Planowane jest przekształcenie ww. spółki cywilnej w spółkę komandytową, w wyniku którego Zainteresowani staną się jej komplementariuszami (ww. spółka po przekształceniu w spółkę komandytową będzie w dalszej części niniejszego wniosku określana jako „Spółka").

Uzupełnienie oraz doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Możliwość wypłaty wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki wynika z treści samej umowy spółki, a jego wysokość - jak zostało już wskazane we wniosku - będzie ustalana uchwałą wspólników.

Prowadzenie spraw spółki polega na dokonywaniu niezbędnych czynności faktycznych i prawnych, których efektem ma być zapewnienie prawidłowego funkcjonowania spółki i przynoszenia przez nią korzyści gospodarczych. Obejmuje to w szczególności:

W przedmiotowym przypadku działalność Spółki polega w przeważającej mierze na prowadzeniu piekarni. Spółka ma 2 własne działy produkcji wyrobów piekarniczych. Spółka dostarcza swoje wyroby do ok. 1000 punktów sprzedaży, w tym 45 własnych punktów sprzedaży. Oprócz tego Spółka prowadzi m.in. restaurację. Spółka komandytowa nie ma zarządu, więc wszystkimi sprawami związanymi z działalnością spółki zajmują się komplementariusze. W tym przypadku te sprawy obejmują w szczególności:

spotkania z producentami urządzeń, przedstawicielami dostawców produktów, analiza i wybór ofert związanych ze współpracą z dostawcami urządzeń, produktów, negocjowanie warunków umów i ich zawieranie, załatwianie różnego spraw w urzędach, organach związanych z bieżącą działalnością spółki, czynności zmierzające do pozyskiwania dotacji, rozwiązywanie problemów pracowniczych (Spółka zatrudnia ok. 300 pracowników), rozliczenia, weryfikacja faktur zakupowych, akceptacja przelewów, weryfikacja spełniania wymogów sanitarnych w działach produkcji i punktach sprzedaży, spotkania i podejmowanie decyzji związanych z marketingiem, działania zmierzające do rozwoju firmy, w tym poszukiwanie miejsc związanych z tworzeniem nowych punktów sprzedaży, spotkania, analiza ofert i podejmowanie decyzji związanych z nowymi możliwościami w zakresie źródeł energii, koordynacja spraw logistycznych.

Pytanie

Czy przychody uzyskiwane przez Zainteresowanych jako komplementariuszy Spółki (komandytowej) z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki, wypłacanego wyłącznie na podstawie umowy Spółki i uchwały wspólników, należy kwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz.1128 ze zm. zwanej dalej „ustawa o PIT”)?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

W ocenie Zainteresowanych przychody uzyskiwane przez nich jako komplementariuszy Spółki (komandytowej) tytułem wynagrodzenia za prowadzenie spraw Spółki, wypłacanego wyłącznie na podstawie umowy Spółki i uchwały wspólników, należy kwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; zwanej dalej „ustawą o PIT”).

Art. 117 KSH stanowi, że spółkę komandytową reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki. Prowadzenie spraw spółki powierzone jest tylko komplementariuszom (art. 121 KSH). Co do zasady każdy komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki (art. 103 w zw. z art. 39 § 1 KSH).

Prowadzenie spraw spółki polega natomiast na dokonywaniu czynności faktycznych lub prawnych mających na względzie realizację celów spółki (np. prowadzenie korespondencji, sporządzanie bilansu, podejmowanie decyzji związanych z kierowaniem bieżącą działalnością przedsiębiorstwa itp.) (por. S. Sołtysiński, Komentarz do art. 29 i 39 KSH, (w:) S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych. Tom I. Przepisy ogólne. Spółki osobowe. Komentarz do artykułów 1-150, Legalis/el.).

b)    Wynagrodzenie komplementariusza za prowadzenie spraw spółki - kwalifikacja do źródła przychodów

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W celu określenia źródła przychodów dla uzyskanych przez Zainteresowanych wynagrodzeń za prowadzenie spraw Spółki należy odnieść się do źródeł uzyskania przychodów wymienionych przez ustawodawcę w art. 10 ustawy PIT. Przepis ten zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 10 ust. 1 tej ustawy, źródłami przychodów są m.in. określone w pkt 2, 3, 7 i 9 tego przepisu:

‒ działalność wykonywana osobiście,

‒ pozarolnicza działalność gospodarcza,

‒ kapitały pieniężne i prawa majątkowe,

Zdaniem Zainteresowanych, przychody uzyskiwane przez komplementariusza spółki komandytowej z tytułu wynagrodzenia przewidzianego w umowie Spółki za prowadzenie spraw tej Spółki nie spełniają przesłanek do zakwalifikowania ich jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, przychodów z działalności wykonywanej osobiście, ani jako przychodów z kapitałów pieniężnych. Za takim stanowiskiem przemawiają przedstawione poniżej argumenty.

