Temat interpretacji

Czy kwota, którą Wnioskodawczyni otrzyma od Córki tytułem spłaty udziału kapitałowego, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2019 r. (data wpływu 19 września 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie otrzymania spłaty udziału kapitałowego po śmierci małżonka jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 4 marca 2019 r. zmarł J.... (dalej Spadkodawca). Spadkodawca był mężem Wnioskodawczyni. Przez cały czas trwania małżeństwa Wnioskodawczyni oraz Spadkodawca pozostawali w ustroju ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej. Spadkodawca i Wnioskodawczyni określani są w dalszej części wniosku łącznie jako Małżonkowie.

Stosownie do zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 1 kwietnia 2019 r., spadek po Spadkodawcy na podstawie ustawy nabyły wprost Wnioskodawczyni i córka Wnioskodawczyni i Spadkodawcy (dalej Córka). Do chwili złożenia wniosku nie przeprowadzono działu spadku.

Spadkodawca był komandytariuszem w spółce komandytowej (dalej Spółka).

Ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej ma charakter majątkowy i jest dziedziczny. Zgodnie z art. 124 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, skutkiem śmierci komandytariusza jest dalsze trwanie spółki ze spadkobiercą (spadkobiercami) jako komandytariuszami, chyba że umowa spółki przewiduje w takim wypadku jej rozwiązanie. Czynności dokonane przez pozostałych wspólników przed takim wskazaniem wiążą spadkobierców komandytariusza. Spadkobiercy komandytariusza powinni wskazać spółce jedną osobę do wykonywania ich praw.

Celem uproszczenia tych kodeksowych zasad, jeszcze za życia Spadkodawcy, Spadkodawca oraz pozostali komandytariusze zawarii w umowie Spółki jednakowe postanowienia regulujące sytuację w Spółce w razie śmierci któregokolwiek z nich. Wspólnicy w umowie Spółki przyjęli rozwiązanie, zgodnie z którym w umowie Spółki wskazano, który ze spadkobierców (każdy ze wspólników wskazał jedną, konkretną osobę) wstępuje do Spółki na miejsce zmarłego wspólnika. Jednocześnie na osobę tę nałożono obowiązek spłaty pozostałych spadkobierców w terminie do sześciu lat, po cenie równej wartości udziału kapitałowego zmarłego wspólnika wykazanej w ostatnim bilansie rocznym Spółki przed dniem śmierci tego wspólnika.

W ten sposób pogodzono interesy spadkobierców zmarłego, poprzez przyznanie jednemu z nich statusu wspólnika (bez konieczności wnoszenia wkładu) korzystającego z prawa do udziału w zyskach Spółki oraz przyznanie pozostałym spadkobiercom spłaty w wysokości odpowiadającej wartości udziału kapitałowego przysługującego zmarłemu wspólnikowi, która finansowana jest przez wspólnika wstępującego do Spółki.

Zarówno uprawnienie jednego ze spadkobierców do wstąpienia do Spółki, jak i uprawnienie do otrzymania przez pozostałych spadkobierców spłaty, aktualizują się w momencie śmierci wspólnika.

Odnosząc się do sytuacji Wnioskodawczyni należy wskazać, że w umowie Spółki postanowiono, że w przypadku śmierci Spadkodawcy w jego miejsce do Spółki wchodzi jako spadkobierca Córka, która spłaci pozostałych spadkobierców w terminie do 6 lat od dnia nabycia ogółu praw i obowiązków zmarłego po cenie równej równej wartości udziału kapitałowego zmarłego Wspólnika wykazanej w ostatnim bilansie rocznym Spółki przed dniem śmierci Wspólnika.

Z uwagi na przyjęte rozwiązanie, w umowie Spółki przesądzono, że w momencie śmierci Spadkodawcy:

• Córka wstąpiła do Spółki w miejsce Spadkobiercy,

• Wnioskodawczyni nabyła roszczenie o spłatę wartości udziału kapitałowego przysługującego uprzednio Spadkodawcy.

Źródłem roszczenia Wnioskodawczyni o otrzymanie spłaty jest dziedziczenie, ponieważ gdyby nie doszło do śmierci Spadkodawcy, Wnioskodawczyni nie byłaby uprawniona do otrzymania tej spłaty.

Wnioskodawczyni w terminie sześciu miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia złożyła do właściwego urzędu skarbowego zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych SD-Z2. W zgłoszeniu tym Wnioskodawczyni wskazała w rubryce Rzeczy lub prawa majątkowe według stanu w dniu nabycia m.in. wierzytelność o wypłatę równowartości udziału kapitałowego Spadkodawcy w Spółce. Z uwagi na konieczność wskazania w zgłoszeniu SD-Z2 Wartości rynkowej nabywanych rzeczy lub praw majątkowych (udziału) w dniu powstania obowiązku podatkowego (w zł), Wnioskodawczyni, kierując się przywołanym wyżej zapisem umowy Spółki, wskazała kwotę odnoszącą się do wartości wynikającej z ostatniego bilansu rocznego Spółki przed dniem śmierci Spadkodawcy.

