Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W złożonych do wniosku uzupełnieniach Wnioskodawca wskazał, że pytanie pierwsze dotyczy wyłącznie prac opisanych jako Segment A i Segment B, które prowadzą do wytworzenia oprogramowania. Ponadto Wnioskodawca ponownie opisał czynności jakie wykonuje w ramach działalności określonej jako Segment A i B, dodając jednocześnie, że:

–czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach Segmentu A i B zawierają: wykonanie specyfikacji projektu, projektowanie oprogramowania, wytwarzanie oprogramowania (kodowanie), wykonanie specyfikacji programowania ;

–w ramach Segmentu A i B Wnioskodawca nie wykonuje zadań postprodukcyjnych, takich jak ulepszanie, refaktoryzacja kodu już istniejącego oprogramowania, znajdowanie i naprawa błędów w już wytworzonym oprogramowaniu, implementacja oprogramowania itp.

Segment A i Segment B nie dotyczą wszystkich czynności wykonywanych w ramach umów z Kontrahentami. Segmenty A i B dotyczą wyłącznie zadań związanych z wytwarzaniem programów komputerowych, a nie dotyczą wykonywania takich czynności jak zarządzanie, doradztwo, wykonywanie prac administracyjnych, naprawienie błędów czy defektów w już istniejącym programie komputerowym, recenzji kodu, czy innych usług informatycznych niż te wskazane jako Segment A i Segment B.

Pierwsze pytanie odnosi się do działań opisanych jako Segment A i Segment B i dotyczy wszystkich (a nie konkretnych) Kontrahentów.

Wnioskodawca podkreśla, że czynności wykonywane w ramach Segmentu A i B dotyczą wszystkich czynności prowadzących do zaprojektowania i wytwarzanie nowego oprogramowania, a także prowadzące do rozwoju i ulepszenia istniejących systemów informatycznych poprzez wytwarzanie od podstaw nowych programów komputerowych.

Segmenty A i B obejmują świadczenie usług informatycznych, które prowadzą do wytwarzania programów komputerowych. Segmenty A i B nie dotyczą zatem świadczenia wszystkich usług informatycznych, bowiem nie zawierają usług innych niż wskazanych w zdaniu poprzednim, w szczególności nie obejmują: wykrywania i naprawianie defektów, przeprowadzanie recenzji kodu, usług związanych z zarządzaniem i innych zadań nie prowadzących do wytworzenia nowego programu komputerowego.

Pytanie drugie dotyczy programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca we wniosku opisał wytwarzane programy komputerowe wskazując również formę wyrażenia tych programów, tj. następujących programów komputerowych:

–„(...)” – program komputerowy został napisany w językach TypeScript, Solidity, Etherum oraz z wykorzystaniem technologii chmurowych;

–(...); języki TypeScript, Solidity, Rust; technologie chmurowe, (...), (...);

–„Usługa (...)” - program został napisany w języku Python;

–„Aplikacja webowa do (...)” - napisana w języku TypeScript;

–Biblioteka programistyczna służąca (...).

Wniosek dotyczy zatem wytwarzanych przez Wnioskodawcę programów komputerowych rozumianych jako zestaw instrukcji przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Instrukcje te mogą być wyrażone znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Innymi słowy można stwierdzić, że program komputerowy to algorytm zapisany w języku programowania, który przyjmuje najczęściej formę kodu źródłowego lub wynikowego.

Zgodnie z Objaśnieniami pojęcie „programu komputerowego” stosowane w kontekście ulgi IP Box nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień umownych.

Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych, artefakty biblioteki, oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) - jako oprogramowania - w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5.

Pytanie drugie dotyczy zatem programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę, które stanowią programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność była/jest/będzie działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca w ramach działalności samodzielnie nie prowadził/ nie prowadzi/ nie będzie prowadził badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. — Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478, z późn. zm.).

Wnioskodawca w ramach działalności samodzielnie prowadził/prowadzi/będzie prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w następujących okresach:

2 marca 2020 r. – 1 czerwca 2020 r.

1 sierpnia 2020 r. – 1 grudnia 2020 r.

1 kwietnia 2021 r. – obecnie.

W okresie od 2 marca 2020 r. do 1 czerwca 2020 r. prace rozwojowe dotyczyły metod (...). Celem pracy było opracowanie metod (...). Prace obejmowały przegląd literatury, analizę istniejących rozwiązań, syntezę kandydatów na nowe rozwiązania z uwzględnieniem istotnych różnić jakościowych, projektowanie i architektura nowego protokołu.