a)  osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b)  właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

c)  przedsiębiorstwa w spadku,

z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9,

- przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wynagrodzenie wypłacane komplementariuszom za prowadzenie spraw Spółki nie kwalifikuje się do żadnego z ww. przypadków. Pomiędzy Spółką a komplementariuszami nie zostanie zawarta żadna umowa, której przedmiotem byłoby prowadzenie spraw Spółki, w szczególności umowa zlecenia, umowa o świadczenie usług, kontrakt menadżerski czy inna umowa o podobnym charakterze. Jak już bowiem zostało wskazane, wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki będzie wypłacane komplementariuszom wyłącznie w oparciu o umowę Spółki i uchwałę wspólników. Przychody uzyskiwane z tytułu takiego wynagrodzenia nie kwalifikują się zatem do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, wymienionych w 13 pkt 7 - 9 ustawy o PIT.

2.3  Wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki nie będzie również stanowiło przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

a.  wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

b.  polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Pozarolnicza działalność gospodarcza zatem, w rozumieniu omawianej ustawy, to działalność, która:

1.  jest działalnością zarobkową, czyli zespołem działań podejmowanych w celu "zarabiania", generowania zysku, zapewnienia określonego dochodu; sposób jej prowadzenia jest podporządkowany temu, aby osiągać jak najlepsze wyniki gospodarcze;

2.  jest prowadzona w sposób zorganizowany, czyli będący efektem "organizowania" - tj. "przygotowywania, zakładania jakiegoś przedsięwzięcia, nadawania czemuś reguł, wprowadzania porządku" (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000);

3.  jest prowadzona w sposób ciągły - "ciągłość" w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania;

4.  jest prowadzona we własnym imieniu,

z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Prowadząc sprawy Spółki komplementariusz działa jako reprezentant Spółki. Czynności komplementariusza nie są zatem podejmowane w jego własnym imieniu i na jego rzecz, lecz w imieniu i na rzecz Spółki. Działania komplementariusza mają wprawdzie na celu osiąganie zysku, ale nie przez komplementariusza, tylko przez Spółkę. Podejmowane są w warunkach zorganizowanych, ale ta organizacja dotyczy Spółki, która jest beneficjentem efektów działań komplementariusza.

Charakter działań komplementariusza wyklucza zatem możliwość uznania go jako podmiotu prowadzącego indywidualną działalność gospodarczą. Brak jest zatem podstaw do zaliczenia wynagrodzenia wypacanego komplementariuszowi za prowadzenie spraw Spółki do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

2.4 Wynagrodzenia wypłacanego komplementariuszowi za prowadzenie spraw Spółki nie sposób również zaliczyć do przychodów z kapitałów pieniężnych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału. Przyjmuje się, że do tego źródła kwalifikowane są przychody, które wynikają z prawa do udziału (akcji) w spółce.

Pewne uściślenie w tym zakresie zawiera dodatkowo przepis art. 24 ust. 5 ustawy o PIT. Zgodnie z jego treścią, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód faktycznie uzyskany z tego tytułu, w tym także m.in:

1.przychody z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,

2.dochód ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce,

3.dochód z wystąpienia wspólnika ze spółki,

4.wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki;

5.w przypadku połączenia lub podziału spółek - dopłaty w gotówce otrzymane przez udziałowców (akcjonariuszy) spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych;

6.wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej;

7.odsetki od udziału kapitałowego wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę.

Sytuacje, w których podstawą dokonanej wypłaty jest tytuł prawny w postaci posiadania udziału (akcji), należy odróżnić jednak od innych przypadków, w których wypłaty dokonywane ze strony spółki nie są związane z udziałem w kapitale. Zainteresowani otrzymywać będą bowiem wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki, które podobnie jak wynagrodzenie członków organów spółki kapitałowej, np. zarządu czy rady nadzorczej, nie powinno być traktowane jako dochód z udziału w zyskach osób prawnych. Nie ma ono bowiem związku z posiadanym przez komplementariusza udziałem w zyskach czy stratach Spółki. Dlatego brak jest podstaw do zaliczenia tego wynagrodzenia do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

2.5 Wobec powyższego, wynagrodzenie komplementariusza za prowadzenie spraw Spółki, wypłacane mu wyłącznie na podstawie umowy Spółki i uchwały wspólników, należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł, zgodnie z art. ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.

Jak już wskazano, na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT, źródłami przychodów są m.in. inne źródła.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 tejże ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 ustawy o PIT, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12 -14 i art. 17 tejże ustawy.

