Wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej preferencyjnego opodatkowania całości dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 października 2022 r. (wpływ 8 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

1)Dane techniczne Wnioskodawcy

Wnioskodawca od 1 czerwca 2019 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w której to przeważającym kodem PKD jest 62.01.Z. tj. działalność związana z programowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust.1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Od 22 sierpnia 2019 roku Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej ze spółką A S.A. z siedzibą w (...).(dalej jako „Spółka”) świadczy usługi informatyczne. Zgodnie z przedmiotową umową Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych w tym postaci kodu źródłowego, binarnego oraz dokumentacji, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 ze zm.).

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, poniżej przedstawiony zostanie wyczerpujący opis stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego oraz pytania interpretacyjne ze stanowiskiem Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej.

2)Przedmiot działalności Wnioskodawcy

Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych (tj. Oprogramowanie, części oprogramowania), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawa pokrewnych (Dz. II. 2018 r. poz. 1191 ze zm. dalej zwana „ustawa o PAIPP”) są utworami.

Działalność Wnioskodawcy polega na projektowaniu oprogramowania komputerowego w firmie klienta oraz podejmowaniu innych działań dotyczących rozwoju i utrzymania systemów, aplikacji informatycznych, a także środowisk koniecznych do ich funkcjonowania.

W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołami danego Kontrahenta, wówczas ma On z góry określoną rolę, wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalne samodzielne elementy. Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca.

Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy. Ponadto, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, Zleceniodawcy mają prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym. Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zlecającego te czynności. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest On związany sztywnymi godzinami pracy. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

3)Charakterystyka prac programistycznych

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów.

Wnioskodawca realizuje nowe i innowacyjne rozwiązania tworząc m.in.:

-  oprogramowania systemowe (przykładowo w postaci tworzenia kodu źródłowego), aplikacyjne, bazodanowe czy komunikacyjne,

-  interfejsy użytkownika,

-  moduły,

-  firmware,

-  narzędzia i skrypty dotyczące środowiska programistycznego, testowego i procesowego dla projektów tworzonych i wspieranych przez Spółkę.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Wytwarzane Oprogramowania lub ich części przez Wnioskodawcę opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca. Oprogramowanie bądź części Oprogramowania stworzone na rzecz danego Kontrahenta powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa intelektualnej (IP BOX).

Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz Kontrahenta opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali.

W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z danym Kontrahentem Oprogramowaniu lub jego części Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom określonego Zleceniodawcy.

4)Przychody ze zbycia Oprogramowania lub części Oprogramowania

W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Strony danej umowy współpracy uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu umówionej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie.

Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym.

5)Indywidualizacja praw własności intelektualnej

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy mogą zdarzyć się trzy sytuacje:

1. projekt jest rozciągnięty w czasie, w konsekwencji czego można przypisać do niego kilka faktur przychodowych, wówczas część danej FV, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, będzie przychodem za poszczególną część Oprogramowania;
2. prowadzone są w tym samym czasie prace nad kilkoma Projektami, wtedy możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej FV przychodów, przypadających na poszczególne Oprogramowania lub ich części;
3. projekt zamyka się w obrębie jednej faktury przychodowej, wówczas część obejmująca wynagrodzenie autorskie będzie odnosiła się do przychodu z danego Oprogramowania.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdą nowa funkcjonalność wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. Wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia programów komputerowych, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawca ma informacje, jak czasochłonne były poszczególne Projekty.

6)Koszty uzyskania przychodu/Koszty do wskaźnika Nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu, rozwijaniu lub ulepszaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1. opłaty za Internet i telefon: abonament telefoniczny umożliwia Wnioskodawcy konsultację z Klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Klienta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu;
2. artykuły biurowe: Wnioskodawca ponosi wydatki na różnego rodzaju artykuły papiernicze, kartki, notesy, zakreślacze, segregatory, koszulki i tym podobne. Jest to wymagane przy jego działalności, ponieważ tworzy on również dokumentację techniczną w ramach pracy;
3. Koszty poniesione na użytkowanie samochodu: koszty poniesione na użytkowanie samochodu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do Klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń komputerowych lub elektronicznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Auto wykorzystywane jest do celów świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenie działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Biorąc pod uwagę wyżej opisane koszty związane z użytkowaniem samochodu, należy zauważyć, że korzystanie z niego w ramach działalności Wnioskodawcy nie byłoby możliwe bez wydatków, paliwo, obowiązkowe ubezpieczenia, serwis czy artykuły samochodowe.

W przeważającym zakresie uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania wytworzonych przez Niego. W wyniku czego wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art 30ca ust 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z poszczególnymi Projektami realizowanymi przez Niego.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania bądź części Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac.

