2)  osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 1 i 2 powołanej ustawy:

2)  dowodu, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu - w przypadku darowizny innej niż pieniężna lub innej niż określona w ust. 1 pkt 9 lit. c.

Wskazać również należy, że art. 26 ust. 6b omawianej ustawy stanowi, że:

Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 9 oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego.

Zgodnie z art. 26 ust. 6d ww. ustawy:

Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do darowizn odliczanych na podstawie odrębnych ustaw.

W myśl art. 26 ust. 6c powyższej ustawy:

W przypadku zwrotu dokonanej darowizny, obdarowany jest obowiązany przekazać urzędowi skarbowemu informację o zwróconej podatnikowi darowiźnie, w terminie miesiąca od dnia dokonania zwrotu.

Odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 11

Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a przywołanej ustawy:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Ponadto, zgodnie z treścią art. 45 ust. 3a wskazanej wyżej ustawy:

Jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.

Jak już wyżej wskazano zgodnie z art. 26 ust. 6d ww. ustawy, zasady określone w ust. 7 tego artykułu stosuje się odpowiednio do darowizn odliczanych na podstawie odrębnych ustaw.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2022 r., poz. 1327, ze zm.) :

Działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy :

Działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego.

W myśl z art. 4 ww. ustawy sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1, obejmuje m.in. zadania w zakresie działalności charytatywnej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że chce Pani dokonać w tym roku i w latach kolejnych darowizny na cele charytatywne – opiekuńcze dla instytucji posiadającej status kościelnej osobowości prawnej - zarejestrowanej w Rejestrze Kościołów i innych Związków Wyznaniowych prowadzonego przez MSWiA, jednakże nie posiadającej ustawy o stosunku Państwa do tegoż, że kościoła.

Zamierza Pani dokonać darowizny z dochodów uzyskiwanych z renty, umowy o pracę lub działalności gospodarczej - jeśli taką by Pani prowadziła w przyszłości. Darowizną będą zarówno pieniądze jak i rzeczy. Środki pieniężne będące przedmiotem darowizny będą wpłacone na rachunek bankowy który jednocześnie może być rachunkiem płatniczym.

W przypadku darowizny nie pieniężnej będzie Pani posiadała dowód przyjęcia tej rzeczy przez obdarowanego, określona zostanie jej wartość oraz Pani dane jako darczyńcy dane identyfikujące obdarowanego. Z odliczenia zamierza Pani skorzystać dopiero po zakończeniu roku w rocznym zeznaniu PIT. Otrzyma Pani sprawozdanie od obdarowanego z wykonania darowizny w ciągu 2 lat od dnia spełnienia darowizny.

Przekazana darowizna nie zostanie odliczona od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zostanie odliczona od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, nie zostanie zwrócona darczyńcy w jakiejkolwiek formie.

Wątpliwości Pani budzi kwestia możliwości z korzystania z pełnego odliczenia darowizny przekazanej na cele charytatywno-opiekuńcze kościelnej osobowości prawnej nie posiadającej umowy/ustawy o stosunku Państwa do tej osobowości kościelnej w oparciu o art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360) :

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Bezpłatność świadczenia oznacza, że nie może ono mieć odpowiednika w świadczeniu drugiej strony umowy, albowiem umowa darowizny jest umową jednostronnie zobowiązującą, a podstawę świadczenia stanowi causa donandi, czyli chęć dokonania przysporzenia majątkowego. Tak więc świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu w zamian za dokonaną darowiznę ani w chwili jej dokonywania ani też w przyszłości.

Należy wskazać, że jeśli darowizna została przekazana na cele charytatywno-opiekuńcze kościelnym osobom prawnym, wówczas jej odliczenia nie ogranicza żaden limit.

Jednakże podstawą do bezlimitowego odliczenia darowizn kościelnym osobom prawnym na działalność charytatywno-opiekuńczą są ustawy regulujące stosunki Państwa do poszczególnych kościołów, tj.:

1.o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej,

2.o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego,

3.o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej,

4.o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej,

5.o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej,

6.o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej,

7.o stosunku Państwa o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej,

8.o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej,

9.o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej,

10.o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej,

11.o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z treścią ww. ustaw regulujących stosunki Państwa do poszczególnych kościołów darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania w pełnej wysokości. Jedynym ograniczeniem jest wysokość podstawy opodatkowania podatnika.

Należy wskazać, że przywołany przez Panią art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. 1989, nr 29, poz. 154 ze zm.) nie ma zastosowania w Pani przypadku, gdyż jak Pani sama wskazuje ustawa ta określa zasady stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego, w tym jego sytuację prawną i majątkową, nie zaś stosunek prawny do instytucji posiadającej status kościelnej osobowości prawnej na rzecz, której zamierza Pani przekazać darowiznę, gdyż jak także sama Pani wskazuje nie ma ustawy o stosunku Państwa do tego kościoła.

Podkreślenia także wymaga, że powoływana przez Panią ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania z 23 maja 1989 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 1153, ze zm.) nie zawiera regulacji pozwalających podatnikom skorzystać z pełnego odliczenia dokonywanych przez podatników (w tym Panią) darowizn na rzecz kościelnych osobowości prawnych, czy to posiadających, czy nie posiadających odrębnych ustaw o stosunku Państwa do danych kościołów. Ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania w ogóle nie zawiera tego pokroju zapisów. Zapisy o wskazanej wyżej treści są zawarte wyłącznie w ustawach regulujących stosunki Państwa do poszczególnych kościołów.

W świetle przedstawionych wyjaśnień oraz zacytowanych przepisów prawa uznać należy, że w opisanej sytuacji nie ma Pani prawa dokonać odliczenia od dochodu w rozliczeniu za 2021 rok i w latach kolejnych pełnych kwot darowizn przekazanych na na cele charytatywne opiekuńcze dla instytucji posiadającej status kościelnej osobowości prawnej - zarejestrowanej w Rejestrze Kościołowi innych Związków Wyznaniowych prowadzonego przez MSWiA, jednakże nie posiadającej ustawy o stosunku Państwa do tegoż kościoła. Tylko przesłanka posiadania przez kościelną osobę prawną ustawy regulującej stosunek Państwa do danego kościoła może skutkować wyłączeniem z podstawy opodatkowania w pełnej wysokości darowizn przeznaczonych na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez dany kościół.

W związku z powyższym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (pytania nr 1). Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)  z zastosowaniem art. 119a;

2)  w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)  z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).