Zwrot "w szczególności" użyty w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT oznacza, iż ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy. Katalog ten nie jest więc zamknięty, co oznacza, iż do "innych źródeł" należy zakwalifikować wszelkie przychody w rozumieniu ustawy o PIT, których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1 - 8b tejże ustawy.

Przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach podatkowych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (zwanego dalej „Dyrektorem KIS").

W interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2021 roku znak: 0112-KDIL2-2.4011.500.2021.1.KP Dyrektor KIS stwierdził, że:

„Spółki komandytowe i Wnioskodawcę będą łączyły wyłącznie stosunki określone w Kodeksie spółek handlowych. Spółki Komandytowe i Wnioskodawca nie zamierzają zawierać odrębnych umów, np. o świadczenie usług. Wynagrodzenie Wnioskodawcy - komandytariusza nie stanowi zatem również przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano powyżej, umowa spółki może przewiadywać powierzenie prowadzenia spraw spółki komandytariuszowi. Zasadą jest, że za prowadzenie spraw spółki

wspólnik nie pobiera wynagrodzenia. Z umowy spółki może jednak wynikać inaczej. Wtedy wspólnik może otrzymywać wynagrodzenie za pracę związaną z prowadzeniem jej spraw. Od wynagrodzenia otrzymywanego za prowadzenie spraw spółki komandytowej odróżnić trzeba należne komandytariuszowi przychody z udziału, jaki posiada w spółce komandytowej.

W związku z tym - wypłacane komandytariuszowi kwoty pieniężne, traktowane przez wspólników, jako wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki, które zostało określone w umowie spółki, należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł, zgodnie z art. 20 ust. 1, w powiązaniu z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (...)

Biorąc zatem pod uwagę powyższe regulacje prawne, przychód osiągnięty przez Wnioskodawcę (komandytariusza) będącego wspólnikiem spółek komandytowych z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółek, ustalony na podstawie uchwały wspólników tych spółek należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten nie podlega opodatkowaniu w trakcie roku podatkowego, jednak podlega on rozliczeniu w rocznym zeznaniu podatkowym wraz z innymi dochodami uzyskanymi w danym roku podatkowym, opodatkowanymi na zasadach ogólnych. ”

Podobne stanowisko zajął Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 31 marca 2021 roku, znak: 0112-KDIL2-2.4011.500.2021.1.KP, wskazując:

„Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że członek zarządu pełniący funkcję na podstawie aktu powołania - uchwały wspólników nie będzie otrzymywał wynagrodzenia w związku z ww. funkcją na podstawie innego stosunku prawnego, tj. umowy o pracę, umowy zlecenia lub innej umowy podobnej natury prawnej. Spółka planuje powołać do zarządu Spółki wszystkich lub niektórych wspólników, a także nie wyklucza powołania osób trzecich niezwiązanych ze Spółką.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe, a także powyższe regulacje prawne, przychód osiągnięty przez podatnika będącego członkiem zarządu Spółki partnerskiej z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw Spółki, ustalony na podstawie podjętej uchwały, należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. ”

Również w interpretacji indywidualnej z dnia 15 lipca 2021 roku, znak: 0114-KDIP3- 1.4011.399.2021.1 .EC, Dyrektor KIS potwierdził wprost, że prawidłowe jest stanowisko podatnika zgodnie, z którym:

„przychody jakie będzie otrzymywał [Wnioskodawca] po dniu 30 kwietnia 2021 r. jako komplementariusz spółki komandytowej tytułem wynagrodzenia przewidzianego w umowie Spółki za prowadzenie spraw Spółki należy nadal kwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.). ”

Biorąc zatem pod uwagę powyższe regulacje prawne, przychód osiągnięty przez Zainteresowanych jako komplementariuszy Spółki z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw Spółki, jakie będzie im wypłacane na podstawie umowy Spółki i uchwały wspólników Spółki, należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 102 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.):

Spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Stosownie do art. 117 Kodeksu spółek handlowych:

Spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki.

Komplementariusz jest zatem, co do zasady, przedstawicielem ustawowym spółki komandytowej i ma obowiązek reprezentowania spółki.

Z kolei art. 121 § 1 Kodeksu spółek handlowych stanowi, że:

Komandytariusz nie ma prawa ani obowiązku prowadzenia spraw spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

W myśl art. 103 § 1 tego Kodeksu:

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Wobec powyższego należy wskazać na treść art. 39 § 1 ww. Kodeksu, zgodnie z którym:

Każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki.

Ponadto w myśl art. 46 Kodeksu spółek handlowych, mającym zastosowanie do spółki komandytowej, w związku z art. 103 tego Kodeksu:

Za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia.

Jednak, z uwagi na art. 37 ww. Kodeksu:

Umowa spółki może stanowić inaczej i wówczas mają zastosowanie postanowienia zawarte w umowie.

