Opodatkowanie przychodów z najmu. - Interpretacja - 0114-KDIP3-2.4011.896.2022.1.MG

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 15 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.896.2022.1.MG

Temat interpretacji

Opodatkowanie przychodów z najmu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie:

- możliwości opodatkowania w 2022 r. dochodów z najmu według tzw. zasad ogólnych przez jednego z małżonków - jest prawidłowe,

- amortyzacji w 2022 r. lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 września 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania przychodów z najmu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Posiada Pani obywatelstwo Ukrainy i miejsce zamieszkania na Ukrainie. Nie posiada Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski i nie jest Pani rezydentem podatkowym Polski. Składa Pani niniejszy wniosek w swojej indywidualnej sprawie osoby fizycznej. Jest Pani, wraz z małżonkiem, współwłaścicielką lokalu mieszkalnego na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej. Jesteście Państwo także współwłaścicielami udziału w nieruchomości gruntowej pod budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym, w którym znajduje się ww. lokal (wyodrębniona własność lokalowa). Lokal mieszkalny (wraz z odpowiadającym mu udziałem w gruncie) nabyła Pani wraz z małżonkiem w 2020 r. w celu czerpania z niego przychodów z najmu. Począwszy od jesieni 2020 r. lokal ten jest przez Panią wynajmowany osobie trzeciej. Przychody z najmu za rok 2020 oraz za rok 2021 r. zostały przez Panią opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym – na podstawie art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: „ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym”). W maju 2020 r. wraz z małżonkiem złożyła Pani do Urzędu Skarbowego oświadczenie o opodatkowaniu przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wyłącznie przez Panią (na podstawie art. 12 ust. 6 i ust. 7 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym). Za rok 2020 i 2021 złożyła Pani deklaracje PIT-28 wykazując całość przychodów z najmu i zapłaciła należny zryczałtowany podatek. W roku 2022 postanowiła Pani zmienić metodę rozliczania dochodów z najmu na zasady ogólne, przy pozostawieniu opodatkowania tych dochodów w całości przez Panią. W tym celu, w dniu 21 lutego 2022 r. pełnomocnik Pani i Pani męża złożył w Państwa imieniu oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodów z najmu na zasadach ogólnych przez jednego z małżonków (dzień 20 lutego w 2022 r. wypadł w niedzielę). W oświadczeniu powołano się na art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2105 dalej: „ustawa z 29 października 2021”) w zw. z art. 8 ust. 3-4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128). We wspólnym oświadczeniu zrezygnowała Pani z opodatkowania przychodów ryczałtem - na podstawie art. 9 ust. 1b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zamierza Pani zatem rozliczyć się z dochodów z najmu lokalu osiągniętych w 2022 r. na zasadach ogólnych, tj. według skali podatkowej i wykazać je w deklaracji PIT-36 złożonej w ustawowym terminie. Nie wpłaca Pani zatem w 2022 r. ryczałtu na rachunek bankowy urzędu skarbowego, jak czyniła w poprzednich latach.

Prowadzi Pani ewidencję środków trwałych, w której ujęła Pani lokal jako środek trwały i dokonuje od niego odpisów amortyzacyjnych. Nie uzyskuje Pani innych dochodów w Polsce. Nie prowadzi Pani w Polsce działalności gospodarczej, ani nie uzyskuje dochodów z pracy lub stosunków cywilnoprawnych.

Pytania

  1. Czy powinna Pani wykazać w zeznaniu PIT-36 za rok 2022 całość dochodów z najmu lokalu będącego własnością małżeńską - zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 i 4 ustawy o PIT obowiązującą na dzień 31 grudnia 2021 r.?
  2. Czy ma Pani prawo opodatkować uzyskane w 2022 r. z najmu lokalu dochody według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT, tj. w przypadku podstawy opodatkowania nieprzekraczającej 120.000 zł zastosowanie znajdzie stawka 12% minus kwota zmniejszająca podatek 3.600 zł?
  3. Czy przy ustalaniu podstawy opodatkowania za rok 2022 ma Pani prawo uwzględnić dokonane w 2022 r. odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej lokalu?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Pani zdaniem powinna Pani wykazać w zeznaniu PIT-36 za rok 2022 całość dochodów z najmu lokalu będącego własnością małżeńską - zgodnie z treścią art. 8 ust. 3 i 4 ustawy o PIT obowiązującą na dzień 31 grudnia 2021 r.

Ad. 2.

Pani zdaniem, ma Pani prawo opodatkować uzyskane w 2022 r. z najmu lokalu dochody według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT, tj. w przypadku podstawy opodatkowania nieprzekraczającej 120.000 zł zastosowanie znajdzie stawka 12% minus kwota zmniejszająca podatek 3.600 zł.