Prace rozwojowe prowadzone w okresie od 2 marca 2020 r. do 1 czerwca 2020 r. zakończyły się pozytywnym wynikiem którym było znalezienie odpowiedzi na pytania badawcze a następnie wykorzystanie elementów badań w projekcie programistycznym. Wynik prac rozwojowych miał formę raportu i prezentacji (seminarium). Wyniki te Wnioskodawca wykorzystał do tworzenia kodu źródłowego. Elementy badań są obecnie dalej wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy ponieważ stanowią obszar jego ekspertyzy którą stosuje w projektach informatycznych.

W okresie od 2 marca 2020 r. do 1 czerwca 2020 r., w wyniku prac rozwojowych powstało oprogramowanie „(...)” oraz (...).

W okresie od 1 sierpnia 2020 r. do 1 grudnia 2020 r. prace rozwojowe dotyczyły algorytmów (...). Celem pracy było wytworzenie metod pracy z ww. algorytmami które spełniałyby pewne wyznaczone właściwości i normy jakościowe. Prace obejmowały wybranie ww. właściwości i norm korzystając z istniejącej literatury i badań empirycznych na wybranych zbiorach danych.

Prace rozwojowe prowadzone w okresie od 1 sierpnia 2020 r. do 1 grudnia 2020 r. miały pozytywny przebieg ale zakończyły się przedwcześnie ze względu na zmianę obszaru zainteresowań Wnioskodawcy. Wynik prac miał formę empirycznych badań jakościowych wybranych metod i raportów. Wyniki prac zostały wykorzystane w projekcie programistycznym (tworzenie kodu źródłowego). Obecnie Wnioskodawca korzysta z pewnych elementów tych badań (...).

W wyniku prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę w okresie od 1 sierpnia 2020 r. do 1 grudnia 2020 r. powstał program komputerowy wytwarzający (...), jak również program komputerowy wykonujący badania jakościowe ww. modeli i technik.

W okresie od 1 sierpnia 2020 r. do 1 grudnia 2020 r., w wyniku prac rozwojowych powstała nowa metoda (...). Obecnie Wnioskodawca rozwija koncepty produktów i usług w tym obszarze (obszarze ochrony prywatności).

W okresie od 1 kwietnia 2021 r. do obecnie, prace rozwojowe dotyczyły/dotyczą zastosowania metod (...). Celem pracy była analiza (...). Prace obejmowały wytworzenie specyfikacji warstwy użytkowej.

Prace rozwojowe prowadzone w okresie od 1 kwietnia 2021 r. do obecnie mają pozytywny przebieg, dotychczasowe wyniki znajdują zastosowanie w projektach programistycznych (tworzenie kodu źródłowego), które Wnioskodawca prowadzi.

W okresie od 1 kwietnia 2021 r. do obecnie, w wyniku prac powstał projekt biblioteki programistycznej w oparciu, o który Wnioskodawca wykonał jej implementację. Obecnie Wnioskodawca rozwija projekty programistyczne w tym obszarze.

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę w okresie od 1 kwietnia 2021 r. do obecnie zostały zakończone w części. Zakończony został pierwszy etap prac, w wyniku którego powstał program komputerowy będący (...). Drugi etap prac nadal trwa, w jego wyniku powstanie program komputerowy również będący (...).

Wyniki tych prac stanowią programy komputerowe, które Wnioskodawca wymienił w odpowiedzi na wezwanie organu interpretacyjnego.

Wszystkie wytworzone produkty, procesy i usługi miały istotne elementy innowacji i oferowały nową wartość. Innowacyjny charakter produktów itd., nie wynikał z rutynowych i okresowych zmian, natomiast wynikał z przeprowadzonych prac rozwojowych.

W ramach prac opisanych jako Segment A oraz Segment B (które to są przedmiotem pytań postawionych we wniosku) Wnioskodawca nie prowadzi innych prac niż prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace takie Wnioskodawca opisał jako prace z Segmentu D, to rutynowe prace Wnioskodawcy, polegające głównie na bieżącej obsłudze technicznej aplikacji, czynnościach administracyjnych i wsparciem technicznym aplikacji, wdrażaniem u klienta gotowego oprogramowania, udziałem w konferencjach branżowych, spotkaniami z klientami i inwestorami, wsparciem klientów, pracami organizacyjnymi. Mając na uwadze, że zdaniem Wnioskodawcy prace te nie mają charakteru twórczego, to Wnioskodawca nie zamierza korzystać z ulgi IP-Box w stosunku do dochodów uzyskiwanych z działalności opisanej jako Segment D.