Tym samym przepisy Kodeksu spółek handlowych dopuszczają możliwość wypłaty wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki, jeśli zostanie to uregulowane w umowie spółki.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, Zainteresowani są wspólnikami spółki cywilnej. Planowane jest przekształcenie ww. spółki cywilnej w spółkę komandytową, w wyniku którego Zainteresowani staną się jej komplementariuszami. Zainteresowani planują wprowadzić do umowy Spółki komandytowej zapis, zgodnie z którym komplementariusze będą mogli pobierać wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki. Wysokość tego wynagrodzenia będzie ustalana uchwałą wspólników. Pomiędzy spółką a komplementariuszami nie zostanie zawarta żadna dodatkowa umowa (o pracę, zlecenia czy o świadczenie usług) dotycząca prowadzenia spraw Spółki.

Zainteresowani prowadzą sprawy Spółki osobiście. Wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki będzie ustalone w stałej kwocie, która będzie wypłacana co do zasady co miesiąc.

Wypłata wynagrodzenia nie będzie uzależniona od zysku Spółki - wynagrodzenie będzie wypłacane w stałej kwocie, ustalonej uchwałą wspólników.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W celu określenia źródła przychodów dla uzyskiwanego przez Zainteresowanych wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółek, należy odnieść się do źródeł uzyskania przychodów wymienionych przez ustawodawcę w art. 10 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych. Przepis ten zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 tej ustawy – źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

2. działalność wykonywana osobiście;

3. pozarolnicza działalność gospodarcza;

4. działy specjalne produkcji rolnej;

5. (uchylony);

6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

9. działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną;

10. niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;

11. inne źródła.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią:

a. działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

b. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

c. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

d. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pozarolnicza działalność gospodarcza zatem, w rozumieniu omawianej ustawy, to działalność, która ma następujące cechy:

‒jest działalnością zarobkową, czyli zespołem działań podejmowanych w celu „zarabiania”, generowania zysku, zapewnienia określonego dochodu; sposób jej prowadzenia jest podporządkowany temu, aby osiągać jak najlepsze wyniki gospodarcze;

‒jest prowadzona w sposób zorganizowany, czyli będący efektem „organizowania” – tj. „przygotowywania, zakładania jakiegoś przedsięwzięcia, nadawania czemuś reguł, wprowadzania porządku” (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000);

‒jest prowadzona w sposób ciągły – „ciągłość” w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania;

‒jest prowadzona we własnym imieniu.

Wyłączenie, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

W spółce komandytowej prowadzenie spraw spółki przez jej wspólnika nie jest równoznaczne z zawarciem umowy o zarządzanie spółką. W związku z tym art. 13 pkt 7, 8 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, ponieważ komplementariusz nie należy do żadnej z grup wymienionych w tym przepisie, jak również z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nie została zawarta dodatkowa umowa o wykonywanie tych czynności.

Spółkę komandytową i Zainteresowanych będą łączyły wyłącznie stosunki określone w Kodeksie spółek handlowych. Spółka i Zainteresowani nie zawrą odrębnych umów, np. o świadczenie usług. Wynagrodzenie Zainteresowanych nie stanowi zatem również przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasadą jest, że za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie pobiera wynagrodzenia. Z umowy spółki może jednak wynikać inaczej. Wtedy wspólnik może otrzymywać wynagrodzenie za pracę związaną z prowadzeniem jej spraw. Od wynagrodzenia otrzymywanego za prowadzenie spraw spółki komandytowej odróżnić trzeba należne przychody z udziału, jaki posiadają w spółce komandytowej Zainteresowani.

W związku z tym – wypłacane komplementariuszom kwoty pieniężne, traktowane przez wspólników, jako wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki, które zostało określone w umowie spółki, należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł, zgodnie z art. 20 ust. 1, w powiązaniu z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już wskazano, na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są m.in. inne źródła.

Natomiast stosownie do art. 20 ust. 1 powołanej ustawy podatkowej:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zwrot „w szczególności” użyty w zacytowanej w zdaniu poprzednim regulacji oznacza, że ustawodawca jedynie przykładowo wskazał, jakie przychody należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł. Katalog ten nie jest więc zamknięty. Oznacza to, że do „innych źródeł” należy zakwalifikować wszelkie przychody, których nie można zaliczyć do któregokolwiek z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe regulacje prawne, przychód osiągnięty przez Zainteresowanych będących wspólnikami spółki komandytowej z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółek, ustalony na podstawie uchwały wspólników tej spółki należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒ stanu faktycznego, przedstawionego przez Państwo i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

‒ zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych - wskazać należy, że rozstrzygnięcia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji. .

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).