Kwota wynagrodzenia, wypłacona liderowi przez kontrahenta na podstawie wystawionej faktury VAT obejmująca całość wynagrodzenia wynikającego z umowy zawartej przez konsorcjum z kontrahentem, będzie przychodem lidera w całości natomiast kwoty wynikające z faktur VAT wystawione przez partnera na rzecz lidera konsorcjum będą stanowiły koszt uzyskania przychodu lidera.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 14 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczeń w ramach „umowy konsorcjum”. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 1 września 2022 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Niniejszy wniosek oraz opisany w nim stan faktyczny [powinno być: zdarzenie przyszłe] odnoszą się do planowanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego związanego z planowanym zawarciem umowy konsorcjum.

A. B. (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Lider Konsorcjum” lub „Lider”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą: „X.” A. B. z siedzibą w A. (adres: ul….), na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej prowadzonej przez ministra właściwego do spraw gospodarki; NIP: (…); REGON: (…).

C. D. (dalej jako „Partner”) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą: „Y.” C. D. z siedzibą w B. (adres: ul. …), na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej prowadzonej przez ministra właściwego do spraw gospodarki; NIP: (…); REGON: (…).

Lider oraz Partner mają w zamiarze podpisanie umowy konsorcjum na czas nieokreślony (dalej jako: „Umowa Konsorcjum” lub „Umowa”), której celem jest wspólna realizacja przedsięwzięcia gospodarczego, jakim jest świadczenie na rzecz wskazanych przez Lidera Kontrahentów usług polegających na odbiorze od tych Kontrahentów Odpadów, w postaci makulatury, a następnie przygotowanie ich do dalszej odsprzedaży hurtowej. W ramach przygotowania do dalszej odsprzedaży hurtowej odebrana makulatura jest odpowiednio sortowana, belowana i magazynowana, tak, aby mogła zostać sprzedana dalej, jako surowiec przeznaczony do wytwarzania produktów z papieru. Następnie surowiec ten ma być przedmiotem sprzedaży na rzecz kolejnych Kontrahentów, uzyskanych dzięki kontaktom Lidera. Poprzez zawarcie Umowy Konsorcjum strony nie będą zawierały spółki cywilnej, zobowiążą się do wzajemnej ścisłej współpracy w celu realizacji konkretnego zamierzenia biznesowego.

Wszystkie czynności objęte przedmiotem Umowy Konsorcjum będą wykonywane w oparciu o system rzeczowego podziału czynności, tj.:

1)Lider – będzie dokonywał odbioru Odpadów od Kontrahentów i transportował je do Partnera,

2)Partner – będzie przyjmował Odpady i przygotowywał je do sprzedaży hurtowej poprzez sortowanie, belowanie i magazynowanie do czasu dalszej sprzedaży, już jako surowca.

Z uwagi na fakt, że to Lider posiada kontakty biznesowe z Kontrahentami, i to kontrahentami zainteresowanymi zarówno usługami odbioru odpadu w postaci makulatury jak i zakupem surowca, to w zakresie obowiązków Lidera będzie leżało bieżące informowanie Partnera o zawieranych z Kontrahentami umowach oraz o ilości odpadów objętych tymi umowami.

Wszystkie czynności zarówno Partner, jak i Lider będą wykonywali samodzielnie bez podzlecania całości lub jakiejkolwiek ich części na rzecz jakichkolwiek podmiotów trzecich.

Zarówno Lider jak i Partner dysponują odpowiednimi uprawnieniami wynikającymi z przepisów prawa, pozwalającymi na wykonywanie przypisanych im czynności objętych Umową Konsorcjum. Zgodnie z postanowieniami Umowy, umowy z Kontrahentami będą zawierane wyłącznie przez Lidera jednak w imieniu i na rachunek stron. Lider będzie w związku z tym posiadał umocowanie do prowadzenia wszelkich negocjacji z Kontrahentami, zawierania z nimi umów, koordynacji działań związanych z realizacją zawartych umów, w szczególności poprzez składanie oświadczeń woli i przyjmowanie oświadczeń woli od Kontrahentów. Lider będzie posiadał również wyłączne uprawnienie do dokonywania rozliczeń z Kontrahentami, a w szczególności do wystawiania faktur VAT na rzecz Kontrahentów oraz przyjmowania od nich wynagrodzenia z tytułu zawartych Umów.