7)  Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu. Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne "powiązanie" odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania jako osobnego KPW1)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustala On odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.

8)  Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX

Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP BOX będzie posiadał szczegółową ewidencje pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawka preferencyjna, zgodna z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

9)  Zastosowanie 5% stawki podatku

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatki zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Pod pojęciem „przedmiotowa działalność Wnioskodawcy” należy rozumieć całość prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jednakże należy zauważyć, że ta działalność polega na współpracy z jednym kontrahentem tj. spółką A z siedzibą w G., zatem działalność Wnioskodawcy oznacza całość działań realizowanych w ramach jedynej Umowy o świadczenie Usług Inżynierii Oprogramowania, której przedmiotem jest  usług programistycznych dotyczących rozwoju i utrzymania systemów i aplikacji informatycznych oraz środowisk koniecznych do ich funkcjonowania. Wskazane we wniosku terminy: „Oprogramowanie systemowe, aplikacyjne, bazodanowe, komunikacyjne”, „interfejsy użytkownika”, „moduły”, „firmware”, „narzędzia i skrypty dotyczące środowiska programistycznego, testowego i procesowego dla projektów tworzonych i wspieranych przez Wnioskodawcę” są specyfikacją przedmiotu umowy, czyli tego co wytwarza i rozwija Wnioskodawca w ramach swojej działalności.

W ramach działalności Wnioskodawcy prowadzi on prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. — Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, które prowadzi od dnia 22 sierpnia 2019 r. (od dnia zawarcia umowy z spółką A.) i wciąż je prowadzi.

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę dotyczą oprogramowania systemowego, aplikacyjnego, bazodanowego, komunikacyjnego, wskutek czego za każdym razem powstaje nowy kod źródłowy, w celu tworzenia nowych zastosowań, nowych ulepszonych produktów, procesów lub usług. Podejmowane przez Wnioskodawcę czynności stale zmierzają do rozwoju i ulepszania wytworzonego programu w przyszłości

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje czynności:

·  w zakresie wytwarzania Oprogramowania, przykładowo w postaci tworzenia kodu źródłowego;

·  w zakresie wytwarzania części Oprogramowania, w rozwijania lub ulepszania określonego programu komputerowego.

Podejmowane przez Wnioskodawcę prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem było/jest stworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Mają one zawsze formę programu komputerowego (oprogramowania) napisanego w języku programistycznym. Zostały i zostaną skomercjalizowane poprzez ich sprzedaż. Wnioskodawca wykorzystuje te wyniki we wszystkich efektach swojej pracy.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę:

(...)

Wnioskodawca oferuje i będzie oferować produkty, procesy, usługi, które są prac rozwojowych w swojej działalności gospodarczej.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy ww. produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter i nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe są to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W tym miejscu podkreślić należy, iż zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc "programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs czy algorytm w języku programowania. Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, interfejsów, algorytmów, modułów), co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na kontrahenta odbywają się każdorazowo na podstawie umowy zawartej z tą kontrahentem.

Wymienione określenia „program komputerowy”, „oprogramowanie”, „interfejsy użytkownika”, „oprogramowanie systemowe", „moduły” i „firmware” są tożsame z programem komputerowym. Zatem za każdym razem, kiedy Wnioskodawca używa powyższych terminów, oznaczają one program komputerowy.

Wnioskodawca wytworzył/wytwarza następujące programy komputerowe:

 (...)

Wnioskodawca oczekuje oceny, czy w opisanej sytuacji faktycznej prawa do „programów komputerowych”, o których mowa w pytaniach Wnioskodawcy, można uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej (kwalifikowane IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof.

Wniosek dotyczy dochodów w zakresie zdarzeń przyszłych mogących zaistnieć w kolejnych latach od momentu uzyskania potwierdzenia przez tut. Organ prawidłowego stanowiska, przy czym zakładając, że Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody w takich samych lub tożsamych warunkach.

Wnioskodawca wykonując czynności wskazane we wniosku, a tym samym objęte umową z kontrahentem, uzyskuje wynagrodzenie z tytułu prowadzenia prac rozwojowych nad programem komputerowym. W efekcie, Wnioskodawca otrzymuje przychód z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Zaangażowanie w prace nad konkretnym programem komputerowym jest określane przez kryterium czasu realizacji. Szybsza realizacja programu komputerowego niż zamierzona w zleceniu, skutkuje wyższym uznaniowym przez kontrahenta wynagrodzeniem.

