Możliwość rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 sierpnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 22 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Uzupełniła go Pani pismem (data wpływu 7 listopada 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od dnia 8 lipca 2020 r. toczy się sprawa rozwodowa pomiędzy Wnioskodawczynią  a P. M.. P. M. opuścił rodzinę 1 lutego 2020 r.

Strony posiadają troje dzieci:

1)K. M. urodzona 2 kwietnia 1999 r.;

2)O. M. urodzona 19 stycznia 2005 r.;

3)J. M. urodzony 22 grudnia 2006 r.

K. M. jest studentką IV roku studiów na ... (studia stacjonarne). W latach 2020-2021 również byka studentką  ww. uczelni. K. M. w latach 2020-2021 nie osiągała dochodów opodatkowanych,  o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, 152 określonych w ustawie o rencie socjalnej.

Małoletnie dzieci O. M. i J. M. decyzją Sądu Okręgowego,  w sprawie o sygn. akt …., pozostają wyłącznie pod opieką Wnioskodawczyni.

Sąd postanowieniem z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. akt …., oddalił kontakty P. M. z małoletnimi dziećmi. Piecza nad dziećmi spoczywa wyłącznie na Wnioskodawczyni. Małoletnie dzieci od maja 2020 r. nie mają kontaktu z ojcem.

O. M. jest uczennicą II klasy … Od 1 września 2022 r. będzie uczennicą III klasy. J. M. jest uczniem I klasy Technikum ... Od 1 września 2022 r. będzie uczniem II klasy w Technikum.

Małoletnie dzieci od 1 lutego 2020 r. zamieszkiwały wyłącznie z B. M.,  do 26 maja 2020 r. w ..., a od 26 maja 2020 r. do chwili obecnej  w .... W okresie od 1 lutego 2020 r. do 13 maja 2020 r. dzieci miały kontakt z ojcem raz na tydzień lub raz na dwa tygodnie. Od 13 maja 2020 r. nie mają żadnego kontaktu. Od 26 maja 2020 r. do chwili obecnej wyłączną władzę rodzicielską wobec małoletnich dzieci  sprawowała i sprawuje Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni nie ustalała z ojcem dzieci sposobu opieki nad dziećmi, albowiem dzieci oświadczyły, że nie chcą mieć z ojcem kontaktu. Wykonując władzę rodzicielską Wnioskodawczyni dbała o prawidłowy rozwój dzieci, rozwijała ich zainteresowania, dzieci uczęszczały na basen, uczestniczyły w kursie na ratownika wodnego. Wnioskodawczyni ponosiła koszty związane z ich kształceniem i zakupem książek, opłacaniem dodatkowych lekcji języka angielskiego, opłacaniem korepetycji z tytułu zajęć dodatkowych.

Dzieci uczęszczały do kina, Wnioskodawczyni opłacała wizyty u dentysty, ortodonty.

Wnioskodawczyni zawoziła córkę O. na rehabilitację z uwagi na to, że posiadała stopień niepełnosprawności w stopniu lekkim. Ojciec dzieci z uwagi na brak kontaktu  z małoletnimi dziećmi nie uczestniczy w ich życiu w jednakowy sposób, jednak po decyzji Sądu dokonuje od stycznia 2021 r. wpłat alimentów z tytułu wydanego przez Sąd zobowiązania alimentacyjnego.

W okresie podatkowym w latach 2020-2021 miały zastosowanie przepisy ustawy  o zryczałtowanym podatku dochodowym z tytułu wynajmu mieszkania. Złożone zostały przez Wnioskodawczynię zeznania podatkowe PIT-28 (z tytułu najmu mieszkania).

Wobec Wnioskodawczyni nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W okresie będącym przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni uzyskiwała dochód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Przychody Wnioskodawczyni osiągała  ze stosunku służbowego na podstawie powołania (prokurator).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że nie prowadziła działalności gospodarczej. W formie ryczałtu opodatkowywała najem mieszkania (rozliczenie PIT-28).