Wnioskodawca wskazał, że efekty jego działalności, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem;

b)zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

c)nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

d)nie są jedynie „techniczną” realizacją szczegółowych projektów zleconych przez Klienta.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa odpowiednio „program komputerowym” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca pełni funkcję eksperta - specjalisty, którego zadaniem jest wytwarzanie nowych rozwiązań w obszarze innowacji informatycznych. Efektem tych prac jest wytwarzane oprogramowanie.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania. Jednakże Wnioskodawca wykonuje takie prace w ramach Segmentu C, które nie są przedmiotem pytania. W ramach prac opisanych w Segmencie C Wnioskodawca ulepsza, optymalizuje, dokonuje refaktoryzacji kodu źródłowego, aby zwiększyć jego funkcjonalność oraz efektywność. Prace Wnioskodawcy nad ulepszaniem i rozwijaniem istniejącego oprogramowania nie są poprzedzane udzielaniem mu przez ich właścicieli wyłącznej licencji na korzystanie z tego oprogramowania. Mając to na uwadze, Wnioskodawca nie zamierza korzystać z ulgi IP Box w stosunku do dochodów uzyskiwanych z działalności opisanej jako Segment C.

Programy komputerowe wytworzone w ramach działalności z Segmentu A i B, w tym w szczególności wyszczególnione w uzupełnieniu wniosku oraz te które Wnioskodawca w przyszłości wytworzy w ramach takiej działalności i które będą stanowiły utwory w rozumieniu ustawy o prawach autorskich stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie do „programów komputerowych”.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie łączne za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytworzonych przez niego w ramach umowy utworów oraz innych tytułów, jak świadczenie usług informatycznych. Są to prace opisane w Segmentach C i D.

Umowy zawierane przez Wnioskodawcę wskazywały, że należne Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułu umowy zawiera wynagrodzenie (honorarium) z tytułu przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych, które Wnioskodawca przenosi na kontrahenta.

Umowy zawierane przez Wnioskodawcę nie wydzielają części wynagrodzenia stanowiącego honorarium za przeniesienie praw autorskich oraz za inne usługi, ponieważ w momencie podpisania umowy strony tej umowy nie dysponują informacjami, ile czasu Wnioskodawca poniesienie na wytwarzanie oprogramowania, a ile czasu na inne czynności stanowiące świadczenie usług. Jednakże po pozytywnym zakończeniu prac nad wytwarzaniem oprogramowania strony podpisują dodatkowy dokument, w którym kontrahent Wnioskodawcy potwierdza, że programy komputerowe zostały faktycznie wykonane oraz jaka część wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie z tytułu honorarium za przeniesienie praw autorskich („protokół odbioru programów komputerowych”). Przy wyliczaniu dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnych („kwalifikowane IP”) Wnioskodawca zalicza przychód z faktur sprzedażowych zgodnie z jego zaangażowaniem godzinowym w prace nad wytwarzaniem oprogramowania, które następnie jest potwierdzone przez kontrahenta Wnioskodawcy w dokumencie, o którym mowa uprzednio. W przypadku, gdy z danym kontrahentem Wnioskodawca nie podpisze protokołu odbioru programów komputerowych, a wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich zawarte jest w łącznym wynagrodzeniu w umowie, Wnioskodawca wylicza kwalifikowanych dochodów z danego kwalifikowanego IP na podstawie czasu pracy spędzonego na wytwarzaniu danego programu komputerowego, mnożąc liczbę godzin poświęconych na wytwarzanie danego programu komputerowego przez łączny przychód udokumentowany fakturą.

Do tej pory umowy przewidywały jednorodne wynagrodzenie za całość świadczonych przez Wnioskodawcę usług (tj. wynagrodzenie obejmowało zapłatę za wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności niezbędne do wykonania umowy). Jednakże w przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza zawierania umów, w których będzie wydzielone wynagrodzenie na honorarium za przeniesienie praw autorskich oraz inne wynagrodzenie.

Poszczególne umowy z Kontrahentami przewidują miesięczne okresy rozliczeniowe.

Umowy zawarte z kontrahentami przez Wnioskodawcę przewidują następujące zasady:

–przeniesienie autorskich praw majątkowych na kontrahenta następuje z momentem powstania utworów;

–wynagrodzenie zostało ustalone miesięcznie (z dołu);

–wynagrodzenie wyczerpuje wszelkie roszczenia Wnioskodawcy, w tym z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych.