Zarówno Lider jak i Partner są wpisani do Bazy Danych o Produktach, definiowanej w art. 79 Ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r. (Dz.U. 2021, poz. 779). Przy wykonywaniu czynności według wskazanego podziału rzeczowego, strony zobowiązane będą do odpowiedniego wypełnienia Karty Przekazania Odpadów oraz Karty Ewidencji Odpadów, zgodnie z przepisami obowiązującego prawa, a ponadto strony będą ponosiły całość kosztów związanych z wykonywanymi przez siebie czynnościami. Lider oraz Partner w celu wykonywania umów zawieranych z Kontrahentami będą indywidualnie ponosili koszty związane z realizacją czynności w przypisanym im zakresie. Strony będą dokumentowały wynikające z tego zakresu koszty faktycznie poniesione w związku z realizacją powierzonych czynności indywidualnie, ujmując i rozliczając je każdy z nich w swojej ewidencji księgowej. Strony będą ponosiły całkowitą odpowiedzialność za realizację czynności wynikających z Umowy, przy czym wobec osób trzecich każda ze stron będzie ponosiła odpowiedzialność we własnym zakresie.

Zarówno Wnioskodawca, jak i Partner są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług oraz są upoważnieni do wystawiania i otrzymywania faktur VAT.

Zgodnie z Umową Lider będzie uprawniony do pobrania całości wynagrodzenia należnego od Kontrahentów, wynikającego z zawartych z Kontrahentami umów. W tym celu Lider będzie wystawiał na rzecz Kontrahentów faktury VAT, obejmujące całość wynagrodzenia wynikającego z Umowy zwartej pomiędzy Konsorcjum, a Kontrahentem. W ramach rozliczeń wewnątrz Konsorcjum Lider będzie dokonywał podziału i wypłaty otrzymanego od Kontrahenta wynagrodzenia pomiędzy siebie i Partnera za wykonany przez każdego z nich zakres czynności określony w Umowie. Kwota należnego Partnerowi wynagrodzenia będzie wynikała z faktury VAT wystawionej przez Partnera na rzecz Lidera. Zysk lub strata Lidera i Partnera będzie wynikała z kosztów i wpływów z tytułu realizacji przydzielonych im czynności zgodnie z ustalonym w Umowie rzeczowym podziałem. Strony nie będą uczestniczyły łącznie w zysku ani w stracie osiągniętej w wyniku realizacji umowy zwartej przez Konsorcjum z Kontrahentem ani w związku z zawartą Umów konsorcjum.

Podsumowując:

‒Lider będzie wystawiał na rzecz Kontrahenta fakturę VAT obejmującą całość wynagrodzenia wnikającego z zawartej z Kontrahentem umowy.

‒Partner będzie wystawiał na rzecz Lidera fakturę VAT z tytułu wynagrodzenia za wykonane przez Partnera czynności w wysokości wynikającej z Umowy Konsorcjum.

‒Ze względu na rzeczowy podział czynności wykonywanych w ramach Umowy konsorcjum, strony nie ustalają procentowego udziału Lidera i Partnera w zysku lub stracie wynikających z realizacji umowy z Kontrahentem.

Z uzupełnienia wniosku wynika ponadto:

‒Strony planują zawrzeć Umowę Konsorcjum, tak aby mogły razem realizować umowy, których nie byłyby w stanie, z różnych względów, zrealizować w pojedynkę. Każda ze stron Umowy Konsorcjum dysponuje bowiem innymi uprawnieniami do prowadzenia działalności określonego rodzaju, każda ze Stron ma doświadczenie w zakresie wykonywanych przez siebie zadań, dodatkowo zaś Lider Konsorcjum dysponuje bazą kontaktów biznesowych do Kontrahentów, którzy zainteresowani są kompleksowym wykonaniem na ich rzecz usługi.

‒Zatem dopiero wzajemna współpraca Stron umożliwia im wspólne świadczenie kompleksowych usług na rzecz Kontrahentów.

‒Po zawarciu Umowy Konsorcjum strony będą zatem wzajemnie ściśle współpracowały ze sobą w celu realizacji konkretnego zamierzenia biznesowego, czyli w celu wspólnej realizacji umów łączących Konsorcjum z Kontrahentami. W ramach tej współpracy wykonywać będą zadania wynikające z łączącej je Umowy Konsorcjum i opisane we wniosku o wydanie interpretacji.

‒Zgodnie z przyszłym stanem faktycznym opisanym we wniosku o wydanie interpretacji z 14 lipca 2022 r. Lider i Partner będą ponosili całkowitą odpowiedzialność za realizację własnych czynności wynikających z Umowy Konsorcjum, przy czym każda ze stron będzie ponosiła odpowiedzialność wobec osób trzecich we własnym zakresie, tj. w zakresie wykonywanych przez siebie zadań.