Podsumowując powyższe, w związku ze śmiercią Spadkodawcy, Wnioskodawczyni otrzyma od Córki środki pieniężne tytułem spłaty wartości udziału kapitałowego w Spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy kwota, którą Wnioskodawczyni otrzyma od Córki tytułem spłaty udziału kapitałowego podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, i czy w związku ze złożeniem zgłoszenia SD-Z2 w terminie sześciu miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia i wykazania w nim wierzytelności o wypłatę równowartości udziału kapitatowego w Spółce - kwota spłaty, jaką Wnioskodawczyni otrzyma od Córki będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, czy też Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do zapłaty z tego tytułu podatku?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania Nr 2, dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytania oznaczonego Nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwota, którą otrzyma od Córki tytułem spłaty udziału kapitałowego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1961 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Nie należą natomiast do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami (art. 922 § 2).

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, (Dz. U. z 2019 r., poz. 1813, dalej: Ustawa SiD), opodatkowaniu na podstawie tej ustawy podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm., dalej: Ustawa PIT), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W ocenie Wnioskodawczyni, z uwagi na powyższe, otrzymanie przez Nią kwoty stanowiącej spłatę udziału kapitałowego przysługującego uprzednio Spadkodawcy, nie będzie podlegało przepisom Ustawy PIT, lecz będzie rozpatrywane na gruncie Ustawy SiD. Powyższego wniosku nie zmieni fakt, że faktycznej wypłaty dokonywać będzie Córka, ponieważ źródłem przysługującego Wnioskodawczyni roszczenia jest uprawnienie uzyskane w wyniku dziedziczenia w momencie śmierci Spadkodawcy.

W momencie śmierci Spadkodawcy nastąpiła jednoczesna realizacja praw wynikających z umowy Spółki: wstąpienie do Spółki Córki oraz nabycie przez Wnioskodawczynię prawa majątkowego, którego treścią jest roszczenie o spłatę wartości udziału kapitałowego. W drodze dziedziczenia na Wnioskodawczynię nie przeszły prawa i obowiązki Spadkodawcy w Spółce (ponieważ Spadkodawca wskazał, że do Spółki w jego miejsce wstąpi Córka), ale roszczenie o zapłatę sumy pieniężnej. Źródłem tego roszczenia nadal pozostaje dziedziczenie, gdyż gdyby nie doszło do śmierci Spadkodawcy, Wnioskodawczyni nie nabyłaby roszczenia o otrzymanie spłaty.

Stanowisko, zgodnie z którym otrzymanie przez spadkobiercę zmarłego wspólnika wartości udziału nie podlega przepisom Ustawy PIT, lecz regulacjom Ustawy SiD, zostało wyrażone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji wydanej dnia 7 września 2018 r., Nr 0115-KDIT2-1.4011.212.2018.3.MT, w której Organ orzekł, że przedmiotem dziedziczenia przez spadkobierców jest prawo uzyskania spłaty wartości udziałów w związku z niewstąpieniem do Spółki i nabycie tego prawa spowoduje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. W konsekwencji, nabycie omawianego prawa majątkowego, którego przedmiotem jest roszczenie o spłatę wartości udziałów spadkodawcy nie będzie podlegało przepisom o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wypełnieniem hipotezy art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie realizacja tego roszczenia na rzecz spadkobierców nie będzie ich odrębnym przychodem. Wykonanie roszczenia jest bowiem tylko technicznym etapem jego istnienia, nie jest odrębnym aktem obrotu, ani odrębną czynnością prawną. Zatem skoro prawo do spłaty wartości udziałów spadkodawcy wchodzi do spadku i podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, to na mocy art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do realizacji tej spłaty nie stosuje się przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata nie będzie więc podlegać opodatkowaniu u podatkiem dochodowym.

Stanowisko, zgodnie z którym to dziedziczenie jest podstawą nabycia prawa do otrzymania spłaty udziału kapitałowego w spółce osobowej lub udziałów w spółce z o.o. przez spadkobierców zmarłego wspólnika, a otrzymana spłata w świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 Ustawy SiD podlega opodatkowaniu na podstawie przepisów tej ustawy, znajduje szerokie poparcie w orzecznictwie.

Tytułem przykładu przywołać należy prawomocny wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 października 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1017/15, w którym Sąd odnosząc się do spłaty otrzymywanej przez spadkobierców zmarłego wspólnika spółki z o.o. podkreślił, że skoro na miejsce zmarłego wspólnika nie może wstąpić jego spadkobierca, lecz otrzymuje on spłatę, to w sprawie nie ma zastosowania Ustawa PIT, lecz Ustawa SiD. Zdaniem Sądu: skoro podstawą nabycia tego prawa jest dziedziczenie, to nabycie przez spadkobierców tego prawa majątkowego, w świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 upsd, podlegać będzie opodatkowaniu na podstawie przepisów o podatku od spadków i darowizn.