Dokument (faktura, umowa), który Wnioskodawca wystawiana rzecz Kontrahentów nie wyodrębnia wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na Kontrahentów. Wnioskodawca wyodrębnia wartość honorarium w sposób opisany uprzednio w treści wniosku oraz w odpowiedzi na wezwanie.

Zgodnie z zawartymi Umowami Przeniesienie autorskich praw majątkowych na kontrahenta następuje z momentem powstania utworów.

Wyodrębnienie konkretnych programów komputerowych odbywa się poprzez stworzenie protokołu odbioru programów komputerowych.

Po pozytywnym zakończeniu prac nad wytwarzaniem oprogramowania strony podpisują dodatkowy dokument, w którym kontrahent Wnioskodawcy potwierdza, że programy komputerowe zostały faktycznie wykonane oraz jaka część wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie z tytułu honorarium za przeniesienie praw autorskich.

Wnioskodawca w związku z tworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca od 2 marca 2020 r. prowadzi na „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia, ulepszenia kwalifikowanego IP, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wydatki, które Wnioskodawca ponosił w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i które są przedmiotem zapytania są kosztami uzyskania przychodu funkcjonalnie związanymi z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania przychodu.

Wydatki związane z udziałem w konferencjach branżowych, licencjonowanie oprogramowania komputerowego (użytkowego), wynajmowanie usług w chmurze obliczeniowej, sprzęt komputerowy były ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.

Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, przy takim przyporządkowaniu kieruje się tym czy dany wydatek był wykorzystywany przy wytworzeniu danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca nie zalicza wszystkich wydatków jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego programu komputerowego do wskaźnika Nexus. Wnioskodawca nie zalicza wydatków, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej takimi jak koszty finansowania czy opłaty za biuro.

Wnioskodawca stosuje ustawowe zasady takiego przyporządkowania, które wynikają z art. 30ca ustawy o PIT.

Wnioskodawca wskazał także, że delegacje (wyjazdy) dotyczyły (i w przyszłości również będą dotyczyć) konferencji branżowych i pracy z klientami. Koszty jakie się z tym wiążą to koszty podróży, zakwaterowania, wynajmu przestrzeni biurowej i wstępu na konferencje.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że sposób przekazania autorskich praw każdorazowo spełnia wymogi z art. 41 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, że każdorazowo umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych zostaje zawarta w wymaganej przepisami właściwego prawa formie.

Pana pytania:

1)Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność opisana we wniosku jako Segment A oraz Segment B stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT (pytanie dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego)?

2)Czy dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia praw autorskich do wytworzonych w ramach działalności opisanej w Segmencie A oraz Segmencie B programów komputerowych Wnioskodawca może i będzie mógł opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT (pytanie dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego)?

3)Czy Wnioskodawca ma prawo do ujęcia wydatków opisanych w niniejszym wniosku w literze A wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 4 lit. a) ustawy o PIT (pytanie dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego)?

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP wynosi 5% podstawy opodatkowania. Za kwalifikowane prawo IP, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 uznaje się autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca w ramach opisanych w stanie faktycznym prac w Segmentach A i B wytwarza programy komputerowe. Idąc w ślad za Objaśnieniami podatkowymi Ministra Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi stosowania IP Box (dalej „Objaśnienia”), stwierdzić należy, że doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejścia do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem [formę (ekspresji) utworu] jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Ze specjalistycznej literatury i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, można również wywnioskować, że za program komputerowy często uważany jest za zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Również orzecznictwo Europejskiego Urzędu Patentowego pozwala na zdefiniowanie pojęcia programu komputerowego, definiowanego jako to seria kroków (instrukcji), które są podejmowane przez komputer podczas wykonywania programu. Komponentami programu komputerowego są między innymi sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne.

Przekładając powyższe rozważania na stan faktyczny Wnioskodawcy, efektem prac Wnioskodawcy w Segmentach A i B są właśnie serie kroków (instrukcji) napisanych w języku programowania, które komputer przetwarza i wykonuje zgodnie z przewidzianymi przez programistę regułami, dając użytkownikowi możliwość interakcji w celu osiągnięcia odpowiedniego rezultatu. Wnioskodawca wytwarza zatem, w ramach prac opisanych w Segmentach A i B, programy komputerowe.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania.

Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę są przejawem jego indywidualnej, twórczej działalności - tworzy on je bowiem samodzielnie, wykorzystując w tym celu swoją wiedzę i doświadczenie, nie korzystając przy tym z gotowych rozwiązań ani nie kopiując pracy innych programistów - utrwalonymi w postaci zapisu na nośniku elektronicznym komputera lub innego urządzenia o podobnej charakterystyce, w którym program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa jest to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe to z kolei zgodne z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace Wnioskodawcy w Segmentach A i B z całą pewnością charakteryzują się twórczością, gdyż polegają na tworzeniu niepowtarzalnych, nieistniejących wcześniej zespołów instrukcji i algorytmów realizujących zaprojektowane, metodycznie zaplanowane funkcje. Nie ma tutaj mowy o działaniach rutynowych, bowiem każdy tworzony przez Wnioskodawcę program realizowany jest na zapotrzebowanie kontrahenta, rozwiązując skomplikowany problem biznesowy. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Działalność Wnioskodawcy jest uporządkowana i oparta o określoną w opisie stanu faktycznego metodykę pracy. Przy projektowaniu każdego programu komputerowego Wnioskodawca przyjmuje określone cele do osiągnięcia (postawione mu przez kontrahenta lub bezpośrednio przez klientów kontrahenta, oczekującego konkretnej funkcjonalności), planuje poszczególne etapy pracy i w odpowiedniej kolejności je wykonuje. Taki charakter pracy - metodyczny, uporządkowany i zaplanowany - niewątpliwie uznać można za systematyczność. Celem prac jest stworzenie programu komputerowego w wyniku wykorzystania zasobów wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy.

W ciągu swojej wieloletniej pracy w charakterze programisty Wnioskodawca zdobył i wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu projektowania i tworzenia nowych produktów i procesów. Stworzone przez niego programy realizują zaawansowane funkcje biznesowe związane z architekturą blockchain i branżą kryptowalut.

Wytwarzanie oprogramowania przez Wnioskodawcę wymaga bardzo specjalistycznej wiedzy. Tworząc rozwiązania programistyczne dla takich zastosowań Wnioskodawca sam na bieżąco aktualizuje swoją wiedzę i nabywa nowe umiejętności samoistnie poszerza wiedzę Wnioskodawcy, co owocuje w kolejnych pracach nowymi pomysłami i istotnym poszerzeniem biznesowych możliwości Wnioskodawcy.

Tworzone przez Wnioskodawcę aplikacje nie powstają w oparciu o gotowe szablony ani przy wykorzystaniu kreatorów dostępnych publicznie, Wnioskodawca używa szeregu zaawansowanych narzędzi programistycznych, których funkcje na bieżąco łączy w celu uzyskania konkretnego efektu w postaci kodu źródłowego wykonującego pożądane funkcje. Poszczególne aplikacje pozwalają końcowym klientom Wnioskodawcy na uzyskanie przewagi konkurencyjnej na rynkach i w branżach, w których działają, np. poprzez zautomatyzowanie czynności dotychczas wykonywanych manualnie, przyspieszenie działania czy ułatwienie dostępności.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, prace realizowane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w Segmentach A i B charakteryzują się twórczością, systematycznością oraz skutkują zwiększeniem zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań - spełniają tym samym definicję prac badawczo-rozwojowych. Z kolei prace z Segmentu D należy ocenić jako częściowo rutynowe, nieposiadające cech systematyczności i twórczości, będące w istocie formą wsparcia technicznego, co z pewnością nie kwalifikuje ich do uznania za prace badawczo-rozwojowe. Na marginesie Wnioskodawca chciałby wskazać, że opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku starał się przedstawić w najdrobniejszych szczegółach, a dotyczące tego stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy wyraża jego przekonanie o spełnieniu we wskazanym stanie faktycznym przesłanek do uznania prowadzonej przez niego działalności za działalność badawczo-rozwojową. Celem Wnioskodawcy jest jednak uzyskanie od organu podatkowego potwierdzenia prawidłowości tego stanowiska lub uzyskania wyjaśnienia, w jakim zakresie jest ono nieprawidłowe. Wnioskodawca w żaden sposób nie przesądza niniejszym stanowiskiem, że jego działalność spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej i oczekuje w tej kwestii wiążącej odpowiedzi organu. Wnioskodawca wskazuje jednocześnie na najnowsze orzecznictwo sądów administracyjnych, jak w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 178/21, z którego wynika generalny zakaz przerzucania na podatnika ciężaru rozstrzygania spornych kwestii związanych ze stosowanie przepisów prawa podatkowego, w tym również przepisów ustaw niepodatkowych z nazwy, ale do zapisów których odwołują się ustawy podatkowe i których treść regulacji ma wpływ na opodatkowanie (jak ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce). Także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1392/16 wskazuje, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PlT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 uznaje się autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy przedstawionym uprzednio Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w Segmencie A i B, w ramach których wytwarza programy komputerowe. Programy te spełniają definicję utworu w rozumieniu art. 1 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „PrAut”), są bowiem przejawem twórczej działalności Wnioskodawcy i posiadają indywidualny charakter i jako takie podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 PrAut. Tym samym, autorskie prawa do programów komputerowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę, będących utworami w rozumieniu przepisów PrAut, które Wnioskodawca wytwarza w ramach prowadzonych przez siebie prac badawczo-rozwojowych opisanych w Segmencie A i B, należy uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