‒Każda ze Stron Umowy Konsorcjum będzie ponosiła odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane przez siebie zadania we własnym zakresie. Zgodnie z ustaleniami Stron Umowy Konsorcjum Lider nie ma ponosić odpowiedzialności za działania Partnera. W umowie Konsorcjum mają zostać przewidziane zapisy, z których będzie wprost wynikać, że strony ponoszą całkowitą odpowiedzialność za realizację czynności wynikających z Umowy. W przypadku, w którym jakikolwiek podmiot trzeci kierowałby do Lidera roszczenia związane ze szkodą powstałą z winy Partnera lub w związku z zakresem czynności, za które odpowiada Partner, Partner zobowiązuje się zwolnić Lidera z obowiązku świadczenia na rzecz jakiejkolwiek osoby trzeciej tytułem jakichkolwiek roszczeń oraz ponosi względem Lidera odpowiedzialność za to, że osoby te nie będą od Lidera dochodzić jakichkolwiek roszczeń, ani żądać spełnienia jakichkolwiek świadczeń.

‒Rozliczenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów w ramach Umowy Konsorcjum będzie uwzględniało każdorazowo zakres zadań, jakie wykonał w ramach realizacji Umowy z Kontrahentem zarówno Lider jak i Partner. Jak wskazano we wniosku z 14 lipca 2022 r. przy wykonywaniu zadań na rzecz Kontrahenta każda ze stron Umowy Konsorcjum to jest zarówno Lider, jak i Partner będą ponosiły całość kosztów związanych z realizowanymi przez siebie zadaniami. W zakresie przychodów natomiast zgodnie z Umową Konsorcjum Lider będzie uprawniony do pobrania całości wynagrodzenia należnego od Kontrahentów, wynikającego z zawartych z Kontrahentami umów. W tym celu Lider będzie wystawiał na rzecz Kontrahentów faktury VAT, obejmujące całość wynagrodzenia wynikającego z Umowy zwartej pomiędzy Konsorcjum, a Kontrahentem. W ramach rozliczeń wewnątrz Konsorcjum Lider będzie dokonywał podziału i wypłaty otrzymanego od Kontrahenta wynagrodzenia pomiędzy siebie i Partnera za wykonany przez każdego z nich zakres czynności określony w Umowie. Lider, działając w imieniu Konsorcjum będzie zawierał z Kontrahentem umowę i będzie dokonywał rozliczeń z Kontrahentem za całość wykonanej przez Konsorcjum usługi na rzecz Kontrahenta. Dalej Partner wystawi na rzecz Lidera fakturę VAT obejmującą wynagrodzenie za wykonane przez Partnera czynności.

‒W umowie Konsorcjum Strony postanowią, że umowy z Kontrahentami będą zawierane w imieniu Stron przez Lidera, jednak na rachunek Stron. Właśnie w tym celu Partner udzieli Liderowi pełnomocnictwa na czas trwania Umowy Konsorcjum do prowadzenia negocjacji z Kontrahentami, zawierania umów z Kontrahentami w imieniu Stron, na warunkach według uznania Lidera, koordynowania działań związanych z realizacją umów z Kontrahentami, wykonywania wszelkich czynności faktycznych oraz prawnych związanych z wykonywaniem zawartych umów z Kontrahentami, a także do dokonywania rozliczeń z Kontrahentami, w tym do wystawiania faktur na rzecz Kontrahentów oraz przyjmowania wynagrodzeń od Kontrahentów. Zatem Lider będzie otrzymywał na podstawie wystawionych przez siebie faktur VAT wynagrodzenie należne Konsorcjum z tytułu całościowego wykonania umowy z Kontrahentem. Lider będzie uprawniony do pobrania całości wynagrodzenia należnego od Kontrahentów, wynikającego z zawartych z Kontrahentami umów. W tym celu Lider będzie wystawiał na rzecz Kontrahentów faktury VAT, obejmujące całość wynagrodzenia wynikającego z Umowy zwartej pomiędzy Konsorcjum, a Kontrahentem.

‒Środki pieniężne zapłacone przez Lidera na rzecz Partnera z tytułu wystawionej przez Partnera faktury VAT będą stanowiły wynagrodzenie należne Partnerowi z tytułu rzeczywiście wykonanych przez niego czynności w ramach realizowania przez Konsorcjum konkretnej Umowy z Kontrahentem. Wysokość wynagrodzenia należnego Partnerowi po wykonaniu usługi wspólnie przez Strony, będzie zależna od wielkości zamówienia objętego umową zawartą z Kontrahentem.

