeniu w sprawie maksymalnej ilości żywności zbywalnej w ramach rolniczego handlu detalicznego oraz zakresu i sposobu jej dokumentowania oraz limitu przychodów z takiej sprzedaży. Sprzedaż i zbywanie odbywa się bez pośredników, do finalnego konsumenta. Miejsce zbywania żywności jest odpowiednio oznakowane, zachowane są wymagania higieniczne. W kontekście przepisów podatkowych zwolnieniu podlegają przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyłączeniem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym do kwoty 40.000 zł rocznie. Przerabianie i sprzedaż produktów roślinnych odbywa się wyłącznie za pośrednictwem Wnioskodawcy. Dotychczasowe kontrole przeprowadzone przez Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego nie wniosły żadnych zastrzeżeń do prowadzonej przez Wnioskodawcę sprzedaży zupy grochowej wytworzonej w całości z surowców wyprodukowanych w gospodarstwie Wnioskodawcy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

• Posiada gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984r o podatku rolnym i prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. l z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
• Nie prowadzi działów specjalnych produkcji rolnej, nie prowadzi i nie zamierza prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej.
• Sprzedawać będzie wyłącznie zupę grochową i bigos, a sprzedaż i przetwórstwo ww. posiłków odbywać się będzie wyłącznie za pośrednictwem Wnioskodawcy.
• Prowadzi ewidencję sprzedaży.
• Ilość produktów roślinnych stanowi co najmniej 50 % produktów pochodzących z własnej uprawy.
• Przychody z rolniczego handlu detalicznego nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 40.000 zł.
• Podatek od towarów i usług rozliczony jest na zasadzie ryczałtu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskane ze sprzedaży zupy grochowej i bigosu, w ramach rolniczego handlu detalicznego, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawca uważa, że przychody ze sprzedaży zupy grochowej i bigosu, w ramach rolniczego handlu detalicznego, do kwoty 40.000 zł są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego Wnioskodawca jest zdania, że nie powinien odprowadzać podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży zupy grochowej i bigosu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Konsekwencją uregulowań zawartych w powołanym przepisie jest wprowadzona dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarta w art. 2 ust. 2 definicja działalności rolniczej oraz w art. 2 ust. 3 definicja działów specjalnych produkcji rolnej, z których uzyskiwane dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w przepisie art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter wyczerpujący.

Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca). Stan nieprzetworzony to taki stan produktu, który nie różni się w sposób istotny od stanu, w jakim produkt ten znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu. A zatem zastosowanie wobec produktu określonych procesów technologicznych, na skutek czego nabrał on nowych cech, czy właściwości, wyklucza uznanie produktu za nieprzetworzony.

Z kolei, działami specjalnymi produkcji rolnej w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Ponadto, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 pozarolnicza działalność gospodarcza;
• pkt 4 działy specjalne produkcji rolnej;
• pkt 9 inne źródła.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r., za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli:

1. przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze, z wyłączeniem uboju zwierząt rzeźnych i obróbki poubojowej tych zwierząt, w tym również rozbioru, podziału i klasyfikacji mięsa, przemiału zbóż, wytłoczenia oleju lub soku oraz sprzedaży podczas wystaw, festynów, targów i kiermaszy;
2. jest prowadzona ewidencja sprzedaży, o której mowa w ust. 1e;
3. ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu, z wyłączeniem wody.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r., wolne od podatku dochodowego są przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1c, do kwoty 40.000 zł rocznie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, w którym wytwarza surowiec pochodzenia niezwierzęcego. Od dnia 1 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca, jako rolnik prowadzący gospodarstwo w ramach rolniczego handlu detalicznego rozpoczął przetwórstwo i zbywanie wytworzonej żywności w postaci zupy grochowej końcowemu konsumentowi. Sprzedawana zupa grochowa pochodzi w całości z własnej uprawy. Sprzedaż odbywa się bez pośredników, do finalnego konsumenta. Przerabianie i sprzedaż produktów roślinnych odbywa się wyłącznie za pośrednictwem Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ponadto wskazał, że posiada gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984r o podatku rolnym i prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. l z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie prowadzi działów specjalnych produkcji rolnej, nie prowadzi i nie zamierza prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej. Sprzedawać będzie wyłącznie zupę grochową i bigos, a sprzedaż i przetwórstwo ww. posiłków odbywać się będzie wyłącznie za pośrednictwem Wnioskodawcy. Prowadzi ewidencję sprzedaży. Ilość produktów roślinnych stanowi co najmniej 50 % produktów pochodzących z własnej uprawy. Przychody z rolniczego handlu detalicznego nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 40.000 zł.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego jak i okoliczności przedstawione w opisie stanu faktycznego stwierdzić należy, że osiągnięte przez Wnioskodawcę, w ciągu roku podatkowego, przychody z tytułu sprzedaży zupy grochowej i bigosu uzyskane w ramach rolniczego handlu detalicznego spełniają warunki, o których mowa w art. 20 ust. 1c w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca od 2019 r. może skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 40.000 zł rocznie.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej