Temat interpretacji
W zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów (ochrona patentowa na wynalazek).
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej – w wyniku uwzględnienia postanowienia Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (...) 2022 r. znak (…), które uchyliło moje postanowienie z (…) 2022 r. znak (…) o zastosowaniu do sprawy interpretacji ogólnej, i
2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 9 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem:
1)Zainteresowani będący stroną postępowania:
A. s. jawna
2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania
M. F.
3)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania
M.K.
4)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania
T.H
5)Zainteresowany niebędący stroną postępowania
M.O.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Zatrudniali Państwo pracowników. Państwa pracownikami były cztery osoby fizyczne - zainteresowani niebędący stronami postępowania. Wszyscy pracownicy (osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę) są polskimi rezydentami podatkowymi (dalej jako „Pracownicy”).
Od początku swego istnienia prowadzą Państwo księgi rachunkowe.
W latach od 2016 do 2018 r. prowadzili Państwo prace badawczo-rozwojowe dotyczące pozyskania kleju do protez zębowych.
Pracownicy na podstawie zawartej umowy o pracę lub na podstawie oddelegowania w ramach wykonywania obowiązków z umowy o pracę zostali przez Państwa zobowiązani do prowadzenia i koordynowania lub prowadzenia prac badawczo-rozwojowych w ramach projektu współfinansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Działania 1.2 Działalność badawczo rozwojowa przedsiębiorstw - typ projektów - Projekty badawczo-rozwojowe, Regionalnego Programu Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014 - 2020 - projektu „(…)".
W ramach wykonywanych obowiązków pracowniczych, Pracownicy zostali twórcami wynalazku „Klej do protez zębowych”, który uzyskał ochronę patentową - PATENT NR (…) - gdzie uprawnionym z patentu zostali Państwo.
Jak to zostało wskazane, Pracownicy w ramach wykonywanych obowiązków pracowniczych wykonywali prace badawczo-rozwojowe.
Prowadzili Państwo ewidencję czasu pracy pracowników - w ramach kartotek czasu pracy każdego Pracownika - która pozwala na ustalenie poświęconego czasu pracy danego pracownika na rzecz pracy twórczej – wytworzenia wynalazku „Klej do protez zębowych". Czas zaangażowania czasu pracy poszczególnych Pracowników w prace twórcze związane z prowadzeniem projektu, wahał się od 100% poświęconego czasu pracy do kilkudziesięciu procent poświęconego czasu pracy.
Umowy o pracę Pracowników nie zawierały szczególnych regulacji dotyczących przeniesienia na Państwa efektów ich pracy twórczej. Podmiotem uprawnionym do wynalazku zostali jednak Państwo na podstawie oświadczenia wyrażonego we wniosku patentowym.
Wynagrodzeniem za przeniesienie praw do wynalazku było wynagrodzenie za pracę w części przypadającej na czas pracy poświęcony przez Pracowników opisanej pracy twórczej.
Nie korzystali Państwo w tym zakresie z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.
Pytania
1.Czy Pracownicy mają prawo do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do przychodów uzyskanych na podstawie umowy o pracę stanowiących wynagrodzenie za prace twórcze, których efektem było uzyskanie przez Państwa ochrony patentowej na wynalazek „Klej do protez zębowych"?
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pyt. 1, prosimy o udzielenie odpowiedzi na pyt. 2.
2.Czy Państwo jako pracodawca, jesteście zobowiązani do dokonania korekt wystawionych informacji PIT -11, za okres kiedy Pracownicy wykonywali prace twórcze i uwzględnienia w tej informacji 50% kosztów uzyskania przychodów?
Państwa stanowisko w sprawie
Pracownicy mają prawo do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do tej części wynagrodzenia za pracę otrzymanego od Pracodawcy za czas pracy poświęcony w ramach wykonywania obowiązków pracowniczych na pracę twórczą, które to wynagrodzenie stanowi wynagrodzenie za przeniesienie na rzecz Pracodawcy praw do wynalazku przez jego twórców tj. Pracowników.
W Państwa ocenie, płatnik jako obowiązany do obliczenia i pobrania podatku (zaliczki na podatek), nie jest obowiązany do wystawienia korekt informacji PIT- 11, uwzględniającej 50% koszty uzyskania przychodu w sytuacji, gdy tych kosztów nie uwzględnił. Każdy Pracownik, powinien sam skorygować swoją deklarację roczną.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 updof - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy - koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące kosztów uzyskania przychodów przysługujących twórcom projektów wynalazczych należy rozpatrywać w kontekście przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 776 ze zm.) określających między innymi zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować projekty wynalazcze i wynagradzać ich twórców.
Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy - Prawo własności przemysłowej - ilekroć w ustawie jest mowa o projektach wynalazczych - rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy - na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:
1. uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;
2. wynagrodzenia;
3. wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.
W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej - prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.
Współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje wspólnie (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).
W razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w wyniku wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy albo z realizacji innej umowy, prawo, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracodawcy lub zamawiającemu, chyba że strony ustaliły inaczej (art. 11 ust. 3 ww. ustawy).
W myśl art. 22 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej, jeżeli strony nie umówiły się inaczej, twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego ma prawo do wynagrodzenia za korzystanie z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez przedsiębiorcę, gdy prawo korzystania z niego bądź prawo do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje przedsiębiorcy na podstawie art. 11 ust. 3 i 5 lub art. 21.
Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zauważyć, że przywołanego powyżej art. 22 ust. 9 pkt 1 updof wynika, że koszty uzyskania przychodu z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego wynoszą 50% uzyskanego przychodu. Jak wynika z jego treści - odnosi się on jedynie do tych sytuacji, w których wypłata wynagrodzenia twórcy projektu wynalazczego wiąże się przeniesieniem prawa własności tego projektu. Zatem omawiany przepis ma jedynie zastosowanie w przypadku przeniesienia prawa własności wynalazku, nie zaś do wynagrodzenia za korzystanie z tego wynalazku przez Pracodawcę.
Własność wynalazku to zespół skutecznych uprawnień dających ich podmiotowi pełną możliwość korzystania z wynalazku, rozporządzenia nim oraz dochodzenia roszczeń z tytułu naruszenia tych uprawnień. W omawianej sprawie Pracownicy byli współtwórcami projektu wynalazczego. W świetle powołanego przepisu art. 11 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej uprawnionym podmiotem do uzyskania patentu był Pracodawca. W tym miejscu należy podkreślić, że w opisanym stanie faktycznym Pracodawca uzyskał ochronę patentową po zakończeniu prac twórczych przez Pracowników. W trakcie tych prac Pracodawca wypłacał im wynagrodzenia z tytułu stosunku pracy. Zatem skoro z mocy art. 11 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej Pracodawca nabywa niejako z mocy ustawy prawa do rejestracji wynalazku, zapłacone wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę należy uznać za wynagrodzenie za przeniesienie prawa własności wynalazku. To nie na rzecz Pracowników, tylko na rzecz Pracodawcy Urząd Patentowy RP przyznał patent na wynalazek, a z treści samego Patentu wynika, że jego twórcami są Pracownicy.
Zatem wynagrodzenie za pracę twórczą (w ramach stosunku pracy) wypłacone Pracownikom jako współtwórcom wynalazku należy uznać za wynagrodzenie za przeniesienie prawo do wynalazku. W tym miejscu należy kategorycznie oddzielić wynagrodzenie wypłacone z tytułu umowy o pracę w trakcie prac nad wynalazkiem od wynagrodzenia określonego w art. 20 ustawy Prawo własności przemysłowej, które jest należne za korzystanie z tego wynalazku przez Pracodawcę. Nie można uznać, że w wyniku wypłaty wynagrodzenia za pracę doszło zatem do wypłaty wynagrodzenia, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej, choćby z tego powodu, że dopiero od momentu uzyskania ochrony patentowej Pracodawca mógł korzystać z wynalazku.
Wobec tak przedstawionego stanu faktycznego, przepis art. 22 ust. 9 pkt 1 updof w Państwa ocenie, może mieć zastosowanie do otrzymanego przez Pracowników wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę w tej części, w której stanowiło ono wynagrodzenie za czas poświęcony na pracę twórczą, bowiem jest to wynagrodzenie za przeniesienie prawa własności do wynalazku.
Podsumowując, ustawodawca w cytowanym art. 22 ust. 9 pkt 1 updof dał uprawnienie do zastosowania szczególnej normy, tj. zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego. Wynagrodzenie za przeniesienie prawa nie jest tym samym co wynagrodzenie za korzystanie z wynalazku.