‒Jak wskazano we wniosku z 14 lipca 2022 r. oraz w uzupełnieniu Lider będzie uprawniony do wystawienia faktury VAT obejmującej całość wynagrodzenia za kompleksową usługę wykonaną przez Konsorcjum na rzecz Kontrahenta (obejmującą również wynagrodzenie, które zgodnie z umową Konsorcjum przypada na Partnera).

Lider Konsorcjum będzie upoważniony do przyjęcia od Kontrahenta wynagrodzenia za całość wykonanej przez Konsorcjum usługi, co wynika z Umowy Konsorcjum.

Przekazanie środków pieniężnych Partnerowi przez Lidera będzie stanowiło rozliczenie wynagrodzenia należnego Partnerowi za wykonane czynności w ramach realizacji umowy zawartej pomiędzy Konsorcjum, a Kontrahentem. Wysokość tego wynagrodzenia określa łącząca strony Umowa Konsorcjum. Partner będzie wystawiał na rzecz Lidera fakturę VAT z tytułu wynagrodzenia za wykonane przez Partnera czynności w wysokości wynikającej z Umowy Konsorcjum. Jednak kwoty netto wynikające z faktur VAT wystawionych przez Partnera na rzecz Lidera Konsorcjum będą dla Lidera neutralne podatkowo w zakresie podatku dochodowego i nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu Lidera. Wynagrodzenie za czynności wynikające z umowy zawartej przez Konsorcjum z Kontrahentem, wypłacone przez Kontrahenta na rzecz Lidera na podstawie wystawionej przez Lidera w imieniu Konsorcjum faktury VAT, będzie stanowiło przychód Lidera Konsorcjum wyłącznie w części w jakiej stanowi wynagrodzenie za wykonane przez Lidera czynności. W zakresie, w jakim kwota wynikająca z faktury VAT wystawionej przez Lidera na rzecz Kontrahenta będzie stanowiła wynagrodzenie Partnera za czynności wykonane przez niego zgodnie z rzeczowym podziałem czynności wynikającym z Umowy Konsorcjum, nie będzie ona stanowiła przychodu Lidera.

‒Zadano pytanie o to za jakie czynności Lider ma otrzymywać wynagrodzenie od Partnera. Cytowany jest jednak fragment wniosku, w którym, jest mowa o wynagrodzeniu należnym Partnerowi od Lidera, a nie Liderowi od Partnera. Nigdzie we wniosku o wydanie interpretacji nie wskazano, że to Lider miałby otrzymywać wynagrodzenie od Partnera. Na podstawie Umowy Konsorcjum strony nie przewidują, aby Lider miał otrzymywać jakiekolwiek wynagrodzenie od Partnera, a w szczególności wynagrodzenia za sam fakt pełnienia funkcji Lidera Konsorcjum. Podział wynagrodzenia pomiędzy Stronami będzie miał bowiem miejsce wyłącznie w oparciu o ustalony wcześniej w treści Umowy Konsorcjum rzeczowy podział czynności i to Lider będzie wypłacał Partnerowi należną mu część wynagrodzenia z tytułu usługi wykonanej przez Konsorcjum na rzecz Kontrahenta.

Pytania

1)Czy kwota wynagrodzenia, wypłacona Liderowi przez Kontrahenta na podstawie wystawionej faktury VAT obejmująca całość wynagrodzenia wynikającego z umowy zawartej przez Konsorcjum z Kontrahentem, będzie przychodem Lidera w całości, czy też wyłącznie w części wynagrodzenia należnego Liderowi za wykonane przez niego czynności?

2)Czy kwoty wynikające z faktur VAT wystawionych przez Partnera na rzecz Lidera konsorcjum będą dla Lidera neutralne podatkowo (na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych), czy też będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Lidera?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania nr 1

Pana zdaniem, w opisanym stanie faktycznym [powinno być: zdarzeniu przyszłym], wynagrodzenie za czynności wynikające z umowy zawartej przez Konsorcjum z Kontrahentem, wypłacone przez Kontrahenta na rzecz Lidera na podstawie wystawionej przez Lidera w imieniu Konsorcjum faktury VAT, będzie stanowiło przychód Lidera Konsorcjum wyłącznie w części w jakiej stanowi wynagrodzenie za wykonane przez Lidera czynności. W zakresie, w jakim kwota wynikająca z faktury VAT wystawionej prze Lidera na rzecz Kontrahenta będzie stanowiła wynagrodzenie Partnera za czynności wykonane przez niego zgodnie z rzeczowym podziałem czynności wynikającymi z Umowy Konsorcjum, nie będzie ona stanowiła przychodu Lidera.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów podlegają osoby fizyczne, które mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Z kolei, zgodnie z art. 3 ust. 1a tej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej uważa się w szczególności osobę fizyczną, która posiada na terytorium RP centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub przebywa na terytorium RP dłużej ni 183 dni w roku podatkowym.

W tym miejscu należy wskazać, że umowa konsorcjum nie została wyszczególniona w przepisach ustawy – Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740), a więc w ocenie Wnioskodawcy jest umową nienazwaną, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego przekraczającego możliwości jednego podmiotu, dla odniesienia wspólnych korzyści. Zawarcie przez Wnioskodawcę Umowy konsorcjum nie będzie miało na celu powstania nowego podmiotu gospodarczego, lecz będzie stanowiło porozumienie stron umowy dla osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego – realizacji umów zawieranych przez Lidera z Kontrahentami. Konsorcjum nie jest więc podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż nie spełnia ustawowej definicji podatnika wskazanej w tej ustawie.

Mając na uwadze powyższe – w ocenie Wnioskodawcy – podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczeń wewnątrz Konsorcjum oraz w zakresie rozliczeń Lidera z Kontrahentami, będzie Partner oraz Lider, każdy z nich w zakresie przypadających mu przychodów, które określa łącząca konsorcjantów Umowa Konsorcjum.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód ten podlega opodatkowaniu według skali podatkowej. W przypadku zaś braku przeciwnego dowodu, uznaje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Mając na uwadze powyższe – w ocenie Wnioskodawcy – jego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie będzie całość kwoty wynagrodzenia za kompleks usług świadczonych zarówno przez Lidera, jak i Partnera, wynikająca z faktury VAT wystawionej na rzecz Kontrahenta. Lider konsorcjum powinien bowiem rozpoznać swój przychód wyłącznie w zakresie kwoty, która stanowi wynagrodzenie za wykonane przez niego czynności, wynikające z umowy zawartej z Kontrahentem, które wynikają jednocześnie z rzeczowego podziału czynności ustalonego w Umowie Konsorcjum.

Stanowisko to zostało podzielone w szczególności przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej nr IPPB5/423-115/11-2/DG z 19 kwietnia 2011 r., który podzielając stanowisko wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej nr IPPB5/423-799/08-2/DG z 19 lutego 2010 r. wskazał, że: „(…) przychód Lidera Konsorcjum stanowi wynagrodzenie należne mu za wykonany przez niego zakres prac określony w Umowie Konsorcjum. Przychodem Lidera nie jest natomiast wynagrodzenie otrzymywane przez Lidera od Klienta i rozdzielane oraz przekazywane przez niego pozostałym Uczestnikom Konsorcjum”.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 11 maja 2010 r. (nr ILPB3/423-166/10-3/MM, publ. System Informacji Celno-Skarbowej Eureka): „Wnioskodawca nie może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego w związku z zapłatą wynagrodzenia na rzecz innego konsorcjanta. Wnioskodawca, który otrzymuje fakturę od innego członka konsorcjum, obejmującą należne mu wynagrodzenie, nie może zaliczać takiego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, gdyż wydatek nie jest ponoszony w celu uzyskania przychodów przez tego podatnika. Wnioskodawca (lider konsorcjum) wypłacając wynagrodzenie na rzecz innych uczestników konsorcjum działa celem wykonania zobowiązania wynikającego z umowy konsorcjum, a nie celem uzyskania przychodu. Wyłącznie przekazuje należność – działając w charakterze pośrednika – podmiotowi uprawnionemu do jej otrzymania”.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy kwoty netto wynikające z faktur VAT wystawionych przez Partnera na rzecz Lidera Konsorcjum będą dla Lidera neutralne podatkowo i nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu Lidera.

Mając na uwadze wskazane wcześniej stanowisko Wnioskodawcy, że Lider konsorcjum winien zaliczać do swoich przychodów otrzymywane w imieniu Konsorcjum wynagrodzenie wyłącznie w zakresie, w jakim jest to wynagrodzenie za wykonane przez Lidera czynności z tytułu zawartej z Kontrahentem umowy, pozostała część wynagrodzenia podlega rozliczeniu i jest należna Partnerowi. W związku z tym, że Lider nie zalicza tej pozostałej części kwoty wynikającej z faktury VAT wystawionej na rzecz Kontrahenta do swojego przychodu, to w konsekwencji nie jest zobowiązany do uiszczenia od tej części podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej nr IPPB5/423-43/10-2/DG z 8 kwietnia 2010 r., który wskazał, że: „w konsekwencji przekazywanie części wynagrodzenia Członkowi Konsorcjum – w związku z rozliczaniem wynagrodzenia otrzymanego przez Lidera z tytułu realizacji kontraktu z Zamawiającym – będzie neutralne w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i nie będzie stanowiło kosztu uzyskania przychodu dla Lidera. (…) Wypłata środków ma jedynie na celu spełnienie obowiązku rozliczenia się lidera konsorcjum z pozostałymi spółkami w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia, w celu którego zostało powołane konsorcjum”.

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 8 ust 2 pkt. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do rozliczania kosztów uzyskania przychodu przez uczestników wspólnego przedsięwzięcia stosuje się zasadę proporcjonalności, w związku z czym wydatki ponoszone przez Lidera oraz Partnera w związku z zawartą Umową konsorcjum należy dzielić i przypisywać do każdego z nich w takiej samej proporcji, w jakiej został podzielony przychód.

Wskazane stanowisko zostało potwierdzone w szczególności przez Naczelnika Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej nr ITPB3/423-327b/10/MT z 29 września 2010 r., który podzielił stanowisko Naczelnika (…) Urzędu Skarbowego wskazanego w piśmie nr (…) z 6 lipca 2007 r., który stwierdził, że: „podatnik który dokonuje wypłaty innym członkom konsorcjum, należnego im wynagrodzenia, nie może zaliczać takiego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, gdy wydatek nie jest ponoszony w celu uzyskania przychodów przez tego podatnika. Zdaniem ww. organu podatkowego podatnik wypłacając wynagrodzenie na rzecz innych uczestników konsorcjum działa celem wykonania zobowiązania wynikającego z umowy konsorcjum, a nie celem uzyskania przychodu. Wyłącznie przekazuje należność – działając w charakterze pośrednika – podmiotowi uprawnionemu do jej otrzymania”.

Mając na uwadze powyższe – w ocenie Wnioskodawcy – wydatek Lidera związany z zapłatą wynagrodzenia na rzecz Partnera na podstawie wystawionej przez niego faktury VAT nie powinien zaliczać się do kosztów uzyskania przychodów Lidera konsorcjum.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do: rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (1); ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (2).

Powyższe przepisy oznaczają, że w przypadku wspólnego przedsięwzięcia realizowanego przez podatników z innymi osobami, tj. w przypadku kiedy tacy podatnicy wspólnie z innymi osobami partycypują w zyskach ze wspólnego przedsięwzięcia oraz w ryzyku, ich przychody i koszty podlegają przypisaniu do każdego ze wspólników wspólnego przedsięwzięcia proporcjonalnie do posiadanego przez nich udziału w zyskach ze wspólnego przedsięwzięcia.

Umowa konsorcjum jest umową gospodarczą, co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy solidarnym ponoszeniu ryzyka. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze – „umowy konsorcjum” nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego, lecz stanowi porozumienie istniejących stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego. Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że dwóch lub więcej wspólników przedsięwzięcia jest związanych ustaleniami umownymi oraz, że owe ustalenia umowne ustanawiają sprawowanie współkontroli. Działalność wykonywana w ramach wspólnego przedsięwzięcia może być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, jednak do uznania takiej działalności za wspólne przedsięwzięcie wystarczy jednokrotne jej wykonanie, nie musi to być więc działalność nastawiona na wykonanie w sposób powtarzający się.

Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Ponieważ prawo nie wyszczególnia umowy konsorcjum, należy ona do tzw. umów nienazwanych. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie ma własnej osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane, nie musi mieć odrębnej nazwy ani też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem.

Umowa konsorcjum nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Zawieranie takich porozumień jest jednak dopuszczalne (w ramach swobody umów). Stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Co do zasady więc, konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum, realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem.

Umowa konsorcjum należy do tzw. umów nienazwanych. Strony takiej umowy – korzystając z powyższej zasady swobody umów – mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki i – o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, z zasadami współżycia społecznego – mogą traktować zawartą umowę jako nieuregulowaną przepisami Kodeksu cywilnego umowę konsorcjum.

Konsorcjum stanowi określony w umowie sposób uregulowania rozliczeń między podmiotami tworzącymi konsorcjum oraz wprowadza zasady, którymi strony powinny kierować się w swoich kontaktach, zwłaszcza z zamawiającym. Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni dokonywać podziału kosztów, czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum, np. według zawartej umowy. Rozliczenia między konsorcjantami są sprawą wewnętrzną i pozostają poza sferą rozliczeń z zamawiającym.

Z opisu sprawy wynika, że:

‒„Wnioskodawca”(„Lider Konsorcjum” lub „Lider”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą;

‒„Partner” prowadzi działalność gospodarczą;

‒Celem współpracy jest wspólna realizacja przedsięwzięcia gospodarczego, jakim jest świadczenie na rzecz wskazanych przez Lidera Kontrahentów;

‒Poprzez zawarcie Umowy Konsorcjum strony zobowiążą się do wzajemnej ścisłej współpracy w celu realizacji konkretnego zamierzenia biznesowego;

‒Wszystkie czynności objęte przedmiotem Umowy Konsorcjum będą wykonywane w oparciu o system rzeczowego podziału czynności;

‒Wszystkie czynności zarówno Partner, jak i Lider będą wykonywali samodzielnie;

‒Zarówno Lider jak i Partner dysponują odpowiednimi uprawnieniami wynikającymi z przepisów prawa, pozwalającymi na wykonywanie przypisanych im czynności objętych Umową Konsorcjum;

‒Lider oraz Partner w celu wykonywania umów zawieranych z Kontrahentami będą indywidualnie ponosili koszty związane z realizacją czynności w przypisanym im zakresie; Strony będą ponosiły całkowitą odpowiedzialność za realizację czynności wynikających z Umowy, przy czym wobec osób trzecich każda ze stron będzie ponosiła odpowiedzialność we własnym zakresie;

‒Zarówno Wnioskodawca, jak i Partner są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług oraz są upoważnieni do wystawiania i otrzymywania faktur VAT;

‒Ze względu na rzeczowy podział czynności wykonywanych w ramach Umowy konsorcjum, strony nie ustalają procentowego udziału Lidera i Partnera w zysku lub stracie wynikających z realizacji umowy z Kontrahentem;

‒Każda ze stron Umowy Konsorcjum dysponuje bowiem innymi uprawnieniami do prowadzenia działalności określonego rodzaju, każda ze Stron ma doświadczenie w zakresie wykonywanych przez siebie zadań;

‒Lider i Partner będą ponosili całkowitą odpowiedzialność za realizację własnych czynności wynikających z Umowy Konsorcjum, przy czym każda ze stron będzie ponosiła odpowiedzialność wobec osób trzecich we własnym zakresie, tj. w zakresie wykonywanych przez siebie zadań;

‒Każda ze Stron Umowy Konsorcjum będzie ponosiła odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane przez siebie zadania we własnym zakresie. Zgodnie z ustaleniami Stron Umowy Konsorcjum Lider nie ma ponosić odpowiedzialności za działania Partnera. Rozliczenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów w ramach Umowy Konsorcjum będzie uwzględniało każdorazowo zakres zadań, jakie wykonał w ramach realizacji Umowy z Kontrahentem zarówno Lider jak i Partner;

‒Zarówno Lider, jak i Partner będą ponosili całość kosztów związanych z realizowanymi przez siebie zadaniami;

‒W ramach rozliczeń wewnątrz Konsorcjum Lider będzie dokonywał podziału i wypłaty otrzymanego od Kontrahenta wynagrodzenia pomiędzy siebie i Partnera za wykonany przez każdego z nich zakres czynności określony w Umowie;

‒Przekazanie środków pieniężnych Partnerowi przez Lidera będzie stanowiło rozliczenie wynagrodzenia należnego Partnerowi za wykonane czynności w ramach realizacji umowy zawartej pomiędzy Konsorcjum, a Kontrahentem.

‒Podział wynagrodzenia pomiędzy Stronami będzie miał miejsce wyłącznie w oparciu o ustalony wcześniej w treści Umowy Konsorcjum rzeczowy podział czynności i to Lider będzie wypłacał Partnerowi należną mu część wynagrodzenia z tytułu usługi wykonanej przez Konsorcjum na rzecz Kontrahenta.

Analiza tych okoliczności prowadzi do wniosku, że strony umowy zawarły umowę celem uzyskania zlecenia (zamówienia) na realizację określonych prac. W tym więc zakresie podmioty te działają wspólnie. W zakresie zaś samej realizacji kontraktu, mimo że formalnie jego wykonawcą jest konsorcjum, współdziałanie tych podmiotów nie charakteryzuje się już cechami właściwymi dla „wspólnego przedsięwzięcia”.