Ad. 3.

Pani zdaniem, przy ustalaniu podstawy opodatkowania za rok 2022 ma Pani prawo uwzględnić dokonane w 2022 r. odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej lokalu.

UZASADNIENIE

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych („PIT”), zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Na mocy art. 9 ust. 3 ustawy o PIT dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Przychody z najmu lokali poza działalnością gospodarczą zaliczone zostały do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. wprowadzonym ustawą z 29 października 2021 r. „Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym”.

Jednakże, zgodnie z przepisem przejściowym - tj. art. 71 ustawy z 29 października 2021 r.

„1. Podatnicy osiągający w 2022 r. przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy zmienianej w art. 1, mogą stosować zasady opodatkowania tych przychodów obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych i podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r., zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będących odpowiednio budynkami mieszkalnymi, lokalami mieszkalnymi stanowiącymi odrębną nieruchomość, spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu mieszkalnego lub prawem do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, nabytych lub wytworzonych przed dniem 1 stycznia 2022 r.”

Z przepisu art. 71 ust. 1 tej ustawy wynika zatem, że wszyscy podatnicy, którzy w 2022 r. osiągają przychody z najmu nieruchomości mieszkalnych mogą stosować tzw. zasady ogólne (opodatkowanie według skali), a jedynym zastrzeżeniem jest fakt, że amortyzację takich lokali mogą stosować tylko ci podatnicy, którzy nabyli lub wytworzyli lokal przed 1 stycznia 2022 r. Przepis ten nie wprowadza zatem żadnych ograniczeń przy rezygnacji z ryczałtu i przejściu na zasady ogólne w 2022 r. Powyższy wniosek wzmacniają zmiany dokonane w ustawie z 29 października 2021 r. przez ustawę z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 1265, dalej: „ustawa z 9 czerwca 2022 r.”). Zgodnie z postanowieniem art. 16 ust. 1 ustawy z 9 czerwca 2022 r. podatnicy, którzy w 2022 r. opodatkowywali osiągane przychody z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, mogą opodatkować te przychody zgodnie z art. 71 ustawy z 29 października 2021 r. o ile zawiadomią o tym wyborze właściwego naczelnika urzędu skarbowego w zeznaniu PIT-36 złożonym w terminie. Skoro zatem w przytoczonym art. 16 ust. 1 przewidziano możliwość rezygnacji z ryczałtu - z mocą od 1 stycznia 2022 r. dla wszystkich podatników (pod warunkiem złożenia deklaracji PIT-36 zamiast PIT-28), to tym bardziej nie może być przeszkód, aby z rozliczenia na zasadach ogólnych korzystały osoby, które terminowo zawiadomiły naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z ryczałtu do 21 lutego 2022 r. i nie korzystały w 2022 r. z opodatkowania ryczałtem. Do opodatkowania dochodów z najmu ma więc Pani prawo stosować tzw. skalę podatkową obowiązującą w 2022 r. - z uwzględnieniem zmian wprowadzonych art. 1 pkt 13 ustawy z 9 czerwca 2022 r., tj. dla dochodów nieprzekraczających 120.000 zł podatek wyniesie 12% podstawy minus kwota zmniejszająca podatek 3.600 zł. Przy tym, zważywszy na fakt, że złożyła Pani (wraz z mężem) terminowo oświadczenie, o którym mowa w art. 8 ust. 3 i 4 ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. - wykaże Pani całość dochodów z najmu wspólnego lokalu. Skoro bowiem art. 71 ust. 1 ustawy z 29 października 2021 r. przewiduje możliwość stosowania w 2022 r. zasad opodatkowania przychodów z najmu obowiązujących na dzień 31 grudnia 2021 r., to odnosi się to także do obowiązujących do tego dnia postanowień art. 8 ust. 3 i 4 ustawy o PIT odnoszących się do opodatkowania dochodów z najmu lokalu będącego własnością wspólną małżonków. Na podstawie art. 71 ust. 2 ustawy z 29 października 2021 r. ma Pani również prawo do uwzględnienia odpisów amortyzacyjnych, dokonywanych według przewidzianej dla budynków mieszkalnych (zgodnie z przepisami ustawy o PIT obowiązującymi do 31 grudnia 2021 r.) stawki 1,5%, jako pomniejszających dochód stanowiący podstawę opodatkowania dochodów z najmu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z wniosku wynika, że posiada Pani miejsce zamieszkania na Ukrainie, a w Polsce uzyskuje Pani przychód z najmu lokalu mieszkalnego położonego w Polsce, zatem zastosowanie w niniejszej sprawie znajdzie Konwencja między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269), regulująca m.in. zasady opodatkowania dochodów z nieruchomości.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 konwencji:

Dochody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstwa rolnego i leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 konwencji:

Określenie "majątek nieruchomy" posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie należące do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, powietrzne i rzeczne oraz środki transportu drogowego nie stanowią majątku nieruchomego.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 3 konwencji:

Postanowienia ustępu 1 tego artykułu stosuje się do dochodów z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

W związku z tym Pani dochody jako osoby mającej miejsce zamieszkania na Ukrainie z majątku nieruchomego położonego w Polsce są opodatkowane w Polsce stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do Pani wątpliwości związanych z możliwością opodatkowania w 2022 r. całości przychodów z najmu według tzw. zasad ogólnych w sytuacji, gdy w 2020 r. i 2021 r. przychody te były opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym, wskazać należy, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są:

- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 9a ust. 6 ww. ustawy:

Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Jak stanowi art. 1 pkt 2 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.):

Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”.

W myśl art. 2 ust. 1a ww. ustawy:

Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a wskazanej ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Zatem zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. brzmieniem art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Stosownie do art. 71 ust. 1 ustawy z 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. poz. 2105 ze zm.:

Podatnicy osiągający w 2022 r. przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy zmienianej w art. 1, mogą stosować zasady opodatkowania tych przychodów obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 71 ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych i podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r., zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będących odpowiednio budynkami mieszkalnymi, lokalami mieszkalnymi stanowiącymi odrębną nieruchomość, spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu mieszkalnego lub prawem do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, nabytych lub wytworzonych przed dniem 1 stycznia 2022 r.

Oznacza to, że od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r. podatnicy, którzy osiągają przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze (czyli z tzw. najmu prywatnego), mogą stosować formy opodatkowania obowiązujące na 31 grudnia 2021 r.

Zatem zarówno przychody/dochody z najmu prywatnego podatnika, który takie przychody/dochody osiągał do 31 grudnia 2021 r., jak i podatnika, który pierwszy taki przychód/dochód osiągnie od 1 stycznia 2022 r., mogą podlegać opodatkowaniu w 2022 r.: a) na zasadach ogólnych według skali podatkowej albo b) ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Podatnik nie musi składać jakichkolwiek deklaracji, oświadczeń, jeżeli zdecyduje się, by w 2022 r. opodatkować dochody z najmu prywatnego na ogólnych zasadach, według skali podatkowej.

Na podstawie przepisów przejściowych w 2022 r. będzie można stosować dotychczasowe zasady opodatkowania najmu prywatnego. Dopiero od 2023 r. wejdzie w życie zasada, że przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy mogą być opodatkowane wyłącznie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli będą uzyskiwane poza działalnością gospodarczą. Jednocześnie w 2022 r., gdy obowiązuje przepis przejściowy, odzwierciedleniem wyboru stosowanych zasad w odniesieniu do małżonków będzie rozliczenie dokonane w zeznaniu rocznym. Rozliczenia dochodu osiąganego w 2022 r. z najmu prywatnego nieruchomości małżonkowie dokonają w zeznaniu składanym za 2022 r., decydując jednocześnie o ewentualnym jego opodatkowaniu w całości przez jednego z małżonków.

Zatem ma Pani prawo opodatkować uzyskane w 2022 r. dochody z najmu lokalu według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zdecydować o wykazaniu całości dochodów z najmu lokalu w zeznaniu PIT- 36. Odzwierciedleniem wyboru stosowanych zasad w odniesieniu do małżonków będzie rozliczenie dokonane w zeznaniu rocznym.

Odnosząc się do Pani wątpliwości w kwestii amortyzacji w 2022 r. lokalu mieszkalnego wskazać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w  art.  23.

Stosownie do art. 22 ust. 8 ww. ustawy:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23 (…).

Zgodnie z art. 22c pkt 2 ww. ustawy:

Amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy.

Taka treść tego przepisu obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. Przepis ten został bowiem zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o  podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105; dalej: ustawa zmieniająca).

Tym samym – na podstawie wcześniej powołanego przepisu przejściowego art. 71 ust. 2 ustawy zmieniającej – który jest przepisem szczególnym, podatnicy jeszcze przez rok (2022) będą stosować przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021  r., w odniesieniu do budynków i lokali mieszkalnych nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r.

Innymi słowy – na podstawie ww. przepisu – podatnicy będą mogli do końca 2022  r. zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od budynków i  lokali mieszkalnych nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r.

Zatem przy ustalaniu podstawy opodatkowania za rok 2022 ma Pani prawo uwzględnić dokonane w 2022 r. odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej lokalu mieszkalnego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).