W odniesieniu do prac z Segmentu A i B, które Wnioskodawca świadczy na podstawie umów zawartych w formie pisemnej, Wnioskodawca dokonuje przeniesienia autorskich praw majątkowych na swoich kontrahentów, co należy rozumieć jako sprzedaż kwalifikowanych praw własności intelektualnej stosownie do art. 30 ca ust. 7 pkt 2 Ustawy o PlT.

Wnioskodawca prowadzi również prace badawczo-rozwojowe w Segmencie C, w ramach których dokonuje ulepszeń i rozwijania programów komputerowych. Ponieważ jednak Wnioskodawca nie uzyskuje od swoich kontrahentów każdorazowo licencji wyłącznej na korzystanie z bazowego oprogramowania, które następnie ulepsza w ramach prac badawczo-rozwojowych, uznać należy, że przenosi on na poszczególnych kontrahentów, na podstawie odpowiednich postanowień umownych, jedynie prawa majątkowe do wyników swoich prac, a nie kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30 ca ust. 7 pkt 2 Ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochodem, zgodnie z art. 9 ust. 2, jest nadwyżka sumy przychodów z danego źródła nad kosztami jego uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Wnioskodawca ponosi w związku z wytwarzaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej koszty, wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wniosku.

Wskazane koszty są dla Wnioskodawcy kosztami ponoszonymi na prowadzoną przez niego bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, tzn. stanowią dla Wnioskodawcy koszty z litery A wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT.

W związku z powyższym Wnioskodawca uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30cb ust. 1 Ustawy o PIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 Ustawy o PIT prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w formie elektronicznego arkusza kalkulacyjnego, w którym wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodu i dochodów (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca wyodrębnia również w przedmiotowej ewidencji koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Reasumując, Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w związku ze sprzedażą kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ponosi koszty na prowadzoną przez siebie bezpośrednio działalność związaną z wytwarzaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz wykazuje wskazane w art. 30 cb ust. 1 i 2 Ustawy o PIT informacje w odrębnej ewidencji. Tym samym, może opodatkować dochody uzyskiwane z działalności opisanej w Segmencie A i B w części, jaka dotyczy prac realizowanych na podstawie zawartych umów w formie pisemnej, stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT.

Do dochodów z Segmentu C Wnioskodawca nie może zastosować stawki 5%, ponieważ ze względu na brak każdorazowego uzyskania licencji wyłącznej do rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania nie wytwarza on kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Również do dochodów z Segmentu D Wnioskodawca nie może zastosować stawki 5% ze względu na brak możliwości zakwalifikowania prac z tego segmentu jako prace badawczo-rozwojowe.

Ad. 3)

Wnioskodawca uważa, że koszty poniesione w związku z prowadzoną przez niego działalnością, takie jak sprzęt, stałe połączenie z Internetem oraz dostęp do odpowiednich narzędzi, m.in. w modelu SaaS (Software as a Service) takie jak m.in. (...), czy narzędzia pomagające w zarządzaniu projektami podczas wytwarzania oprogramowania (m.in. (...)), baz danych związanych z branżą blockchain, czy na delegacje są kosztami ponoszonymi bezpośrednio na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, tzn. do kosztów z litery A wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest :

–nieprawidłowe - w części dotyczącej uznania kosztu związanego z wynajmem przestrzeni biurowej podczas delegacji za koszt bezpośrednio związany z wytwarzaniem oprogramowania, o którym mowa we wzorze określonym w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (lit. a tzw. wskaźnika nexus),

–prawidłowe - w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.