Biorąc pod uwagę uregulowania zawarte w art. 22 ust. 9 pkt 1 updof stwierdzić należy, że dotyczą przychodu tylko konkretnie w nim określonego jako przychód z przeniesienia prawa własności wynalazku. W świetle powyższych wyjaśnień 50% koszty uzyskania przychodu przysługujące na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 1 ww. ustawy mają zastosowania do otrzymanego przez Pracowników wynagrodzenia, z tytułu umowy o pracę, w części stanowiącej wynagrodzenie za czas pracy twórczej.
Zgodnie z art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu - Państwo, którzy pełnili w zakresie wynagrodzeń Pracowników funkcję płatnika. Powinna była zatem obliczyć i pobrać podatek PIT z uwzględnieniem 50% kosztów uzyskania przychodów w zakresie, w jaki, koszty te dotyczą pracy twórczej Pracowników. Państwo tego jednak nie zrobili. Mimo, to w Państwa ocenie przekazana Pracownikom informacja PIT-11 nie będzie podlegała korekcie. Informacja ta bowiem stwierdza stan faktyczny na datę poboru zaliczek. Pracownicy powinni zatem sami skorygować swoją deklarację roczną w tym zakresie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku wspólnym, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Według art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Stosownie do art. 12 ust. 4 omawianej ustawy:
Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.
Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 1:
Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
Przy czym - stosownie do art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Artykuł 27 ust. 1 wskazuje z kolei, że:
Podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30f, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali podatkowej:
- do 120 000: 12% minus kwota zmniejszająca podatek 3600 zł;
- ponad 120 000: 10 800 zł + 32% nadwyżki ponad 120 000 zł.
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 12 cytowanej ustawy:
Do przychodów, o których mowa w art. 14, nie mają zastosowania koszty uzyskania przychodów określone w ust. 9.
Przedstawili Państwo informacje, z których wynika, że:
1. w latach 2016 – 2018 prowadzili Państwo prace badawczo – rozwojowe dotyczące pozyskiwania kleju do protez zębowych;
2.Państwa pracownicy na podstawie zawartej umowy o pracę lub na podstawie oddelegowania w ramach wykonywania obowiązków z umowy o pracę zostali przez Państwa zobowiązani do prowadzenia i koordynowania lub prowadzenia prac badawczo-rozwojowych;
3.w ramach wykonywanych obowiązków Państwa pracownicy zostali twórcami wynalazku „Klej do protez zębowych”, który uzyskał ochronę patentową, a uprawnionymi z patentu zostali Państwo;
4.prowadzili Państwo ewidencję czasu pracy pracowników pozwalającą na ustalenie czasu pracy pracowników poświęconego na pracę twórczą;
5.wynagrodzenie za przeniesienie praw do wynalazku było wynagrodzeniem za pracę w części przypadającej na czas pracy poświęcony przez pracowników opisanej pracy twórczej.
Powzięli Państwo w wątpliwość, czy można zastosować 50% koszty uzyskania przychodów do wynagrodzenia za prace twórcze, których efektem było uzyskanie przez Państwa ochrony patentowej na wynalazek „Klej do protez zębowych”, jak również, czy są Państwo zobowiązani do dokonania korekt wystawionych informacji PIT-11 za okres, kiedy pracownicy wykonywali prace twórcze i uwzględnienia w tej informacji 50% kosztów uzyskania przychodów.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są: kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
Z treści art. 18 ww. ustawy wynika natomiast, że:
Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
Wyliczenie zawarte w ww. przepisie nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje użycie wyrażenia „w szczególności”, jednakże wprost zalicza do przychodów z praw majątkowych przychody uzyskiwane z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, a także z odpłatnego zbycia tych praw. W konsekwencji, przychodem z praw majątkowych są nie tylko przychody z odpłatnego zbycia praw autorskich i praw pokrewnych, lecz także z korzystania z tych praw, a zatem z czynności i zdarzeń, których podstawą są posiadane przez podatnika prawa autorskie i prawa pokrewne.
Przychód uzyskany z tytułu wynagrodzenia za prawo do projektu wynalazczego jest więc przychodem z tych praw.
Zatem uzyskany przez Państwa pracowników przychód z ww. tytułu będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym jako przychód z praw majątkowych, o którym stanowią przepisy art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
W myśl art. 42 ust. 1 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Z kolei zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.
Z powyższego wynika, że ustawodawca zobowiązał płatnika do poboru zaliczek w prawidłowej wysokości, tj. od dochodu ustalonego zgodnie z regułami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc z uwzględnieniem kosztów w takiej wysokości, w jakiej ustawodawca w danych okolicznościach przewidział.
Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu do przychodów uzyskanych z tytułu wynagrodzenia za prawo do projektu wynalazczego należy wskazać, że zgodnie z cytowanym wcześniej art. 22 ust. 9 pkt 1, 50% koszty uzyskania przychodu mogą przysługiwać twórcom z tytułu przeniesienia prawa własności wynalazku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 1, takich jak „twórca”, „wynalazek”, zatem należy odnieść się w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć Ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jak również Ustawę o prawie własności przemysłowej.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1062):
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.
Co do zasady, twórcom utworów, objętych ochroną prawa autorskiego przysługuje wyłączność do tychże praw.
Dla uzyskania przychodu z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek:
· po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,
· po drugie zaś konieczne jest osiągnięcie przychodu w postaci wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego, bezpośrednio powiązanego z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzania nimi.
Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 324 ze zm.):
Ilekroć w ustawie jest mowa o: projektach wynalazczych - rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie;
W Państwa przypadku jest to wskazany we wniosku „klej do protez zębowych”.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy:
Na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:
- uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;
- wynagrodzenia;
- wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.
Z kolei w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.
Natomiast art. 11 ust. 2 stanowi, że:
Współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje wspólnie.
Stosownie do treści art. 11 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej:
W razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w wyniku wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy albo z realizacji innej umowy, prawo, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracodawcy lub zamawiającemu, chyba że strony ustaliły inaczej.
W przedmiotowym wniosku wskazali Państwo, że umowy o pracę pracowników nie zawierały szczególnych regulacji dotyczących przeniesienia na Państwa efektów ich pracy twórczej, jednakże na podstawie oświadczenia wyrażonego we wniosku patentowym, zostali Państwo podmiotem uprawnionym do wynalazku, a wynagrodzenia za przeniesienie praw do wynalazku było wynagrodzeniem za pracę w części przypadającej na czas pracowników poświęcony pracy twórczej.
W związku z powyższym należy przyjąć, że w analizowanej do wynagrodzenia wypłacanego sprawie Państwa pracownikom za prace twórcze przysługują 50% koszty uzyskania przychodu. Koszty te nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Odnosząc się natomiast do drugiego z zadanych we wniosku pytań należy wskazać, że to Spółka jako płatnik była zobowiązana do uwzględnienia 50% kosztów uzyskania przychodu.
Gdy w informacji rocznej PIT-11 pracodawca nie zastosował tychże kosztów do części wynagrodzenia za prace o charakterze twórczym, należy wyjaśnić, że ustawodawca zobowiązał płatnika do poboru zaliczek w prawidłowej wysokości, tj. od dochodu ustalonego zgodnie z regułami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc z uwzględnieniem kosztów w takiej wysokości, w jakiej ustawodawca w danych okolicznościach przewidział. Tym samym jeśli zgodnie z uregulowaniami wskazanej ustawy pracownikowi mogą być uwzględnione 50% koszty uzyskania przychodu, to płatnik winien takie koszty zastosować.
Niemniej nie ma przeszkód prawnych, aby pracownicy uwzględnili w zeznaniu rocznym przysługujące koszty uzyskania przychodu, w sytuacji gdy płatnik dokonał poboru zaliczki na podatek dochodowy z pominięciem uwzględnienia normy 50% kosztów uzyskania przychodów i koszty te nie zostały wykazane w informacji podatkowej PIT-11 o wysokości dochodu.
Informacja o wysokości dochodu służy określeniu wysokości pobranych zaliczek na podatek i nie może przesądzać o przysługujących podatnikowi, bądź nie, kosztach uzyskania przychodu. Podatek pobrany przez płatnika ma charakter zaliczek na podatek, zaś właściwe rozliczenie z dochodu uzyskanego w danym roku podatkowym polega na złożeniu zeznania rocznego.
Wobec powyższego w sytuacji, gdy w informacji rocznej PIT-11 Spółka, jako pracodawca i płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w odniesieniu do części wynagrodzenia za prace o charakterze twórczym, wykazała koszty uzyskania przychodów obliczone zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy, nie ma przeszkód aby pracownicy, składając zeznanie roczne bądź dokonując jego korekty, zastosowali 50% koszty uzyskania przychodów.
Zatem nie są Państwo zobowiązani do skorygowania wystawionych pracownikom deklaracji PIT-11, gdyż informacje te odzwierciedlały wysokość faktycznie zastosowanych kosztów uzyskania przychodów.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy :
·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;
·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Państwo – (…) (Zainteresowani będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) mają prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).