Autorskie prawa majątkowe Wnioskodawcy są przenoszone na podstawie umowy z Kontrahentem, która jest zawarta w formie pisemnej. Zatem przenoszenie powyższych praw jest zgodne z art. 41 i art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Okres rozliczeniowy z Kontrahentem Wnioskodawcy jest stały - miesięczny. Koniec okresu rozliczeniowego określa przesłanie przez Wnioskodawcę elektronicznego zestawienia godzinowego świadczenia usług.

Wnioskodawca otrzymuje przychód z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Jeżeli w wyniku  usługi Wnioskodawca stworzy utwór – zgodny z definicją ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych będzie to program komputerowy - to na mocy umowy autorskie prawa majątkowe przechodzą na kontrahenta. Prawa autorskie przechodzą z chwilą przekazania utworu na kontrahenta, a ten nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów odnośnie wszystkich znanych w momencie zawarcia umowy pól eksploatacji - szczegółowo wskazanych w jej treści. Kontrahent na podstawie wiążącego ich stosunku umownego wypłaca wynagrodzenie. W praktyce jedyną usługą Wnioskodawcy jest tworzenie i ulepszanie/rozwój programów komputerowych, a więc całość  jest więc wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową lub stała kwota miesięcznie. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie faktury.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia rzecz Kontrahenta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na Kontrahenta, gdyż strony nie poczyniły takich ustaleń, ale też obowiązek taki nie wynikał i nie wynika z przepisów prawa regulujących ulgę IP BOX. Wnioskodawca jednak będzie prowadził takie wyodrębnienie w ewidencji na potrzeby ulgi IP BOX.

Jak wskazano na kanwie wniosku oraz niniejszego uzupełnienia Wnioskodawca otrzymuje przychód z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Jeżeli w wyniku wykonywania usługi Wnioskodawca stworzy utwór, o którym mowa na kanwie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - to na mocy umowy autorskie prawa majątkowe przechodzą na kontrahenta. Prawa autorskie przechodzą z chwilą przekazania utworu na kontrahenta, a ten nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów odnośnie wszystkich znanych w momencie zawarcia umowy pól eksploatacji - szczegółowo wskazanych w jej treści. Autorskie prawa do programu komputerowego przechodzą na kontrahenta w momencie oddania mu w sposób elektroniczny bądź fizyczny (na nośniku) wytworzonego kwalifikowanego prawa IP. Kontrahent na podstawie wiążącego ich stosunku umownego wypłaca wynagrodzenie. Przeniesienie tych praw potwierdza objęcie we władanie przez kontrahenta programów komputerowych bądź ich części w ujęciu umownym. Strony nie stosują dodatkowej dokumentacji oprócz umowy oraz faktur VAT.

Jeżeli wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich nie wynikało/będzie wynikało ani z umowy ani z faktury to Wnioskodawca prowadzi ewidencję (zestawienie) pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia i rozwijania konkretnego „Oprogramowania” poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu np. ewidencję czasu i wykonanych prac pozwalającą na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia autorskich praw majątkowych do konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Pierwszy przychód z działalności twórczej której dotyczy wniosek, Wnioskodawca poniósł w dniu 28 czerwca 2019 r., odpowiednio pierwszy koszt poniesiony przez Wnioskodawcę został poniesiony w dniu 25 czerwca 2019 r.

Wnioskodawca będzie prowadził na bieżąco szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT od 01.01.2023 r.

Pytania

Czy w przedstawionej powyżej sytuacji Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo rozwojową i będzie mógł skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?

Pana stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu

W ocenie Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi w zakresie wytwarzania oprogramowania spełniają wymóg art. 30ca ust. 2 pkt 8. Zdaniem wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w 5 % od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Mając na uwadze art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast każda działalność badawczo-rozwojowa, która doprowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, niezależnie od jej skali, częstotliwości, poziomu twórczości, systematyczności, czy też poziomu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, będzie stanowić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową.

W ocenie Wnioskodawcy prowadzi on działalność, która może zostać zakwalifikowana jako działalność badawczo-rozwojowa zdefiniowana w art. 5a pkt. 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Projektowane i wytwarzane programy komputerowe są zawsze wykonywane od podstaw, a systematycznie podejmowane czynności nie mają charakteru rutyny. Dla żadnego z wytworzonych programów nie istnieje gotowe alternatywne rozwiązanie. Wytworzony program jest rezultatem twórczej pracy Wnioskodawcy, która przejawia się w szczególności opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. W rezultacie, działalność Wnioskodawcy przyczynia się do powstania nowych, innowacyjnych rozwiązań przy jednoczesnym  wiedzy z zakresu wytwarzania oprogramowania.

Należy także wskazać, iż praca Wnioskodawcy nie ma charakteru jednorazowego ani nie polega na podejmowaniu mechanicznych, rutynowych czynności. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w sposób systematyczny, przyjmując dla niego określone cele jakie należy zrealizować. Podejmowane przez Wnioskodawcę czynności stale zmierzają do rozwoju i ulepszania wytworzonego programu w przyszłości.

Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy sprzedaje prawa do wytworzonego oprogramowania w cyklach miesięcznych na podstawie faktury VAT na usługi na rzecz firmy. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy osiąga on i osiągał dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody przedstawione w art. 30ca ust. 7 pkt. 2 ustawy o PIT.

W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Zgodnie z doktryną naukową i orzecznictwem wkład twórczy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianych jako czynności mechaniczne. Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o PAIPP, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

1. prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;
2. w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie bądź części Oprogramowania;
3. programy komputerowe sprzedaje na rzecz Kontrahentów, z tytułu czego uzyskuje On przychody;
4. dokonuje odpowiedniej alokacji kosztów do przychodów z danego programu komputerowego, przez co określa dochód ze sprzedaży określonego Oprogramowania bądź części Oprogramowania, w tym jest w stanie obliczyć wartość Nexus dla każdego z nich;
5. wysokość dochodu, jaki może rozliczyć przy zastosowaniu stawki 5%, wynika z odrębnie prowadzonej Ewidencji.

Autorskie prawa majątkowe Wnioskodawcy są przenoszone na podstawie umowy z Kontrahentem, która jest zawarta w formie pisemnej. Zatem przenoszenie powyższych praw jest zgodne z art. 41 i art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca oświadcza, że rozpocznie prowadzenie szczegółowej Ewidencji w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, a bardziej precyzyjnie, prowadzić będzie odrębną ewidencję, w której uwzględni informacje o:

-  zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym Oprogramowaniu;

-  przychodach uzyskiwanych ze zbycia Oprogramowania w danym okresie, tj.

• wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania;
• kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem Oprogramowania;

-  dochodzie ze zbycia Oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

W  związku z powyższym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzanie w licznych interpretacjach Organów podatkowych, przykładowa sygnatura: 0112-KDWL.4011.740.2022.2.JB

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy będzie on mógł w rozliczeniu rocznym za 2022 rok skorzystać z preferencyjnej stawki 5% podatku od dochodu osiąganego w zamian za przenoszenie autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ww. ustawy, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że :

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 updof).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika m.in., że przeważającym przedmiotem Pana działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (kod PKD 62.01.Z). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy Pan usługi na rzecz Spółki A z siedzibą w G. Pana działalności polega na wytwarzaniu, rozwijaniu oraz ulepszaniu programów komputerowych oraz podejmowaniu innych działań dotyczących rozwoju i utrzymaniu systemów , aplikacji informatycznych, a także środowisk koniecznych do ich utrzymania. Efekty Pana samodzielnej działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Pana czynności nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. W ramach swojej działalności wytwarza i będzie Pan wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Ponadto, wskazał Pan, że prowadzi prace rozwojowe, które zostaną lub zostały zakończone pozytywnym wynikiem.

Przedstawione w Pana wniosku działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 updof, gdyż:

a)są podejmowane w sposób systematyczny,

b)mają charakter twórczy,

c)obejmują prace rozwojowe oraz

d)podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podsumowując, podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pana stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy:

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

·    podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

·    prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

·  dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·  dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

·  dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że:

1.  tworzy, rozwija, ulepsza Pan oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;

2.  tworzy, rozwija, ulepsza Pan oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3.  wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

4.  tworząc nowe funkcjonalności, rozwijając/ulepszając oprogramowanie/system na rzecz Spółki wytwarza Pan programy komputerowe (a więc utwory chronione w rozumieniu ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych;

5.  dokonuje Pan odpłatnego przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego programu komputerowego;

6.  zamierza Pan prowadzić od  1 stycznia 2023 r. „na bieżąco” odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Autorskie prawo do programów komputerowych wytwarzanych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie powyższego należy uznać, że uzyskane przez Pana dochody stanowią kwalifikowane dochody w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rezultacie, może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi może Pan skorzystać począwszy od roku 2023 oraz w latach kolejnych.

Za nieprawidłowe natomiast należy uznać Pana stanowisko w zakresie możliwości rozliczenia roku 2022, ponieważ nie prowadził Pan stosownej ewidencji pozwalającej wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a jak Pan wskazuje w uzupełnieniu zamierza dopiero zacząć ją prowadzić z dniem 1 stycznia 2023 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiot niniejszej interpretacji nie odnosi się do kosztów przedstawionych w stanie faktycznym, ponieważ nie przedstawił Pan pytania podatkowego dotyczącego tychże kosztów, w związku z czym tut. Organ się do nich nie odniósł.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

     albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).