Warto w tym miejscu przytoczyć stanowisko zaprezentowane w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 1973 r., sygn. akt II CR 184/73 (OSNC 1974/3/52, LEX 1645). Orzeczenie to wydano jeszcze pod rządami Kodeksu zobowiązań, niemniej jednak na zasadzie analogii znajduje ono odpowiednie zastosowanie w niniejszej sprawie. W postanowieniu tym Sąd stwierdził, że roszczenie o wypłatę wartości udziału wspólnika, który zmarł, należy do spadku po nim. Sąd wyjaśnił, że przez przystąpienie do spółki i wniesienie wkładu powstają dla wspólnika dwojakiego rodzaju prawa i obowiązki: takie, które są ściśle związane z osobą wspólnika i które wygasają wskutek jego śmierci oraz takie, które mogą być realizowane, bądź to w czasie przynależności wspólnika do spółki, bądź też dopiero z chwilą ustąpienia ze spółki. Przy czym te ostatnie wchodzą do spadku. Sąd wskazał, że do spadku wchodzą także te prawa i obowiązki majątkowe spadkodawcy, które stały się wymagalne dopiero w chwili jego śmierci lub nawet później. Z tych względów Sąd uznał, że roszczenie o wypłatę w pieniądzach wartości udziału zmarłego wspólnika należy do spadku po nim.

W tym tonie wypowiedział się WSA w Łodzi w prawomocnym wyroku z dnia 22 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 1115/15, w którym wskazał, że: kwota równowartości udziału jest prawem majątkowym i wchodzi do spadku po zmarłym wspólniku. Oznacza to, że jako prawo majątkowe wchodzi do spadku i w konsekwencji z chwilą jego śmierci przechodzi na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów o dziedziczeniu (art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego) i tym samym równowartość tego udziału, jako prawo majątkowe, które wchodzi w skład spadku, podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn (art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn). Do spadku więc nie wchodzi roszczenie spadkobierców, ale wchodzi równowartość udziału zmarłego wspólnika jako prawo majątkowe. Sąd podkreślił, że: realizacja roszczenia, czyli wykonanie prawa majątkowego, jest tylko technicznym etapem jego istnienia. Nie jest to odrębny akt obrotu, ani odrębna czynność prawna.

Ten kierunek interpretacyjny doczekał się aprobaty NSA, wyrażonej w wyroku z dnia 19 czerwca 2017 r., sygn. akt II FSK 1216/13. Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął, że ekwiwalent za udziały zmarłego wspólnika spółki z o.o. (równowartość), jako prawo majątkowe przysługujące spadkobiercom (zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego), podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, i z chwilą jego wypłaty spadkobiercom w pieniądzu nie podlega, z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Z uzasadnienia wyroku: Do spadku więc nie wchodzi roszczenie spadkobierców, ale wchodzi równowartość udziału zmarłego wspólnika - jako prawo majątkowe. Roszczenia spadkobierców o wypłatę udziałów w tym prawie majątkowym, to odzwierciedlenie tej równowartości od strony spadkobierców. Jest to tzw druga strona tego samego medalu. Roszczenie to zostanie zaspokojone z chwilą prawomocnego ustalenia spadkobierców przez wypłatę stosownych kwot w pieniądzu (...). Wypłata ta nie będzie oznaczać, że w tym momencie powstanie nowy przychód, który podlegać będzie, jako należność pieniężna, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie sposób twierdzić, że w przypadku, gdy do spadku wchodzi określona rzecz, np. własność nieruchomości, to spadkobiercy przysługiwać będzie roszczenie o jej wydanie; jeżeli znajduje się ona we władaniu osoby trzeciej, co oznaczałoby, iż do spadku zaliczyć należy tylko to roszczenie, a w przypadku jego zrealizowania, tj wydania nieruchomości podlegałaby ona opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z praw majątkowych (prawo własności a także roszczenie o wydanie nieruchomości są także prawami majątkowymi). Trafnie przyjął Sąd pierwszej instancji, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Roszczenie i jego realizacja przez spadkobierców jest jednym i tym samym przychodem, który nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jako wchodzące do spadku prawo majątkowe podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Powyższe orzeczenia i wyrażone w nich tezy zachowują aktualność również w kontekście oceny skutków otrzymania spłaty wartości udziału w Spółce.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na to, że wartość udziału kapitałowego przysługującego uprzednio Spadkodawcy weszła w skład masy spadkowej, otrzymanie przez Nią spłaty tego udziału, podlegać będzie podatkowi od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 Ustawy SiD, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4 (nieistotnych dla przedstawionego zdarzenia).

Natomiast stosownie do art. 4a ust. 1a Ustawy SiD, jeżeli dokumentem potwierdzającym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych jest akt poświadczenia dziedziczenia lub europejskie poświadczenie spadkowe, termin 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, do zgłoszenia tego nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego liczy się od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia lub wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Z uwagi na to, że w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawczyni złożyła do właściwego urzędu skarbowego zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych SD-Z2 w terminie sześciu miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia, zdaniem Wnioskodawczyni wartość spłaty korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Końcowo, w niniejszej sprawie zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem, tym samym dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze zdarzeniem, które wystapi w rzeczywistości. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej