Temat interpretacji

Wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji członka Rady Uczelni będzie stanowić przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2019 r. (data wpływu 3 września 2019 r.), uzupełnionym w dniu 11 października 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka rady uczelni jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka rady uczelni, uzupełniony w dniu 11 października 2019 r.

We wniosku, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

X jest akademicką, artystyczną, uczelnią publiczną i posiada osobowość prawną.

Organami Uczelni są: Senat, Rektor oraz Rada Uczelni.

Rada Uczelni to nowy organ, powołany na mocy ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z art. 19 przywołanej ustawy w jej skład wchodzi 6 osób powoływanych przez Senat Uczelni oraz przewodniczący samorządu studentów. Trzech członków wskazanego organu to pracownicy X, natomiast pozostali członkowie to osoby spoza wspólnoty Uczelni.

Członkowie Rady Uczelni powołani zostali do pełnienia swej funkcji na podstawie uchwały Senatu (oraz wręczonego na jej podstawie aktu powołania). Miesięczna wysokość wynagrodzenia członków Rady Uczelni, zgodnie z treścią art. 22 ust. 4 przywołanej ustawy została określona również uchwałą Senatu. Wyżej wskazane dokumenty stanowią jedyną podstawę wypłaty wynagrodzenia na rzecz członków Rady Uczelni, nie jest podpisywana z nimi jakakolwiek umowa.

Do zadań Rady Uczelni należy, zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

1. opiniowanie projektu strategii Uczelni,
2. opiniowanie projektu Statutu,
3. monitorowanie gospodarki finansowej Uczelni,
4. monitorowanie zarządzania Uczelnią,
5. wskazywanie kandydatów na Rektora, po zaopiniowaniu przez Senat,
6. opiniowanie sprawozdania z realizacji strategii Uczelni.

W ramach monitorowania gospodarki finansowej Rada Uczelni:

1. opiniuje plan rzeczowo - finansowy,
2. zatwierdza sprawozdanie z wykonania planu rzeczowo - finansowego,
3. zatwierdza sprawozdanie finansowe.

W ramach wykonywania zadań Rada Uczelni może żądać wglądu do dokumentów Uczelni.

Rada Uczelni składa Senatowi roczne sprawozdanie ze swojej działalności

Rada Uczelni nie jest z natury rzeczy organem stanowiącym, a ma charakter doradczy. Jest to całkowicie nowy organ w ustroju uczelni publicznej, a jego cechą charakterystyczną jest obligatoryjny wymóg zasiadania w nim także osób spoza wspólnoty akademickiej.

Rada Uczelni podejmuje uchwały, ale jednocześnie sama uchwala szczegółowy regulamin określający tryb jej funkcjonowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie członków Rady Uczelni należy zaliczyć do przychodów uzyskiwanych z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji czy koszty uzyskania przychodu należy ustalić w tej sytuacji na kwotę 112,25 złotych miesięcznie?

Zdaniem Wnioskodawcy, na pytanie należy odpowiedzieć twierdząco.

Działalność wykonywana osobiście, a w zasadzie jej poszczególne rodzaje, jest zdefiniowana w art. 13 u.p.d.o.f. Osobiste wykonywanie czynności, o którym mowa w art. 13 przywołanej ustawy, polega na wykonywaniu takiej działalności samodzielnie, a więc bez zatrudniania innych osób na podstawie umowy o pracę, oraz umowy zlecenie, czy umowy o dzieło. Zgodnie zaś z pkt 7 przywołanego przepisu, odrębny rodzaj przychodów z działalności wykonywanej osobiście stanowią przychody otrzymywane przez osoby niezależnie od sposobu ich powołania, należące do składów zarządów, rad nadzorczych, komisji i innych organów stanowiących osób prawnych.

Mimo, iż członkowie Rady Uczelni nie należą wprost do katalogu osób wskazanych w art. 13 pkt 7 u.p.d.o.f. to zasadne wydaje się stosowanie przywołanego przepisu do przychodów uzyskiwanych z działalności wykonywanej przez nich. Członkowie Rady Uczelni wykonują swoje obowiązki na podstawie powołania i tylko na tej podstawie otrzymują również wynagrodzenie określone uchwałą Senatu. Uczelni nie wiąże z członkiem Rady Uczelni w tym zakresie jakakolwiek umowa.

W ocenie Wnioskodawcy, do przychodów z działalności wykonywanej przez członków Rady Uczelni należy stosować wprost art. 13 pkt 7 u.p.d.o.f., gdyż otrzymują oni wynagrodzenie w związku z pełnieniem swojej funkcji na podstawie tylko powołania, czyli bez odrębnego stosunku zatrudnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późń. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów został określony w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Jednym ze źródeł przychodów są tzw. inne źródła, określone w pkt 9 ust. 1 art. 10 ustawy, do których zalicza się te wszystkie przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do ściśle określonej kategorii wymienionej w pkt 1-8b ww. przepisu.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zwrot w szczególności użyty w art. 20 ust. 1 ustawy oznacza, że ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9. Katalog ten nie jest więc zamknięty. Oznacza to, że do innych źródeł należy zakwalifikować wszelkie przychody, których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy.

Zgodnie natomiast z treścią art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się ściśle określone kategorie przychodów wymienione w art. 13 ww. ustawy.

W myśl postanowień art. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. wymienione w pkt 5, 7 i 8 tego przepisu przychody:

1. otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (pkt 5),
2. otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (pkt 7),
3. z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
   
   
   
   1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
   3. przedsiębiorstwa w spadku
   
   z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9 (pkt 8).

Źródłem przychodów jest również wymieniony w art. 10 ust. 1 pkt 1 tej ustawy stosunek pracy, przy czym zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że Rada Uczelni nie jest z natury rzeczy organem stanowiącym, a ma charakter doradczy. Odnosząc powyższe regulacje prawne na grunt omawianej sprawy stwierdzić należy, że wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji członka Rady Uczelni będzie stanowić przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Na mocy art. 42g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:

1. urzędowi skarbowemu - w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym;
2. podatnikowi - w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca w przypadku uzyskiwania przychodu z innych źródeł nie określił obowiązku uiszczania z tego tytułu zaliczek na podatek dochodowy. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie stosuje kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej