Temat interpretacji

Skutki podatkowe zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2019 r. (data wpływu 28 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2019 r. (data wpływu 29 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu planowanego w 2019 lub w 2020 roku odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu planowanego w 2019 lub w 2020 roku odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 20 listopada 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.444.2019.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 20 listopada 2019 r., natomiast w dniu 29 listopada 2019 r. (data nadania 28 listopada 2019 r.), do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (wynikające z wniosku, jak i jego uzupełnienia).

W dniu 17 czerwca 1994 r. na podstawie aktu notarialnego została wyłączona wspólność ustawowa małżeńska majątku nabytego przez Wnioskodawczynię () i obecnie byłego męża ().

Dnia 29 lipca 1994 r. Zainteresowana otrzymała przydział spółdzielczego własnościowego lokalu mieszkalnego nr () usytuowanego przy ul. (), w którym miała prawo zamieszkać wraz z synem ().

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia () 2015 r. dokonany został podział majątku dorobkowego w ten sposób, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało przyznane na rzecz Wnioskodawczyni, bez orzekania spłaty na rzecz byłego męża.

Na podstawie zaświadczenia z dnia 3 czerwca 2019 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa () zaświadcza o przysługującym Zainteresowanej prawie do spółdzielczego własnościowego lokalu mieszkalnego położonego w ().

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nigdy nie należało do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i byłego męża, zostało Wnioskodawczyni przydzielone w dniu 29 lipca 1994 r., po dokonaniu wyłączenia wspólności ustawowej małżeńskiej na podstawie aktu notarialnego z dnia 17 czerwca 1994 r.

Wymienione mieszkanie nigdy nie było przekształcane ze spółdzielczego lokatorskiego lokalu mieszkalnego. Było to mieszkanie nowe i Wnioskodawczyni jest pierwszą osobą, która otrzymała prawo do spółdzielczego własnościowego lokalu mieszkalnego usytuowanego przy ul. (), na podstawie przydziału Spółdzielni Mieszkaniowej z dnia 29 lipca 1994 r. Umowy sprzedaży Wnioskodawczyni nie posiada.

Przedmiotem podziału majątku dorobkowego, dokonanego przez Sąd w () 2015 r. było tylko spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Wnioskodawczyni jest w posiadaniu zawiadomienia o przyznaniu mieszkania z dnia 14 czerwca 1994 r. z równoczesnym wezwaniem przez Spółdzielnię Mieszkaniową do uregulowania kwoty z tego tytułu do 30 czerwca 1994 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając mieszkanie w roku 2019 lub 2020, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do odprowadzenia podatku dochodowego do urzędu skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, obciążanie Zainteresowanej podatkiem dochodowym z tytułu sprzedaży mieszkania byłoby bezzasadne. Wnioskodawczyni otrzymała prawo do spółdzielczego własnościowego lokalu mieszkalnego 25 lat temu na wyłączność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

&− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment oraz sposób ich nabycia.

Użyty w ww. przepisie termin nabycie oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt czy jest to nabycie w części ułamkowej czy w całości. Poprzez nabycie należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 17 czerwca 1994 r. na podstawie aktu notarialnego została wyłączona wspólność ustawowa małżeńska majątku nabytego przez Wnioskodawczynię i obecnie byłego męża Zainteresowanej. Dnia 29 lipca 1994 r. Zainteresowana otrzymała przydział spółdzielczego własnościowego lokalu mieszkalnego, w którym miała prawo zamieszkać wraz z synem. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 23 stycznia 2015 r. dokonany został podział majątku dorobkowego w ten sposób, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało przyznane na rzecz Wnioskodawczyni, bez orzekania spłaty na rzecz byłego męża. Przedmiotem podziału majątku dorobkowego było tylko ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, które jak wskazała Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku nigdy nie należało do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i byłego męża, zostało Wnioskodawczyni przydzielone w dniu 29 lipca 1994 r., po dokonaniu wyłączenia wspólności ustawowej.

Planowana (w 2019 lub w 2020 roku) sprzedaż ww. spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego rodzi wątpliwość Wnioskodawczyni w kwestii, czy będzie z tego tytułu zobowiązana do odprowadzenia podatku dochodowego do urzędu skarbowego.

W tym miejscu wskazać należy, że moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Stosownie do art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można więc, np. w drodze zakupu, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, spadku), a w przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.

Nawiązując do kwestii spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego zacząć należy od generalnej uwagi, że jest to jedno z ograniczonych praw rzeczowych wymienionych w art. 244 Kodeksu cywilnego. Szczegółowa regulacja tego prawa jest z kolei przedmiotem ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 845, z późn. zm.).

Jak stanowi art. 172 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest prawem zbywalnym, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Jest ono ograniczonym prawem rzeczowym.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu może być bez przeszkód wynajmowane lub oddawane w bezpłatne używanie (w całości lub części) przez osobę, której to prawo przysługuje. Inaczej, niż w przypadku prawa odrębnej własności lokalu (z którym związanych jest udział we własności lub w użytkowaniu wieczystym gruntu, na którym znajduje się budynek), własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu nie daje żadnego tytułu prawnego do nieruchomości, na której posadowiony jest budynek.

Zatem spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego umożliwia korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej Kodeksu cywilnego Własność i inne prawa rzeczowe.

W sytuacji, w której podatnik otrzymał przydział (nabył) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych następuje w momencie ustanowienia (nabycia) tego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Zatem, ustawowy okres pięcioletni, o którym mowa w ww. przepisie, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

W konsekwencji, skoro nabycie, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, następuje w momencie ustanowienia (nabycia) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, a więc w analizowanej sprawie termin pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca 1994 roku. W konsekwencji, planowana (w 2019 lub w 2020 roku) przez Wnioskodawczynię sprzedaż spółdzielczego własnościowego lokalu mieszkalnego, nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie nie jest więc źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nabycie przez Wnioskodawczynię spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem planowanej sprzedaży nastąpiło w 1994 roku, zatem planowane odpłatne zbycie ww. prawa zostanie dokonane przez Wnioskodawczynię po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy. Tym samym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z rzeczonej transakcji.

Końcowo należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawczynię zdarzeniem przyszłym jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawczyni. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w tym zakresie. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ interpretacyjny nie jest uprawniony do dokonywania samodzielnych ustaleń faktycznych ponad to, co podała we wniosku Strona, jak również do samodzielnego wyjaśniania występujących w konkretnej sprawie niejasności. Stąd też należy wskazać o czym poinformowano już Wnioskodawczynię w wysłanym wezwaniu że dołączone do wniosku dokumenty nie podlegały analizie w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej