-37497202.jpg)
Temat interpretacji
Sprzedaż przedmiotu leasingu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
W dniu 26 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 26 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 października 2022 r. (wpływ 5 października 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W październiku 2021 r. wykupiła Pani do majątku prywatnego przedmiot leasingu (realizacja leasingu operacyjnego następowała w ramach prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej). Chce Pani wynająć przedmiot z majątku prywatnego, a następnie go sprzedać po upływie pół roku.
Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej (do 23 maja 2022 r., od 24 maja 2022 r. jednoosobowa działalność przekształcona w sp. z o.o.) jest m.in. handel zbożem, usługi rolnicze, również najem składników majątku.
Przedmiot leasingu wykupiony do majątku prywatnego to opryskiwacz. Wykupiony przedmiot leasingu jest wykorzystywany wyłącznie na cele prywatne. Umowa najmu przedmiotu leasingu nie została jeszcze zawarta, prawdopodobnie zostanie zawarta na okres kilku miesięcy. Najem przedmiotu leasingu po jego wykupie będzie miał miejsce w ramach tzw. najmu prywatnego.
Przedmiot leasingu nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej, nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych jednoosobowej działalności gospodarczej.
Pytanie
Czy po upływie pół roku podatniczka będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych – czy wynajem przedmiotu w trakcie półrocznego okresu po wykupie do majątku prywatnego zobowiązuje podatniczkę przy sprzedaży po upływie pół roku do konieczności zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
Według podatniczki nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w wyniku transakcji sprzedaży przedmiotu, a wynajem przedmiotu w trakcie trwania półrocznego okresu nie ma wpływu na powstanie obowiązku zapłaty podatku w wyniku transakcji sprzedaży przedmiotu po upływie pół roku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Wyłączenie zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 obejmuje w szczególności te składniki majątku, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej lub zostały z niej wycofane, a przy tym spełniają warunki określone w art. 14 ust. 2 pkt 1, a więc podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
W tym miejscu wskazać należy, że ustawa z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105 ; dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadziła zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
I tak, do art. 10 ust. 2 dodano pkt 4, zgodnie z którym:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 19, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wycofane z działalności gospodarczej, i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat.
Natomiast do art. 14 do ust. 2 dodano m.in. punkt 19, na podstawie którego:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, na podstawie umowy, o której mowa w art. 23b ust. 1, przy czym przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Wskazać jednak należy, że na podstawie art. 51 ustawy zmieniającej:
Przepisy art. 10 ust. 2 pkt 4 i art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy zmienianej w art. 1 mają zastosowanie do składników nabytych po dniu 31 grudnia 2021 r.
Tym samym zmiana ta dotyczy osób prowadzących działalność gospodarczą, które dokonają zbycia składników będących uprzednio przedmiotem leasingu operacyjnego, nabytych po 31 grudnia 2021 r. i następnie wycofanych z działalności.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w październiku 2021 r. wykupiła Pani do majątku prywatnego przedmiot leasingu – opryskiwacz (realizacja leasingu operacyjnego następowała w ramach prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej). Wykupiony przedmiot leasingu jest wykorzystywany wyłącznie na cele prywatne – nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej, nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych jednoosobowej działalności gospodarczej. Chce Pani wynająć przedmiot z majątku prywatnego, a następnie go sprzedać po upływie pół roku. Najem przedmiotu leasingu po jego wykupie będzie miał miejsce w ramach tzw. najmu prywatnego.
Mając na uwadze powyższe informacje, stwierdzam, że skoro wykupiony w październiku 2021 r., po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego opryskiwacz, o którym mowa we wniosku, nie jest przez Panią wykorzystywany w działalności gospodarczej i nie stanowi on składnika majątku firmy, wymienionego w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego opryskiwacza nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej.
Wówczas skutki podatkowe sprzedaży takiego opryskiwacza należy rozważyć pod kątem powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli odpłatnego zbycia rzeczy.
Planowana sprzedaż opryskiwacza skutkowałaby powstaniem przychodu z tego źródła, jeżeli nastąpiłaby przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie. Natomiast w Pani przypadku sprzedaż ta będzie miała miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tego opryskiwacza (wykup z leasingu). Dlatego nie powstanie u Pani obowiązek podatkowy w związku ze sprzedażą opryskiwacza. Na powyższe nie wpłynie fakt, że przed sprzedażą wynajmie Pani opryskiwacz, ponieważ najem przedmiotu leasingu po jego wykupie będzie miał miejsce w ramach tzw. najmu prywatnego.
Reasumując – sprzedaż przedmiotu leasingu (opryskiwacza) po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tego opryskiwacza (wykup z leasingu), nie spowoduje u Pani powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Na powyższe nie będzie miał wpływu fakt, że przed sprzedażą wynajmie Pani opryskiwacz w ramach tzw. najmu prywatnego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).