Dzieci Wnioskodawczyni nie otrzymywały zasiłku pielęgnacyjnego, nie otrzymywały renty socjalnej. W okresach, których dotyczy wniosek, Wnioskodawczyni nie była rozwódką, nie orzeczono wobec Niej separacji, małżonek nie został pozbawiony praw rodzicielskich, jednak zgodnie z postanowieniem Sądu, Sąd oddalił kontakty ojca z dziećmi w grudniu 2020 r. Dzieci nie mają kontaktu z ojcem. Mąż Wnioskodawczyni nie odbywa kary pozbawienia wolności.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni samotnie wychowująca małoletnie dzieci: O. M., J. M. za 2020 r. i za 2021 r. może rozliczyć się wspólnie z małoletnimi dziećmi oraz z córką K., która nie ukończyła 25 lat życia, na prawach preferencyjnego opodatkowania,  w świetle art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W przytoczonej sytuacji faktycznej, pomimo braku rozwodu, ale trwającej faktycznej separacji od stycznia 2020 r. i wytoczonego powództwa o rozwód z dniem 8 lipca 2020 r. Wnioskodawczyni uważa, że istnieje możliwość zastosowania ulgi dla samotnie wychowującej matki, w świetle art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w 2020 r. i w 2021 r., a tym samym wspólnego rozliczania rocznego za 2020 r.  i za 2021 r. Wnioskodawczyni, samotnie wychowującej dzieci O. M.   i J. M., wspólnie z małoletnimi dziećmi oraz wspólnie z córka K. M., która nie ukończyła 25 lat, na zasadach preferencyjnego opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do brzmienia art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym  od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Stosownie do art. 6 ust. 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021 r.:

W myśl art. 6 ust. 9 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r.  do 31 grudnia 2021 r.):

Stosownie do art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu przepisu zmienionym przez art. 1 pkt 2 lit. d) ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.):

Wyjaśnić przy tym należy, że stosownie do art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego przez osoby samotnie wychowujące dzieci  od spełnienia łącznie następujących warunków:

-posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,

-wychowywania samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecka),

-nieuzyskiwania przez rodzica i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Ustawodawca nie dookreślił jednak, jak należy definiować pojęcie „samotnego wychowywania”.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN, „samotny” to: (1) „żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół”, (2) „znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam”, (3) „spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa”, (4) „znajdujący się na odludziu”. Z kolei, „wychować — wychowywać” to: (1) „zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności”, (2) „przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie”.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby) zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Przepis art. 6 ust. 4 ww. ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik),  jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby. Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo  i pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.

Prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika  do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że od dnia 8 lipca 2020 r. toczy się sprawa rozwodowa pomiędzy Wnioskodawczynią a mężem. Mąż opuścił rodzinę 1 lutego 2020 r. Strony posiadają troje dzieci. K. urodzona w 1999 r. jest studentką. W latach 2020-2021 nie osiągała dochodów opodatkowanych, o których mowa w art. 21 ust. 1  pkt 148, 152 określonych w ustawie o rencie socjalnej. Małoletnie dzieci O. i J. pozostają wyłącznie pod opieką Wnioskodawczyni. W okresie od 1 lutego 2020 r. do  13 maja 2020 r. dzieci miały kontakt z ojcem raz na tydzień lub raz na dwa tygodnie. Małoletnie dzieci od maja 2020 r. nie mają kontaktu z ojcem. Od 26 maja 2020 r. do chwili obecnej wyłączną władzę rodzicielską wobec małoletnich dzieci sprawowała i sprawuje Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie ustalała z ojcem dzieci sposobu opieki nad dziećmi, albowiem dzieci oświadczyły, że nie chcą mieć z ojcem kontaktu. Wykonując władzę rodzicielską Wnioskodawczyni dbała o prawidłowy rozwój dzieci, rozwijała ich zainteresowania, dzieci uczęszczały na basen, uczestniczyły w kursie na ratownika wodnego. Wnioskodawczyni ponosiła koszty związane z ich kształceniem i zakupem książek, opłacaniem dodatkowych lekcji języka angielskiego, opłacaniem korepetycji z tytułu zajęć dodatkowych. Dzieci uczęszczały do kina, Wnioskodawczyni opłacała wizyty u dentysty, ortodonty. Wnioskodawczyni zawoziła córkę O. na rehabilitację z uwagi na to, że posiadała stopień niepełnosprawności w stopniu lekkim. Ojciec dzieci z uwagi na brak kontaktu z małoletnimi dziećmi nie uczestniczy w ich życiu w jednakowy sposób, jednak dokonuje po decyzji Sądu  od stycznia 2021 r. wpłat alimentów z tytułu wydanego przez Sąd zobowiązania alimentacyjnego. W okresie podatkowym w latach 2020-2021 miały zastosowanie przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z tytułu wynajmu mieszkania. Złożone zostały przez Wnioskodawczynię zeznania podatkowe PIT-28 z tytułu najmu mieszkania.

Wobec Wnioskodawczyni nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W okresie będącym przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni uzyskiwała dochód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Przychody Wnioskodawczyni osiągała ze stosunku służbowego na podstawie powołania. Wnioskodawczyni nadmienia, że nie prowadziła działalności gospodarczej. Dzieci Wnioskodawczyni nie otrzymywały zasiłku pielęgnacyjnego, nie otrzymywały renty socjalnej. W okresach, których dotyczy wniosek, Wnioskodawczyni nie była rozwódką, nie orzeczono wobec Niej separacji, małżonek nie został pozbawiony praw rodzicielskich, jednak zgodnie z postanowieniem Sądu, Sąd oddalił kontakty ojca z dziećmi  w grudniu 2020 r. Dzieci nie mają kontaktu z ojcem. Mąż Wnioskodawczyni nie odbywa kary pozbawienia wolności.

W tym miejscu należy podkreślić, że zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno  w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa, wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Wskazać również należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie

wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

Ponadto osobami samotnie wychowującymi dziecko są przede wszystkim ci rodzice (przysposabiający) lub opiekunowie, którzy pozostają w stanie wolnym. Dotyczy to zarówno osób, które nigdy nie zawierały związku małżeńskiego (panna, kawaler), osób, których związek małżeński ustał wskutek śmierci współmałżonka (wdowa, wdowiec) –  z wyjątkiem roku podatkowego, w którym zdarzenie to nastąpiło – jak i osób, których związek małżeński został rozwiązany poprzez orzeczenie rozwodu (rozwódka, rozwodnik). W tym ostatnim przypadku należy uznać, że status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie o rozwiązaniu małżeństwa. Osobami samotnie wychowującymi dzieci mogą być również, wyjątkowo, niektóre osoby pozostające  w związku małżeńskim. Dotyczy to osób, wobec których orzeczono separację. Nabycie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko wymaga jednak prawomocnego orzeczenia o separacji małżonków. Dotyczy to również osób, których małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich. Skutek taki następuje na mocy orzeczenia sądowego. Podobnie jak  w przypadku orzeczeń rozwodowych, także i w tym przypadku nabycie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko następuje dopiero z chwilą uprawomocnienia się wyroku sądowego w tej kwestii. Osobami samotnie wychowującym dziecko mogą być również te osoby, których małżonek odbywa karę pozbawienia wolności. Dotyczy to przypadków faktycznego wykonywana tej kary, tzn. sytuacji, w której małżonek tej osoby nie przebywa na wolności.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w 2020 r.  i w 2021 r. Wnioskodawczyni nie można uznać za „osobę samotnie wychowującą dziecko”, gdyż jak wskazano we wniosku, Wnioskodawczyni jest jeszcze mężatką, nie został orzeczony prawomocnym wyrokiem Sądu rozwód, ani nie została orzeczona prawomocnym orzeczeniem separacja, ani mąż Wnioskodawczyni nie odbywa kary pozbawienia wolności. Fakt, że Wnioskodawczyni w 2020 r. i w 2021 r. ponosiła wszelkie koszty dotyczące utrzymania dzieci, na niej spoczywają obowiązki codziennej opieki  i dbania o dzieci, nie pozwala na uznanie Wnioskodawczyni za osobę samotnie wychowującą dziecko, o której mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym  od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania  z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2020 r.  i za 2021 r. r. według zasad określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym  od osób fizycznych, przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi Pani zastosować się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).