Jedną z reguł adresowanych do wspólnych przedsięwzięć jest bowiem wyzna­czenie zasad partycypacji w przychodach i kosztach podatkowych generowanych w ramach współpracy. Przychody i koszty ich uzyskania osiągnięte w ramach takich umów podlegają opodatkowaniu proporcjonalnie do posiadanych udziałów w zysku. Przy tym określenie wielkości udziału we wspólnym przedsięwzięciu nie musi być dokonane procentowo. Dopuszczalne jest uzależnienie wielkości udziału w zysku – jak to jest w analizowanej sprawie – na zasadzie zadaniowej. Niedopuszczalne jest jednak przyjęcie innej proporcji w odniesieniu do kosztów, a innej do przychodów przypadających na poszczególnych uczestników. Tymczasem, z umowy zawartej pomiędzy uczestnikami wynika, że Lider oraz Partner w celu wykonywania umów zawieranych z Kontrahentami będą indywidualnie ponosili koszty związane z realizacją czynności w przypisanym im zakresie (będą ponosili całość kosztów związanych z realizowanymi przez siebie zadaniami). Co więcej, każda ze stron będzie ponosiła odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane przez siebie zadania we własnym zakresie.

Zatem – w analizowanym zdarzeniu – zasady rozliczeń przychodów i kosztów ich uzyskania określone w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdą zastosowania.

Wobec tego – w ramach tak skonstruowanego konsorcjum – każdy z jego członków powinien się rozliczać podatkowo jako odrębny podatnik na zasadach ogólnych określonych w art. 14 oraz 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Analiza przepisów art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzi do wniosku, że – co do zasady – przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Tak więc w tej sprawie całość wynagrodzenia, które otrzymuje Pan od Kontrahenta jest Panu należne i to Pan ma możliwość jego dochodzenia. W konsekwencji całość wynagrodzenia stanowi Pana przychód.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa natomiast art. 22 i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Na podstawie kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

‒zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

‒być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie może zostać podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

‒pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

‒być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

‒zostać właściwie udokumentowany,

‒nie znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wynika z tego, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej mogą być wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem tej działalności o ile nie są wymienione w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ww. ustawy i są należycie udokumentowane. Przy czym celowość poniesienia wydatku w każdym przypadku należy oceniać odrębnie a ciężar udowodnienia tej celowości spoczywa na podatniku.

Istotnym jest przy tym, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża podatnika. Bezspornym jest, że taki związek w analizowanej sprawie zachodzi. Nie otrzymałby Pan wynagrodzenia od kontrahenta, gdyby część umowy, za której realizację jest odpowiedzialny „Partner” nie była wykonana.

Odnosząc powyższe do sytuacji zaprezentowanej przez Pana w opisie zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że:

‒kwota wynagrodzenia, wypłacona Liderowi przez Kontrahenta na podstawie wystawionej faktury VAT obejmująca całość wynagrodzenia wynikającego z umowy zawartej przez Konsorcjum z Kontrahentem, będzie jego przychodem Lidera w całości;

‒kwoty wynikające z faktur VAT wystawionych przez Partnera na rzecz Lidera konsorcjum będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Lidera.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych – z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć – jest postępowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanymi w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w postępowaniu kontrolnym czy podatkowym prowadzonym w oparciu o konkretną dokumentację. Organ wydający interpretację indywidualną nie może więc zbadać w sensie merytorycznym „sprawy podatkowej” wynikającej z przytoczonego we wniosku zdarzenia lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do regulacji przepisów materialnego prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego zdarzenia.

Wobec tego interpretacja ta ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w okolicznościach zdarzenia przyszłego przez Pana podanego w zakresie postawionego pytania, które wyznacza zakres żądania.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii fakturowania zdarzeń gospodarczych pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Ogólną zasadą dokonywania wpisów do urządzeń księgowych jest natomiast dokonywanie ich na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów.

Dlatego też nie możemy w trybie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, potwierdzić prawidłowość dokumentowania i księgowania zdarzeń gospodarczych, a także dokonywanych rozliczeń pomiędzy stronami umowy.

W konsekwencji, interpretacja ta odnosi się wyłącznie do kwestii ustalenia przychodów i kosztów w związku z Pana uczestnictwem w opisanym przedsięwzięciu. Nie rozstrzyga natomiast o zasadach dokumentowania opisanych we wniosku zdarzeń gospodarczych oraz odzwierciadlaniu dokumentów w urządzeniach księgowych. Nie potwierdza także prawidłowości dokonywania rozliczeń pomiędzy podmiotami w nim uczestniczącymi. Należy jednak mieć na względzie, że rozliczenia między podmiotami (fakturowanie, refakturowanie, wystawianie not księgowych) powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie kosztów i przychodów podatkowych dla poszczególnych firm realizujących projekt – udokumentowane zgodnie z zasadami wystawiania dowodów księgowych.

Powołane w treści wniosku interpretacje indywidualne nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości omawianej kwestii. Nie negując tych rozstrzygnięć, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).