Temat interpretacji
Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 10 ust. 5 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie w 2019 r. części odziedziczonej nieruchomości nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nastąpiło ono po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie do majątku wspólnego przez spadkodawcę i jego małżonkę, czyli od 1998 r. W tej dacie bowiem doszło do nabycia przez nich prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z zabudowaniami. Zgodnie natomiast z ugruntowanym poglądem, przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności, nie stanowi nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jedynie zmianę tytułu prawnego faktycznego władztwa nad nieruchomością. Nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwili nabycia prawa wieczystego użytkowania. Tym samym Zainteresowane nie są zobowiązane do zapłaty podatku od dokonanej sprzedaży oraz jej zgłoszenia w deklaracji PIT-39, do właściwych im urzędów skarbowych.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 22 lipca 2019 r. (data wpływu 29 lipca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 18 września i 9 października 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia części nieruchomości nabytej w drodze spadku jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony w dniu 18 września i 9 października 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia części nieruchomości nabytej w drodze spadku.
We wniosku złożonym przez:
- Zainteresowaną będącą stroną postępowania:
A ();
- Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:
B ();
- Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:
C ();
przedstawiono następujący stan faktyczny.
D oraz C w dniu 28 sierpnia 1998 r., na podstawie umowy w formie aktu notarialnego, nabyli do majątku wspólnego prawo użytkowania wieczystego &¼ nieruchomości, położonej w miejscowości Z (), o powierzchni 0,2504 ha wraz z zabudowaniami.
Na podstawie decyzji Starosty () z dnia 30 października 2008 r., znak: (), o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, nabyli oni prawo własności do tej części nieruchomości.
Nieruchomość ta zabudowana jest parterowym, murowano-drewnianym budynkiem mieszkalnym oraz znajduje się na niej drewniany budynek gospodarczy, trwale z gruntem niezwiązany. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia po D z dnia 14 czerwca 2017 r.:
- A Zainteresowana będąca stroną postępowania stała się współwłaścicielką 1/24 ww. nieruchomości;
- B Zainteresowana niebędąca stroną postępowania stała się współwłaścicielką 1/24 ww. nieruchomości;
Natomiast na podstawie ww. aktu poświadczenia dziedziczenia oraz decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, C Zainteresowana niebędąca stroną postępowania stała się współwłaścicielką 4/24 ww. nieruchomości.
Wszystkie obowiązki związane z opisanym nabyciem spadku, w tym zgłoszenia do właściwych organów podatkowych w związku z podatkiem od spadków i darowizn, zostały dokonane.
Dnia 10 kwietnia 2019 r. Zainteresowane dokonały sprzedaży odziedziczonej w 2017 r. części nieruchomości. Zbycie tych udziałów w przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy na gruncie art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, której nowelizacja weszła w życie 1 stycznia 2019 r., przysługuje Zainteresowanym prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze zbyciem odziedziczonej w 2017 r. części nieruchomości?
- Jeżeli na gruncie ww. przepisu prawa przysługuje Zainteresowanym prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze zbyciem odziedziczonej w 2017 r. części nieruchomości, czy mimo zwolnienia istnieje obowiązek zgłoszenia sprzedaży nieruchomości do urzędu skarbowego?
Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło zbycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa przez spadkodawcę.
Spadkodawca D nabył prawo własności do &¼ nieruchomości położonej w miejscowości Z. w 2008 r. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia po D w 2017 r.:
- A Zainteresowana będąca stroną postępowania stała się współwłaścicielką 1/24 ww. nieruchomości;
- B Zainteresowana niebędąca stroną postępowania stała się współwłaścicielką 1/24 ww. nieruchomości;
Natomiast na podstawie ww. aktu poświadczenia dziedziczenia oraz decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, C Zainteresowana niebędąca stroną postępowania stała się współwłaścicielką 4/24 ww. nieruchomości.
Dnia 10 kwietnia 2019 r. nastąpiło odpłatne zbycie udziałów Zainteresowanych w przedmiotowej nieruchomości.
W związku z powyższym, mając na uwadze fakt, iż nabycie prawa własności przez spadkodawcę (D) miało miejsce w 2008 r., zaś zbycie udziałów Zainteresowanych w odziedziczonej w 2017 r. części nieruchomości miało miejsce w 2019 r. (11 lat po nabyciu prawa własności przez spadkodawcę), na gruncie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje Zainteresowanym prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z odpłatnym zbyciem odziedziczonej w 2017 r. części nieruchomości.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5 i art. 10 ust. 6, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.
Według art. 10 ust. 5 cytowanej ustawy w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Natomiast w świetle art. 10 ust. 6 ww. ustawy w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Z opisu stanu faktycznego wniosku wynika, że D oraz C w dniu 28 sierpnia 1998 r., na podstawie umowy w formie aktu notarialnego, nabyli do majątku wspólnego prawo użytkowania wieczystego &¼ nieruchomości, położonej w miejscowości Z (), o powierzchni 0,2504 ha wraz z zabudowaniami.
Na podstawie decyzji Starosty () z dnia 30 października 2008 r., znak: (), o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, nabyli oni prawo własności do tej części nieruchomości. Nieruchomość ta zabudowana jest parterowym, murowano-drewnianym budynkiem mieszkalnym oraz znajduje się na niej drewniany budynek gospodarczy, trwale z gruntem niezwiązany. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia po D z dnia 14 czerwca 2017 r.:
- A Zainteresowana będąca stroną postępowania stała się współwłaścicielką 1/24 ww. nieruchomości;
- B Zainteresowana niebędąca stroną postępowania stała się współwłaścicielką 1/24 ww. nieruchomości;
Natomiast na podstawie ww. aktu poświadczenia dziedziczenia oraz decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, C Zainteresowana niebędąca stroną postępowania stała się współwłaścicielką 4/24 ww. nieruchomości. Wszystkie obowiązki związane z opisanym nabyciem spadku, w tym zgłoszenia do właściwych organów podatkowych w związku z podatkiem od spadków i darowizn, zostały dokonane. Dnia 10 kwietnia 2019 r. Zainteresowane dokonały sprzedaży odziedziczonej w 2017 r. części nieruchomości. Zbycie tych udziałów w przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 10 ust. 5 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie w 2019 r. części odziedziczonej nieruchomości nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nastąpiło ono po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie do majątku wspólnego przez spadkodawcę i jego małżonkę, czyli od 1998 r. W tej dacie bowiem doszło do nabycia przez nich prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z zabudowaniami. Zgodnie natomiast z ugruntowanym poglądem, przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności, nie stanowi nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jedynie zmianę tytułu prawnego faktycznego władztwa nad nieruchomością. Nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwili nabycia prawa wieczystego użytkowania. Tym samym Zainteresowane nie są zobowiązane do zapłaty podatku od dokonanej sprzedaży oraz jej zgłoszenia w deklaracji PIT-39, do właściwych im urzędów skarbowych.
Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowane i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej